Wikipedia

Świadkowie Jehowy w Burundi

chrześcijańska społeczność religijna w Burundi

Świadkowie Jehowy w Burundi – społeczność wyznaniowa w Burundi, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 18 129 głosicieli, należących do 374 zborów[1]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2023 roku zgromadziło się 65 540 osób[2][a]. Działalność miejscowych głosicieli koordynuje Biuro Oddziału w Bujumburze[3], gdzie znajduje się również Sala Zgromadzeń.

Świadkowie Jehowy w Burundi
Państwo

 Burundi

Liczebność
(2023)

18 129

% ludności kraju
(2023)

0,13%

Liczba zborów
(2023)

374

Rozpoczęcie działalności

1963

Mapa konturowa Burundi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Bużumbura”
Położenie Biura Oddziału i Sali Zgromadzeń.

Historia

edytuj

Początki

edytuj

W 1963 roku do Burundi skierowano dwóch Świadków Jehowy z Rodezji Północnej (obecna Zambia). Rok później do Burundi przybyło czterech misjonarzy z Biblijnej Szkoły Strażnicy Gilead, którzy prowadzili działalność zaledwie przez kilka miesięcy, gdyż władze nakazały im opuścić kraj[4]. Jeden z nich podtrzymywał kontakt listowny z zainteresowanym i dowiedział się, że studiuje on Biblię z 26 osobami. Działalność kaznodziejską pilnie kontynuował też Świadek Jehowy z Tanzanii, który przeniósł się do Burundi.

Brutalne prześladowania

edytuj

W lipcu 1972 roku czterech Świadków Jehowy uwięziono za przekonania religijne, a następnie zamordowano. Działalność prowadziło dalej 51 głosicieli[5].

W 1975 roku Świadkowie Jehowy wnieśli prośbę o legalizację działalności, jednakże w marcu 1977 działalność Świadków Jehowy obłożono oficjalnym zakazem. Współwyznawcy z całego świata nie szczędzili starań, by wyjaśnić tę sprawę członkom gabinetu prezydenta Jean-Baptiste'a Bagazy, ale listy i wizyty w ambasadzie Burundi we Francji i w Belgii oraz spotkania z przedstawicielami rządu nie dały rezultatu. 16 lutego 1989 roku prezydent Republiki Burundi, Pierre Buyoya, odbył konferencję z gubernatorami prowincji. W wyniku tego spotkania wybuchły zaciekłe prześladowania religijne wymierzone przeciw Świadkom Jehowy; objęły one swym zasięgiem znaczne obszary kraju. Wkrótce na mężczyzn, kobiety, a nawet na dzieci posypały się niesłuszne aresztowania, którym towarzyszyło bicie, głodzenie, tortury. Czytelnicy „Strażnicy” z należnym władzom szacunkiem pisali apele bezpośrednio do prezydenta Buyoyi, apelując o powstrzymanie prześladowań religijnych i o zalegalizowanie działalności Świadków Jehowy[6][7]. W 1990 roku kierowano dalsze apele do prezydenta Burundi o zaprzestanie prześladowań tego wyznania[8].

Rejestracja prawna

edytuj

W 1993 roku zalegalizowano działalność Świadków Jehowy w Burundi. W roku 1999, dzięki międzynarodowej pomocy, w kraju postawiono w ciągu zaledwie kilku miesięcy 11 Sal Królestwa. W mieście Gitega Sala Królestwa była pierwszym budynkiem wzniesionym na pewnym wzgórzu. Zgodnie z tamtejszym zwyczajem mieszkańcy tej okolicy nazywają je teraz Górą Jehowy[9]. 8 września Państwowe Biuro do spraw Alfabetyzacji Dorosłych (wydział Ministerstwa Edukacji) nagrodziło 4 zaangażowanych wolontariuszy szkolenia zorganizowanego przez Świadków Jehowy, za „wielki trud włożony w zwalczanie analfabetyzmu”. 75% uczestników szkoleń stanowiły dorosłe kobiety, grupa zazwyczaj wzbraniająca się od udziału w takich programach[10][11][12][13].

W lipcu 1994 roku Świadkowie Jehowy z Belgii, Francji i Szwajcarii zorganizowali pomoc humanitarną dla Świadków Jehowy w Burundi i w Rwandzie[14].

W roku 2000 liczba Świadków Jehowy w Burundi wynosiła 4698 osób (0,07% ludności). 25 listopada 2006 roku oddano do użytku Biura Oddziału w Bujumburze, a uroczystości przewodził członek Ciała Kierowniczego Guy H. Pierce[15]. W biurze tym podjęto tłumaczenie literatury biblijnej na język rundi[3]. W 2007 roku wydano Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata (Nowy Testament) w języku rundi (całe Pismo Święte wydano w 2013 roku). Zanotowano też liczbę 7457 głosicieli w 128 zborach, a na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zebrało się 37 471 osób[16]. Rok później liczba Świadków Jehowy wynosiła 8233 osoby. Pod koniec 2009 roku do kraju dotarli kolejni misjonarze, absolwenci 127. klasy Szkoły Gilead. Dwa lata później przyjechała kolejna grupa misjonarzy – w 2015 roku w Burundi działało 14 misjonarzy[17]. W roku 2009 zanotowano liczbę 10 552 głosicieli (0,1% ludności). Zorganizowano pomoc medyczną dla przebywających w obozach dla uchodźców[18]. W 2010 roku liczba głosicieli wzrosła do 11 802, a w 2019 roku do 15 565.

5 marca 2016 roku Biuro Oddziału odwiedził przedstawiciel Biura Głównego Świadków Jehowy. Specjalny program był w całości transmitowany do zborów w całym kraju za pośrednictwem głównej państwowej stacji radiowej. Liczbę słuchaczy oszacowano na cztery miliony osób[19].

Zebrania zborowe odbywają się językach: rundi, amerykańskim języku migowym, burundyjskim języku migowym, francuskim, suahili i kongo-suahili, a kongresy regionalne w językach: rundi, amerykańskim języku migowym, francuskim i suahili.

Uwagi

edytuj
  1. ↑ W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadza się ponownie w Sali Królestwa oraz w formie „hybrydowej” (wszyscy uczestnicy w Sali Królestwa i odbierający program transmitowany przez wideokonferencje mogą brać czynny udział w punktach i dyskusjach; był też transmitowany przez stacje radiowe i telewizyjne). Do końca 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Burundi – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2024-03-10].
  2. ↑ Watchtower, Sprawozdanie z działalności w poszczególnych krajach w 2023 roku [online], jw.org.
  3. ↑ a b Watchtower, Biuro Oddziału w Burundi [online], jw.org [dostęp 2013-12-11].
  4. ↑ Życiorys: Jehowa ‛prostował moje ścieżki’, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Watch Tower Bible and Tract Society, luty 2021, s. 20–24, ISSN 1234-1150.
  5. ↑ Wiadomości teokratyczne, „Nasza Służba Królestwa”, marzec 1973, s. 11.
  6. ↑ „The Christian Century” 16.10.1985
  7. ↑ Prześladowanie w Burundi — złamane przyrzeczenie wolności religijnej!, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Watch Tower Bible and Tract Society, 15 sierpnia 1989, s. 21–24, ISSN 1234-1150.
  8. ↑ Prześladowanie w Burundi nie ustaje, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Watch Tower Bible and Tract Society, 1 stycznia 1990, s. 9–15, ISSN 1234-1150.
  9. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2000, Towarzystwo Strażnica, s. 44.
  10. ↑ Wolontariusze w działaniu, „Przebudźcie się!”, Watch Tower Bible and Tract Society, 22 lipca 2001, s. 6–9, ISSN 1234-1169.
  11. ↑ Program oświatowy o szerokim zasięgu, „Przebudźcie się!”, Watch Tower Bible and Tract Society, 22 grudnia 2000, s. 4–7, ISSN 1234-1169.
  12. ↑ Religion by Location [online], adherents.com [dostęp 2015-12-20] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-22].
  13. ↑ Burundi [online], state.gov [dostęp 2015-12-20] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-13].
  14. ↑ Watchtower, Cała społeczność naszych braci [online], jw.org, 2001 [dostęp 2015-12-18].
  15. ↑ Rocznik Świadków Jehowy, Towarzystwo Strażnica, 2008, s. 27.
  16. ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2008, s. 36.
  17. ↑ Watchtower, Sprawozdanie z Burundi [online], jw.org [dostęp 2015-12-28].
  18. ↑ Watchtower, Miłość w działaniu po kataklizmie [online], jw.org [dostęp 2014-08-10].
  19. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2017, Towarzystwo Strażnica, 2015, s. 40, 41.

Bibliografia

edytuj
  • Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego ss. 476, 535, 542

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Świadkowie_Jehowy_w_Burundi&oldid=72818140”