ERTUĞRUL ZORLU
Ertuğrul Zorlu is a master student at department of Modern Turkic Languages, Firat University. He studies on Volga Bulgar Turkic and Chuvash language. He is fluent in English and Persian, knows German and Chuvash as well. His interests are modern and historical Turkic languages, historical linguistics, altaistics, human and language evolution. Ertuğrul Zorlu ist Masterstudent am Abteilung für moderne türkische Sprachen der Universität Firat.
less
InterestsView All (17)
Uploads
Papers by ERTUĞRUL ZORLU
Tarihin bilinen dönemlerinden beri Türkler ve İranlı topluluklar arasında çeşitli ilişkiler kurulmuştur. İç Asya’da, birbirine yakın coğrafyada yaşayan bu topluluklar zaman zaman yer değiştirmişlerdir. Kimi zaman ortak hareket etmiş, kimi zaman da birbirleriyle mücadeleye girmişlerdir. Ticarî, askerî, siyasî, dinî vb. alanlarda gerçekleşen bu etkileşimlerin sonucunda da iki toplumun dilleri ve kültürleri birbirinden etkilenmiştir.
Farsçada bulunan +zâr eki yer adları yapımında kullanılan bir ektir. Türkçe +lIk ekine karşılık gelen +zâr eki, zaman içerisinde Türkçe ve Farsça arasında oluşan dil ilişkilerine bağlı olarak Türk lehçelerinde değişik biçimlerde görülmeye başlanmıştır.
Bu çalışmada Farsçadan Türk lehçelerine girmiş olan +zâr eki ele alınmıştır. Çalışma dört bölümden oluşmaktadır. Çalışmanın birinci bölümünde dil ilişkileri üzerinde durulmuş, ikinci bölümünde Türk-İran ilişkilerine değinilmiş, üçüncü bölümde de +zâr eki ve +zâr ekinin Türk lehçelerindeki biçimleri ele alınarak değerlendirilmiştir. Çalışmanın dördüncü bölümü olan sonuç bölümünde ise elde edilen sonuçlar ortaya konulmuştur.
kullanılmış; ancak bu dönemlerden günümüze
sistemli bir çokluk işaretleyicisi olarak iki ek ulaşmıştır.
Bunlardan biri Ortak Türkçede kullanılan
+lAr eki, diğeri ise Çuvaş Türkçesinde görülen
+sem ekidir.
Çuvaş Türkçesi ve onun öncülü olan İdil Bulgar
Türkçesinde +lAr eki yerine +sem ekinin bulunması,
bu iki Türk lehçesini Ortak Türkçeden
ayıran biçim birimlik özelliklerin başında gelmektedir.
Bu farklılık birçok araştırmacı tarafından
irdelenmiş, +sem ekinin kökeni ve yapısıyla ilgili
birçok görüş ileri sürülmüştür.
Bu çalışmada, Bulgar grubu Türk lehçelerindeki
+sem çokluk eki üzerine yapılan etimolojik açıklamalar
ile ekin yapısı, kullanım biçimleri incelenmiştir.
14. yüzyıllardan kalan mezar tasları yoluyla belgelendirilmistir. Bu mezar taşları, muhtevasının sınırlılığı ve alanlarının yetersizliği nedeniyle kısıtlı bir dil malzemesi barındırırlar. Bütün kısıtlılıklara rağmen bu tarihî Türk lehçesinin dizgesini ve özelliklerini tespit etmek mümkün olabilmistir. Bu çalısmada İdil Bulgar kitabelerindeki sıra bildiren sayılar incelenmis ve bu sayıların türetiminde görev alan ekler ele alınmıstır. Bunlarla beraber Çuvas Türkçesinde de bu islevde kullanılan eklere yer verilmistir.
Abstract
Derivation of Ordinal Numbers in the Volga Bulgarian and the Chuvash Turkic Volga Bulgarian Turkic have been classified in the Bulgarian group of Turkic dialects. It was documented through tombstones dating back 13-14. centuries. These tombstones contain a limited amount of language material due to the limited content and lack of space. Despite all the limitations, it was possible to determine the system and features of this historical Turkic dialect. In this study, the ordinal numbers in the Volga Bulgar inscriptions were examined and the suffixes involved in the
derivation of these numbers were discussed. In addition to these, suffixes used in this function in Chuvash Turkic were also included.
Tarihin bilinen dönemlerinden beri Türkler ve İranlı topluluklar arasında çeşitli ilişkiler kurulmuştur. İç Asya’da, birbirine yakın coğrafyada yaşayan bu topluluklar zaman zaman yer değiştirmişlerdir. Kimi zaman ortak hareket etmiş, kimi zaman da birbirleriyle mücadeleye girmişlerdir. Ticarî, askerî, siyasî, dinî vb. alanlarda gerçekleşen bu etkileşimlerin sonucunda da iki toplumun dilleri ve kültürleri birbirinden etkilenmiştir.
Farsçada bulunan +zâr eki yer adları yapımında kullanılan bir ektir. Türkçe +lIk ekine karşılık gelen +zâr eki, zaman içerisinde Türkçe ve Farsça arasında oluşan dil ilişkilerine bağlı olarak Türk lehçelerinde değişik biçimlerde görülmeye başlanmıştır.
Bu çalışmada Farsçadan Türk lehçelerine girmiş olan +zâr eki ele alınmıştır. Çalışma dört bölümden oluşmaktadır. Çalışmanın birinci bölümünde dil ilişkileri üzerinde durulmuş, ikinci bölümünde Türk-İran ilişkilerine değinilmiş, üçüncü bölümde de +zâr eki ve +zâr ekinin Türk lehçelerindeki biçimleri ele alınarak değerlendirilmiştir. Çalışmanın dördüncü bölümü olan sonuç bölümünde ise elde edilen sonuçlar ortaya konulmuştur.
kullanılmış; ancak bu dönemlerden günümüze
sistemli bir çokluk işaretleyicisi olarak iki ek ulaşmıştır.
Bunlardan biri Ortak Türkçede kullanılan
+lAr eki, diğeri ise Çuvaş Türkçesinde görülen
+sem ekidir.
Çuvaş Türkçesi ve onun öncülü olan İdil Bulgar
Türkçesinde +lAr eki yerine +sem ekinin bulunması,
bu iki Türk lehçesini Ortak Türkçeden
ayıran biçim birimlik özelliklerin başında gelmektedir.
Bu farklılık birçok araştırmacı tarafından
irdelenmiş, +sem ekinin kökeni ve yapısıyla ilgili
birçok görüş ileri sürülmüştür.
Bu çalışmada, Bulgar grubu Türk lehçelerindeki
+sem çokluk eki üzerine yapılan etimolojik açıklamalar
ile ekin yapısı, kullanım biçimleri incelenmiştir.
14. yüzyıllardan kalan mezar tasları yoluyla belgelendirilmistir. Bu mezar taşları, muhtevasının sınırlılığı ve alanlarının yetersizliği nedeniyle kısıtlı bir dil malzemesi barındırırlar. Bütün kısıtlılıklara rağmen bu tarihî Türk lehçesinin dizgesini ve özelliklerini tespit etmek mümkün olabilmistir. Bu çalısmada İdil Bulgar kitabelerindeki sıra bildiren sayılar incelenmis ve bu sayıların türetiminde görev alan ekler ele alınmıstır. Bunlarla beraber Çuvas Türkçesinde de bu islevde kullanılan eklere yer verilmistir.
Abstract
Derivation of Ordinal Numbers in the Volga Bulgarian and the Chuvash Turkic Volga Bulgarian Turkic have been classified in the Bulgarian group of Turkic dialects. It was documented through tombstones dating back 13-14. centuries. These tombstones contain a limited amount of language material due to the limited content and lack of space. Despite all the limitations, it was possible to determine the system and features of this historical Turkic dialect. In this study, the ordinal numbers in the Volga Bulgar inscriptions were examined and the suffixes involved in the
derivation of these numbers were discussed. In addition to these, suffixes used in this function in Chuvash Turkic were also included.