Cengiz Dinc (Prof. Dr.)
[email protected]: https://www.academia.edu/35611946/_Book_Debating_Islamism_Modernity_and_the_West_in_Turkey_The_Role_of_Welfare_PartyPlease visit also my university webpage https://iibf.ogu.edu.tr/Personel/Detay/64/doc-dr-cengiz-dincPhD 2005European Studies, Bradford Uni."Debating, Islamism, Modernity and the West in Turkey"M A 1995 Modern International Studies , Leeds Uni.“Russia’s Road to Minsk: From the August Coup to the Formation of the Commonwealth of Independent States ” Undergrad. 1993 Boğaziçi Uni. Pol. Sci. And International Relations(Selected Works, most of them are also available on the net or via e-mail) (Articles):A 1. C. Dinç “The Welfare Party, Turkish Nationalism and Its Vision of a New World Order”, Alternatives: Turkish Journal of International Relations, Vol. 5, No.3, Fall 2006. http://www.alternativesjournal.net/volume5/number3/dinc.pdfA 2. C. Dinç. “Russia’s Road to Minsk: Developments From the August Coup to the Formation of the Commonwealth of Independent States”,Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (Haziran 2007) 8: 1. (161-181), 2007.A 3. C. Çakmak ve C. Dinç, “Constitutional Court: Its Limits to Shape Turkish Politics”Insight Turkey Vol. 12 / No. 4 / 2010, pp. 69-92http://files.setav.org/uploads/Pdf/insight_turkey_vol_12_no_4_2010_cakmak.pdfwww.insightturkey.com ( ProQuest Central veritabanında)A 4 C. Dinç, “Avrupa Birliği’nin Beşinci Genişlemesi: Ana Temalar ve Faktörler” Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, İİBF Dergisi, Cilt 6, No. 2, 2011.http://iibf.ogu.edu.tr/dergi/dergi/2011-2/2011_2_9.pdf http://iibf.ogu.edu.tr/dergi/ http://asosindex.com/A 5. C. Dinç, “Turkey As A New Security Actor In The Middle East: Beyond The Slogans” Perceptions: Journal of International Affairs, Vol. 16. No. 2, 2011, http://sam.gov.tr/turkey-as-a-new-security-actor-in-the-middle-east-beyond-the-slogans/http://www.sam.gov.tr/perceptions/volume16/summerr11/cengiz_dinc.pdfA 6 C. Dinç “Sivil Güç - Realist Oyuncu İkileminde Avrupa Birliği’nin Küresel Konumu Üzerine Tartışmalar” Uluslararası Hukuk ve Politika, Cilt 7, No. 28 (Aralık 2011), s. 89-124.http://www.usak.org.tr/dergi.asp?id=1A 7. C. Dinç, “Avrupa Kimliği: Çatışan Perspektifler, Güncel Değerlendirmeler ve Endişeler” Gazi Akademik Bakış Cilt 5, Sayı: 9 (Kış 2011), s. 31-58. http://www.ataum.gazi.edu.tr/e107_plugins/content/content.php?content.147http://www.ataum.gazi.edu.tr/news.php ( http://asosindex.com/ )A 8. C. Dinç, “Avrupa Birliği’nin Beşinci Genişleme Süreci: Ekonomik ve Siyasi Boyutlar” Ege Akademik Bakış, (Ocak 2012) 12 (1), s. 79-96. www.onlinedergi.com/eab/Giris.aspx ( http://asosindex.com/ )A 9. “Transformation of Turkish Foreign Policy toward the Middle East: From Non-Involvement to a Leading Role”
Address: https://iibf.ogu.edu.tr/Personel/Detay/64/doc-dr-cengiz-dinc
Address: https://iibf.ogu.edu.tr/Personel/Detay/64/doc-dr-cengiz-dinc
less
InterestsView All (57)
Uploads
Papers by Cengiz Dinc (Prof. Dr.)
https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/73925 (for englihs readers)
As shown by the ideas that are scattered to a wide spectrum, of ordinary people and academicians, who come from a variety of socialization backgrounds, defining Europe and the Europeans is not easy. Still, analyses on the historical and current shaping of European Identity, based upon views of the politicians, thinkers and academicians, information and views of the ordinary citizens collected through surveys, are necessary. This study aims for a better understanding of European Identity, by drawing attention to the views of experts and current anxieties of Europeans. The proposed models for creating a stronger European Identity and different perspectives with regard to the current problems are touched upon in order to show how European Identity is perceived from within and outside of Europe. Given the very different views of key figures and ordinary citizens with regard to the desired form of European Identity, it could be concluded that the glue keeping Europe together is not a shared identity but shared projects and targets. Key Words: Europe, Identity, European Identity, European Union
Küresel Konumu Üzerine Tartışmalar
In this study, the arguments expressed mainly within the EU about how the EU is and should be a global player are analyzed. On the one hand, there are views that advocate the EU to continue the “Normative Power Europe” model, without changing the current global position and general attitude of the EU much.
On the other hand, there are views that advocate the EU to be a global (hard) power. Those who oppose the continuation of the relatively normative order within the EU and its spread to the entire continent, state that the world outside the EU still has a realistic order. Europe should not continue to ignore the realist world outside it in order to protect its interests, and even in the long run, to protect the normative order it has created within itself at a global level. According to the supporters of the normative model, trying to stabilize its environment by using military force and force or attempting to protect its interests will mean betrayal of its own basic philosophy for the EU. Undoubtedly, which of these Kantian and Hobbesian visions of the EU will prevail in the long run is closely related to Turkey.
Keywords: European Union, EU's Global Position, Normative Power Europe, Hard Power Europe
movements are explained. The studies of sub-state nationalism specialists and the news
of independent think tanks and broadcasting organisations are analysed qualitatively.
The most important reasons for the strengthening of the independence demands of these
regions in the public opinion are determined as loss of imperial power, strong sub-state
institutionalisation, public diplomacy activities, economic demands and constitutional
crises. Although there is stronger economic motivation and public diplomacy in Catalonia,
recent opinion polls and regional election results show that support for expanding
autonomy rights rather than independence is on the rise. Scotland, on the other hand, has
an economic structure and public diplomacy that is highly dependent on England.
However, with its strong political structure led by SNP, especially in the Brexit process, as
can be understood from the opinion polls, it can create a serious pressure on the
international public opinion regarding the independence movements.
SUMMARY
The independence referendums held in Scotland in 2014 and in Catalonia in 2017
are considered to be the two most important developments indicating the increase in
regional independence movements in Europe recently. However, it can be forgotten that the
independence movements of the regions are actually a struggle that has been lasting for
centuries. For this reason, first of all, the historical development of Scottish and Catalan
independence movements and then a current comparison are explained in the study. A
comprehensive evaluation of the regions is provided by including the works of thinkers who
are experts in sub-state nationalism and the news of independent think tanks and
broadcasting organizations due to the fact that the subject is up-to-date.
The most important causes for the strengthening of the independence demands of
these regions in the society are specified as loss of imperial power, strong sub-state
institutionalisation, public diplomacy activities, economic demands, constitutional crises,
activities of separatist political parties. Firstly, both Scotland and Catalonia have witnessed
the decline of imperialist power and prestige in different periods as the empires in which
they took part in lost their colonies. Secondly, institutionalization is more effective than
traditional elements such as identity and language, as it supports political and social
mobilization. In both Spain and the United Kingdom have modern and well-established
institutional structure so that they preserved the existence of separatist sub-state identities,
just like federal institutions. Third, public diplomacy is very important for nations
demanding independence. These nations aim to increase their political influence by making
themselves heard in different countries in order to create a strong sense of identity. Fourth,
both Catalan and Scottish nationalist think that they are not able to use their economic
capacities fully and effectively due to the control of the central governments. Fifth, the
ambiguity of the constitutions future of both Scotland and Catalonia and the dominance of
the central government-influenced bodies that shape constitution making are somewhat
similar. Lastly, in both regions, regional separatist parties are the main actors of the
independence movements. Of course these factors have different conjunctures due to the
different internal and external dynamics of the regions.
Although there is stronger economic motivation and public diplomacy in Catalonia,
recent opinion polls and regional election results show that support for the expansion of
autonomous rights rather than independence is on the rise. Scotland, on the other hand, with
its strong political structure led by Sturgeon, can create a serious pressure on the
international public opinion on independence movements, especially after Brexit, as can be
understood from opinion polls. Increasing demands for a referendum in Scotland are
creating increasing pressure on the UK Government. This could put pressure on the Spanish
Constitution, which outlawed the regions' independence referendum. More autonomy rights
to be offered to Catalonia can be taken as a precaution against a different crisis that may be
encountered in the future. For the United Kingdom, the fact that Scotland and of course other
autonomous regions had almost no say in the negotiations during the Brexit process
increased Scotland's demands for independence. For this reason, the UK needs to do more
than Spain to push the second Scottish independence referendum at a later date. It is unlikely
that even the greatest possible effort will be able to stop the SNP-led Scottish independence
movement, backed by growing popular support. After all, although the independence
movements in these two regions have recently turned in different directions, both regions
continue to follow each other's independence movements closely and both regions continue
to affect international public and central governments.
Kitapta öncelikle milliyetçilik, devlet altı milliyetçilik, ulusal kimlik ve self determinasyon kavramları açıklanmıştır. Ayrıca bu kavramların Avrupa’da uygulanabilirliğini değerlendirmek amacıyla Avrupa bütünleşmesi, devlet altı kurumsallaşma ve yerele yetki devri konularına değinilmiştir. İkinci bölümde, İskoç ve Katalan bağımsızlık hareketlerinin tarihsel gelişimine ve iç dinamiklerine yer verilmiştir. Üçüncü bölümde ise İskoç ve Katalan bağımsızlık hareketlerinin güncel bir karşılaştırması ortaya konulmaktadır. Ayrıca son bölümde bağımsızlık hareketlerinin Avrupa Birliği boyutuna ve iki bölgenin politik ve sosyal ilişkilerine değinilmiştir.
İskoç ve Katalan bölgelerindeki bağımsızlık taleplerinin kamuoyunda güçlenmesi kitapta, ulusal kimlik algısı, güçlü devlet altı kurumsallaşma, kamu diplomasisi faaliyetleri, ekonomik faktörler ve anayasal krizler olarak 5 temel motivasyonla açıklanmıştır. Katalonya’da daha güçlü ekonomik motivasyon ve kamu diplomasisi bulunsada kamuoyu yoklamaları ve seçim sonuçları, özerklik haklarının genişletilmesi yönünde desteğin artışta olduğunu göstermektedir. İskoçya ise İngiltere’ye fazlasıyla bağımlı bir ekonomik yapılanma ve kamu diplomasisine sahiptir. Öte yandan SNP liderliğindeki güçlü siyasi ve yasal yapılanmasıyla özellikle Brexit’le, uluslararası kamuoyunda ciddi bir baskı yaratabilmektedir. Tüm bu meseleler kitapta yer alan başlıca konuları oluşturmaktadır.
Scottish and Catalan independence movements are increasing their influence in the international public opinion, as can be seen from the recent independence referendums. In this context, the study tries to understand the reasons for the increase in the independence movements in the two regions. The aim of the study is to analyse the developments that put pressure on the central governments and the international public opinion and make a comparative analysis of the Scottish and Catalan independence movements. The main question of the study is “What are the similarities and differences of the Scottish and Catalan independence movements?” has been addressed.
Bu kitapta son dönemde Avrupa’ya yönelen düzensiz göç akınının çok katmanlı ve çok aktörlü güvenlik boyutlarıyla, konunun nasıl ve ne derecede güvenlikleştirildiği ortaya konmaktadır. Kitapta göç ve güvenlik konuları Avrupa bütününde olabildiğince büyük resmi yansıtabilmek adına çeşitli açılardan ele alınmış olup, pek çok tablo, harita ve grafikle desteklenmiştir.
America (USA). After the collapse of the Soviet Union (USSR) and the transformation of the bipolar
international system into a unipolar USA-dominated system, the sustainability of the US hegemony has
been an important topic of discussion. China, especially in the 21st century, has been trying to establish
its own international system by acting on behalf of its own interests in certain issues rather than
consenting to the institutions and rules of the Pax Americana, which were created after the Cold War.
The USA, which has based its foreign policy largely on maintaining its global hegemony, is experiencing
a competition with today’s China, similar to the competition it had with the USSR in the past. Although
the US power declines relatively with the power transformation in the 21st century as China’s rises,
many policymakers and international relations academics share the view that it will take a long time to
end the global US hegemony due to the economic, military, and technological superiorities.
Nevertheless, the rise of China would stay as the most important issue of US foreign policy in the coming
years. With an extensive look on the literature, this study compares the US and China using the hard
and soft power instruments of hegemony. Keeping in mind that no hegemonic order will last forever, the
views on the current ‘power shift’, where the structural changes will lead American hegemony and
whether the US is in a hegemonic decline are also analysed.
Avrupa Birliği, İkinci Dünya Savaşı sonrası ekonomik, siyasi ve beşeri sermaye bakımından yaşadığı yıkımlar nedeniyle, öncelikli hedefini barış ve demokrasi üzerine kuran kendine has bir bütünleşme hareketidir. Üye ülkelerde istikrar, barış ve ekonomik refahın tesisini sağlamada oldukça etkin olan Birlik zamanla yumuşak güç bağlamında küresel bir aktör olarak kabul edilmiştir. Demokrasi, özgürlük, insan hakları, hukukun üstünlüğü ve barışa bağlılığının norm ve değerleri Birliğin yumuşak gücünün önemli varlıkları iken genişleme süreci de AB’nin yumuşak güç uygulamasının en önemli parçası olarak görülmektedir. Genişleme sürecinin üzerine yaslandığı en önemli konu ise AB koşulsallığıdır. Koşulsallık, hedeflenen ülkede dönüşümün istenen yönlerini teşvik etmek için tasarlanmış gelişmiş bir politika biçimidir. Bu çalışma, Avrupa Birliğinin yumuşak gücünün genişleme sürecinde aday ülkeler üzerinde etkili olarak bu ülkelerin yaşadığı ekonomik ve siyasal dönüşümlerinde büyük ölçüde başarılı olduğunu, adaylık vaadi dışındaki Komşuluk politikası gibi yumuşak güç uygulamalarında ise başarısız olduğunu göstermektedir. Çalışmada öncelikli olarak Avrupa Birliği’nin yumuşak güç unsurlarının neler olduğu ve Birliğin neden sert güç yerine yumuşak gücü tercih ettiği açıklanmaktadır. Sonrasında, AB Koşulsallığı çerçevesinde Birliğin bugüne kadarki gerçekleştirmiş olduğu genişleme dalgaları, AB yumuşak gücünü Balkanlardaki etkisi ve Komşuluk politikası tartışılmaktadır. Çalışma AB yumuşak gücüne yönelik yapılan eleştirelerin değerlendirilmesi ile sonlanmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Avrupa Birliği, Yumuşak Güç, Koşulsallık, Komşuluk Politikası
THE SOFT POWER OF THE EUROPEAN UNION IN THE CONTEXT OF
CONDITIONALITY
ABSTRACT
The European Union is a unique integration movement that was established after the Second
World War and set its priorities as peace and democracy as a result of the great losses in terms of
economic, political and human capital during the War. The Union which had been very effective in
creation of stability, peace and economic prosperity in the member countries, has come to fore as a
global actor in terms of its soft power. While the norms and values of democracy, freedom, human
rights, the rule of law and commitment to peace are important assets of the soft power of the Union,
the enlargement process is seen as the most important part of the EU's soft power practice. The most
important issue on which the enlargement process rests is the EU conditionality. Conditionality is an
advanced form of policy designed to promote desired aspects of transformation in the target country.
This study argues that the soft power of the European Union has been largely successful in the
economic and political transformations experienced by the candidate countries during the
enlargement process, while the soft power practices, such as Neighbourhood Policy, have failed as
there was no promise of candidacy. In the study, firstly, the soft power elements of the European
Avrupa Birliği: Kurumlar ve Politikalar başlığını taşıyan bu kitapta, konunun uzmanlarının emekleri sonucu ortaya çıkan 16 başlıkta Avrupa Birliği’nin temel kurumları ve politikaları tanıtılmış, analiz edilmiştir. Kitapta, kurumların ve politikaların tarihsel perspektifine değinilimekle birlikte, mümkün olduğunca yakın dönemlerdeki gelişmeler analiz edilerek güncel konulara odaklanılmıştır.
Bölümlerde; Avrupa Entegrasyonu, Avrupa Parlamentosu, Avrupa Komisyonu, Avrupa Birliği Konseyi, Avrupa Birliği Zirvesi, Adalet Divanı, Merkez Bankası ve Sayıştay, Rekabet Politikası, Enerji Politikası, Çevre Politikası, Bölgesel Politikalar, Eğitim Politikaları, Güvenlik ve Savunma Politikası, Ekonomik ve Parasal Birlik, Ortak Tarım Politikası, Göç Politikası ve Mülteciler hakkında detaylı güncel bilgiler verilirken, pek çok tablo, harita ve grafik de kullanılmış böylece konuların okuyucu tarafından bir bakışta derinlemesine kavranılmasına imkân sağlanmıştır
Bölümlerde; Avrupa Entegrasyonu, Avrupa Parlamentosu, Avrupa Komisyonu, Avrupa Birliği Konseyi, Avrupa Birliği Zirvesi, Adalet Divanı, Merkez Bankası ve Sayıştay, Rekabet Politikası, Enerji Politikası, Çevre Politikası, Bölgesel Politikalar, Eğitim Politikaları, Güvenlik ve Savunma Politikası, Ekonomik ve Parasal Birlik, Ortak Tarım Politikası, Göç Politikası ve Mülteciler hakkında detaylı güncel bilgiler verilirken, pek çok tablo, harita ve grafik de kullanılmış böylece konuların okuyucu tarafından bir bakışta derinlemesine kavranılmasına imkân sağlanmıştır.
• Uluslararası İlişkilerde Yumuşak Güç Kavramının Ortaya Çıkışı
• Yumuşak Gücün Kaynakları
• Yumuşak Güç Stratejisinde Başarı Olmanın Yolları
• Sert Güç - Yumuşak Güç İlişkisi
• Yumuşak Güç Kavramına Yönelik Eleştiriler
• Yumuşak ve Sert Güce Bütünsel Bakış: “Akıllı Güç”, başlıklarıyla analiz edilmekte-dir.
İkinci bölüm, “Avrupa’da Siyasi Durum, Güncel Krizler Ve AB’nin Yumuşak Güç Kulla-nımı” başlığıyla, “Avrupa’nın Güncel Krizlerine Bazı Örnekler” vermektedir: Özgüven Krizi, Kü-resel Göç ve Mülteci Krizi, Avrupa’da Yabancılar ve Mülteciler, Artan Yasa Dışı Göçün Yarattığı Siyasi Krizler, Terör Korkusu ile İçe kapanma, Yükselen Popülizm ve Sağ, Müslümanlara Karşı Tutum, Brexit Krizi ve Sarı Yelekliler Hareketi gibi. Komşu bölgelerdeki krizlere bir örnek olmak üzere AB’nin Doğu Ukrayna ve Kırım Krizlerine yaklaşımı da analiz edildikten sonra “AB’nin Yumuşak güç kullanımı ve Bunun Limitleri” de açıklanmaktadır.
Üçüncü bölüm, “Avrupa Birliği’nin Güncel Küresel Ve Bölgesel Politikaları Üzerine Bazı Gözlemler” başlığı ile AB’nin dışa dönük yeni stratejisini incelemekte; AB dış politikasının yakın dönemde aldığı, alacağı şekille ilgili çıkarımlarda bulunmaktadır.
“Avrupa Birliği’nin Üyelik Perspektifi Sunmadığı Yakın Bölgelere Yaklaşımı: Arap Baha-rı Örneği” başlığını taşıyan dördüncü bölümde Avrupa Birliği’nin üyelik perspektifi sunmadan yakın bölgeleriyle nasıl bir ilişki kurduğuna dair Orta Doğu ve Kuzey Afrika (ODKA) bölgesi ül-keleri ile münasebet şekli üzerinde durulmaktadır. Önemli bir yumuşak güç odağı olan AB’nin, üyelik perspektifi sunamadığı bölgelerde neden etkin bir güç olamadığı açıklanmaktadır.
Avrupa Birliği’nin Yumuşak Gücünün Etkinliği Üzerine” olan beşinci bölümde “Yumuşak Güç Nedir, Hangi Durumlarda Etkindir” sorusuna Avrupa Birliği’yle ilgili güncel gelişmeler çer-çevesinde cevap verilirken “AB’nin Yumuşak Gücü Hangi Konularda Etkin Oldu” sorusu da ce-vaplanmaktadır.
Avrupa Birliği Tarihi ve Entegrasyonu Anlama
Avrupa Kimliği: Tartışmalar, Modeller, Günlük Endişeler ve Krizler
Genişleme: Avrupa Birliğinin Beşinci Genişleme Örneği
Avrupa Birliği'nin Beşinci Genişleme Süreci: Ekonomik ve Siyasi Boyutlar
Avrupa'nın Küresel Konumu ve Sivil Güç – Realist Oyuncu İkilemi
Avrupa Birliği'nin Güncel Küresel ve Bölgesel Politikaları
Avrupa'da Siyasi Durum ve Güncel Krizler
Avrupa Birliği Ekonomisi: Güncel Görünüm
Anti-Americanism can be defined as having unfavorable views on American policies along with its social, economic, political and cultural system or American people themselves; opposing their adverse local and global impacts. Anti-Americanism can be examined under variety of typologies according to Katzenstein and Keohane. This study examines factors such as unilateralism and aggressive atti-tudes of the US that led to a rise in Anti-Americanism in the post-Cold War era. After pointing out the rise of global Anti-Americanism in critical areas such as Europe, Middle East, Russia and Asia under Trump administration; global reactions to some specific Trump policies, such as proposing a wall on the Mexican border, withdrawal from trade, Iran nuclear and climate change agreements and restricting travel from some Muslim countries are also analyzed in the study. It is aimed to indicate the current trends in Anti-Americanism on many issues ranging from confidence in the US Presi-dent to expectation of relations with the US and various aspects of Anti-Americanism by using the data from PEW Research Center 2017 questionnaire. Notwithstanding the rise in global anti-Amer-icanism in the Trump era, the global alliance system that has been established by the US still compels many governments to stay close to the US.
yaşandığı ülkelerdir. İki ülkede de günümüzde devam eden çatışmalar, bunların zorunlu
göçün en çok yaşandığı ülkeler arasında yer almasına sebep olmuştur. Irak’ta 2003
müdahalesi; Suriye’deyse 2011 Arap Ayaklanmaları çatışmaları tetiklemiş; devlet dışı
aktörlerin ön plana çıkmasıyla şiddetlenen çatışmalarla birlikte göç de yoğunlaşmıştır.
Irak’ta yaklaşık 7 milyon kişi, Suriye’deyse yaklaşık 12 milyon kişi göç etmek zorunda
kalmış; bu göçmenlerin fazlalığı kabul eden ülkelerde de krizlerin yaşanmasına sebep
olmuştur.
Aralarındaki ilişkiyi aktarabilmek adına, çalışmanın ilk bölümünde çatışma ve göç
kavramsal olarak incelenmektedir. İlerleyen bölümlerde göçlerin yoğun olarak yaşandığı
Irak ve Suriye, demografik yap, tarihsel gelişim ve çatışmaları tetikleyen olaylar
açısından ele alınmış, göç verileri incelenmiştir. Beklenen bir şekilde, çatışmaların yoğun
olduğu dönemlerde göç hareketlerinin de yoğun olduğu sonucuna ulaşılmış, göç verileri...
Iraq and Syria have historically been subject to conflicts for religious, political, economic
and social reasons. The conflicts that still continue in both countries have made these
countries to be among the top sources of displaced persons. 2003 intervention in Iraq;
In Syria, the 2011 Arab Uprisings triggered conflicts the emergence of non-state actors
on the ground have also intensified the forced mass migration of the people. Around 7
million people in Iraq and about 12 million people in Syria had to migrate; the sheer
number of these displaced persons have also led to crises in the recipient countries as
well.
The conflict and migration are conceptually examined in the first part of the study in
order to clarify the relationship between them. In the following sections, the
demographic structure of Iraq and Syria, where migration movements intensified, their
historical developments and events that triggered conflicts are discussed; the migration
figures are examined. The data of the United Nations High Commissioner for Refugees
and the International Organization for Migration were utilized and it is observed as
expected that the periods of intense conflicts
This study examines the last fifteen years of the relationship between Europe and the United States in a historical perspective primarily in political terms. In this context, developments after the 9/11 Attacks, interventions to Afghanistan and Iraq, and weakening of the unipolarity; the effects of the factors such as the global financial crisis –which started in the US and rapidly became a worldwide phenomenon-, global war on terror on the course of the transAtlantic are being analyzed. The possible future course of the relationship between Europe and the USA in the new period after the election of Donald trump to the Presidency is also being examined. We once again witness an era of divergence in the relations similar to the one after the end of the Cold War. There are serious criticisms by Trump towards the European Union due to lack of enough European contribution to the NATO and to European attitudes' towards the trade. On the other hand, Europe-which grows increasingly wary of Russian intent-is anxious about a US-Russian warming of relations which would work against the European interest. After the emphasis on the critical issues, there are also some explorations about how the two sides might choose to behave to avoid a serious rupture in these globally important relations.
[You may download the introduction and the summary and conclusion sections here, (some 45 pages + bibliography)] [those who need futher information about the subjects may e-mail at me [email protected] ]
[This book is a shortened and simplified version of my PhD thesis,
completed in the autumn of 2005, University of Bradford] (https://www.savaskitap.com/Cengiz-Dinc_ar_3223)
http://www.kitapavrupa.com/kitap/debating-islamism-modernity-and-the-west-in-turkey-the-role-of-welfare-refah-party-/448256.html&filter_name=cengiz%20din%C3%A7
https://www.amazon.com/Debating-Islamism-Modernity-West-Turkey/dp/6052328665
This study focuses on the Welfare Party elite’s conceptualisation of modernity
during the party’s last 4-5 years before its closure in 1998. Since
the party was the most important Islamist organisation in Turkey, it was
at an important point of interaction between Islamism and modernity.
The study tries to determine the significance of the WP discourse on key
modernisation issues by answering such questions as how the WP elite
conceptualised modernity; how this conceptualisation was formulated,
constructed and what was modernity’s relationship with the West in their
view. It argues that, the WP elite had a distinct (Islamist) understanding
of modernity which, despite its differences in its approach to some basic
issues (e.g. secularism) overall remained within modernity by sharing
most of its major characteristics. The WP elite, similar to many other
Islamist movements, advocated a more Islamic (less secular and less
Westernising) route to modernity; and they could not be considered as
anti-modernists.
The study contributes towards a better understanding of the critical role
that a version of Islamism plays in Turkey’s politics and process of modernisation
and provides insights about the impact of Western modernity
on the sizeable Islamist section. The study employs important concepts
such as secularisation, nationalism, the modern state, economic development
(science, technology, industrialisation), capitalism and democracy
as important components of modernity. An analysis of the views of the
WP elite with regard to these concepts and processes serves to better understanding
the Islamist stance towards the particular path of modernisation
in Turkey, modernity in general, and also the West.
A general term describing the ideology and the movement that properly came into existence after the First World War, with the emergence of organized movements that reached beyond the limited circles of Muslim scholars, writers, and journalists in modernizing Muslim countries relatively more exposed to the cultural and political impact of the West. Central and prominent figures of modern Islamism include Sayyid Qutb, Hasan al-Banna, Abul Ala Mawdudi and Ruhollah Khomeini.
Islamism takes different forms and may use a wide range of strategies and tactics. Thus, it is not a united ideology or movement. Nevertheless Islamism presupposes a pure Islam, knowable despite the historical corruptions, deviations by small or large Muslim groups from the norm. Islamists believe that Islam has the answer for all aspects of life should be the guide for social, political and personal matters.
Despite the differing views, certain definitions of Islamism are suggested: For example, according to Kara, Islamism aims at “making Islam, once again, dominant in life in its entirety [...] save the Islamic world from exploitation of the West, tyrannical and oppressing administrators, enslavement, imitation, superstition [...] make it civilized, united, developed”. In other words, Islamists demand a greater say in politics, major issues, form and substance of modernization policies. Islamist movements seek cultural emancipation from the West and reconnection with the pre-colonial pure symbolic universe.
Moderate and reformist Islamists accept and work within the democratic process
Others like Hezbollah in Lebanon and Hamas in Palestine have both political and armed wings. Radical Islamist organizations like al-Qaeda, the Egyptian Islamic Jihad, ISIL or groups such as the Taliban reject democracy and the West. However, Roy has described Islamism as "increasingly interdependent" with democracy in much of the Arab Muslim world, such that "neither can now survive without the other." Islamists need democratic elections to maintain their legitimacy and no government that excludes mainstream Islamist groups can be considered democratic (Wikipedia)
https://www.academia.edu/9130642/Islamism
Encyclopedic Entry See Islam: A Worldwide Encyclopedia -ABC-CLIO
Accordingly, the intelligence agency of Germany (BvF) considers Milli Görüs a ‘threat’ to German democracy. It is considered part of a political Islam which prevents immigrants from achieving full integration into German society. According to the BvF, that Milli Görüs generally pursues anti-integrative efforts for example through its insistence on the Islamic education of children and cites statements appearing in Milli Görüs publications, noting anti-German and anti-Semitic statements in the Turkish newspaper Milli Gazete. Thus, the IGMG leaders in contrast to many other more liberal European countries, generally feel under pressure by the German state and society citing negative developments over the recent years against the immigrants. In their view certain dominant segments of society are trying to impose assimilationist policies on Muslims. Nevertheless many political parties in Europe base election propaganda upon xenophobic themes and Islamophobia is rising. The IGMG is in cooperation against this tide with other Islamic organizations.
(Yakın Dönem Amerİkan Dış Polİtİkası: Teorİ ve Pratİk [2011] Kitabından)
TRANSATLANTİK İLİŞKİLER: SİSTEMİK DEĞİŞİMLERİN VE
KRİZLERİN ETKİSİ ................................................................................................
Bu kısımda, Soğuk Savaş’ın bitişi, tek kutupluluğa kayış, 11 Eylül saldırısı,
Irak ve Afganistan müdahaleleri ve son dönemde tek kutupluluğun zayıflaması
gibi olayların, transatlantik ilişkilerin seyrini nasıl ve niçin etkilediği
analiz edilmeye çalışılacaktır. Bilindiği gibi, Soğuk Savaş sürecinde,
Avrupa, kendi güvenliğini garanti altına alabilmekten uzaktı. Ekonomik
açıdan hızla yaralarını saran, kalkınan AT üyelerinin, NATO çerçevesinde,
aktif destek vermeleriyle beraber, Batı Avrupa’nın ortak güvenliği dışarıdan
ABD (deus ex machina) tarafından, NATO yapısı içerisinde sağlanmaktaydı.
Avrupa’daki Amerikan askerlerinin sayısı 350 bine kadar çıkmıştı. Soğuk
Savaş bağlamında, Batı Avrupa’nın ekonomik ve siyasi toparlanması, kendi
içinde güç politikalarının yerinin işbirliğinin alması ABD’nin de büyük teşvikine
mazhar olmuştur. Bu model aynı zamanda, doğu bloğuna karşı bir
oluşum rolünü de oynamıştır. AT/AB bağlamında, büyük güçler olan ülkeleri
dahil, Avrupalı ülkeler güç politikasından uzaklaşmış, karşılıklı bağımlılık
ve dayanışmayı arttırarak, Hobbesvari modeli arkada bırakarak, Kantçı
bir dünyaya geçmişlerdir. Amerikalılara göre, Avrupalılar, bu geçişi yapmalarını
bir anlamda ABD’ye borçlu olduklarını çabuk unutmuş, Soğuk
Savaş sonrasında da, üzerlerine düşeni tam yapmamaya devam ederek, güvenlik
alanında kısmi ‘bedavacılığa’ devam etmişlerdir.1
“DÜNYA’DA VE TÜRKİYE’DE ANTİ-AMERİKANİZM”
Genel olarak Amerikan politikaları ve daha seyrek olarak ABD’nin toplumsal,
ekonomik, siyasi, kültürel yapısı veya Amerikan halkı hakkında
olumsuz fikirlere sahip olmak; bunların küresel ve yerel etkilerine karşı çıkmak
olarak tanımlanabilecek anti-Amerikanizm, uzunca bir süredir Amerikan
dış politikasında göz önüne alınması gereken ve değerlendirilen bir faktördür.
Bu bölümde, anti-Amerikan duruşun ve ideolojinin tarihinin bazı
noktalarına kısaca değinildikten sonra, Soğuk Savaş sonrasına, özellikle 11
Eylül sonrasına vurgu yapılmaya çalışılacaktır. Fenomenin küresel boyutuna
dikkat çekilirken Latin Amerika, Avrupa ve İslam dünyasından daha çok
bahsedilecek ve sonrasında da Türkiye’deki gelişmeler ele alınacaktır.
Huntington’ın da gözlemlediği gibi, tek kutuplu dünyaya geçişle birlikte
ABD, “tek taraflı küreselcilik” (küresel çıkarlar) yerine, “küresel tek taraflılık”
(kendi çıkarları) peşinde koşan, bir çeşit “haydut” süper güç haline dönüşmüştür.
Bu durum, Kagan’ın tabiriyle “meşruluk krizine” yol açmıştır.
ABD’nin küresel liderliği başta Avrupalılar olmak üzere, diğerlerince çok daha
fazla sorgulanır hale gelmiştir. 1991’deki Körfez Krizi’ndeki, Bush (411)
yönetiminin işbirliğine açık ikna etmeye ağırlık veren liderliğinin aksine, oğul
Bush döneminde, özellikle 11 Eylül sonrasında, tek taraflı politikalar ABD
için neredeyse norm halini almıştır.2 Bunun sonucunda, Friedman’ın belirttiği
gibi, özellikle 11 Eylül 2001 sonrasında anti-Amerikanizm’e dair binlerce gazete
makalesi yazılmıştır.3
https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/73925 (for englihs readers)
As shown by the ideas that are scattered to a wide spectrum, of ordinary people and academicians, who come from a variety of socialization backgrounds, defining Europe and the Europeans is not easy. Still, analyses on the historical and current shaping of European Identity, based upon views of the politicians, thinkers and academicians, information and views of the ordinary citizens collected through surveys, are necessary. This study aims for a better understanding of European Identity, by drawing attention to the views of experts and current anxieties of Europeans. The proposed models for creating a stronger European Identity and different perspectives with regard to the current problems are touched upon in order to show how European Identity is perceived from within and outside of Europe. Given the very different views of key figures and ordinary citizens with regard to the desired form of European Identity, it could be concluded that the glue keeping Europe together is not a shared identity but shared projects and targets. Key Words: Europe, Identity, European Identity, European Union
Küresel Konumu Üzerine Tartışmalar
In this study, the arguments expressed mainly within the EU about how the EU is and should be a global player are analyzed. On the one hand, there are views that advocate the EU to continue the “Normative Power Europe” model, without changing the current global position and general attitude of the EU much.
On the other hand, there are views that advocate the EU to be a global (hard) power. Those who oppose the continuation of the relatively normative order within the EU and its spread to the entire continent, state that the world outside the EU still has a realistic order. Europe should not continue to ignore the realist world outside it in order to protect its interests, and even in the long run, to protect the normative order it has created within itself at a global level. According to the supporters of the normative model, trying to stabilize its environment by using military force and force or attempting to protect its interests will mean betrayal of its own basic philosophy for the EU. Undoubtedly, which of these Kantian and Hobbesian visions of the EU will prevail in the long run is closely related to Turkey.
Keywords: European Union, EU's Global Position, Normative Power Europe, Hard Power Europe
movements are explained. The studies of sub-state nationalism specialists and the news
of independent think tanks and broadcasting organisations are analysed qualitatively.
The most important reasons for the strengthening of the independence demands of these
regions in the public opinion are determined as loss of imperial power, strong sub-state
institutionalisation, public diplomacy activities, economic demands and constitutional
crises. Although there is stronger economic motivation and public diplomacy in Catalonia,
recent opinion polls and regional election results show that support for expanding
autonomy rights rather than independence is on the rise. Scotland, on the other hand, has
an economic structure and public diplomacy that is highly dependent on England.
However, with its strong political structure led by SNP, especially in the Brexit process, as
can be understood from the opinion polls, it can create a serious pressure on the
international public opinion regarding the independence movements.
SUMMARY
The independence referendums held in Scotland in 2014 and in Catalonia in 2017
are considered to be the two most important developments indicating the increase in
regional independence movements in Europe recently. However, it can be forgotten that the
independence movements of the regions are actually a struggle that has been lasting for
centuries. For this reason, first of all, the historical development of Scottish and Catalan
independence movements and then a current comparison are explained in the study. A
comprehensive evaluation of the regions is provided by including the works of thinkers who
are experts in sub-state nationalism and the news of independent think tanks and
broadcasting organizations due to the fact that the subject is up-to-date.
The most important causes for the strengthening of the independence demands of
these regions in the society are specified as loss of imperial power, strong sub-state
institutionalisation, public diplomacy activities, economic demands, constitutional crises,
activities of separatist political parties. Firstly, both Scotland and Catalonia have witnessed
the decline of imperialist power and prestige in different periods as the empires in which
they took part in lost their colonies. Secondly, institutionalization is more effective than
traditional elements such as identity and language, as it supports political and social
mobilization. In both Spain and the United Kingdom have modern and well-established
institutional structure so that they preserved the existence of separatist sub-state identities,
just like federal institutions. Third, public diplomacy is very important for nations
demanding independence. These nations aim to increase their political influence by making
themselves heard in different countries in order to create a strong sense of identity. Fourth,
both Catalan and Scottish nationalist think that they are not able to use their economic
capacities fully and effectively due to the control of the central governments. Fifth, the
ambiguity of the constitutions future of both Scotland and Catalonia and the dominance of
the central government-influenced bodies that shape constitution making are somewhat
similar. Lastly, in both regions, regional separatist parties are the main actors of the
independence movements. Of course these factors have different conjunctures due to the
different internal and external dynamics of the regions.
Although there is stronger economic motivation and public diplomacy in Catalonia,
recent opinion polls and regional election results show that support for the expansion of
autonomous rights rather than independence is on the rise. Scotland, on the other hand, with
its strong political structure led by Sturgeon, can create a serious pressure on the
international public opinion on independence movements, especially after Brexit, as can be
understood from opinion polls. Increasing demands for a referendum in Scotland are
creating increasing pressure on the UK Government. This could put pressure on the Spanish
Constitution, which outlawed the regions' independence referendum. More autonomy rights
to be offered to Catalonia can be taken as a precaution against a different crisis that may be
encountered in the future. For the United Kingdom, the fact that Scotland and of course other
autonomous regions had almost no say in the negotiations during the Brexit process
increased Scotland's demands for independence. For this reason, the UK needs to do more
than Spain to push the second Scottish independence referendum at a later date. It is unlikely
that even the greatest possible effort will be able to stop the SNP-led Scottish independence
movement, backed by growing popular support. After all, although the independence
movements in these two regions have recently turned in different directions, both regions
continue to follow each other's independence movements closely and both regions continue
to affect international public and central governments.
Kitapta öncelikle milliyetçilik, devlet altı milliyetçilik, ulusal kimlik ve self determinasyon kavramları açıklanmıştır. Ayrıca bu kavramların Avrupa’da uygulanabilirliğini değerlendirmek amacıyla Avrupa bütünleşmesi, devlet altı kurumsallaşma ve yerele yetki devri konularına değinilmiştir. İkinci bölümde, İskoç ve Katalan bağımsızlık hareketlerinin tarihsel gelişimine ve iç dinamiklerine yer verilmiştir. Üçüncü bölümde ise İskoç ve Katalan bağımsızlık hareketlerinin güncel bir karşılaştırması ortaya konulmaktadır. Ayrıca son bölümde bağımsızlık hareketlerinin Avrupa Birliği boyutuna ve iki bölgenin politik ve sosyal ilişkilerine değinilmiştir.
İskoç ve Katalan bölgelerindeki bağımsızlık taleplerinin kamuoyunda güçlenmesi kitapta, ulusal kimlik algısı, güçlü devlet altı kurumsallaşma, kamu diplomasisi faaliyetleri, ekonomik faktörler ve anayasal krizler olarak 5 temel motivasyonla açıklanmıştır. Katalonya’da daha güçlü ekonomik motivasyon ve kamu diplomasisi bulunsada kamuoyu yoklamaları ve seçim sonuçları, özerklik haklarının genişletilmesi yönünde desteğin artışta olduğunu göstermektedir. İskoçya ise İngiltere’ye fazlasıyla bağımlı bir ekonomik yapılanma ve kamu diplomasisine sahiptir. Öte yandan SNP liderliğindeki güçlü siyasi ve yasal yapılanmasıyla özellikle Brexit’le, uluslararası kamuoyunda ciddi bir baskı yaratabilmektedir. Tüm bu meseleler kitapta yer alan başlıca konuları oluşturmaktadır.
Scottish and Catalan independence movements are increasing their influence in the international public opinion, as can be seen from the recent independence referendums. In this context, the study tries to understand the reasons for the increase in the independence movements in the two regions. The aim of the study is to analyse the developments that put pressure on the central governments and the international public opinion and make a comparative analysis of the Scottish and Catalan independence movements. The main question of the study is “What are the similarities and differences of the Scottish and Catalan independence movements?” has been addressed.
Bu kitapta son dönemde Avrupa’ya yönelen düzensiz göç akınının çok katmanlı ve çok aktörlü güvenlik boyutlarıyla, konunun nasıl ve ne derecede güvenlikleştirildiği ortaya konmaktadır. Kitapta göç ve güvenlik konuları Avrupa bütününde olabildiğince büyük resmi yansıtabilmek adına çeşitli açılardan ele alınmış olup, pek çok tablo, harita ve grafikle desteklenmiştir.
America (USA). After the collapse of the Soviet Union (USSR) and the transformation of the bipolar
international system into a unipolar USA-dominated system, the sustainability of the US hegemony has
been an important topic of discussion. China, especially in the 21st century, has been trying to establish
its own international system by acting on behalf of its own interests in certain issues rather than
consenting to the institutions and rules of the Pax Americana, which were created after the Cold War.
The USA, which has based its foreign policy largely on maintaining its global hegemony, is experiencing
a competition with today’s China, similar to the competition it had with the USSR in the past. Although
the US power declines relatively with the power transformation in the 21st century as China’s rises,
many policymakers and international relations academics share the view that it will take a long time to
end the global US hegemony due to the economic, military, and technological superiorities.
Nevertheless, the rise of China would stay as the most important issue of US foreign policy in the coming
years. With an extensive look on the literature, this study compares the US and China using the hard
and soft power instruments of hegemony. Keeping in mind that no hegemonic order will last forever, the
views on the current ‘power shift’, where the structural changes will lead American hegemony and
whether the US is in a hegemonic decline are also analysed.
Avrupa Birliği, İkinci Dünya Savaşı sonrası ekonomik, siyasi ve beşeri sermaye bakımından yaşadığı yıkımlar nedeniyle, öncelikli hedefini barış ve demokrasi üzerine kuran kendine has bir bütünleşme hareketidir. Üye ülkelerde istikrar, barış ve ekonomik refahın tesisini sağlamada oldukça etkin olan Birlik zamanla yumuşak güç bağlamında küresel bir aktör olarak kabul edilmiştir. Demokrasi, özgürlük, insan hakları, hukukun üstünlüğü ve barışa bağlılığının norm ve değerleri Birliğin yumuşak gücünün önemli varlıkları iken genişleme süreci de AB’nin yumuşak güç uygulamasının en önemli parçası olarak görülmektedir. Genişleme sürecinin üzerine yaslandığı en önemli konu ise AB koşulsallığıdır. Koşulsallık, hedeflenen ülkede dönüşümün istenen yönlerini teşvik etmek için tasarlanmış gelişmiş bir politika biçimidir. Bu çalışma, Avrupa Birliğinin yumuşak gücünün genişleme sürecinde aday ülkeler üzerinde etkili olarak bu ülkelerin yaşadığı ekonomik ve siyasal dönüşümlerinde büyük ölçüde başarılı olduğunu, adaylık vaadi dışındaki Komşuluk politikası gibi yumuşak güç uygulamalarında ise başarısız olduğunu göstermektedir. Çalışmada öncelikli olarak Avrupa Birliği’nin yumuşak güç unsurlarının neler olduğu ve Birliğin neden sert güç yerine yumuşak gücü tercih ettiği açıklanmaktadır. Sonrasında, AB Koşulsallığı çerçevesinde Birliğin bugüne kadarki gerçekleştirmiş olduğu genişleme dalgaları, AB yumuşak gücünü Balkanlardaki etkisi ve Komşuluk politikası tartışılmaktadır. Çalışma AB yumuşak gücüne yönelik yapılan eleştirelerin değerlendirilmesi ile sonlanmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Avrupa Birliği, Yumuşak Güç, Koşulsallık, Komşuluk Politikası
THE SOFT POWER OF THE EUROPEAN UNION IN THE CONTEXT OF
CONDITIONALITY
ABSTRACT
The European Union is a unique integration movement that was established after the Second
World War and set its priorities as peace and democracy as a result of the great losses in terms of
economic, political and human capital during the War. The Union which had been very effective in
creation of stability, peace and economic prosperity in the member countries, has come to fore as a
global actor in terms of its soft power. While the norms and values of democracy, freedom, human
rights, the rule of law and commitment to peace are important assets of the soft power of the Union,
the enlargement process is seen as the most important part of the EU's soft power practice. The most
important issue on which the enlargement process rests is the EU conditionality. Conditionality is an
advanced form of policy designed to promote desired aspects of transformation in the target country.
This study argues that the soft power of the European Union has been largely successful in the
economic and political transformations experienced by the candidate countries during the
enlargement process, while the soft power practices, such as Neighbourhood Policy, have failed as
there was no promise of candidacy. In the study, firstly, the soft power elements of the European
Avrupa Birliği: Kurumlar ve Politikalar başlığını taşıyan bu kitapta, konunun uzmanlarının emekleri sonucu ortaya çıkan 16 başlıkta Avrupa Birliği’nin temel kurumları ve politikaları tanıtılmış, analiz edilmiştir. Kitapta, kurumların ve politikaların tarihsel perspektifine değinilimekle birlikte, mümkün olduğunca yakın dönemlerdeki gelişmeler analiz edilerek güncel konulara odaklanılmıştır.
Bölümlerde; Avrupa Entegrasyonu, Avrupa Parlamentosu, Avrupa Komisyonu, Avrupa Birliği Konseyi, Avrupa Birliği Zirvesi, Adalet Divanı, Merkez Bankası ve Sayıştay, Rekabet Politikası, Enerji Politikası, Çevre Politikası, Bölgesel Politikalar, Eğitim Politikaları, Güvenlik ve Savunma Politikası, Ekonomik ve Parasal Birlik, Ortak Tarım Politikası, Göç Politikası ve Mülteciler hakkında detaylı güncel bilgiler verilirken, pek çok tablo, harita ve grafik de kullanılmış böylece konuların okuyucu tarafından bir bakışta derinlemesine kavranılmasına imkân sağlanmıştır
Bölümlerde; Avrupa Entegrasyonu, Avrupa Parlamentosu, Avrupa Komisyonu, Avrupa Birliği Konseyi, Avrupa Birliği Zirvesi, Adalet Divanı, Merkez Bankası ve Sayıştay, Rekabet Politikası, Enerji Politikası, Çevre Politikası, Bölgesel Politikalar, Eğitim Politikaları, Güvenlik ve Savunma Politikası, Ekonomik ve Parasal Birlik, Ortak Tarım Politikası, Göç Politikası ve Mülteciler hakkında detaylı güncel bilgiler verilirken, pek çok tablo, harita ve grafik de kullanılmış böylece konuların okuyucu tarafından bir bakışta derinlemesine kavranılmasına imkân sağlanmıştır.
• Uluslararası İlişkilerde Yumuşak Güç Kavramının Ortaya Çıkışı
• Yumuşak Gücün Kaynakları
• Yumuşak Güç Stratejisinde Başarı Olmanın Yolları
• Sert Güç - Yumuşak Güç İlişkisi
• Yumuşak Güç Kavramına Yönelik Eleştiriler
• Yumuşak ve Sert Güce Bütünsel Bakış: “Akıllı Güç”, başlıklarıyla analiz edilmekte-dir.
İkinci bölüm, “Avrupa’da Siyasi Durum, Güncel Krizler Ve AB’nin Yumuşak Güç Kulla-nımı” başlığıyla, “Avrupa’nın Güncel Krizlerine Bazı Örnekler” vermektedir: Özgüven Krizi, Kü-resel Göç ve Mülteci Krizi, Avrupa’da Yabancılar ve Mülteciler, Artan Yasa Dışı Göçün Yarattığı Siyasi Krizler, Terör Korkusu ile İçe kapanma, Yükselen Popülizm ve Sağ, Müslümanlara Karşı Tutum, Brexit Krizi ve Sarı Yelekliler Hareketi gibi. Komşu bölgelerdeki krizlere bir örnek olmak üzere AB’nin Doğu Ukrayna ve Kırım Krizlerine yaklaşımı da analiz edildikten sonra “AB’nin Yumuşak güç kullanımı ve Bunun Limitleri” de açıklanmaktadır.
Üçüncü bölüm, “Avrupa Birliği’nin Güncel Küresel Ve Bölgesel Politikaları Üzerine Bazı Gözlemler” başlığı ile AB’nin dışa dönük yeni stratejisini incelemekte; AB dış politikasının yakın dönemde aldığı, alacağı şekille ilgili çıkarımlarda bulunmaktadır.
“Avrupa Birliği’nin Üyelik Perspektifi Sunmadığı Yakın Bölgelere Yaklaşımı: Arap Baha-rı Örneği” başlığını taşıyan dördüncü bölümde Avrupa Birliği’nin üyelik perspektifi sunmadan yakın bölgeleriyle nasıl bir ilişki kurduğuna dair Orta Doğu ve Kuzey Afrika (ODKA) bölgesi ül-keleri ile münasebet şekli üzerinde durulmaktadır. Önemli bir yumuşak güç odağı olan AB’nin, üyelik perspektifi sunamadığı bölgelerde neden etkin bir güç olamadığı açıklanmaktadır.
Avrupa Birliği’nin Yumuşak Gücünün Etkinliği Üzerine” olan beşinci bölümde “Yumuşak Güç Nedir, Hangi Durumlarda Etkindir” sorusuna Avrupa Birliği’yle ilgili güncel gelişmeler çer-çevesinde cevap verilirken “AB’nin Yumuşak Gücü Hangi Konularda Etkin Oldu” sorusu da ce-vaplanmaktadır.
Avrupa Birliği Tarihi ve Entegrasyonu Anlama
Avrupa Kimliği: Tartışmalar, Modeller, Günlük Endişeler ve Krizler
Genişleme: Avrupa Birliğinin Beşinci Genişleme Örneği
Avrupa Birliği'nin Beşinci Genişleme Süreci: Ekonomik ve Siyasi Boyutlar
Avrupa'nın Küresel Konumu ve Sivil Güç – Realist Oyuncu İkilemi
Avrupa Birliği'nin Güncel Küresel ve Bölgesel Politikaları
Avrupa'da Siyasi Durum ve Güncel Krizler
Avrupa Birliği Ekonomisi: Güncel Görünüm
Anti-Americanism can be defined as having unfavorable views on American policies along with its social, economic, political and cultural system or American people themselves; opposing their adverse local and global impacts. Anti-Americanism can be examined under variety of typologies according to Katzenstein and Keohane. This study examines factors such as unilateralism and aggressive atti-tudes of the US that led to a rise in Anti-Americanism in the post-Cold War era. After pointing out the rise of global Anti-Americanism in critical areas such as Europe, Middle East, Russia and Asia under Trump administration; global reactions to some specific Trump policies, such as proposing a wall on the Mexican border, withdrawal from trade, Iran nuclear and climate change agreements and restricting travel from some Muslim countries are also analyzed in the study. It is aimed to indicate the current trends in Anti-Americanism on many issues ranging from confidence in the US Presi-dent to expectation of relations with the US and various aspects of Anti-Americanism by using the data from PEW Research Center 2017 questionnaire. Notwithstanding the rise in global anti-Amer-icanism in the Trump era, the global alliance system that has been established by the US still compels many governments to stay close to the US.
yaşandığı ülkelerdir. İki ülkede de günümüzde devam eden çatışmalar, bunların zorunlu
göçün en çok yaşandığı ülkeler arasında yer almasına sebep olmuştur. Irak’ta 2003
müdahalesi; Suriye’deyse 2011 Arap Ayaklanmaları çatışmaları tetiklemiş; devlet dışı
aktörlerin ön plana çıkmasıyla şiddetlenen çatışmalarla birlikte göç de yoğunlaşmıştır.
Irak’ta yaklaşık 7 milyon kişi, Suriye’deyse yaklaşık 12 milyon kişi göç etmek zorunda
kalmış; bu göçmenlerin fazlalığı kabul eden ülkelerde de krizlerin yaşanmasına sebep
olmuştur.
Aralarındaki ilişkiyi aktarabilmek adına, çalışmanın ilk bölümünde çatışma ve göç
kavramsal olarak incelenmektedir. İlerleyen bölümlerde göçlerin yoğun olarak yaşandığı
Irak ve Suriye, demografik yap, tarihsel gelişim ve çatışmaları tetikleyen olaylar
açısından ele alınmış, göç verileri incelenmiştir. Beklenen bir şekilde, çatışmaların yoğun
olduğu dönemlerde göç hareketlerinin de yoğun olduğu sonucuna ulaşılmış, göç verileri...
Iraq and Syria have historically been subject to conflicts for religious, political, economic
and social reasons. The conflicts that still continue in both countries have made these
countries to be among the top sources of displaced persons. 2003 intervention in Iraq;
In Syria, the 2011 Arab Uprisings triggered conflicts the emergence of non-state actors
on the ground have also intensified the forced mass migration of the people. Around 7
million people in Iraq and about 12 million people in Syria had to migrate; the sheer
number of these displaced persons have also led to crises in the recipient countries as
well.
The conflict and migration are conceptually examined in the first part of the study in
order to clarify the relationship between them. In the following sections, the
demographic structure of Iraq and Syria, where migration movements intensified, their
historical developments and events that triggered conflicts are discussed; the migration
figures are examined. The data of the United Nations High Commissioner for Refugees
and the International Organization for Migration were utilized and it is observed as
expected that the periods of intense conflicts
This study examines the last fifteen years of the relationship between Europe and the United States in a historical perspective primarily in political terms. In this context, developments after the 9/11 Attacks, interventions to Afghanistan and Iraq, and weakening of the unipolarity; the effects of the factors such as the global financial crisis –which started in the US and rapidly became a worldwide phenomenon-, global war on terror on the course of the transAtlantic are being analyzed. The possible future course of the relationship between Europe and the USA in the new period after the election of Donald trump to the Presidency is also being examined. We once again witness an era of divergence in the relations similar to the one after the end of the Cold War. There are serious criticisms by Trump towards the European Union due to lack of enough European contribution to the NATO and to European attitudes' towards the trade. On the other hand, Europe-which grows increasingly wary of Russian intent-is anxious about a US-Russian warming of relations which would work against the European interest. After the emphasis on the critical issues, there are also some explorations about how the two sides might choose to behave to avoid a serious rupture in these globally important relations.
[You may download the introduction and the summary and conclusion sections here, (some 45 pages + bibliography)] [those who need futher information about the subjects may e-mail at me [email protected] ]
[This book is a shortened and simplified version of my PhD thesis,
completed in the autumn of 2005, University of Bradford] (https://www.savaskitap.com/Cengiz-Dinc_ar_3223)
http://www.kitapavrupa.com/kitap/debating-islamism-modernity-and-the-west-in-turkey-the-role-of-welfare-refah-party-/448256.html&filter_name=cengiz%20din%C3%A7
https://www.amazon.com/Debating-Islamism-Modernity-West-Turkey/dp/6052328665
This study focuses on the Welfare Party elite’s conceptualisation of modernity
during the party’s last 4-5 years before its closure in 1998. Since
the party was the most important Islamist organisation in Turkey, it was
at an important point of interaction between Islamism and modernity.
The study tries to determine the significance of the WP discourse on key
modernisation issues by answering such questions as how the WP elite
conceptualised modernity; how this conceptualisation was formulated,
constructed and what was modernity’s relationship with the West in their
view. It argues that, the WP elite had a distinct (Islamist) understanding
of modernity which, despite its differences in its approach to some basic
issues (e.g. secularism) overall remained within modernity by sharing
most of its major characteristics. The WP elite, similar to many other
Islamist movements, advocated a more Islamic (less secular and less
Westernising) route to modernity; and they could not be considered as
anti-modernists.
The study contributes towards a better understanding of the critical role
that a version of Islamism plays in Turkey’s politics and process of modernisation
and provides insights about the impact of Western modernity
on the sizeable Islamist section. The study employs important concepts
such as secularisation, nationalism, the modern state, economic development
(science, technology, industrialisation), capitalism and democracy
as important components of modernity. An analysis of the views of the
WP elite with regard to these concepts and processes serves to better understanding
the Islamist stance towards the particular path of modernisation
in Turkey, modernity in general, and also the West.
A general term describing the ideology and the movement that properly came into existence after the First World War, with the emergence of organized movements that reached beyond the limited circles of Muslim scholars, writers, and journalists in modernizing Muslim countries relatively more exposed to the cultural and political impact of the West. Central and prominent figures of modern Islamism include Sayyid Qutb, Hasan al-Banna, Abul Ala Mawdudi and Ruhollah Khomeini.
Islamism takes different forms and may use a wide range of strategies and tactics. Thus, it is not a united ideology or movement. Nevertheless Islamism presupposes a pure Islam, knowable despite the historical corruptions, deviations by small or large Muslim groups from the norm. Islamists believe that Islam has the answer for all aspects of life should be the guide for social, political and personal matters.
Despite the differing views, certain definitions of Islamism are suggested: For example, according to Kara, Islamism aims at “making Islam, once again, dominant in life in its entirety [...] save the Islamic world from exploitation of the West, tyrannical and oppressing administrators, enslavement, imitation, superstition [...] make it civilized, united, developed”. In other words, Islamists demand a greater say in politics, major issues, form and substance of modernization policies. Islamist movements seek cultural emancipation from the West and reconnection with the pre-colonial pure symbolic universe.
Moderate and reformist Islamists accept and work within the democratic process
Others like Hezbollah in Lebanon and Hamas in Palestine have both political and armed wings. Radical Islamist organizations like al-Qaeda, the Egyptian Islamic Jihad, ISIL or groups such as the Taliban reject democracy and the West. However, Roy has described Islamism as "increasingly interdependent" with democracy in much of the Arab Muslim world, such that "neither can now survive without the other." Islamists need democratic elections to maintain their legitimacy and no government that excludes mainstream Islamist groups can be considered democratic (Wikipedia)
https://www.academia.edu/9130642/Islamism
Encyclopedic Entry See Islam: A Worldwide Encyclopedia -ABC-CLIO
Accordingly, the intelligence agency of Germany (BvF) considers Milli Görüs a ‘threat’ to German democracy. It is considered part of a political Islam which prevents immigrants from achieving full integration into German society. According to the BvF, that Milli Görüs generally pursues anti-integrative efforts for example through its insistence on the Islamic education of children and cites statements appearing in Milli Görüs publications, noting anti-German and anti-Semitic statements in the Turkish newspaper Milli Gazete. Thus, the IGMG leaders in contrast to many other more liberal European countries, generally feel under pressure by the German state and society citing negative developments over the recent years against the immigrants. In their view certain dominant segments of society are trying to impose assimilationist policies on Muslims. Nevertheless many political parties in Europe base election propaganda upon xenophobic themes and Islamophobia is rising. The IGMG is in cooperation against this tide with other Islamic organizations.
(Yakın Dönem Amerİkan Dış Polİtİkası: Teorİ ve Pratİk [2011] Kitabından)
TRANSATLANTİK İLİŞKİLER: SİSTEMİK DEĞİŞİMLERİN VE
KRİZLERİN ETKİSİ ................................................................................................
Bu kısımda, Soğuk Savaş’ın bitişi, tek kutupluluğa kayış, 11 Eylül saldırısı,
Irak ve Afganistan müdahaleleri ve son dönemde tek kutupluluğun zayıflaması
gibi olayların, transatlantik ilişkilerin seyrini nasıl ve niçin etkilediği
analiz edilmeye çalışılacaktır. Bilindiği gibi, Soğuk Savaş sürecinde,
Avrupa, kendi güvenliğini garanti altına alabilmekten uzaktı. Ekonomik
açıdan hızla yaralarını saran, kalkınan AT üyelerinin, NATO çerçevesinde,
aktif destek vermeleriyle beraber, Batı Avrupa’nın ortak güvenliği dışarıdan
ABD (deus ex machina) tarafından, NATO yapısı içerisinde sağlanmaktaydı.
Avrupa’daki Amerikan askerlerinin sayısı 350 bine kadar çıkmıştı. Soğuk
Savaş bağlamında, Batı Avrupa’nın ekonomik ve siyasi toparlanması, kendi
içinde güç politikalarının yerinin işbirliğinin alması ABD’nin de büyük teşvikine
mazhar olmuştur. Bu model aynı zamanda, doğu bloğuna karşı bir
oluşum rolünü de oynamıştır. AT/AB bağlamında, büyük güçler olan ülkeleri
dahil, Avrupalı ülkeler güç politikasından uzaklaşmış, karşılıklı bağımlılık
ve dayanışmayı arttırarak, Hobbesvari modeli arkada bırakarak, Kantçı
bir dünyaya geçmişlerdir. Amerikalılara göre, Avrupalılar, bu geçişi yapmalarını
bir anlamda ABD’ye borçlu olduklarını çabuk unutmuş, Soğuk
Savaş sonrasında da, üzerlerine düşeni tam yapmamaya devam ederek, güvenlik
alanında kısmi ‘bedavacılığa’ devam etmişlerdir.1
“DÜNYA’DA VE TÜRKİYE’DE ANTİ-AMERİKANİZM”
Genel olarak Amerikan politikaları ve daha seyrek olarak ABD’nin toplumsal,
ekonomik, siyasi, kültürel yapısı veya Amerikan halkı hakkında
olumsuz fikirlere sahip olmak; bunların küresel ve yerel etkilerine karşı çıkmak
olarak tanımlanabilecek anti-Amerikanizm, uzunca bir süredir Amerikan
dış politikasında göz önüne alınması gereken ve değerlendirilen bir faktördür.
Bu bölümde, anti-Amerikan duruşun ve ideolojinin tarihinin bazı
noktalarına kısaca değinildikten sonra, Soğuk Savaş sonrasına, özellikle 11
Eylül sonrasına vurgu yapılmaya çalışılacaktır. Fenomenin küresel boyutuna
dikkat çekilirken Latin Amerika, Avrupa ve İslam dünyasından daha çok
bahsedilecek ve sonrasında da Türkiye’deki gelişmeler ele alınacaktır.
Huntington’ın da gözlemlediği gibi, tek kutuplu dünyaya geçişle birlikte
ABD, “tek taraflı küreselcilik” (küresel çıkarlar) yerine, “küresel tek taraflılık”
(kendi çıkarları) peşinde koşan, bir çeşit “haydut” süper güç haline dönüşmüştür.
Bu durum, Kagan’ın tabiriyle “meşruluk krizine” yol açmıştır.
ABD’nin küresel liderliği başta Avrupalılar olmak üzere, diğerlerince çok daha
fazla sorgulanır hale gelmiştir. 1991’deki Körfez Krizi’ndeki, Bush (411)
yönetiminin işbirliğine açık ikna etmeye ağırlık veren liderliğinin aksine, oğul
Bush döneminde, özellikle 11 Eylül sonrasında, tek taraflı politikalar ABD
için neredeyse norm halini almıştır.2 Bunun sonucunda, Friedman’ın belirttiği
gibi, özellikle 11 Eylül 2001 sonrasında anti-Amerikanizm’e dair binlerce gazete
makalesi yazılmıştır.3
Bu çalışma İngilizce dil bilginizi geliştirmeniz için bazı öneriler içermektedir. Diğer tüm alanlarda olduğu gibi Uluslararası İlişkiler alanında İngilizce bilgi ve becerileriniz çok önem arz etmektedir. Birçok öğrencinin İngilizce derslerinde sorduğu en absürt bir soru olan 'Neden İngilizce öğrenmeliyim?' sorusuyla başlamamız anlamlı olacaktır. Küreselleşen ve giderek ortak değerler ve ortak amaçlara evirilen günümüz konjonktürü ortak bir iletişim dilini zorunlu kılmaktadır. Bu dil de tabi ki İngilizce dili olmuştur. Herhangi bir alanda araştırma yapılırken en elzem olan literatüre hakim olmadır. Bunu da sadece İngilizce'ye hakim olarak gerçekleştirebilirsiniz. Şu ana kadar yaptığınız araştırma, okuma, ödev ya da kişisel çalışmalarınızdan da görmüş olabileceğiniz üzere sosyal bilimler alanında yapılan araştırma ve yayınların yaklaşık olarak 90% gibi bir oranda mevzu bahis dil üzerinden yapıldığını göz önünde bulundurduğunuzda da İngilizce öğrenme ve bu dile ileri derecede yetkin olmanın sadece sizin için değil, sizlerin yapacağı çalışmaların alana ve gelecekteki araştırmacılara katkı yapması için son derece önemli olduğunu sonucuna kolayca varılacaktır. 1. İngilizce TV, dizi ve programlar izleyin. Bilhassa dizi öneririm çünkü konuyu anlayınca konuşulanları anlamak da kolaylaşıyor. Fakat bu programları Türkçe altyazılı izlemek çok katkı sağlayan bir yöntem değildir. Bu herkesin yaptığı üzere eğlenmek için yapılan bir aktivitedir. Eğlenmenin yanında öğrenmeyi de hızlandırmak için İngilizce altyazıları tercih edin. Çoğu programda İngilizce altyazı özelliği var ancak belirli bir aşamadan sonra altyazı olmadan izlemek çok daha faydalı. Bu bağlamda kendini geliştirmenin yanında İngilizce bilgisini geliştirmek isteyenlere TED videoları çok uygundur. https://www.ted.com/ Bu adresteki yayın ve videoları da mümkünse İngilizce alt yazı ile izleyin. ''Hiçbir şey anlamıyorum'' demeyin, izleyin. Kendinizi zorlayın ve giderek her videoda daha çok kelime anlamaya başladığınızı görün. 2. Radyo dinleme de son derece faydalı bir başka yöntemdir. İngilizce tartışma yapılan, şarkı çalınan pek çok kanal var ama bunlardan online dinleme imkanını olan BBC4 ü öneririm çünkü sesli kitap okumaları, piyesler vb programlarla sürekli muntazam konuşmaları dinleme imkanı veriyor. Yineliyorum, anlamıyor olmanız hiç önemli değil alışıyor olduğunuz kesin. 3. Kelime öğrenin. Ne kadar çok kelime o kadar hızlı ilerleme. Kelimelerin anlamlarını öğrenmek için İngilizce-Türkçe sözlük tercih etmek yerine, İngilizce-İngilizce kullanmayı tercih etmenin size ne büyük katkı sağladığını hızlıca görebilirsiniz. Cambridge bu alanda en iyi web-sitelerinden birini sunuyor. http://dictionary.cambridge.org/ dictionary/essential-british-english/ Kelimenin anlamın hemen altında hem İngiliz hem Amerikan tarzı telaffuz edilişini gösteren sesli kısmı tıklayıp nasıl telaffuz edildiğini dinlemeyi ve aynı şekilde söylemeyi denemenizi de öneririm. Youtube da kelime öğrenmek için pek çok online video var. 4. Okuyun, İngilizce okumak konuşma becerinizi mucizevi denilebilecek derecede geliştirir. Okumak için tercih ettiğiniz şeyler seviyenize uygun olsun. http://www.esl-lounge.com/student/grammar-exercises-elementary.php seviyenize uygun yazıları bulacağınız bir site. Ayrıca teknik olarak aşina olduğunuz kelimeleri ve jargonu içeren yazı, kitap ve dergiler de kolay okuyacağınız şeyler olabilir. Seviyeniz üzeri şeyleri okumaya çalışıp okuma zevkinden kendinizi soğutmamak mühim bir püf noktası. Ayrıca TWITTER, FACEBOOK, LINKEDIN gibi sosyal mecralarda İngilizce yazarları takip ediniz. Gün içinde yaptığınız sosyal medya okumaları dahi bir katkıdır. 5. Pratik yapmak çok önemli. Yazışmak, konuşmak, dinlemek zaruridir. Online iletişimin artması bu konuda da pek çok fırsatı sunuyor. Dil değişimi için uygun platformlar var.
Bu kitapta son dönemde Avrupa’ya yönelen düzensiz göç akınının çok katmanlı ve çok aktörlü güvenlik boyutlarıyla, konunun nasıl ve ne derecede güvenlikleştirildiği ortaya konmaktadır. Kitapta göç ve güvenlik konuları Avrupa bütününde olabildiğince büyük resmi yansıtabilmek adına çeşitli açılardan ele alınmış olup, pek çok tablo, harita ve grafikle desteklenmiştir.
[You may download the introduction and the summary and conclusion sections here, (some 45 pages + bibliography)] [those who need futher information about the subjects may e-mail at me [email protected] ]
[This book is a shortened and simplified version of my PhD thesis,
completed in the autumn of 2005, University of Bradford] (https://www.savaskitap.com/Cengiz-Dinc_ar_3223)
This study focuses on the Welfare Party elite’s conceptualisation of modernity
during the party’s last 4-5 years before its closure in 1998. Since
the party was the most important Islamist organisation in Turkey, it was
at an important point of interaction between Islamism and modernity.
The study tries to determine the significance of the WP discourse on key
modernisation issues by answering such questions as how the WP elite
conceptualised modernity; how this conceptualisation was formulated,
constructed and what was modernity’s relationship with the West in their
view. It argues that, the WP elite had a distinct (Islamist) understanding
of modernity which, despite its differences in its approach to some basic
issues (e.g. secularism) overall remained within modernity by sharing
most of its major characteristics. The WP elite, similar to many other
Islamist movements, advocated a more Islamic (less secular and less
Westernising) route to modernity; and they could not be considered as
anti-modernists.
The study contributes towards a better understanding of the critical role
that a version of Islamism plays in Turkey’s politics and process of modernisation
and provides insights about the impact of Western modernity
on the sizeable Islamist section. The study employs important concepts
such as secularisation, nationalism, the modern state, economic development
(science, technology, industrialisation), capitalism and democracy
as important components of modernity. An analysis of the views of the
WP elite with regard to these concepts and processes serves to better understanding
the Islamist stance towards the particular path of modernisation
in Turkey, modernity in general, and also the West
{detailed information is in the papers section}
(This book is a shortened and simplified version of my PhD thesis,
completed in the autumn of 2005, and not updated after 2007 or so. https://www.savaskitap.com/Cengiz-Dinc_ar_3223)
This study focuses on the Welfare Party elite’s conceptualisation of modernity
during the party’s last 4-5 years before its closure in 1998. Since
the party was the most important Islamist organisation in Turkey, it was
at an important point of interaction between Islamism and modernity.
The study tries to determine the significance of the WP discourse on key
modernisation issues by answering such questions as how the WP elite
conceptualised modernity; how this conceptualisation was formulated,
constructed and what was modernity’s relationship with the West in their
view. It argues that, the WP elite had a distinct (Islamist) understanding
of modernity which, despite its differences in its approach to some basic
issues (e.g. secularism) overall remained within modernity by sharing
most of its major characteristics. The WP elite, similar to many other
Islamist movements, advocated a more Islamic (less secular and less
Westernising) route to modernity; and they could not be considered as
anti-modernists.
The study contributes towards a better understanding of the critical role
that a version of Islamism plays in Turkey’s politics and process of modernisation
and provides insights about the impact of Western modernity
on the sizeable Islamist section. The study employs important concepts
such as secularisation, nationalism, the modern state, economic development
(science, technology, industrialisation), capitalism and democracy
as important components of modernity. An analysis of the views of the
WP elite with regard to these concepts and processes serves to better understanding
the Islamist stance towards the particular path of modernisation
in Turkey, modernity in general, and also the West.
• Küresel ve Büyük Güçlerin Politikaları: Dünya Siyasetinde Bazı Temel Kavramlar
• Uluslararası Sistemin Yapısına Dair Anlamlandırmalar ve Konjonktürel Sistemsel Görünüm
• “Ortak Savunma Sistemi”nden “Ortak Güvenlik Sistemi”ne: NATO Dönüşümünün Jeostratejik Anlamı ve Sistemik Etkileri
• Avrupa Birliği’nin Küresel ve Bölgesel Politikaları
• Soğuk Savaş Sonrası Dönemde ABD Büyük Stratejisinin Kapsam ve Sınırları
• Çin ve Dünya Düzeni: Tartışmalar ve Girişimler
• Rusya Federasyonu’nun Küresel ve Bölgesel Düzeni Anlayışı ve Yaklaşımı
• Asya’nın Yükselen Gücü Hindistan’ın Küresel Stratejileri
• Tarihten Günümüze Almanya’nın Küresel Stratejisi
• Pasifizmle Realizm Arasında 21. Yüzyılda Japon Dış Politikası • İngiltere (Birleşik Krallık): Avrupa Birliği Üyeliği, Brexit ve Etkileri
• Fransa’nın Küresel Stratejileri: Askeri Müdahalelerden Diplomasi Savaşlarına Fransız Stratejileri
• Türkiye ve Büyük Güçler: Küresel Güç Mücadelesinde Türkiye’nin Macerası
• Brezilya: Geleceğin Ülkesinin XXI. Yüzyıl Serüveni
-------------------------------------------------------------------------
This study examines the last fifteen years of the relationship between Europe and the United States in a historical perspective primarily in political terms. In this context, developments after the 9/11 Attacks, interventions to Afghanistan and Iraq, and weakening of the unipolarity; the effects of the factors such as the global financial crisis –which started in the US and rapidly became a worldwide phenomenon-, global war on terror on the course of the transAtlantic are being analyzed. The possible future course of the relationship between Europe and the USA in the new period after the election of Donald trump to the Presidency is also being examined. We once again witness an era of divergence in the relations similar to the one after the end of the Cold War. There are serious criticisms by Trump towards the European Union due to lack of enough European contribution to the NATO and to European attitudes' towards the trade. On the other hand, Europe-which grows increasingly wary of Russian intent-is anxious about a US-Russian warming of relations which would work against the European interest. After the emphasis on the critical issues, there are also some explorations about how the two sides might choose to behave to avoid a serious rupture in these globally important relations.