Vejatz lo contengut

Mézerville

Aqueste article es redigit en lengadocian.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Meservila
Mézerville
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Lo castèl e'l vilatge
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 15′ 39″ N, 1° 47′ 33″ E
Superfícia 7,3 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
360 m
330 m
251 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
11
Aude Escut del Departament d'Aude
Arrondiment
111
Carcassona
Canton
1101
De la Puèja al Rasés (Salas d'Èrs abans 2015)
Intercom
200035855
CC de Castèlnau d'Arri Lauragués Audenc
Cònsol Marc Tardieu
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
96 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

99 ab.
Densitat 11,92 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Mézervillais (en francés)
Còde postal 11410
Còde INSEE 11231

Meservila (Mézerville (en francés) es una comuna lengadociana, situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Comunas a l'entorn.

Las fòrmas ancianas son : Villa de Messardenillo en 1318, Mersavilla en 1319, Églize de Mézerville, dédiée à l'Invention de Saint Étienne, annexe de Sainte Camelle en 1738. La prononciacion occitana es Mézerbílo[1], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés, donc [mezeɾ'bilɔ], per una grafia qu'es logicament Meservila.
Meservila vendriá del nom gotic [donc germanic] d'òme Meris e del latin villa, proprietat rurala, segon Ernst Gamillscheg[2], çò qu'explica corrèctament la fòrma de 1319 (la de 1318 es una cacografia o un nom mal copiat, que sembla testimoniar, çaquelà, del passatge de er a la segonda sillaba).

Las fòrmas ancianas son : Forcia de Botano en 1263, Redditus de Bocano, comprene Botano, en 1318, Boutes, succursale, sus la mapa de Cassini, al sègle XVIII[3].
Bota(s) èra un ancian *Botan, qu'a conegut un reculament d'accent. La preséncia de -t- intervocalic fa supausar un tt geminat, per exemple lo nom germanic d'òme Botto, ambe'l sufixe -anum, coma per exemple a Boutancourt [4]. -S finala es prononciada o purament grafica ?

Meservila èra annèxa de Santa Camèla, de la diocèsi de Mirapeis e del vocable de Sant Estève, [signe d'una parròquia anciana] [1].
Segon le site de l'EHESS, Bouttes seriá incorporada a la comuna de La Lobièra Lauragués dempuèi 1790-94 [5]. Non trobam cap nom atal a La Lobièra sus las mapas. « Boutes », anciana parròquia annèxa, es a Meservila.
Bota(s) èra tanben annèxa de Santa Camèla e sucursala de la diocèsi de Mirapeis, del vocable de Sant Andrieu, ara (cap a 1900) es glèisa e cementèri « de secors ». La cura èra unida al capítol d'Alet. La senhoriá, d'en primièr patrimoniala, venguèt dependenta de la comandariá del Pin [3].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2008 (2026) Marc Tardieu    
març de 2001 2008 Guy Dandine    
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 87, totala: 87

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
342 366 383

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 304 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 250 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
101
87
84
87
70
81
100
101
95
95
2009 2010
88
88
82
82
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 96 abitants e la densitat èra de 13,15 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. 1,0 et 1,1 Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 239, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f331.item.texteImage
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 455
  3. 3,0 et 3,1 Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 45, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f137.item.texteImage
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 107
  5. http://cassini.ehess.fr/fr/html/fiche.php?select_resultat=18423