Lo Mas de la Glèisa

una comuna francesa
Vilatge d'Occitània

Lo Mas de la Glèisa (Saint-Étienne-d’Albagnan en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Lo Mas de la Glèisa
Saint-Étienne-d’Albagnan
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Lo Mas de la Glèisa, dins la val de Jaur.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 31′ 58″ N, 2° 51′ 25″ E
Superfícia 22,7 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 102 m
230 m
207 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
34
Erau Armas del Departament d'Erau
Arrondiment
341
Besièrs
Canton
3426
Sant Ponç de Tomièiras (Olargues abans 2015)
Intercom
243400629
CC del Menerbés al Carós
Cònsol Franck Lignon
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
305 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

312 ab.
Densitat 14,32 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 34390
Còde INSEE 34250

Geografia

modificar
 
Mapa

La comuna es situada dins la val de Jaur.

Masatges

modificar
  • Besís
  • Bonafont
  • Calho lo bas
  • Calho lo naut
  • Calasorda
  • Campèls
  • Canariá (la)
  • Daussa (la)
  • Fumada (la)
  • Erbossa (l’)
  • Òrta (l’)
  • Mas del Rieu (lo)
  • Molin (lo)
  • Molina (la)
  • Saüc (lo)
  • Sant Estève
  • Salsa (la)
  • Vacariá (la)
  • Valaussa
  • Cassanhòla

Toponimia

modificar

La prononciacion es [lu mas de la 'glèjzo]. Las fòrmas ancianas son : ecclesias S. Stephani et S. Amantii de Albania en 940, ecclesiam S. Stephani et ecclesiam S. Amantii de Albania en 1102, Albagnan en 1644, [eglise] de Mas-de-l'eglise, du Mas de l'Eglise en 1740-60, lou mas de la Gleize, sense data [sègle XVIII ?] St-Etienne-d'Albaignan en 1760, Mas de l'Eglise en 1773-74 (mapa de Cassini)[1].

La fòrma occitana del nom es sense rapòrt amb la fòrma oficiala Saint-Étienne-d’Albagnan. Designa simplament lo masatge qu'aviá la glèisa (Sant Estève) que servissiá als autres. Albanhan o puslèu Aubanhan en besierenc modèrne (se lo nom existissá encara), èra format d'un nom latin d'òme Albanius e del sufixe -anum [2]. Segon Hamlin, Aubanhan ven del gentilici latin Albanius, sense sufixe, mas qui s'acordava al femenin amb villa e terra [las fòrmas Albania]; lo sufixe -an foguèt ajustat entre 1102 e 1644, per analogia amb d'autras noms en -an [probablament la finala [-o] dels noms besierencs tradicionals passèt simplament a la tonica]. *Aubanhan èra una proprietat galloromana[1].

Sant Estève es considerat coma lo primièr martir de la Glèisa [3],[4].

Istòria

modificar

Administracion

modificar
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2014 2026 Franck Lignon    
1981 2014 Francis Affre    
  1981      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 325, totala: 329
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
506 516 563 611 636 665 660 693 699

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
700 656 635 636 853 841 890 760 767

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
727 713 677 602 585 552 519 451 443

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
364
319
256
218
253
271
292
295
291
297
2009 2010
291
297
301
306
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 305 abitants e la densitat èra de 13,44 ab/km².

Luòcs e monuments

modificar
 
Capèla de Nòstra Dòna de Tredòs
  • Capèla de Nòstra Dòna de Tredòs (sègle XVIIen–XVIIIen).

Personalitats ligadas amb la comuna

modificar

Veire tanben

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. 1,0 et 1,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 352
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 33, a Aubagne
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 596
  4. http://nominis.cef.fr/contenus/saint/315/Saint-%C9tienne.html