Parissalongen, Parisarsalongen eller berre Salongen (fransk Salon de Paris eller Le Salon), var ei kunstutstilling i Paris halden årleg eller annakvart år av av Académie des Beaux-Arts. Utstillingane tok til i 1667,[1] og var mellom 1748 og 1890 truleg den viktigaste kunstutstillinga i verda. Ved Parissalongen i 1761 stilte 33 målarar, ni skulptørar og elleve gravørar ut verk.[2] Frå 1881 av blei utstillinga halden av Société des Artistes Français.

Motiv frå Salongen i 1787 av Pietro Antonio Martini.
'Eit hjørne av Salongen' (1890) av Edouard Dantan.

Historikk

endre

Salongen ble organisert første gang i 1667, etter initiativ frå kong Ludvig XIV, for å visa fram den kunstnariske smaken ved det franske hoffet. Frå 1725 blei utstillinga halden i Louvre, og fekk frå då av den offisielle nemninga Salon de Paris. Salongen blei den fremste autoriteten for kunstnarar i heile Europa utover på 1700- og 1800-talet, og det blei rekna som ei stor ære og eit viktig karriereskritt å få stilla ut her. Også norske kunstnarar, som Edvard Munch, Christian Skredsvig og Frits Thaulow, stilte ut ved Salongen. Skredsvig oppnådde også, som einaste norske kunstnar, å bli tildelt den prestisjefulle gullmedaljen ved utstillinga i 1881.

Utover på 1800-talet blei Salongen meir og meir knytt til ein konservativ og akademisk smak, og blei kritisert av stadig fleire kunstnarar. Både dei franske realistane og impresjonistane opplevde å bli refusert av juryen ei rekkje gonger, noko som eit år førte til ei eiga utstilling for refuserte verk, Salon des refusés, i 1863. Etterkvart blei det skipa fleire alternative utstillingar, som Indipendentane (Salon des indépendants) og Haustsalongen (Salon d'automne).

Kjelder

endre
  1. «Salon French art exhibition». britannica.com. Henta 14 June 2015. 
  2. Levey, Michael. (1993) Painting and sculpture in France 1700–1789. New Haven: Yale University Press, p. 3. ISBN 0300064942

Bakgrunnsstoff

endre