Zhao Mengjian
Uiterlijk
Zhao Mengjian (趙孟堅, 1199–1295) was een 13-eeuwse Chinees kunstschilder uit Haiyan, Zhejiang. Zijn artistieke naam was Yizhai (彝齋居士).
Zhao behoorde tot de keizerlijke familie van de Song-dynastie en was mandarijn aan het hof. Daarnaast was hij president van de Hanlin-academie (翰林院) tot de dynastie in 1279 ten val kwam.
Zhao verwierf vooral bekendheid met zijn bamboeschilderingen en zijn bloemschilderingen van narcissen, orchideeën en pruimenbloesem, die hij uitvoerde in gewassen inkt. Hij was een van de schilders die de 'Drie Vrienden van de Winter' (bamboe, den en pruimenboom) als motief in de Chinese schilderkunst introduceerde.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
- (en) Yang Xin, Richard M. Barnhart, Nie Chongzheng, James Cahill, Lang Shaojun, Wu Hung, Three thousand years of Chinese painting (1997, Yale)
- (en) Maxwell K. Hearn, How to read Chinese paintings (2008, Metropolitan Museum of Art)
- ↑ (en) Patricia Bjaaland Welch, Chinese art: a guide to motifs and visual imagery (2008, Tuttle Publishing), p. 37
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Zhao Mengjian op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Zie de categorie Zhao Mengjian van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.