Naar inhoud springen

Wereldkampioenschappen wielrennen 1931

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK wielrennen 1931
Locatie Vlag van Denemarken Kopenhagen
Type wegrit
Winnaars
Elite (m), wegrit Vlag van Italië (1861-1946) Learco Guerra
Amateurs, wegrit Vlag van Denemarken Henry Hansen
Navigatie
1930     1932
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De wereldkampioenschappen wielrennen op de weg van 1931 voor profs en amateurs werden op woensdag 26 augustus 1931 gehouden in Kopenhagen. Uitzonderlijk werd dit jaar het kampioenschap verreden onder de vorm van een individuele tijdrit over 172 kilometer, die in Seeland van Kopenhagen over Roskilde, Ringsted, Næstved, Bårse en Køge terug naar Kopenhagen ging.[1]

Beroepsrenners

[bewerken | brontekst bewerken]

Zeventien profs namen vanaf zeven uur 's ochtends de start, in de volgorde: Gaston Rebry (België), Erich Metze (Duitsland), Osvald Falck Hermansen (Denemarken), Armand Blanchonnet (Frankrijk), Fabio Battesini (Italië), Max Bulla (Oostenrijk), Cesar Bogaert (Nederland), Walter Blattmann (Zwitserland), Maurice De Waele (België), Oskar Thierbach (Duitsland), Learco Guerra (Italië), Jean-Pierre Muller (Luxemburg), Albert Büchi (Zwitserland), Jules Vanhevel (België), Ludwig Geyer (Duitsland), Ferdinand Le Drogo (Frankrijk) en Alfredo Binda (Italië), de uittredende wereldkampioen.[2] Blanchonnet, Metze, Hermansen en Thierbach gaven op, zodat dertien renners de finish bereikten. De Italiaan Guerra, bijgenaamd "De Locomotief"[3], werd wereldkampioen. De Nederlander Bogaert eindigde als dertiende en laatste.

Tijdrit
Plaats Naam Tijd
Goud Vlag van Italië (1861-1946) Learco Guerra 4u53'43"
Zilver Vlag van Frankrijk Ferdinand Le Drogo +4'37"
Brons Vlag van Zwitserland Albert Büchi +4'48"
4 Vlag van Italië (1861-1946) Fabio Battesini +5'57"
5 Vlag van Oostenrijk Max Bulla +6'23"
6 Vlag van Italië (1861-1946) Alfredo Binda +8'42"
7 Vlag van België Gaston Rebry +9'59"
8 Vlag van België Jules Van Hevel +13'46"
9 Vlag van België Maurice Dewaele +14'21"
10 Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Ludwig Geyer +14'46"
13 Vlag van Nederland Cesar Bogaert +20'06"

Over de wedstrijd voor de amateurs, die na de beroepsrenners startten, berichtte de Nederlandse krant Voorwaarts onder de kop "Organisatie, die alles te wenschen liet": "het was aan den start zulk een wanorde, dat er absoluut niet viel uit te maken, wie startte, zoodat de volgorde niet viel vast te stellen..." Winnaar werd uiteindelijk de Deen Henry Hansen, die drie minuten sneller was dan de wereldkampioen bij de profs. Maar door de onregelmatigheden bij de organisatie is die tijd mogelijk niet betrouwbaar.[3]

Tijdrit
Plaats Naam Tijd
Goud Vlag van Denemarken Henry Hansen 4u50'53"
Zilver Vlag van Italië (1861-1946) Giuseppe Olmo +6'01"
Brons Vlag van Denemarken Leo Nielsen +6'40"
4 Vlag van Zweden Bernard Britz +7'50"
5 Vlag van Zweden Gösta Carlsson +12'36"
6 Vlag van Zweden Gösta Björklund z.t.
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Southall +15'37"
8 Vlag van Finland (1918-1978) Raul Helberg +16'51"
9 Vlag van Italië Mario Cipriani +17'05"
10 Vlag van Denemarken Frode Sorensen +17'12"
24 Vlag van België Jean Minsart +36'37"
25 Vlag van Nederland Jan de Reus +38'38"