Naar inhoud springen

Wereldkampioenschap voetbal 1982 (Groep D) Frankrijk - Koeweit

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK voetbal 1982

Vlag van Frankrijk

Vlag van Koeweit
FRA KUW
4 1

Het duel tussen Frankrijk en Koeweit was voor beide landen de tweede wedstrijd bij het WK voetbal 1982 in Spanje. Het duel uit groep D werd gespeeld op maandag 21 juni 1982 (aanvangstijdstip 17:15 uur lokale tijd) in het Estadio José Zorrilla in Valladolid. Frankrijk had zijn eerste wedstrijd met 3-1 verloren van Engeland, WK-debutant Koeweit speelde in de openingsronde verrassend gelijk (1-1) tegen Tsjechoslowakije.

Het was de allereerste ontmoeting ooit tussen beide landen. Het duel, bijgewoond door 30.043 toeschouwers, stond onder leiding van scheidsrechter Miroslav Stupar uit de Sovjet-Unie, die werd geassisteerd door lijnrechters Erik Frederiksson (Zweden) en Damir Matovinović (Joegoslavië).

Frankrijk won het duel zonder al te veel moeite met 4-1. Na een vierde treffer van de Fransen, van de voet van middenvelder Alain Giresse, ontstond commotie op en rondom het veld; de spelers van Koeweit protesteerden omdat ze vóór het doelpunt een fluitje van scheidsrechter Stupar meenden te hebben gehoord. Sjeik Fahid Al-Ahmad Al-Sabah bemoeide zich met de discussie en betrad het veld. Opmerkelijk genoeg gaf de scheidsrechter gehoor aan het verzoek van de sjeik en keurde het doelpunt af. Voor de uitslag maakte het uiteindelijk niet uit, de Fransen maakten vlak voor het officiële eindsignaal alsnog de 4-1.

Wedstrijdgegevens

[bewerken | brontekst bewerken]
Frankrijk Vlag van Frankrijk 4 – 1 Vlag van Koeweit Koeweit
Bernard Genghini Goal 31'
Michel Platini Goal 43'
Didier Six Goal 48'
Maxime Bossis Goal 89'
goals Goal 75' Abdulaziz Al-Balushi
Michel Hidalgo Vlag van Frankrijk bondscoach Vlag van Brazilië Carlos Alberto Parreira
Jean-Luc Ettori
Manuel Amoros
Maxime Bossis
Marius Trésor
Gérard Janvion Werd na 60 minuten van het veld gehaald 60'
Bernard Genghini
Alain Giresse
Michel Platini Aanvoerder Werd na 80 minuten van het veld gehaald 80'
Didier Six
Bernard Lacombe
Gérard Soler
opstellingen Ahmad Al-Tarabulsi
Naim Fajah
Werd na 78 minuten van het veld gehaald 78' Walid Al-Mubarak
Mahmoud Mubarak
Aanvoerder Saad Al-Hutti
Abdulaziz Al-Balushi
Abdulaziz Al-Anbari
Abdullah Mayuf
Werd na 46 minuten van het veld gehaald 46' Mohamed Karam
Jasem Sultan
Faisal Al-Dakhil
Christian Lopez Werd na 60 minuten in het veld gebracht 60'
René Girard Werd na 80 minuten in het veld gebracht 80'
wissels Werd na 46 minuten in het veld gebracht 46' Fathi Matar
Werd na 78 minuten in het veld gebracht 78' Hamud Al-Shemmari
Manuel Amoros Kreeg in de 68e minuut geel 68' gele kaarten Kreeg in de 30e minuut geel 30' Abdulaziz Al-Anbari
Kreeg in de 85e minuut geel 85' Fathi Matar
rode kaarten

Overzicht van wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Eerste ronde
Groep A Groep B Groep C
Italië – Polen
Kameroen – Peru
Italië – Peru
Kameroen – Polen
Polen – Peru
Italië – Kameroen
West-Duitsland – Algerije
Chili – Oostenrijk
West-Duitsland – Chili
Oostenrijk – Algerije
Algerije – Chili
West-Duitsland – Oostenrijk
Argentinië – België
Hongarije – El Salvador
Argentinië – Hongarije
België – El Salvador
België – Hongarije
Argentinië – El Salvador
Groep D Groep E Groep F
Engeland – Frankrijk
Tsjecho-Slowakije – Koeweit
Engeland – Tsjecho-Slowakije
Frankrijk – Koeweit
Frankrijk – Tsjecho-Slowakije
Engeland – Koeweit
Spanje – Honduras
Joegoslavië – Noord-Ierland
Spanje – Joegoslavië
Honduras – Noord-Ierland
Honduras – Joegoslavië
Spanje – Noord-Ierland
Brazilië – Sovjet-Unie
Schotland – Nieuw-Zeeland
Brazilië – Schotland
Sovjet-Unie – Nieuw-Zeeland
Sovjet-Unie – Schotland
Brazilië – Nieuw-Zeeland
Tweede ronde
Groep 1 Groep 2 Groep 3 Groep 4
België – Polen
België – Sovjet-Unie
Polen – Sovjet-Unie
Engeland – West-Duitsland
West-Duitsland – Spanje
Engeland – Spanje
Italië – Argentinië
Brazilië – Argentinië
Italië – Brazilië
Frankrijk – Oostenrijk
Oostenrijk – Noord-Ierland
Noord-Ierland – Frankrijk
Halve finales
Polen – Italië West-Duitsland – Frankrijk
Troostfinale
Frankrijk – Polen
Finale
Italië – West-Duitsland