Naar inhoud springen

Sint-Willibrorduskerk (Eersel)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sint-Willibrorduskerk
Sint-Willibrorduskerk
Plaats Eersel
Coördinaten 51° 21′ NB, 5° 19′ OL
Gebouwd in 15e eeuw
Uitbreiding(en) 1924
1930-1931
Restauratie(s) 1718
Monumentale status rijksmonument
Monument­nummer 517808
Architectuur
Architect(en) H.W. Valk (uitbreiding)
Bouwmateriaal baksteen
Toren tweede helft 14e eeuw
Kerkprovincie
Bisdom             's-Hertogenbosch
Portaal  Portaalicoon   Christendom

Sint-Willibrorduskerk is een rooms-katholieke kerk in het Noord-Brabantse Eersel. De kerk is gewijd aan de Heilige Willibrordus en is gelegen aan de Kerkstraat 31.

De kerk stamt oorspronkelijk van voor 1480 en was mogelijk een eenvoudig houten optrekje geweest, gesticht door de Abdij van Echternach. De toren dateert uit de tweede helft van de 14e eeuw. Aan het begin van de zestiende eeuw is de kerk uitgebreid met een ‘dwarspand’. Van 1648 tot 1812 was de kerk hervormd. Na beschadiging van de torenspits en het schip werd de kerk in 1718 hersteld. In de negentiende eeuw kwamen er nieuwe gewelven.

In 1924 werd de kerk verbouwd door architect Donders uit Tilburg.Tussen 1930-1931 is de kerk aan de oostkant uitgebreid onder leiding architect H.W. Valk uit 's-Hertogenbosch. Daarbij sneuvelde het oorspronkelijke koor en hij maakte de uitbreiding van Donders weer gedeeltelijk ongedaan.

In 2001 werd de kerk opgenomen op de monumentenlijst als rijksmonument.

Het pronkstuk van de kerk is het monumentale orgel. Het werd in 1972 onder Rijksmonumentenzorg geheel gerestaureerd. Het is een combinatie van werk van twee beroemde orgelbouwers : Bernard Petrus van Hirtum uit Hilvarenbeek (1838) en de gebroeders Smits uit Reek (1852).

De Abdij van Echternach schonk in 1731 een nieuwe klok aan de kerk van Eersel. De vorige was door onkunde van de klokkengieter “geborsten”. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn de klokken geroofd en niet meer teruggekomen. Hierna zijn drie klokken gemaakt door Petit en Fritsen en gewijd in 1947. De eikenhouten klokkenstoel waar ze inhangen stamt uit de 14e eeuw.

Begraafplaats

[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de kerk ligt een begraafplaats bestaande uit ruim 800 graven.[1] De kerkhofmuur bestaande uit baksteen met een smeedijzeren poortje heeft ook status rijksmonument.

Zie de categorie Sint Willibrorduskerk, Eersel van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.