Naar inhoud springen

Servië op het Eurovisiesongfestival

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Servië Servië
Eerste deelname 2007
Aantal deelnamen 16
Aantal gewonnen 1
Zender RTS
Statistieken
Hoogste positie 1ste (2007)
Laagste positie 11de (2013 HF, 2017 HF)
Portaal  Portaalicoon   Eurovisiesongfestival

Servië doet als onafhankelijk land sinds 2007 mee aan het Eurovisiesongfestival.

Servië begon zijn loopbaan op het Eurovisiesongfestival in feite al als onderdeel van de republiek Joegoslavië, dat tussen 1961 en 1992 27 keer aan het songfestival deelnam. Na het uiteenvallen van Joegoslavië was Servië in 2004 en 2005 op het songfestival aanwezig als onderdeel van de confederatie Servië en Montenegro. (Zie ook: Joegoslavië op het Eurovisiesongfestival en Servië en Montenegro op het Eurovisiesongfestival).

2007 – 2012

[bewerken | brontekst bewerken]
Marija Šerifović zorgde in 2007 voor de eerste en tot nog toe enige Servische songfestivaloverwinning met Molitva

Na de afscheiding van Montenegro trad Servië op het songfestival van 2007 voor het eerst aan als onafhankelijk land. Het liet zich in Helsinki vertegenwoordigen door het meeslepende lied Molitva van zangeres Marija Šerifović, en bereikte hiermee direct een groot succes: Šerifović wist zowel de halve finale als de finale glansrijk te winnen. Servië werd daarmee pas het tweede land in de geschiedenis van het songfestival dat bij de eerste deelname meteen een overwinning wist te behalen.

Vanwege de overwinning mocht Servië in 2008 het Eurovisiesongfestival organiseren. De Belgrado Arena in de hoofdstad Belgrado werd aangeduid als gastplaats. Marija Šerifović trad op als openingsact, Goran Bregović verzorgde de intervalact. De presentatie was in handen van Jovana Janković en Željko Joksimović. Joksimović had een opvallende dubbelrol, aangezien hij naast presentator ook componist was van de Servische inzending, Oro van Jelena Tomašević. Tomašević kon er het Servische succes van een jaar eerder niet mee evenaren, maar was met een zesde plaats toch succesvol.

In 2009 viel Servië in de halve finale voor het eerst buiten de boot. Het komisch bedoelde lied Cipela eindigde daarin op de tiende plaats, waar slechts de beste negen automatisch doorgingen naar de finale. Over de tiende finaleplek werd door een jury beslist, en die gaf daarbij niet de voorkeur aan Servië maar aan Kroatië.

Tussen 2010 en 2012 slaagde Servië erin zich drie maal op rij te kwalificeren voor de finale. Op het songfestival van 2010 in Oslo eindigde Milan Stanković in de finale op de 13de plaats met zijn lied Ovo je Balkan. Een jaar later deed zangeres Nina Radojčić het vrijwel even goed met het behalen van een 14de plaats. In 2012 stuurde Servië Željko Joksimović naar Bakoe. Met het nummer Nije ljubav stvar bereikte hij de derde plek.

Voor de tweede maal in de geschiedenis bereikte Servië in 2013 de finale niet. Het meidentrio Moje 3 behaalde met het lied Ljubav je svuda een 11de plaats in hun halve finale, en kwamen 6 punten te kort om kwalificatie voor de finale af te dwingen.

In 2014 trok Servië zich terug wat betreft deelname aan het Eurovisiesongfestival. Financiële redenen waren de oorzaak van deze beslissing. In 2015 keerde het land terug met zangeres Bojana Stamenov. Het was voor het eerst dat Servië aantrad met een Engelstalig lied. Stamenov behaalde de 10de plaats in de finale en kreeg 53 punten. In 2016 zong Sanja Vučić het eveneens volledig Engelstalige lied Goodbye (shelter). Het stootte in de halve finale als tiende net door naar de finale, waarin het 18de werd met 115 punten. In 2017 werd Tijana Bogićević met haar nummer In too deep in de halve finale uitgeschakeld.

In 2018 en 2019 trad Servië weer aan met liedjes in de eigen landstaal. Beide inzendingen haalden de finale, maar kwamen daar terecht in de middenmoot. De inzending van 2018, Nova deca van Sanja Ilić & Balkanika, had het negatieve geboortecijfer in Servië als thema. Sanja Ilić had al ervaring met het Eurovisiesongfestival als componist van de Joegoslavische inzending van 1982. Nova deca eindigde op de 19de plaats met 113 punten. In 2019 koos men voor Nevena Božović, die zes jaar eerder al eens op het Eurovisiepodium stond als lid van Moje 3 en Servië ook al eens had vertegenwoordigd op het Junior Eurovisiesongfestival 2007. Haar ballad Kruna werd 18de met 89 punten.

2020 en verder

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2020 werd meidengroep Hurricane geselecteerd om Servië op het Eurovisiesongfestival te vertegenwoordigen met het lied Hasta la vista. Vanwege de coronapandemie ging de editie van dat jaar echter niet door, waarna de Servische omroep besloot om Hurricane in 2021 een tweede kans te gunnen. De inzending voor dat jaar werd Loco loco, dat op het songfestival in Rotterdam op de 15de plaats terechtkwam.

De Servische inzending van 2022 werd verzorgd door zangeres Konstrakta, die opzien baarde met het eigenzinnige In corpore sano. In haar nummer behandelde zij op ironische wijze thema's als schoonheidsnormen, geestelijke gezondheid en de Servische gezondheidszorg. Op het podium in Turijn waste de zangeres, gekleed in een wit uniform, haar handen in een wasbak terwijl ze omringd werd door vijf priesters. Servië kwalificeerde zich hiermee ruimschoots voor de finale en behaalde daar de vijfde plaats met 312 punten. Het was de eerste Servische inzending in tien jaar die zo hoog eindigde.

Selectiemethode

[bewerken | brontekst bewerken]

Tussen 2007 en 2009 werd de Servische inzending geselecteerd via de nationale voorronde Beovizija, dat tussen 2003 en 2006 ook al gefungeerd had als de Servische voorronde van Evropesma. In 2010 werd Beovizija stopgezet en vervangen door een nieuw format, waarbij Goran Bregović drie nummers schreef en het publiek een keuze maakte. In de jaren hierna werd geëxperimenteerd met verschillende selectiemethodes; soms was dit een uitgebreide show met een groot aantal deelnemers (tussen 2018 en 2020 bijvoorbeeld opnieuw als Beovizija), maar vier keer (in 2012, 2016, 2017 en 2021) koos omroep RTS voor een volledig interne keuze. De interne keuze voor de groep Hurricane in 2021 werd gemaakt om hen een tweede kans te geven, nadat de groep eerder was geselecteerd voor het later geannuleerde Eurovisiesongfestival 2020.

Servische deelnames

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Artiest Titel Fin. Ptn. Semi Ptn. Taal
Vlag van Finland 2007 Marija Šerifović Molitva 1 268 1 298 Servisch
Vlag van Servië 2008 Jelena Tomašević feat. Bora Dugić Oro 6 160 X X Servisch
Vlag van Rusland 2009 Marko Kon & Milaan Cipela X X 10 60 Servisch
Vlag van Noorwegen 2010 Milan Stanković Ovo je Balkan 13 72 5 79 Servisch
Vlag van Duitsland 2011 Nina Radojčić Čaroban 14 85 8 67 Servisch
Vlag van Azerbeidzjan 2012 Željko Joksimović Nije ljubav stvar 3 214 2 159 Servisch
Vlag van Zweden 2013 Moje 3 Ljubav je svuda X X 11 46 Servisch
Vlag van Oostenrijk 2015 Bojana Stamenov Beauty never lies 10 53 9 63 Engels
Vlag van Zweden 2016 Sanja Vučić ZAA Goodbye (shelter) 18 115 10 105 Engels
Vlag van Oekraïne 2017 Tijana Bogićević In too deep X X 11 98 Engels
Vlag van Portugal 2018 Sanja Ilić & Balkanika Nova deca 19 113 9 117 Servisch
Vlag van Israël 2019 Nevena Božović Kruna 18 89 7 156 Servisch
Vlag van Nederland 2021 Hurricane Loco loco 15 102 8 124 Servisch
Vlag van Italië 2022 Konstrakta In corpore sano 5 312 3 237 Servisch en Latijn
Vlag van Verenigd Koninkrijk 2023 Luke Black Samo mi se spava 24 30 10 37 Servisch en Engels
Vlag van Zweden 2024 Teya Dora Ramonda 17 54 10 47 Servisch
Kleur Betekenis
Eerste plaats
Tweede plaats
Derde plaats
Laatste plaats
Gastland

Periode 2007-2024. Punten uit halve finales zijn in deze tabellen niet meegerekend.

Gegeven door Servië

[bewerken | brontekst bewerken]
Plaats Land Punten
1 Vlag van Italië Italië 96
2 Vlag van Zweden Zweden 77
3 Vlag van Rusland Rusland 73
4 Vlag van Hongarije Hongarije 68
5 Vlag van Oekraïne Oekraïne 67

Gegeven aan Servië

[bewerken | brontekst bewerken]
Plaats Land Punten
1 Vlag van Kroatië Kroatië 157
2 Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië 150
3 Vlag van Slovenië Slovenië 144
4 Vlag van Montenegro Montenegro 138
5 Vlag van Zwitserland Zwitserland 116

Twaalf punten gegeven aan Servië

[bewerken | brontekst bewerken]
Aantal Land Wanneer
11 Vlag van Montenegro Montenegro 2007, 2008, 2012, 2015, 2016 (t), 2018 (j+t), 2019 (j+t), 2022 (j+t)
8 Vlag van Kroatië Kroatië 2007, 2012, 2016 (t), 2018 (t), 2021 (t), 2022 (j+t), 2024 (t)
7 Vlag van Slovenië Slovenië 2007, 2008, 2012, 2016 (t), 2018 (t), 2021(t), 2022 (t)
6 Vlag van Zwitserland Zwitserland 2007, 2008, 2016 (t), 2018 (t), 2021 (t), 2022 (t)
5 Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië 2007, 2016 (t), 2021 (j+t), 2022 (t)
4 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina 2007, 2008, 2010, 2016 (t)
2 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 2007, 2021 (t)
1 Vlag van Bulgarije Bulgarije 2012
Vlag van Finland Finland 2007
Vlag van Hongarije Hongarije 2007

(j) = vakjury; (t) = televoting

Twaalf punten gegeven door Servië

[bewerken | brontekst bewerken]

(Vetgedrukte landen waren ook de winnaar van dat jaar.)

Jaar Land Jaar Land Jaar Land
2007 Vlag van Hongarije Hongarije 2013 Vlag van Denemarken Denemarken 2019 Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië (j+t)
2008 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina 2014 Geen deelname 2021 Vlag van Frankrijk Frankrijk (j)
Vlag van Italië Italië (t)
2009 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina 2015 Vlag van Montenegro Montenegro 2022 Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan (j)
Vlag van Moldavië Moldavië (t)
2010 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina 2016 Vlag van Oekraïne Oekraïne (j)
Vlag van Rusland Rusland (t)
2023 Vlag van Slovenië Slovenië (j)
Vlag van Finland Finland (t)
2011 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina 2017 Vlag van Portugal Portugal (j)
Vlag van Hongarije Hongarije (t)
2024 Vlag van Kroatië Kroatië (j+t)
2012 Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië 2018 Vlag van Zweden Zweden (j)
Vlag van Hongarije Hongarije (t)

(j) = vakjury; (t) = televoting