Elodie Heloise
| Elodie Heloise | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 1968 | |||
| Geboorteplaats | Utrecht | |||
| Land |  Curaçao
| |||
| Beroep | Auteur | |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 2006 tot heden | |||
| Bekende werken | Blauwe tomaten | |||
| Uitgeverij | In de Knipscheer | |||
| Website | ||||
| Lijst van schrijvers uit het Caribisch deel van het Koninkrijk der Nederlanden | ||||
| ||||
Elodie Heloise (Utrecht, 1968) is een Nederlands auteur, woonachtig op Curaçao. Haar romandebuut Blauwe tomaten stond op de longlist voor de Libris Literatuur Prijs 2024.[1][2][3]
Leven en werk
[bewerken | brontekst bewerken]Heloise groeide op in Curaçao waar zij naar het Radulphus College ging. Vervolgens studeerde zij in Nederland aan Hogeschool Saxion. In 2006 publiceerde zij haar eerste boek, Herinneringen aan Curaçao.
Ze werkte tien jaar in de journalistiek voor de Curaçaose media, onder meer van 2010 tot 2013 als redacteur bij het Antilliaans Dagblad en van 2013 tot 2015 als eindredacteur en hoofdredacteur bij de Amigoe.[4] Daarnaast schreef ze columns voor onder andere Radio Paradise FM en had een rubriek Face in the Crowd bij het Antilliaans Dagblad en Uit de kunst (For di Arte) bij het Antilliaans Dagblad en de Extra. In deze periode onderzocht zij veel sociaal-maatschappelijke thema’s[5] en ontwikkelde zich tot een maatschappelijk geëngageerd schrijver.[6]
Naast haar eigen boeken leverde zij bijdragen aan boeken van anderen, waaronder Kas di Shon, Kas di Pueblo, Curaçao Religions, Gedenkboek van de Nationale Bibliotheek, Gods Wijngaard in de West en het fotoboek van Bea Moedt Curaçao, my lasting love affair.[5]
Haar nominatie voor de Libris Literatuur Prijs beschouwt Heloise als een groot cadeau voor de literatuur van Curaçao en ze hoopt dat hij zal leiden tot een beter platform voor jonge Caribische schrijvers.[7] Op haar Facebookpagina schreef ze op 2 februari 2024: Mission accomplished: Caribische literatuur weer op de agenda in het hele koninkrijk.[8]
Sinds 2015 is zij in het dagelijks leven manager van cultureel centrum Landhuis Bloemhof.[5]
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]- 2006 - Herinneringen aan Curaçao (cadeauboek), uitgeverij Memento Vivi
- 2009 - Te gast in Curaçao (reisverhalen), Informatie Verre Reizen vof
- 2011 - Carnaval op Curaçao (reisverhalen), Carib Publishing
- 2012 - Woestijnzand (verhalenbundel), uitgeverij In de Knipscheer[9]
- 2019 - Shusu en Sir Raylison (jeugdboek voor alle leeftijden), Fundashon Sembra Buki
- 2023 - Blauwe Tomaten (roman), uitgeverij In de Knipscheer[10]
- ↑ Longlist 2024. librisprijs.nl (29 januari 2024). Gearchiveerd op 8 februari 2024. Geraadpleegd op 8 februari 2024.
- ↑ Dick Drayer, Curaçaose schrijfster Elodie Heloise op de longlist van de Libris Literatuur Prijs 2024. curaçao.nu (29 januari 2024). Gearchiveerd op 30 januari 2024. Geraadpleegd op 8 februari 2024.
- ↑ Margo Groenewoud, Om te vergeten, en ergens anders te zijn. werkgroepcaraibischeletteren.nl (2 oktober 2023). Geraadpleegd op 24 maart 2024.
- ↑ Hoofdredacteur Amigoe vertrekt. knipselkrant-curaçao (17 juli 2015). Geraadpleegd op 27 maart 2024.
- ↑ a b c Over Elodie Heloise. elodieheloise.com. Gearchiveerd op 8 februari 2024. Geraadpleegd op 8 februari 2024.
- ↑ Curaçao en Aruba romans rijker. antilliaansdagblad.com (5 mei 2023). Gearchiveerd op 6 mei 2023. Geraadpleegd op 8 februari 2024.
- ↑ Guilliano Payne, Curaçaose auteur Elodie Heloise over Libris Literatuur Prijs 2024 nominatie en Athalia Alberto over HIV-preventie (interview in De nacht van...). nporadio1.nl (2 februari 2024). Gearchiveerd op 8 februari 2024. Geraadpleegd op 8 februari 2024.
- ↑ Elodie Heloise. Facebook. Geraadpleegd op 8 februari 2024.
- ↑ Woestijnzand. hebban.nl. Gearchiveerd op 8 februari 2024. Geraadpleegd op 8 februari 2024.
- ↑ Wim Rutgers, Romandebuut Elodie Heloise, Blauwe tomaten, een verhaal als boemerang van echo’s. werkgroepcaraibischeletteren.nl. Gearchiveerd op 5 februari 2024. Geraadpleegd op 8 februari 2024.