Naar inhoud springen

Aralosaurus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Aralosaurus
Status: Uitgestorven, als fossiel bekend
Fossiel voorkomen: Laat-Krijt
Aralosaurus tuberiferus schedel
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Infraklasse:Archosauromorpha
Superorde:Dinosauria (Dinosauriërs)
Orde:Ornithischia
Superfamilie:Iguanodontoidea
Familie:Hadrosauridae
Onderfamilie:Lambeosaurinae
Geslacht
Aralosaurus
Rozhdestvensky, 1968
Typesoort
Aralosaurus tuberiferus Rozhdestvensky 1968
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Aralosaurus[1] is een monotypisch geslacht van uitgestorven plantenetende ornithischische dinosauriërs, behorend tot de Euornithopoda dat tijdens het Laat-Krijt leefde in het gebied van het huidige Kazachstan.

In 1957 vond Lew Nesow een fragmentarisch skelet van een euornithopode bij Sjach-Sjach in Kazachstan.

In 1964 benoemde Anatoli Konstantinowitsj Rozjdestwenski de typesoort Aralosaurus tuberiferus.[2] De geslachtsnaam verwijst naar de stad Aral en het Aralmeer. De soortaanduiding betekent 'bultdragend' in het Latijn, een verwijzing naar de bult op de neus.

Het holotype PIN AN SSR 2229/1 is gevonden in een laag van de Bostobeformatie die dateert uit het Santonien-Campanien. Het bestaat uit een schedel.

In 2004 werd de soort opnieuw beschreven door Pascal Godefroit.

Dit acht meter lange en drie ton zware dier had op de langgerekte schedel een verhoging, direct achter de neus. Zijn snuit, die de vorm had van een eendenbek, eindigde in een grote, tandeloze hoornsnavel. De achterste kaak was bezet met talrijke tanden, om het plantenmateriaal te verwerken. Zijn nestplaats bevond zich op een speciale lokatie, naar waar dit dier telkens weer terugkeerde om eieren te leggen en te broeden.

Volgens Godefroit onderscheidde Aralosaurus zich door het bezit van een holle kam op de neus, ver voor de oogkassen, en een kam aan het bovenkaaksbeen aan de buitenkant van het beenplateau gevormd door de achterste praemaxilla.

Aralosaurus werd in 1968 door Rozjdestwenski in de Hadrosaurinae geplaatst. Volgens de analyse van Godefroit uit 2004 staat hij basaal in de Lambeosaurinae, iets wat latere onderzoeken bevestigd hebben. Albert Prieto-Márquez publiceerde in 2013 een studie waarin Aralosaurus meer bepaald een Aralosaurini vormde met Canardia.

Het volgende cladogram geeft de positie van Aralosaurus in de stamboom volgens de analyse uit 2013.

 Lambeosaurinae 
 Aralosaurini 

Aralosaurus



Canardia





Jaxartosaurus



 Tsintaosaurini 

Tsintaosaurus



Pararhabdodon




 Parasaurolophini 

Charonosaurus


 

Parasaurolophus cyrtocristatus




Parasaurolophus tubicen



Parasaurolophus walkeri





 Lambeosaurini 
 

Lambeosaurus lambei



Lambeosaurus magnicristatus




 

Corythosaurus casuarius



Corythosaurus intermedius





"Hypacrosaurus" stebingeri




Hypacrosaurus



Olorotitan




Arenysaurus



Blasisaurus





Magnapaulia




Velafrons




Amurosaurus



Sahaliyania













Dit plantenetende dier leefde in droge gebieden, samen met zijn soortgenoten in een kudde, waar het zich tegoed deed aan planten.