Naar inhoud springen

Soylent Green: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Interactief door geschiedenis bladeren
← Oudere bewerking
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving / parameterfix
k →Rolverdeling: conversie sjabloon {{tabel cast}}
 
(45 tussenliggende versies door 35 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{Infobox film
{{Infobox film
| titel = Soylent Green
| titel = Soylent Green
| _foto_ =
| afbeelding =
| _fototekst_ =
| onderschrift =
| jaar = [[1973]]
| tagline = ''What is the secret of Soylent Green?''
| alternatieve titel =
⚫
| genre = [[sciencefiction]]
| landherkomst = [[Verenigde Staten]]
| regie = [[Richard Fleischer]]
| regie = [[Richard Fleischer]]
| producer = Walter Seltzer<br />Russell Thacher
| prodmaatschappij =
| schrijver = [[Harry Harrison]] (roman)<br />[[Stanley R. Greenberg]] (scenario)
| schrijver = [[Harry Harrison]] <small>(roman)</small><br />Stanley R. Greenberg <small>(script)</small>
⚫
| producer =
| land = {{US}}
| voice-over =
⚫
| spelers = [[Charlton Heston]]<br />[[Leigh Taylor-Young]]<br />Chuck Connors<br />[[Joseph Cotten]]<br />[[Brock Peters]]
⚫
| distributeur = [[Metro-Goldwyn-Mayer]]
⚫
| muziek = Fred Myrow
⚫
| spelers = [[Charlton Heston]]<br />[[Edward G. Robinson]]<br />[[Leigh Taylor-Young]]<br />[[Joseph Cotten]] <br />[[Chuck Connors]]
| imdb = 0070723
| montage = Samuel E. Beetley
| cinematografie = Richard H. Kline
⚫
| lengte = 97 minuten
⚫
| distributeur = [[Metro-Goldwyn-Mayer]]
| tagline = It's the year 2022... People are still the same. They'll do anything to get what they need. And they need SOYLENT GREEN.
| première = 19 april 1973
| première = {{VS-VLAG}} 19 april 1973
| genre = [[Drama (genre)|Drama]]<br />[[Mysterie]]<br />[[Sciencefiction-subgenres|Sciencefiction]]
| lengte = 97 minuten
| taal = Engels<br />Spaans
| land = {{VS-VLAG}} Verenigde Staten
⚫
| budget =
| locatie =
| bezoekers =
| opbrengst =
| nominaties = 3 nominaties
| prijzen = 1 award
| voorloper =
| vervolg =
| remake =
⚫
| imdb = 0070723
| moviemeter = 1521
}}
}}
'''Soylent Green''' is een [[dystopie|dystopische]] [[sciencefiction]]film uit [[1973]] onder regie van [[Richard Fleischer]]. Het verhaal is losjes gebaseerd op het boek ''Make Room! Make Room!'' van [[Harry Harrison]], dat gaat over [[overbevolking]] en alle bijkomende problematiek, [[euthanasie]] en [[kannibalisme]].
'''''Soylent Green''''' is een [[dystopie|dystopische]] [[sciencefiction]]film uit [[Film in 1973|1973]] onder regie van [[Richard Fleischer]]. Het verhaal is losjes gebaseerd op het boek ''Make Room! Make Room!'' van [[Harry Harrison]], dat gaat over [[overbevolking]] en enkele bijkomende thema's, zoals [[euthanasie]] en [[kannibalisme]].


''Soylent Green'' won onder meer een [[Golden Scroll|Saturn Award]] voor beste sciencefictionfilm en een [[Nebula Award]] voor beste dramatische opvoering. De film werd tevens genomineerd voor een [[Hugo Award]] in laatstgenoemde categorie.
''Soylent Green'' won onder meer een [[Golden Scroll|Saturn Award]] voor beste sciencefictionfilm en een [[Nebula Award]] voor beste dramatische opvoering. De film werd tevens genomineerd voor een [[Hugo Award]] in laatstgenoemde categorie.
Regel 23: Regel 38:
== Verhaal ==
== Verhaal ==
{{Leeswaarschuwing}}
{{Leeswaarschuwing}}
Het is het jaar 2022 en [[New York City|New York]] is met 40 miljoen inwoners zwaar overbevolkt. Voedsel als groente, vlees en fruit zijn schaars en extreem duur, evenals luxe producten zoals zeep en schoon warm water. Het overgrote deel van de bevolking is arm en eet alleen in fabrieken gemaakte ''soylent'', gemaakt door 'Soylent Incorporated'. Soylent bestaat in de vormen rood, geel en - het zeldzame want kwalitatief beste - groen. Het is smaak- en geurloos, in oplopende mate voedzaam en wordt verkocht als kleine vierkante wafeltjes.
Het is het jaar 2022 en [[New York (stad)|New York]] is met 40 miljoen inwoners zwaar overbevolkt. Als gevolg van het broeikaseffect wordt de stad geteisterd door hittegolven. Na decennia van ecologische verwaarlozing zijn natuurlijke hulpbronnen uitgeput. Voedsel als groente, vlees en fruit zijn schaars en extreem duur, evenals luxe producten zoals zeep en schoon warm water. Het overgrote deel van de bevolking is arm en eet alleen in fabrieken gemaakte ''soylent'', gemaakt door 'Soylent Incorporated'. Soylent bestaat in de vormen rood, geel en - het zeldzame want kwalitatief beste - groen. Het is smaak- en geurloos, in oplopende mate voedzaam en wordt verkocht als kleine vierkante wafeltjes. Soylent groen zou gemaakt zijn van plankton.


Wanneer de rijke ''William R. Simonson'' ([[Joseph Cotten]]) vermoord wordt na daarmee zelf ingestemd te hebben, komt politieagent ''Thorn'' ([[Charlton Heston]]) de zaak onderzoeken. Thorn heeft een eigen woning en behoort daarmee niet tot de allerarmsten, maar heeft ook niet veel meer. Hij kijkt daarom zijn ogen uit in het luxe appartement van Simonson, stopt het een en ander aan producten in zijn eigen zakken en maakt kennis met ''Shirl'' ([[Leigh Taylor-Young]]). Zij is een 'meubelstuk' dat bij het appartement hoort en was zodoende eigendom van Simonson. Nu die vermoord is, is ze bang om alleen te zijn. Er ontstaat een band tussen Thorn en haar.
Wanneer de rijke ''William R. Simonson'' ([[Joseph Cotten]]) vermoord wordt na daarmee zelf ingestemd te hebben, komt politieagent ''Thorn'' ([[Charlton Heston]]) de zaak onderzoeken. Thorn heeft een eigen woning en behoort daarmee niet tot de allerarmsten, maar heeft ook niet veel meer. Hij kijkt daarom zijn ogen uit in het luxe appartement van Simonson, stopt het een en ander aan producten in zijn eigen zakken en maakt kennis met ''Shirl'' ([[Leigh Taylor-Young]]). Zij is een 'meubelstuk' dat bij het appartement hoort en was zodoende eigendom van Simonson. Nu die vermoord is, is ze bang om alleen te zijn. Er ontstaat een band tussen Thorn en haar.


Thorn vraagt thuis aan zijn op leeftijd gekomen huisgenoot ''Sol Roth'' ([[Edward G. Robinson]]) om hem te helpen door dossiers uit te pluizen. Doordat Thorn het nodige heeft meegenomen uit Simonsons appartement, kunnen hij en Roth echter eerst genieten ze van een ongekend feestmaal, met sla, een appel en vlees. In tegenstelling tot Thorn stamt Roth uit een tijdperk dat dit nog hele gewone voedingsmiddelen waren, waardoor het eten voor hem enige nostalgie met zich meebrengt. De moord op Simonson krijgt een verdachte wending wanneer eerst Soylent Incorporated aan de politie vraagt om Thorn het onderzoek te laten staken en vervolgens Simonsons voormalige priester ([[Lincoln Kilpatrick]]), met wie Thorn wilde spreken, wordt vermoord.
Thorn vraagt thuis aan zijn op leeftijd gekomen huisgenoot ''Sol Roth'' ([[Edward G. Robinson]]) om hem te helpen door dossiers uit te pluizen. Doordat Thorn het nodige heeft meegenomen uit Simonsons appartement, kunnen hij en Roth echter eerst genieten van een ongekend feestmaal, met sla, een appel en vlees. In tegenstelling tot Thorn stamt Roth uit een tijdperk dat dit nog heel gewone voedingsmiddelen waren, waardoor het eten voor hem enige nostalgie met zich meebrengt. De moord op Simonson krijgt een verdachte wending wanneer eerst Soylent Incorporated aan de politie vraagt om Thorn het onderzoek te laten staken en vervolgens Simonsons' voormalige priester (Lincoln Kilpatrick), met wie Thorn wilde spreken, wordt vermoord.


Terwijl Thorn veldonderzoek doet, doet Roth de grootste vondsten. Het blijkt dat Simonson een directielid was van Soylent Incorporated die, nadat hij gewetensbezwaren kreeg, het zwijgen werd opgelegd. Daarnaast doet Roth een ontdekking die hem zo schokt dat hij wat spullen bij elkaar zoekt, een briefje schrijft met daarin dat hij 'naar huis gaat' en vertrekt. Thuisgekomen leest Thorn dit briefje en gaat achter Roth aan. 'Naar huis' blijkt te staan voor een ceremoniële vorm van euthanasie, waarin hij op een bed een film over de vroegere [[Aarde (planeet)|Aarde]] bekijkt en aan het einde daarvan sterft. Tijdens de ceremonie fluistert Roth toe dat Thorn zijn lichaam moet volgen.
Terwijl Thorn veldonderzoek doet, doet Roth de grootste vondsten. Het blijkt dat Simonson een directielid was van Soylent Incorporated die, nadat hij gewetensbezwaren kreeg, het zwijgen werd opgelegd. Daarnaast doet Roth een ontdekking die hem zo schokt dat hij wat spullen bij elkaar zoekt, een briefje schrijft met daarin dat hij 'naar huis gaat' en vertrekt. Thuisgekomen leest Thorn dit briefje en gaat achter Roth aan. 'Naar huis' blijkt te staan voor een ceremoniële vorm van euthanasie, waarin hij op een bed een film over de vroegere [[Aarde (planeet)|Aarde]] bekijkt en aan het einde daarvan sterft. Tijdens de ceremonie fluistert Roth toe dat Thorn zijn lichaam moet volgen.


Wanneer zijn lijk in een speciale vuilniswagen wordt afgevoerd, lift Thorn daarop stiekem mee. Zo komt hij aan bij een fabriek van de soylent corporation waar de lijken worden verwerkt tot''soylent green''. Roth wordt ontdekt, vlucht, en tracht de "exchange" met bewijs van de praktijken in te lichtten. Handlangers van de soylent corporation wachtten Roth echter op en weten hem te verwonden waarna hij zich in een kerkgebouw schuil houdt. Daar wordt hij door zijn politiechef gered waarna uitroept "soylentgreen is people!"
Wanneer Roths lijk in een speciale vuilniswagen wordt afgevoerd, lift Thorn daarop stiekem mee. Zo komt hij aan bij een fabriek van Soylent Incorporated waar de lijken worden verwerkt tot ''soylent green''. Thorn wordt ontdekt, vlucht, en tracht de "exchange" met bewijs van de praktijken in te lichten. Handlangers van Soylent Incorporated wachten Thorn echter op en weten hem te verwonden waarna hij zich in een kerkgebouw schuilhoudt. Daar wordt hij door zijn politiechef gered, waarna hij uitroept "Soylent green is made of people!"


== Rolverdeling ==
== Rolverdeling ==
{{tabel cast}}
⚫
* [[Chuck Connors]] - ''Tab''
|-
* [[Brock Peters]] - ''Hatcher''
* [[Paula Kelly]] - ''Martha''
| [[Charlton Heston]] || Thorn
|-
* [[Stephen Young]] - ''Gilbert''
⚫
| [[Chuck Connors (acteur)|Chuck Connors]] || Tab
⚫
* [[Mike Henry]] - ''Kulozik''
|-
⚫
* [[Roy Jenson]] - ''Donovan''
* [[Leonard Stone]] - ''Charles''
| [[Brock Peters]] || Hatcher
|-
⚫
* [[Whit Bissell]] - ''Santini''
| [[Paula Kelly (actrice)|Paula Kelly]] || Martha
⚫
* [[Jane Dulo]] - ''Mrs. Santini''
|-
⚫
* [[Tim Herbert]] - ''Brady''
* [[John Dennis]] - ''Wagner''
| [[Stephen Young]] || Gilbert
|-
⚫
| [[Mike Henry]] || Kulozik
|-
⚫
| [[Roy Jenson]] || Donovan
|-
| [[Leonard Stone]] || Charles
|-
⚫
| [[Whit Bissell]] || Santini
|-
⚫
| [[Jane Dulo]] || Mrs. Santini
|-
⚫
| [[Tim Herbert]] || Brady
|-
| [[John Dennis]] || Wagner
|}


== Achtergrond ==
== Achtergrond ==
Regel 50: Regel 80:
Het [[scenario]] van de film is gebaseerd op het boek ''[[Make Room! Make Room!]]'' van [[Harry Harrison]], gepubliceerd in 1966. Toen Harisson de filmrechten op zijn boek verkocht, werd in het contract vastgelegd dat hij geen controle zou krijgen over hoe het uiteindelijke scenario moest worden. Ook werd hem niet verteld dat MGM de studio was die de filmrechten kocht.<ref name="tcm">{{cite web| title= Soylent Green (1973) | url= http://www.tcm.com/tcmdb/title/2061/Soylent-Green/articles.html | publisher= [[Turner Classic Movies]]| author= Jeff Stafford| accessdate= 2011-06-12}}</ref> Uiteindelijk gaf hij aan voor 50% tevreden te zijn met de film.<ref name="tcm"/>
Het [[scenario]] van de film is gebaseerd op het boek ''[[Make Room! Make Room!]]'' van [[Harry Harrison]], gepubliceerd in 1966. Toen Harisson de filmrechten op zijn boek verkocht, werd in het contract vastgelegd dat hij geen controle zou krijgen over hoe het uiteindelijke scenario moest worden. Ook werd hem niet verteld dat MGM de studio was die de filmrechten kocht.<ref name="tcm">{{cite web| title= Soylent Green (1973) | url= http://www.tcm.com/tcmdb/title/2061/Soylent-Green/articles.html | publisher= [[Turner Classic Movies]]| author= Jeff Stafford| accessdate= 2011-06-12}}</ref> Uiteindelijk gaf hij aan voor 50% tevreden te zijn met de film.<ref name="tcm"/>


Het boek vermeld nergens "Soylent Green", maar wel "soylent steaks". De titel van de film werd opzettelijk veranderd in "Soylent Green" uit angst dat bij ''Make Room! Make Room!'' mensen zouden denken dat het een verfilming van ''[[Make Room for Daddy]]'' zou zijn.<ref>{{cite web|author= Harry Harrison| url=http://www.iol.ie/~carrollm/hh/soycann.htm |title=A Cannibalised Novel Becomes ''Soylent Green'' |publisher=IOL.ie |work=Omni's Screen Flights/Screen Fantasies| date= 1984 |accessdate=2009-09-07}}</ref>
Het boek vermeldt nergens "Soylent Green", maar wel "soylent steaks". De titel van de film werd opzettelijk veranderd in "Soylent Green" uit angst dat bij ''Make Room! Make Room!'' mensen zouden denken dat het een verfilming van ''[[Make Room for Daddy]]'' zou zijn.<ref>{{cite web|author= Harry Harrison| url=http://www.iol.ie/~carrollm/hh/soycann.htm |title=A Cannibalised Novel Becomes ''Soylent Green'' |publisher=IOL.ie |work=Omni's Screen Flights/Screen Fantasies| date= 1984 |accessdate=2009-09-07}}</ref>


=== Wetenswaardigheden ===
=== Wetenswaardigheden ===
* Het woord ''soylent'' is een samenstelling van de Engelse woorden ''soy'' ([[Sojaboon|soja]]) en ''lentil'' ([[linze]]).
* Het woord ''soylent'' is een samenstelling van de Engelse woorden ''soy'' ([[Sojaboon|soja]]) en ''lentil'' ([[linze]]).
* Soylent Green was 101e en tevens laatste film waarin acteur Robinson (''Sol Roth'') speelde voordat hij stierf aan [[kanker]], negen dagen na de laatste opnamedag.
* Soylent Green was de 101e en tevens laatste film waarin acteur Robinson (''Sol Roth'') speelde voordat hij stierf aan [[kanker]], negen dagen na de laatste opnamedag.
* Het gedeelte met de grazende schapen in de film die Roth te zien krijgt, komt uit de boekverfilming ''[[Far from the Madding Crowd (film)|Far from the Madding Crowd]]'' (1967)
* Het gedeelte met de grazende herten (begeleid met muziek van Beethovens 6de symphonie) in de film die Roth te zien krijgt, komt uit de boekverfilming ''[[Far from the Madding Crowd (1967)|Far from the Madding Crowd]]'' (1967)


=== Uitgave en ontvangst ===
=== Uitgave en ontvangst ===
''[[Time (tijdschrift)|Time]]'' noemde de film interessant, maar merkte wel op dat de film vooral herinnerd zal worden als de laatste film van Edward G. Robinson. De scène waarin zijn personage in de film sterft wordt als een van de beste scènes uit de film gezien.<ref>{{cite web| url= http://www.time.com/time/printout/0,8816,907127,00.html | title= Cinema: Quick Cuts| date= April 30, 1973| publisher= [[Time (magazine)|Time]]| accessdate=2011-06-12}}</ref>
''[[Time (tijdschrift)|Time]]'' noemde de film interessant, maar merkte wel op dat de film vooral herinnerd zal worden als de laatste film van Edward G. Robinson. De scène waarin zijn personage in de film sterft wordt als een van de beste scènes uit de film beschouwd.<ref>{{cite web| url= http://www.time.com/time/printout/0,8816,907127,00.html| title= Cinema: Quick Cuts| date= April 30, 1973| publisher= [[Time (magazine)|Time]]| accessdate= 2011-06-12| archiefdatum= mei 30, 2012| archiefurl= https://archive.today/20120530151319/http://www.time.com/time/printout/0,8816,907127,00.html| dodeurl= ja}}</ref>


Op [[Rotten Tomatoes]] scoort ''Soylent Green'' 73% aan goede beoordelingen.<ref>{{cite web|url=http://www.rottentomatoes.com/m/soylent_green/ |title=Soylent Green Movie Reviews, Pictures |publisher=Rotten Tomatoes| accessdate=2011-06-12}}</ref>
Op [[Rotten Tomatoes]] scoort ''Soylent Green'' 73% aan goede beoordelingen.<ref>{{cite web|url=http://www.rottentomatoes.com/m/soylent_green/ |title=Soylent Green Movie Reviews, Pictures |publisher=Rotten Tomatoes| accessdate=2011-06-12}}</ref>
Regel 67: Regel 97:
*In 1975 won de film een [[Nebula Award]] voor Best Dramatic Presentation
*In 1975 won de film een [[Nebula Award]] voor Best Dramatic Presentation


''Soylent Green'' kreeg de volgend erkenning van het [[American Film Institute]]:
''Soylent Green'' kreeg de volgende erkenning van het [[American Film Institute]]:
* [[AFI's 100 Years...100 Thrills]] - nominatie<ref>[http://www.afi.com/Docs/100Years/thrills400.pdf AFI's 100 Years...100 Thrills Nominees]</ref>
* [[AFI's 100 Years...100 Thrills]] - nominatie<ref>[https://web.archive.org/web/20160624052715/http://afi.com/Docs/100Years/thrills400.pdf AFI's 100 Years...100 Thrills Nominees]</ref>
* [[AFI's 100 Years...100 Movie Quotes]]:
* [[AFI's 100 Years...100 Movie Quotes]]:
**"Soylent Green is people!" - #77
**"Soylent Green is people!" - #77
* [[AFI's 10 Top 10]] – genomineerd in de categorie sciencefiction.<ref>[http://www.afi.com/drop/ballot.pdf AFI's 10 Top 10 Ballot]</ref>
* [[AFI's 10 Top 10]] – genomineerd in de categorie sciencefiction.<ref>[https://web.archive.org/web/20170326214614/http://www.afi.com/drop/ballot.pdf AFI's 10 Top 10 Ballot]</ref>


== Externe link ==
== Externe link ==
* {{Link IMDb titel|id=0070723}}
* {{Link IMDb titel|id=0070723}}
* {{Link Rotten Tomatoes|id=soylent_green|label=Soylent Green}}


{{Appendix}}
{{Appendix}}
Regel 85: Regel 116:
[[Categorie:Film van Richard Fleischer]]
[[Categorie:Film van Richard Fleischer]]
[[Categorie:Film uit 1973]]
[[Categorie:Film uit 1973]]
[[Categorie:Film van Metro-Goldwyn-Mayer]]

[[ca:Soylent Green]]
[[cs:Soylent Green]]
[[de:…Jahr 2022… die überleben wollen]]
[[en:Soylent Green]]
[[es:Cuando el destino nos alcance]]
[[eu:Soylent Green]]
[[fi:Maailma vuonna 2022]]
[[fr:Soleil vert (film)]]
[[it:2022: i sopravvissuti]]
[[ja:ソイレント・グリーン]]
[[no:Soylent Green – USA år 2022]]
[[pl:Zielona pożywka]]
[[pt:Soylent Green]]
[[ru:Зелёный сойлент]]
[[sv:Soylent Green – USA år 2022]]
[[tl:Soylent Green]]
[[zh:超世纪谍杀案]]

Huidige versie van 8 nov 2023 om 17:03

Soylent Green
Tagline What is the secret of Soylent Green?
Regie Richard Fleischer
Producent Walter Seltzer
Russell Thacher
Scenario Harry Harrison (roman)
Stanley R. Greenberg (script)
Hoofdrollen Charlton Heston
Leigh Taylor-Young
Chuck Connors
Joseph Cotten
Brock Peters
Muziek Fred Myrow
Montage Samuel E. Beetley
Cinematografie Richard H. Kline
Distributie Metro-Goldwyn-Mayer
Première Vlag van Verenigde Staten 19 april 1973
Genre Drama
Mysterie
Sciencefiction
Speelduur 97 minuten
Taal Engels
Spaans
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Gewonnen prijzen 1 award
Overige nominaties 3 nominaties
Kijkwijzer
Bewerk dit op Wikidata
Bewerk dit op Wikidata
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Soylent Green is een dystopische sciencefictionfilm uit 1973 onder regie van Richard Fleischer. Het verhaal is losjes gebaseerd op het boek Make Room! Make Room! van Harry Harrison, dat gaat over overbevolking en enkele bijkomende thema's, zoals euthanasie en kannibalisme.

Soylent Green won onder meer een Saturn Award voor beste sciencefictionfilm en een Nebula Award voor beste dramatische opvoering. De film werd tevens genomineerd voor een Hugo Award in laatstgenoemde categorie.

Verhaal

[bewerken | brontekst bewerken]
Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Het is het jaar 2022 en New York is met 40 miljoen inwoners zwaar overbevolkt. Als gevolg van het broeikaseffect wordt de stad geteisterd door hittegolven. Na decennia van ecologische verwaarlozing zijn natuurlijke hulpbronnen uitgeput. Voedsel als groente, vlees en fruit zijn schaars en extreem duur, evenals luxe producten zoals zeep en schoon warm water. Het overgrote deel van de bevolking is arm en eet alleen in fabrieken gemaakte soylent, gemaakt door 'Soylent Incorporated'. Soylent bestaat in de vormen rood, geel en - het zeldzame want kwalitatief beste - groen. Het is smaak- en geurloos, in oplopende mate voedzaam en wordt verkocht als kleine vierkante wafeltjes. Soylent groen zou gemaakt zijn van plankton.

Wanneer de rijke William R. Simonson (Joseph Cotten) vermoord wordt na daarmee zelf ingestemd te hebben, komt politieagent Thorn (Charlton Heston) de zaak onderzoeken. Thorn heeft een eigen woning en behoort daarmee niet tot de allerarmsten, maar heeft ook niet veel meer. Hij kijkt daarom zijn ogen uit in het luxe appartement van Simonson, stopt het een en ander aan producten in zijn eigen zakken en maakt kennis met Shirl (Leigh Taylor-Young). Zij is een 'meubelstuk' dat bij het appartement hoort en was zodoende eigendom van Simonson. Nu die vermoord is, is ze bang om alleen te zijn. Er ontstaat een band tussen Thorn en haar.

Thorn vraagt thuis aan zijn op leeftijd gekomen huisgenoot Sol Roth (Edward G. Robinson) om hem te helpen door dossiers uit te pluizen. Doordat Thorn het nodige heeft meegenomen uit Simonsons appartement, kunnen hij en Roth echter eerst genieten van een ongekend feestmaal, met sla, een appel en vlees. In tegenstelling tot Thorn stamt Roth uit een tijdperk dat dit nog heel gewone voedingsmiddelen waren, waardoor het eten voor hem enige nostalgie met zich meebrengt. De moord op Simonson krijgt een verdachte wending wanneer eerst Soylent Incorporated aan de politie vraagt om Thorn het onderzoek te laten staken en vervolgens Simonsons' voormalige priester (Lincoln Kilpatrick), met wie Thorn wilde spreken, wordt vermoord.

Terwijl Thorn veldonderzoek doet, doet Roth de grootste vondsten. Het blijkt dat Simonson een directielid was van Soylent Incorporated die, nadat hij gewetensbezwaren kreeg, het zwijgen werd opgelegd. Daarnaast doet Roth een ontdekking die hem zo schokt dat hij wat spullen bij elkaar zoekt, een briefje schrijft met daarin dat hij 'naar huis gaat' en vertrekt. Thuisgekomen leest Thorn dit briefje en gaat achter Roth aan. 'Naar huis' blijkt te staan voor een ceremoniële vorm van euthanasie, waarin hij op een bed een film over de vroegere Aarde bekijkt en aan het einde daarvan sterft. Tijdens de ceremonie fluistert Roth toe dat Thorn zijn lichaam moet volgen.

Wanneer Roths lijk in een speciale vuilniswagen wordt afgevoerd, lift Thorn daarop stiekem mee. Zo komt hij aan bij een fabriek van Soylent Incorporated waar de lijken worden verwerkt tot soylent green. Thorn wordt ontdekt, vlucht, en tracht de "exchange" met bewijs van de praktijken in te lichten. Handlangers van Soylent Incorporated wachten Thorn echter op en weten hem te verwonden waarna hij zich in een kerkgebouw schuilhoudt. Daar wordt hij door zijn politiechef gered, waarna hij uitroept "Soylent green is made of people!"

Rolverdeling

[bewerken | brontekst bewerken]
Acteur Personage
Charlton Heston Thorn
Chuck Connors Tab
Brock Peters Hatcher
Paula Kelly Martha
Stephen Young Gilbert
Mike Henry Kulozik
Roy Jenson Donovan
Leonard Stone Charles
Whit Bissell Santini
Jane Dulo Mrs. Santini
Tim Herbert Brady
John Dennis Wagner

Achtergrond

[bewerken | brontekst bewerken]

Productie

[bewerken | brontekst bewerken]

Het scenario van de film is gebaseerd op het boek Make Room! Make Room! van Harry Harrison, gepubliceerd in 1966. Toen Harisson de filmrechten op zijn boek verkocht, werd in het contract vastgelegd dat hij geen controle zou krijgen over hoe het uiteindelijke scenario moest worden. Ook werd hem niet verteld dat MGM de studio was die de filmrechten kocht.[1] Uiteindelijk gaf hij aan voor 50% tevreden te zijn met de film.[1]

Het boek vermeldt nergens "Soylent Green", maar wel "soylent steaks". De titel van de film werd opzettelijk veranderd in "Soylent Green" uit angst dat bij Make Room! Make Room! mensen zouden denken dat het een verfilming van Make Room for Daddy zou zijn.[2]

Wetenswaardigheden

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Het woord soylent is een samenstelling van de Engelse woorden soy (soja) en lentil (linze).
  • Soylent Green was de 101e en tevens laatste film waarin acteur Robinson (Sol Roth) speelde voordat hij stierf aan kanker, negen dagen na de laatste opnamedag.
  • Het gedeelte met de grazende herten (begeleid met muziek van Beethovens 6de symphonie) in de film die Roth te zien krijgt, komt uit de boekverfilming Far from the Madding Crowd (1967)

Uitgave en ontvangst

[bewerken | brontekst bewerken]

Time noemde de film interessant, maar merkte wel op dat de film vooral herinnerd zal worden als de laatste film van Edward G. Robinson. De scène waarin zijn personage in de film sterft wordt als een van de beste scènes uit de film beschouwd.[3]

Op Rotten Tomatoes scoort Soylent Green 73% aan goede beoordelingen.[4]

Prijzen en nominaties

[bewerken | brontekst bewerken]

Soylent Green kreeg de volgende erkenning van het American Film Institute:

[bewerken | brontekst bewerken]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Soylent_Green&oldid=66272799"