Naar inhoud springen

Jack Haig (wielrenner): verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 70: Regel 70:
{{Tabelrij grote wielerrondes|jaar=2022|tour=X}}
{{Tabelrij grote wielerrondes|jaar=2022|tour=X}}
{{Tabelrij grote wielerrondes|jaar=2023|giro=19|tour=28}}
{{Tabelrij grote wielerrondes|jaar=2023|giro=19|tour=28}}
{{Tabelrij grote wielerrondes|jaar=2024|tour=31}}
{{Tabelrij grote wielerrondes|jaar=2024|tour=31|vuelta=22}}
|}
|}
|{{Tabel wielerklassiekers
|{{Tabel wielerklassiekers

Versie van 9 sep 2024 21:02

Jack Haig
Haig bij Parijs-Nice 2023.
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 6 september 1993
Geboorteplaats Bendigo, Australië
Lengte 190 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg Bahrain-Victorious
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Klimmer
Ploegen
2013
2014
2016–2017
2018–2020
2021-
Huon Salmon-Genesys Wealth Advisers
Avanti Racing Team
Orica-Scott
Mitchelton-Scott
Bahrain-Victorious
Beste prestaties
Luik-Bastenaken-Luik 14e (2018)
Ronde van Lombardije 6e (2019)
Ronde van Spanje 3e (2021)
WK op de weg 19e (2018)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Jack Haig (Bendigo, 6 september 1993) is een Australisch wielrenner die sinds 2021 rijdt voor Bahrain-Victorious. Hiervoor was hij van 2016 tot en met 2020 actief voor Mitchelton-Scott.

Carrière

Bij afwezigheid van Robert Power was Haig de kopman van de Australische selectie in de Ronde van de Toekomst 2015. In de laatste etappe finishte hij als tweede in dezelfde tijd als winnaar Matvej Mamykin, waardoor Haig van de derde naar de tweede plaats in het algemeen klassement steeg. Enkel de Spanjaard Marc Soler stond boven hem in het eindklassement.

Per 1 januari reed Haig voor Orica GreenEDGE, waar hij zich eind 2014 al aan verbonden had. Zijn debuut maakte hij in het nationale kampioenschap op de weg, dat hij niet uitreed. Een kleine maand later werd hij vijfde in het eindklassement van de Herald Sun Tour, waar hij in drie van de vijf etappes bij de beste zes renners finishte. In juni werd hij, met een achterstand van ruim anderhalve minuut op winnaar Rein Taaramäe, tweede in het eindklassement van de Ronde van Slovenië. Door in drie van de vier etappes bij de beste vijf te eindigen schreef hij wel het puntenklassement op zijn naam, met een voorsprong van slechts één punt op zowel Diego Ulissi als Taaramäe. In september nam hij deel aan zijn eerste grote ronde, de Ronde van Spanje, waar hij in de openingsploegentijdrit met zijn ploeg de derde tijd neerzette. Zijn seizoen sloot hij af in de Ronde van Lombardije, die hij niet uitreed.

Overwinningen

2012
2e etappe Tour of Bright
3e etappe Tour of Bright
2013
Australisch kampioen crosscountry, Beloften
1e etappe Battle of the Border
Eindklassement Battle of the Border
3e etappe Ronde van Toowoomba (ploegentijdrit)
1e etappe North Western Tour
1e etappe Ronde van Tasmanië (ploegentijdrit)
Eindklassement Ronde van Tasmanië
National Road Series
2014
Jongerenklassement Tour Down Under
Jongerenklassement Herald Sun Tour
1e etappe Ronde van Toowoomba
3e etappe (ploegentijdrit) Ronde van Toowoomba
Eindklassement Ronde van Toowoomba
Jongerenklassement Ronde van de Elzas
2016
Puntenklassement Ronde van Slovenië
2017
6e etappe Ronde van Polen
2020
4e etappe Ruta del Sol

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2016 117e  
2017 21e  
2018 36e   19e  
2018 38e  
2020 opgave  
2021 opgave   Brons ↑  
2022 opgave  
2023 19e   28e  
2024 31e   22e  
Jaar Ronde van Vlaanderen Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Brabantse Pijl Bretagne Classic WK op de weg Wereld­ranglijsten
2016 opgave opgave opgave 79e 79e
2017 24e 125e 27e 94e 114e (UWT)
2018 14e opgave 34e 77e 19e 142e (UWT)
2019 6e Brons ↑ opgave 46e (UWR)
2020 96e (UWR)
2021 17e 19e
2022 31e 11e 41e opgave
2023
2024

Ploegen