Indalecio Prieto: verschil tussen versies
k Robot: Automated text replacement (-\((\[{0,2}[A-Z][^\)]*, *\[\[[0-9]{1,2} [a-z]+\]\] \[\[[0-9]{3,4}\]\]) *- *(\[{0,2}[A-Z][^\)]*, *\[\[[0-9]{1,2} [a-z]+\]\] \[\[[0-9]{3,4}\]\])\) +(\1 – \2)) |
k Robot-geholpen doorverwijzing: USSR |
||
| Regel 3: | Regel 3: | ||
Prieto was werkzaam als stenograaf bij de ''La Voz de Vizcaya'' en sinds [[1901]] als redacteur bij de krant ''El Liberal''. Sinds [[1911]] was hij afgevaardigde in de provinciale raad voor de [[PSOE]]. Vanaf [[1917]] was hij lid van de ''[[Cortes]]''. Tijdens de dictatuur van [[Miguel Primo de Rivera|Primo de Rivera]] ontstond er een wrijving tussen Prieto en [[Francisco Largo Caballero]]. In tegenstelling tot Caballero, weigerde Prieto de dictatuur van Primo de Rivera te ondersteunen. In augustus [[1930]] sloot de PSOE dankzij de inspanning van o.a. Prieto zich aan bij de republikeinen en werd het Pact van [[San Sebastiàn]] gesloten. In [[april]] [[1931]] werd [[Spanje]] een republiek. In [[1931]] was hij korte tijd minister van Financiën, maar was daarna tot [[1933]] minister van Publieke Werken. |
Prieto was werkzaam als stenograaf bij de ''La Voz de Vizcaya'' en sinds [[1901]] als redacteur bij de krant ''El Liberal''. Sinds [[1911]] was hij afgevaardigde in de provinciale raad voor de [[PSOE]]. Vanaf [[1917]] was hij lid van de ''[[Cortes]]''. Tijdens de dictatuur van [[Miguel Primo de Rivera|Primo de Rivera]] ontstond er een wrijving tussen Prieto en [[Francisco Largo Caballero]]. In tegenstelling tot Caballero, weigerde Prieto de dictatuur van Primo de Rivera te ondersteunen. In augustus [[1930]] sloot de PSOE dankzij de inspanning van o.a. Prieto zich aan bij de republikeinen en werd het Pact van [[San Sebastiàn]] gesloten. In [[april]] [[1931]] werd [[Spanje]] een republiek. In [[1931]] was hij korte tijd minister van Financiën, maar was daarna tot [[1933]] minister van Publieke Werken. |
||
Indalecio Prieto, de vertegenwoordiger van een gematigd en reformistisch socialisme, werd kort na het uitbreken van de [[Spaanse Burgeroorlog]], door president [[Manuel Azaña]] naar voren geschoven als kandidaat-premier, maar Prieto verkreeg niet de steun van zijn machtige partijgenoot Largo Caballero. Azaña was nu gedwongen om Largo Caballero tot premier te benoemen van een socialistisch/republikeins kabinet. In de nieuwe regering werd Prieto minister van Oorlog. Als [[pacifisme|pacifist]], was hij fel gekant tegen de burgeroorlog en samen met de socialist [[Julian Besteiro]] en [[Manuel Azaña]] (president) trachtte hij te zoeken naar een vergelijk met de nationalisten van generaal [[Franco]]. Prieto trachtte tevergeefs de invloed van de [[USSR]] in te dammen. In [[1938]] na het aantreden van premier [[Juan Negrin]] werd de 'defaitist' Prieto gedegradeerd tot minister zonder portefeille. In [[maart]] [[1939]] vluchtte hij naar [[Mexico]] en werd voorzitter van de [[PSOE]]. Van [[1945]] tot [[1947]] was Prieto ondervoorzitter van de Spaanse republikeinse regering in ballingschap (zetel: [[Mexico]]). |
Indalecio Prieto, de vertegenwoordiger van een gematigd en reformistisch socialisme, werd kort na het uitbreken van de [[Spaanse Burgeroorlog]], door president [[Manuel Azaña]] naar voren geschoven als kandidaat-premier, maar Prieto verkreeg niet de steun van zijn machtige partijgenoot Largo Caballero. Azaña was nu gedwongen om Largo Caballero tot premier te benoemen van een socialistisch/republikeins kabinet. In de nieuwe regering werd Prieto minister van Oorlog. Als [[pacifisme|pacifist]], was hij fel gekant tegen de burgeroorlog en samen met de socialist [[Julian Besteiro]] en [[Manuel Azaña]] (president) trachtte hij te zoeken naar een vergelijk met de nationalisten van generaal [[Franco]]. Prieto trachtte tevergeefs de invloed van de [[Sovjetunie|USSR]] in te dammen. In [[1938]] na het aantreden van premier [[Juan Negrin]] werd de 'defaitist' Prieto gedegradeerd tot minister zonder portefeille. In [[maart]] [[1939]] vluchtte hij naar [[Mexico]] en werd voorzitter van de [[PSOE]]. Van [[1945]] tot [[1947]] was Prieto ondervoorzitter van de Spaanse republikeinse regering in ballingschap (zetel: [[Mexico]]). |
||
Zie ook: [[Julian Besteiro]] - [[Francisco Largo Caballero]] - [[Manuel Azaña]] |
Zie ook: [[Julian Besteiro]] - [[Francisco Largo Caballero]] - [[Manuel Azaña]] |
||
Versie van 28 jul 2005 20:06
Indalecio Prieto Tuero (Oviedo, 30 april 1883 – Mexico-Stad, 12 februari 1962), was een Spaans politicus. Indalecio Prieto groeide op in een arm gezin. In 1899 sloot hij aan bij de socialistische PSOE en de Socialistische Jeugdliga. Voor deze laatste organisatie was hij organisator.
Prieto was werkzaam als stenograaf bij de La Voz de Vizcaya en sinds 1901 als redacteur bij de krant El Liberal. Sinds 1911 was hij afgevaardigde in de provinciale raad voor de PSOE. Vanaf 1917 was hij lid van de Cortes. Tijdens de dictatuur van Primo de Rivera ontstond er een wrijving tussen Prieto en Francisco Largo Caballero. In tegenstelling tot Caballero, weigerde Prieto de dictatuur van Primo de Rivera te ondersteunen. In augustus 1930 sloot de PSOE dankzij de inspanning van o.a. Prieto zich aan bij de republikeinen en werd het Pact van San Sebastiàn gesloten. In april 1931 werd Spanje een republiek. In 1931 was hij korte tijd minister van Financiën, maar was daarna tot 1933 minister van Publieke Werken.
Indalecio Prieto, de vertegenwoordiger van een gematigd en reformistisch socialisme, werd kort na het uitbreken van de Spaanse Burgeroorlog, door president Manuel Azaña naar voren geschoven als kandidaat-premier, maar Prieto verkreeg niet de steun van zijn machtige partijgenoot Largo Caballero. Azaña was nu gedwongen om Largo Caballero tot premier te benoemen van een socialistisch/republikeins kabinet. In de nieuwe regering werd Prieto minister van Oorlog. Als pacifist, was hij fel gekant tegen de burgeroorlog en samen met de socialist Julian Besteiro en Manuel Azaña (president) trachtte hij te zoeken naar een vergelijk met de nationalisten van generaal Franco. Prieto trachtte tevergeefs de invloed van de USSR in te dammen. In 1938 na het aantreden van premier Juan Negrin werd de 'defaitist' Prieto gedegradeerd tot minister zonder portefeille. In maart 1939 vluchtte hij naar Mexico en werd voorzitter van de PSOE. Van 1945 tot 1947 was Prieto ondervoorzitter van de Spaanse republikeinse regering in ballingschap (zetel: Mexico).
Zie ook: Julian Besteiro - Francisco Largo Caballero - Manuel Azaña