Wishbone Ash

rockband

Wishbone Ash is een Britse rockband, opgericht in 1969 en nog steeds optredend, die bekendstaat vanwege dubbele gitaarbezetting. De band vierde zijn hoogtijdagen gedurende de jaren 70.

Wishbone Ash in 2015

Geschiedenis

bewerken

Vroege jaren (1969-1980)

bewerken

De vroege jaren van de band waren direct ook hun succesvolste, alhoewel er later nog enige successen werden geboekt. De band kwam tot stand in oktober 1969 in Torquay, Devon, ooit saaiste badplaats genoemd in Fawlty Towers. Martin Turner, basgitarist die eerder gespeeld had in The Torinoes, Tanglewood en toen The Empty Vessel, kreeg in 1966 versterking van Steve Upton (Welsh) op het slagwerk. De gitarist van The Empty Vessel, Glenn Turner, hield ermee op. De toenmalige manager van de band, Miles Copeland, plaatste een advertentie en in 1969 sloten de twee gitaristen Andy Powell en Ted Turner zich bij hen aan. De keuze van de naam kwam tot stand via een tweetal lijsten met bandnamen; de muziekgroep combineerde een van ieder tot Wishbone Ash.

In het voorjaar mocht de band optreden in het voorprogramma van Deep Purple en vielen positief op bij Ritchie Blackmore, destijds gitarist van Deep Purple. Hij bracht de band onder de aandacht van muziekproducent Derek Lawrence en Wishbone Ash kon aan de slag bij Decca Records, destijds een bijna vaste combinatie vormend met MCA Records (VS). Er verschenen vier albums op rij, die goed verkochten, met als hoogtepunt Argus, dat de derde plaats haalde in de Engelse albumlijst en ook tot Best rock album of the year (in blad Sounds) en Top British Album (Melody Maker) werd benoemd. In aanvulling op goede kritieken op het studiowerk kreeg de band tevens goede kritieken over de concerten, resulterend in het livealbum Live Dates. Een eerste personeelswisseling diende zich aan: Ted Turner verliet de band, de band vertrok naar de Verenigde Staten en werd aangevuld met Laurie Wisefield, afkomstig uit Home. De stevige rock van het eerste album verschoof langzaam naar een softere, Amerikaanse benadering met als voorbeeld Locked in. Dat was niet ieders cup-of-tea en de band keerde met New England terug naar hun oude stijl.

De rek was er echter uit en onder druk van MCA moet Martin Turner zich voortaan beperken tot alleen de basgitaar. Er moest een aparte zanger komen. De oprichter van de band stapte toen uit Wishbone Ash. De neergang zette in.

Personeelswisselingen (1981-1994)

bewerken

Gezien het vorenstaande is het eigenaardig dat op het eerste album Number the brave het juist John Wetton is die Turner opvolgde; hij zong en speelde bas. Wetton speelde eerder in King Crimson en had net twee albums met Uriah Heep opgenomen toen Wishbone Ash zich aandiende. Wetton bleef slechts een album bij WA, want zijn nieuwe band Asia werd opgericht. Wetton wilde zijn lied Here comes the feeling met WA opnemen, maar vond geen gehoor. Het lied zou later verschijnen op het debuutalbum van Asia, dat miljoenen keren over de toonbank zou gaan. De opvolger van Wetton was ook diens opvolger bij Uriah Heep: Trevor Bolder. Voor de zang was inmiddels Claire Hammill aangesteld die ook op de albums Just testing en Number the brave had meegezongen.

Het vertrek van zowel Wetton als Hammill had tot resultaat dat de wederom stevige rockplaat Twin Barrels Burning de Engelse albumlijst haalde; het album kwam tot plaats 22. Daarna vertrok Bolder weer naar Uriah Heep en kwam bassist Mervyn Spence, vanuit Trapeze. In 1985 vertrok Wisefield om een loopbaan te kiezen als meereizend gitarist. Hij speelde onder anderen later met Tina Turner (Private Dancer-tour), Joe Cocker, Roger Chapman, Jeff Wayne, maar ook in de Queen-musical We Will Rock You. Wisefield werd vervangen door Jamie Crompton, die op zijn beurt plaats maakte voor Phil Palmer. In voorjaar 1986 vertrok Mervyn Spence. Andy Pyle van The Kinks volgde hem op.

Een eerste reünie van de originele samenstelling dook op bij het album Nouveau calls. Producer Miles Copeland was inmiddels baas van I.R.S. Records en vroeg zijn vroegere maten een album op te nemen zonder zang voor een serie "no speakalbums". Het gaf de band een nieuwe impuls en het jaar daarop verscheen Hear to hear, nu weer met zang. Bij de start van de opname van de opvolger gaf Steve Upton aan het bijltje er bij neer te leggen; hij verdween uit de muziekindustrie. Robbie France volgde hem op voor enige opnamen en enige concerten. Ray Weston werd echter de nieuwe drummer voor Strange Affair. Hij bleef tot 1994.

De reüniesamenstelling hield het niet lang vol; in 1991 verdween Martin Turner weer, en Andy Pyle kwam weer terug. Ook Ted Turner hield er weer mee op.

Nieuwe opzet (1995-)

bewerken
 
Andy Powell in 2015

Met al die vertrekkende leden had Powell er wel genoeg van. Hij zette WA opnieuw op, maar nam daarbij zelf geheel het heft in handen. Powell huurde voortaan zelf aanvullende leden in. De eersten die aan bod kwamen waren Roger Filgate, bassist/zanger Tony Kishman en Mike Sturgis. Een eerste Europese toer volgde in de lente van 1995. In het najaar werd een reünietournee opgezet zonder Kishman maar met... Martin Turner; deze deed echter niet meer mee met het album dat daarna verscheen: Illuminations. Powell zag wel heil in het oppoetsen van oud materiaal en zocht weer contact met Martin Turner en Laurie Wisefield, maar het strandde omdat beide heren de "macht" van Powell in het project te groot vonden.

In 1998 eigende Powell zich het alleenrecht toe van de bandnaam Wishbone Ash. Met name Martin Turner was woedend en kwam later daarom met Martin Turner's Wishbone Ash.

 
Muddy Manninen in 2015

Powell ging weer op zoek naar muzikanten en kwam met gitarist Mark Birch, bassist Bob Skeat en drummer Ray Weston (ook weer terug). Gedurende de opnamen voor een nieuw WA kwamen van Powell solo twee soloalbums uit onder de naam WA; de muziek bevatte geen gitaarrock maar dancemuziek: Trance visionary en Psychic terrorism. De fans lieten de albums links liggen (WA-verzamelaars kochten ze uiteraard wel), maar fans uit de dancebeweging stuwden de verkoop op van de bijbehorende single (plaats 38 in de Engelse dancelijst). De nieuwe opzet van Powell was hierbij wel erg nadrukkelijk aanwezig. De geleverde samples kwamen volgens de credits alleen van zijn hand en niet van de andere leden, die aan het origineel hadden meegeschreven. Er kwam opnieuw een reünieconcert ter viering van het 30-jarig bestaan van de band. Wisefield en Hammill kwamen daarvoor even terug. De band WA bleef echter geplaagd door de wisselende samenstelling, totdat Muddy Manninen als gitarist toetrad in 2004.

In 2010 kwam Ted Turner met een soloalbum Eclectic value genaamd.

Discografie

bewerken

De discografie zonder verzamelalbums

volgnummer jaar uitgifte titel Studio/Live
1 4 december 1970 Wishbone Ash studio
2 september 1971 Pilgrimage studio
1972 Live in Memphis live
3 28 april 1972 Argus studio
4 11 mei 1973 Wishbone Four studio
5 december 1973 Live Dates live
6 1974 There's the rub studio
7 maart 1976 Locked in studio
8 november1976 New England studio
9 oktober 1977 Front page news studio
10 6 otokber 1978 No smoke without fire studio
11 maart 1979 Wishbone Ash Live in Tokyo live
12 januari 1980 Just testing studio
13 oktober 1980 Live Dates 2 live
14 april 1981 Number the brave studio
15 december 1981 Hot Ash live
16 oktober 1982 Twin barrels burning studio
17 januari 1985 Raw to the bone studio
18 december 1987 Nouveau calls studio
19 augustus 1989 Here to hear studio
20 april 1991 Strange affair studio
21 oktober 1991 Wishbone Ash BBC1 Live in concert live
22 maart 1992 The Ash in Chicago live
23 1995 Live in Geneva live
24 december 1995 Live at the BBC live
25 oktober 1996 Illuminations studio
26 maart 1997 Live timeline live
27 april 1998 Trance visionary studio
28 november 1998 Psychic terrorism studio
29 1 oktober 1999 The king will come-live live
30 1 november 1999 Bare bones studio
31 1 mei 2001 Live Dates 3 live
32 mei 2002 Bona fide studio
33 7 oktober 2002 Tracks live
34 12 oktober 2003 Warriors
35 2003 Tracks 2 live
36 januari 2004 Lost pearls studio
37 1 maart 2004 Gold dates live
38 april 2004 Almighty blues live
39 april 2006 Clan destiny studio
40 2006 New Live Dates Volume I (Martin Turner) live
41 21 november 2006 Wishbone Ash live on XM Satellite Radio live
42 2007 New Live Dates Volume II (Martin Tuner) live
43 23 april 2007 First Light studio
44 23 april 2007 Tracks 3 live
45 27 juli 2007 Live in Hamburg (Andy Powell) live
46 oktober 2007 The Power of Eternity (Andy Powell) studio
47 november 2008 Argus: Through the Looking Glass (Martin Turner) live
48 november 2008 Argus: Then again live (Andy Powell) live
49 oktober 2009 Wishbone Ash Live in London (Andy Powell) live
50 mei 2011 Performance (Andy Powell) live
51 november 2011 Elegant stealth (Andy Powell) studio
52 januari 2014 Blue Horizon (Andy Powell) studio
53 februari 2020 Coat of arms (Andy Powell) studio
bewerken