Wereldkampioenschap voetbal 1974 (kwalificatie CONMEBOL)

sportseizoen van een voetbalcompetitie

Er hebben zich 9 teams van de CONMEBOL ingeschreven voor de kwalificatie van het Wereldkampioenschap voetbal 1974. Venezuela trok zich echter terug zonder een wedstrijd te spelen. Brazilië speelde geen kwalificatiewedstrijden, maar was automatisch gekwalificeerd als kampioen van het vorige toernooi. De deelnemende landen werden in 3 groepen verdeeld. De winnaars van groep 1 en 2 plaatsten zich 2 als groepswinnaars voor het hoofdtoernooi. Chili mocht als vierde land van de CONMEBOL deelnemen na de intercontinentale play-off, de Sovjet-Unie trok zich in die wedstrijd na 1 duel terug. De kwalificatie duurde van 29 april tot en met 26 september 1973.

WK voetbal kwalificatie 1974
Kwalificatie CONMEBOL
Toernooi-informatie
Datum 29 april – 26 september 1973
Teams (van 1 confederatie)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 16
Doelpunten 39  (2,44 per wedstrijd)
Topscorer(s) Rubén Ayala (Argentinië)
5 goals
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal  Portaalicoon   Voetbal
Deelnemende landen

Gekwalificeerde landen

bewerken
FIFA-lid Confederatie Kwalificatie Aantal dln.
(inclusief 1974)
Dln.
op rij
Eerste
dln.
Laatste
dln.
Titels
(exclusief 1974)
Beste
prestatie
  Brazilië CONMEBOL Titelverdediger 10 10 1930 1970 3 Kampioen
  Uruguay CONMEBOL Winnaar groep 1 7 4 1930 1970 2 Kampioen
  Argentinië CONMEBOL Winnaar groep 2 6 1 1930 1966 0 Tweede
  Chili CONMEBOL play-off
(UEFA–CONMEBOL)
5 1 1930 1966 0 Derde

Groepen en wedstrijden

bewerken
Legenda
 Geplaatst voor intercontinentale play-off.
 Geplaatst voor het hoofdtoernooi.
 Extra play-off in de groep.

Groep 1

bewerken

Na de vierde plaats op het laatste WK verwachtte Uruguay weinig problemen zich te kwalificeren met weinig aansprekende tegenstanders als Colombia en Ecuador. In de uitwedstrijden won men van Ecuador en speelde gelijk tegen Colombia en aangezien Colombia en Ecuador tegen elkaar gelijk speelden, had Uruguay in de thuiswedstrijden twee kansen zich te plaatsen. De wedstrijd tegen Colombia ging verloren met 0-1 door een doelpunt van Ortiz ver in de tweede helft. Nu was een zege met twee goals tegen Ecuador genoeg voor plaatsing. In de eerste helft was de strijd al snel beslist: 3-0 bij rust, 4-0 eindstand. De Uruguayanen stonden bekend om hun verdedigende voetbal en hardheid, maar waren nooit succesvol in WK's op Europese bodem.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1   Uruguay 4 2 1 1 6 2 +4 5
2.   Colombia 4 1 3 0 3 2 +1 5
3.   Ecuador 4 0 2 2 3 8 –5 2
21 juni 1973
Colombia   1 – 1   Ecuador Bogota, Colombia
Scheidsrechter: Guenero (PER)
Ortiz   44'   72' Muñoz

24 juni 1973
Colombia   0 – 0   Uruguay Bogota, Colombia
Scheidsrechter: Goicoechea (ARG)

28 juni 1973
Ecuador   1 – 1   Colombia Guayaquil, Ecuador
Scheidsrechter: Pestarino (ARG)
Muñoz   29' (pen)   50' Ortiz

1 juli 1973
Ecuador   1 – 2   Uruguay Quito, Ecuador
Scheidsrechter: Arppi Filho (BRA)
Estupiñán   35'   41' Cubilla
  74' Morena

5 juli 1973
Uruguay   0 – 1   Colombia Montevideo, Uruguay
Scheidsrechter: González (CHI)
  71' Ortiz

8 juli 1973
Uruguay   4 – 0   Ecuador Montevideo, Uruguay
Scheidsrechter: Canete (PAR)
Morena   4'  27'
Cubilla   30'
Milar   62'

Groep 2

bewerken

Na de blamage in 1970, toen Argentinië niet eens de eindronde haalde, kon het land geen tweede afgang veroorloven. Het beslissende duel vond plaats in Buenos Aires tegen Paraguay, de winnaar zou zich kwalificeren. Na een 0-1 achterstand wonnen de Argentijnen met 3-1. Er kwam een nieuwe generatie op, die zich vooral moest richten op het WK in eigen land vier jaar later, blikvanger van die generatie was Mario Kempes.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1.   Argentinië 4 3 1 0 9 2 +7 7
2.   Paraguay 4 2 1 1 8 5 +3 5
3.   Bolivia 4 0 0 4 1 11 –10 0
2 september 1973
Bolivia   1 – 2   Paraguay La Paz, Bolivia
Scheidsrechter: Rendón Villads (ECU
Morales   30'   41' Escobar
  74' Insfran

9 september 1973
Argentinië   4 – 0   Bolivia Buenos Aires, Argentinië
Scheidsrechter: Pazos Bianchi (URU)
Brindisi   30'  43'
Ayala   66'  75'

16 september 1973
Paraguay   1 – 1   Argentinië Asuncion, Paraguay
Scheidsrechter: Delgado (COL)
Arrúa   41'   33' Ayala

23 september 1973
Bolivia   0 – 1   Argentinië La Paz, Bolivia
Scheidsrechter: Coelho (BRA)
  17' Fornari

30 september 1973
Paraguay   4 – 0   Bolivia Asuncion, Paraguay
Scheidsrechter: Tejada Burga (PER)
Bareiro   10'
Osorio   13'
Insfran   18'
Arrúa   89'

7 oktober 1973
Argentinië   3 – 1   Paraguay Buenos Aires, Argentinië
Scheidsrechter: Diaz (CHI)
Ayala   32'  57'
Guerini   89'
  22' Escobar

Groep 3

bewerken

Omdat Venezuela zich terugtrok, moesten twee landen uit de subtop Peru en Chili tegen elkaar spelen. Beide landen wonnen hun thuiswedstrijd met 2-0, een beslissingswedstrijd in Montevideo moest de beslissing brengen. Chili won met 2-1 en moest nu een play-off spelen tegen de Sovjet-Unie. Peru kon geen vervolg geven aan hun prima WK in Mexico en nam revanche door in 1975 kampioen van Zuid-Amerika te worden.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1.   Chili 2 1 0 1 2 2 0 2
2.   Peru 2 1 0 1 2 2 0 2
  Venezuela Teruggetrokken
29 april 1973
Peru   2 – 0   Chili Lima, Peru
Scheidsrechter: Marques (BRA)
Sotil   43'  62'

13 mei 1973
Chili   2 – 0   Peru Santiago, Chili
Scheidsrechter: Barreto Ruiz (URU)
Crisosto   68'
Ahumada   71'

Omdat het gelijk stond werd er een play-off gespeeld op neutraal terrein.

Play-off
5 augustus 1973
Chili   2 – 1   Peru Montevideo, Uruguay
Scheidsrechter: Da Rosa (URU)
Valdés   45'
Farias   58'
  40' Bailetti

Intercontinentale play-off

bewerken

Op 11 september 1973 brak er een militaire staatsgreep uit in Chili onder leiding van generaal Augusto Pinochet. Het leger versloeg het marxistische bewind van Salvador Allende.Er volgde een schrikbewind, waarbij tegenstanders van het nieuwe bewind werden opgesloten in het Estadio National van Santiago en daar gemarteld en gefolterd werden. Ondertussen moest het Chileens voetbalelftal play-offs spelen tegen de Sovjet-Unie. Vlak na de coup speelde Chili met 0-0 gelijk in Moskou. De Chileense voetbalbond besloot, dat de return gewoon gespeeld kon worden in het Estadio Nacional, alsof er niks was gebeurd en de FIFA nam dat besluit gewoon maar over. Het militaire regieme nodigde ook de buitenland pers uit in het stadion om te laten zien, dat alles normaal is in het stadion, maar de Russen waren niet overtuigd. Zij kwamen niet en de FIFA diskwalificeerde de Russen en gaf ook nog een boete. Op de dag zelf konden de Chileense autoriteiten zich niet om een dubieus stuk propaganda op te voeren, 11 Chilenen trokken ten aanval tegen een onzichtbare tegenstander en na de 1-0 was dit macabere schouwspel afgelopen. Voor de Russen was dit een zwaar gelach, voor de eerste keer sinds 1958 plaatste men zich niet voor een groot toernooi en het zou pas tot 1982 duren voor de Russen zich weer zouden plaatsen voor een eindtoernooi, ondanks de aanwezigheid van een sterke generatie Oekraïense spelers onder aanvoering van Oleg Blochin.

26 september 1973
Sovjet-Unie   0 – 0   Chili Centraal Leninstadion, Moskou
Toeschouwers: 48.891
Scheidsrechter: Armando Marques (BRA)
21 november 1973
Chili   2 – 0
Reglementair[1]
  Sovjet-Unie Estadio Nacional, Santiago
Toeschouwers: 15.000
Scheidsrechter: Erich Linemayr (AUT)

Chili kwalificeert zich voor het hoofdtoernooi.

bewerken