Simon Gerrans

Simon Gerrans
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	16 mei 1980
Geboorteplaats	Melbourne, Australië
Lengte	169 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg	BMC Racing Team
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	Heuvelrenner
Ploegen
2003; ; 2004; 2005–2007; 2008; 2009; 2010–2011; 2012–2017; 2018	Ringerike; →Carvalhelhos (stag.); →AG2R Prévoyance (stag.); AG2R Prévoyance; Crédit Agricole; Cervélo; Sky; Orica; BMC Racing Team
Beste prestaties
Milaan-San Remo	1e (2012)
Amstel Gold Race	3e (2011, 2013, 2014)
Luik-Bastenaken-Luik	1e (2014)
WK op de weg	2e (2014)
Overige
Zeges:
Tour Down Under; GP Ouest France-Plouay; Grote Prijs van Quebec; Grote Prijs van Montreal	2006, 2012 en 2014; 2009; 2012, 2014; 2014
Portaal	Wielersport

Simon Gerrans (Melbourne, 16 mei 1980) is een voormalig Australisch wielrenner die tot eind 2018 reed voor BMC Racing Team.

Carrière

In 2003 reed Gerrans voor Team Ringerike, een jaar nadat hij nationaal kampioen bij de beloften was geworden. Aan het eind van zijn debuutjaar liep hij stage bij het Portugese Carvalhelhos-Boavista. Een jaar later deed hij hetzelfde bij AG2R Prévoyance, waar hij in 2005 een contract tekende. Voor die ploeg won hij onder andere het eindklassement en een etappe in de Tour Down Under in 2006 en de Grote Prijs van Plumelec in 2007. Ook won hij in 2005 en 2006 het eindklassement van de Herald Sun Tour.

In 2008 won hij een rit in de Ronde van Frankrijk. Het jaar daarop won hij een etappe in zowel de Ronde van Italië als de Ronde van Spanje, waardoor hij in elke grote ronde een ritoverwinning wist te behalen.

In 2008 was Gerrans in het shirt van Crédit Agricole te zien. Nadat deze ploeg werd opgeheven, ging hij naar het nieuwe Cervélo TestTeam.

In 2010 stapte hij over naar het in dat jaar opgerichte Team Sky. Twee jaar later, in 2012, verhuisde hij naar het Australische Orica GreenEDGE. In dat jaar werd Gerrans voor de eerste keer in zijn carrière nationaal kampioen op de weg bij de profs. In januari 2012 won hij ook het eindklassement in de Tour Down Under, nadat hij in de voorlaatste rit nipt de dagzege aan Valverde moest laten. Op 17 maart 2012 boekte hij weer een grote overwinning: hij won Milaan-San Remo door Fabian Cancellara en Vincenzo Nibali in de sprint te verslaan.

Vijf jaar na zijn eerste etappezege in de Tour, boekte Gerrans in de Ronde van Frankrijk 2013 nogmaals een ritoverwinning. Hij schreef de derde etappe op zijn naam, pas de eerste overwinning in de Tour voor een Australisch team. Een dag later won Gerrans met zijn ploeg Orica GreenEDGE ook de vierde etappe, een ploegentijdrit in Nice. Na afloop mocht Gerrans de gele trui aantrekken.

In 2014 won Gerrans de honderdste editie van de wielerklassieker Luik-Bastenaken-Luik. Het was voor het eerst dat een Australiër deze koers op zijn naam schreef.

Het seizoen 2015 begon niet geweldig: Gerrans liep in januari een blessure op aan het bovenlichaam en zag daarmee het klassieke voorjaar in het water vallen. De pech bleef echter ook na terugkeer in het peloton aanhouden. Hoewel Gerrans na winst in de ploegentijdrit één dag de roze trui droeg in de Giro, verliet hij in juli na een valpartij de Tour met een polsbreuk.

Na afloop van het seizoen 2018 zette Gerrans een punt achter zijn carrière.

Belangrijkste overwinningen

2002: Australisch kampioen op de weg, Beloften; 3e etappe Ronde van Tasmanië; 2e etappe GP Tell
2003: Melbourne to Warrnambool Classic
2004: 9e etappe Herald Sun Tour
2005: Ronde van de Finistère; GP Industria Artigianato e Commercio Carnaghese; 3e etappe Herald Sun Tour; Eindklassement Herald Sun Tour
2006: 1e etappe Tour Down Under; Eindklassement Tour Down Under; Eindklassement Herald Sun Tour
2007: Grote Prijs van Plumelec
2008: 2e etappe Internationaal Wegcriterium; 1e etappe Route du Sud; 15e etappe Ronde van Frankrijk
2009: 14e etappe Ronde van Italië; GP Ouest France-Plouay; 10e etappe Ronde van Spanje
2011: Eindklassement Ronde van Denemarken
2012: Australisch kampioen op de weg, Elite; Eindklassement Tour Down Under; Milaan-San Remo; Grote Prijs van Quebec
2013: 5e etappe Tour Down Under; 6e etappe Ronde van Catalonië; 1e etappe Ronde van het Baskenland; 3e en 4e etappe (ploegentijdrit) Ronde van Frankrijk
2014: Australisch kampioen op de weg, Elite; 1e etappe Tour Down Under; Eind- en puntenklassement Tour Down Under; Luik-Bastenaken-Luik; Grote Prijs van Quebec; Grote Prijs van Montreal
2015: 1e etappe Ronde van Italië (ploegentijdrit)
2016: 3e en 4e etappe Tour Down Under; Eind- en puntenklassement Tour Down Under

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
2004
2005		126e
2006		78e
2007		94e
2008		79e (1)
2009	43e (1)		opgave (1)
2010		opgave	opgave
2011		95e
2012		79e
2013		80e (1)	opgave
2014		opgave
2015	opgave	opgave	114e
2016		opgave	86e
2017
2018		107e

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Milaan-San Remo	Ronde van Vlaanderen	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Ronde van Lombardije	Waalse Pijl	Clásica San Sebastián	Bretagne Classic	WK op de weg	Wereldranglijsten
2004									opgave
2005		92e		opgave		67e		51e	87e
2006							53e	18e	89e
2007			37e	opgave		74e	94e	62e	66e
2008	146e		12e	54e					opgave
2009			7e	6e	opgave	8e		1	10e	25e (UWK)
2010			64e	11e		55e		101e	opgave
2011			3 ↑	12e		21e	11e	2	79e	38e (UWT)
2012	1 ↑		20e	19e	opgave		2 ↑	12e	21e	6e (UWT)
2013	68e		3 ↑	10e			34e			55e (UWT)
2014			3 ↑	1 ↑			opgave	51e	2 ↑	3 (UWT)
2015			70e	opgave	opgave				6e	161e (UWT)
2016			11e	33e						39e (UWT)
2017	36e		opgave	139e				95e		113e (UWT)
2018			79e	77e	opgave	86e	opgave	47e		152e (UWT)

Ploegen

2003 – Team Ringerike
2003 – Carvalhelhos-Boavista (stagiair vanaf 1-9)
2004 – AG2R Prévoyance (stagiair vanaf 1-9)
2005 – AG2R Prévoyance
2006 – AG2R Prévoyance
2007 – AG2R Prévoyance
2008 – Crédit Agricole
2009 – Cervélo TestTeam
2010 – Sky Professional Cycling Team
2011 – Sky ProCycling
2012 – Orica GreenEDGE ^[a]
2013 – Orica GreenEDGE
2014 – Orica GreenEDGE
2015 – Orica GreenEDGE
2016 – Orica-BikeExchange ^[b]
2017 – Orica-Scott
2018 – BMC Racing Team

↑ Tot de Ronde van Italië heette de ploeg GreenEDGE, maar na het aantrekken van Orica als hoofdsponsor werd de naam veranderd.
↑ Tot 1 juli heette de ploeg Orica GreenEDGE, maar na het aantrekken van BikeExchange als cosponsor werd de naam veranderd.

Externe link

Commons heeft mediabestanden in de categorie Simon Gerrans.

(en) Profiel van Simon Gerrans op ProCyclingStats

[1] Tot de Ronde van Italië heette de ploeg GreenEDGE, maar na het aantrekken van Orica als hoofdsponsor werd de naam veranderd.

[2] Tot 1 juli heette de ploeg Orica GreenEDGE, maar na het aantrekken van BikeExchange als cosponsor werd de naam veranderd.

[a]

[b]