Ronde van Vlaanderen 2009

Ronde van Vlaanderen 2009
93e editie
	Stijn Devolder, winnaar van de Ronde van Vlaanderen 2008 & 2009, met in zijn zog Manuel Quinziato (Liquigas) en Preben Van Hecke (Topsport Vlaanderen) op de Vesten in Geraardsbergen.
Datum	5 april 2009
Startplaats	Brugge
Finishplaats	Meerbeke
Totale afstand	259,7 km
Gem. snelheid	43,455 km/u
Deelnemers	197 (116 aangekomen)
Eindklassementen
Eerste	Stijn Devolder
Tweede	Heinrich Haussler
Derde	Philippe Gilbert
Navigatie
Portaal	Wielersport

De 93e editie van de Ronde van Vlaanderen werd verreden op 5 april 2009. Het was de 93e editie van deze koers en de renners reden in uitstekende weersomstandigheden, 259,7 kilometer van Brugge tot Meerbeke.

Startlijst

Verloop

Vlaanderens Mooiste ging om 9.45u van start op de Grote Markt van Brugge. Een kwartiertje later werd de officiële start gegeven net buiten het centrum. Het was de eerste keer dat de start live op televisie kwam: Sporza zond het eerste wedstrijduur integraal uit.

Dit inspireerde vele renners om zich in de kijker te rijden, maar in de eerste helft van de wedstrijd slaagde niemand erin de goede vlucht op poten te zetten: na de eerste twee helse wedstrijduren was het gemiddelde meer dan 49 km/u. Ondertussen was de Italiaanse sprinter Mirco Lorenzetto al ernstig gevallen en in subcomateuze toestand naar een ziekenhuis gebracht, en had ook José Vicente García Acosta een polsbreuk opgelopen. Halverwege ontsnapten dan toch vier renners: de Belgen Filip Meirhaeghe en Wim De Vocht, de Fransman Sébastien Turgot en de Wit-Rus Aljaksandr Koetsjynski.

Op de Wolvenberg kregen Meirhaghe en Turgot het moeilijk, en op de top hadden ze al een kleine halve minuut achterstand op hun twee medevluchters. Ze zouden De Vocht en Koetsjinski niet meer terugzien en werden enkele tientallen kilometer verderop gegrepen door het peloton. Op 100 kilometer van de streep had het leidersduo ruim 2'30" voorsprong op een compact peloton.

Zoals de traditie het wil werd de eerste schifting gevoerd op 80 kilometer van de streep, met het drieluik Oude Kwaremont, Paterberg en Koppenberg. Boven op de Paterberg hadden de leiders maar een halve minuut meer op de groep der favorieten, waar Tom Boonen en Filippo Pozzato het best naar boven reden, maar ook de andere favorieten deden dit met verve. Enkel Greg Van Avermaet en Stijn Devolder, winnaar van de vorige editie, waren niet meteen vooraan te vinden.

Net voor de Koppenberg dichtten zes renners de bres met de koplopers: Leif Hoste, Sylvain Chavanel, Manuel Quinziato, Frédéric Guesdon, Daniel Lloyd en Marco Bandiera. Samen met de twee vluchters kwamen ze boven op de Koppenberg. Hier viel het peloton helemaal uiteen, wanneer Boonen en Pozzato opnieuw hun duivels ontbonden; Karsten Kroon en Devolder schoven vlot mee in het wiel. Fabian Cancellara, die niet helemaal fit was en een dienende rol had gekregen bij Team Saxo Bank, kreeg af te rekenen met een kettingbreuk en stapte uit de koers. Enkele kilometers na de Koppenberg hadden de acht leiders anderhalve minuut voorsprong op het peloton, waarin vele geloste renners konden terugkeren.

Op de eerstvolgende hellingen werd het beeld van de vorige heuvels bevestigd: Boonen en Pozzato waren de sterksten, maar ze wilden niet doorrijden waardoor de anderen steeds konden terugkeren. Er keerde wel steeds meer volk terug, waardoor Quick·Step kon controleren en de voorsprong van de leiders slonk. Het peloton ving op die manier het laatste wedstrijduur aan.

Op de Berendries plaatste Pozzato een snedige demarrage, die enkel Boonen (met gemak) en Devolder (die van iets verder moest komen) konden beantwoorden. Op de daaropvolgende Valkenberg viel de kopgroep uiteen en vond het drietal aansluiting met de kop van de koers. Nick Nuyens en Philippe Gilbert beseften het gevaar en probeerden naar de koplopers toe rijden, maar hun poging faalde. Boven op de Valkenberg waren er zeven leiders: Quinziato, Pozzato, Hoste, de verrassende Bandiera, en de drie ploegmaats Boonen, Chavanel en Devolder. Op het moment van de samensmelting zette Quinziato door, enkel Chavanel schoof mee.

Door het afstopwerk van Boonen en Devolder keerden enkele renners terug, terwijl de voorsprong van het leidersduo kilometers lang tussen de 15 en 30 seconden schommelde. Preben Van Hecke ging op zoek naar de twee leiders en kreeg op de top van de Eikenmolen het gezelschap van Devolder, die met een verschroeiende demarrage bergop iedereen los uit het wiel reed. De twee achtervolgers vonden even voor de Muur-Kapelmuur de aansluiting bij het leiderduo.

Op de Muur ging Devolder vol door. Van Hecke moest al in de eerste meters een kloof laten, en ook Quinziato, die Chavanel als waakhond naast zich moest dulden, moest een ontketende Devolder uiteindelijk laten gaan. Op 15 kilometer van de streep had Devolder al 15 seconden op de achtervolgers, bij wie Van Hecke terug was komen aansluiten. In het vlakke gedeelte tussen de Muur en de Bosberg ging Devolder als een bezetene tekeer. Zijn voorsprong groeide zienderogen op de drie achtervolgers, die zich ergerden aan Chavanel omdat deze zijn deel van het werk weigerde te doen.

De laatste 10 kilometer waren een ware triomftocht voor Stijn Devolder. Hij hield met gemak stand tegen zijn naaste belagers, die op een handvol kilometer voor de streep werden gegrepen door de groep met onder andere Hoste, Gilbert, Nuyens en Boonen. Bij het oprijden van de laatste rechte lijn werd hij op applaus onthaald door een uitzinnige menigte. Bij het overschrijden van de streep wees hij naar de hemel, een gebaar voor zijn in januari overleden collega en vriend Frederiek Nolf.

In de laatste kilometer sprong Heinrich Haussler, medefavoriet, weg uit de groep der geslagenen en werd, net zoals in Milaan-San Remo, tweede. Philippe Gilbert won de sprint voor de derde plaats, voor Martijn Maaskant en Filippo Pozzato.

Hellingen

De 16 beklimmingen in de Ronde waren:^[1]

Nummer	Naam	Kilometer	Bestrating	Lengte (m)	Gemiddelde helling
16	Molenberg	157	kasseien/asfalt	463	7
15	Wolvenberg	167	asfalt	645	7,9
14	Oude Kwaremont		kasseien	2200	4
13	Paterberg	189	kasseien	360	12,9
12	Koppenberg	189	kasseien	600	11,6
11	Steenbeekdries		kasseien	700	5,3
10	Taaienberg	203	kasseien/asfalt	530	6,6
9	Eikenberg		kasseien	1100	6,2
8	Varent		asfalt	900	5
7	Leberg	216	asfalt	950	4,2
6	Berendries	222	asfalt	940	7
5	Valkenberg	227	asfalt	540	8,1
4	Tenbosse	233	asfalt	455	6,4
3	Eikenmolen	239	asfalt	610	5,9
2	Muur-Kapelmuur	249	kasseien	475	9,3
1	Bosberg	252	kasseien/asfalt	980	5,8

Uitslag mannen

Plaats	Naam	Ploeg	Tijd
Ronde van Vlaanderen 2009 (259.7 km)
	Stijn Devolder	Quick·Step - Innergetic	6u01'04"
2	Heinrich Haussler	Cervélo TestTeam	+ 59"
3	Philippe Gilbert	Silence-Lotto	z.t.
4	Martijn Maaskant	Team Garmin - Chipotle	z.t.
5	Filippo Pozzato	Katjoesja	z.t.
6	Matti Breschel	Team Saxo Bank	z.t.
7	Marcus Burghardt	Team Columbia	z.t.
8	Björn Leukemans	Vacansoleil	z.t.
9	Martin Elmiger	AG2R-La Mondiale	z.t.
10	Bert De Waele	Landbouwkrediet	z.t.

Uitslag vrouwen

Ook de vrouwen kwamen in actie op zondag 5 april 2009. Het parcours ging over 131.6 kilometer. Het was de tweede race uit de strijd om de UCI Road Women World Cup.

Plaats	Naam	Ploeg	Tijd
Ronde van Vlaanderen (131.6 km)
	Ina-Yoko Teutenberg	Columbia-Highroad	3u30'12"
2	Kirsten Wild	Cervélo Test Team	z.t.
3	Emma Johansson	Red Sun Cycling Team	z.t.
4	Nicole Cooke	Vision 1 Racing	z.t.
5	Martine Bras	Selle Italia Ghezzi	z.t.
6	Marianne Vos	DSB Bank-LTO	z.t.
7	Julia Martisova	Gauss RDZ Ormu-Colnago	z.t.
8	Noemi Cantele	Bigla Cycling Team	z.t.
9	Loes Gunnewijk	Team Flexpoint	z.t.
10	Grace Verbeke	Lotto-Belisol Ladiesteam	z.t.

Plaats	Naam	Ploeg	Punten
Stand UCI Road Women World Cup 2009
	Marianne Vos	DSB Bank-LTO	99
2	Emma Johansson	Red Sun Cycling Team	85
3	Ina-Yoko Teutenberg	Columbia-Highroad	75
4	Kirsten Wild	Cervélo Test Team	50
5	Martine Bras	Selle Italia Ghezzi	45
6	Kristin Armstrong	Cervélo Test Team	38
7	Martine Bras	Selle Italia Ghezzi	38
8	Eva Lutz	Nürnberger Versicherung	37
9	Nicole Cooke	Vision 1 Racing	30
10	Julia Martisova	Gauss RDZ Ormu-Colnago	27

Bronnen, noten en/of referenties

↑ De hellingen van de ronde in 2009. www.rvv.be (2009). Gearchiveerd op 31 januari 2008. Geraadpleegd op 5 april 2009.

[1] De hellingen van de ronde in 2009. www.rvv.be (2009). Gearchiveerd op 31 januari 2008. Geraadpleegd op 5 april 2009.

[1]