Rémy Di Grégorio

Rémy Di Grégorio
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	31 juli 1985
Geboorteplaats	Marseille, Frankrijk
Lengte	180 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Delko Marseille Provence KTM
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	Klimmer
Ploegen
2005–2010; 2011; 2012; 2014–	Française des Jeux; Astana; Cofidis; Delko Marseille KTM
Beste prestaties
Luik-Bastenaken-Luik	18e (2009)
Ronde van Spanje	19e (2010)
Portaal	Wielersport

Rémy Di Grégorio (Marseille, 31 juli 1985) is een Frans wielrenner die anno 2018 rijdt voor Delko Marseille Provence KTM. Daarvoor reed hij voor La Française des Jeux, Astana en Cofidis.

Biografie

Di Grégorio maakte zijn debuut in het profpeloton in 2005 voor La Française des Jeux. In zijn tweede jaar won hij de achtste etappe van de Ronde van de Toekomst. Datzelfde jaar komt hij ook als vijtiende aan op de top van de Mont Ventoux in de Critérium du Dauphiné Libéré. Het jaar erna won hij in dezelfde koers de bergtrui.

In de editie van 2007 van Luik-Bastenaken-Luik, die werd gewonnen door Danilo Di Luca, zat Di Grégorio in de vroege vlucht, samen met Jan Kuyckx (Landbouwkrediet), Unai Etxebarria (Euskaltel-Euskadi) en Vasil Kiryjenka (Tinkoff), maar werd teruggepakt op zo'n vijftien kilometer van de streep. In datzelfde jaar debuteerde hij in de Ronde van Frankrijk. Hier moest hij al in de vierde etappe opgeven, nadat hij als laatste over de finish kwam door een val, waarbij hij een elleboogbreuk opliep.

In 2008 kwam zijn seizoen pas laat op gang, omdat hij door een peesontsteking af moest zeggen voor Parijs-Nice. Hij maakte zijn rentree in de Ronde van Romandië, waar hij in de tweede etappe vluchtte samen met Ian McKissick (BMC) en José Luis Arrieta (AG2R). Op acht kilometer voor de meet werd hij echter als laatste bijgehaald door het door sprintersteams aangejaagde peloton. In de Tour de France dat jaar reed hij lange tijd solo in de tiende etappe, waarin hij onder andere als eerste boven op de Col du Tourmalet kwam. Omdat favoriet Alejandro Valverde loste uit de groep favorieten, die achter Di Grégorio reden, versnelde de groep favorieten, waardoor Di Grégorio uiteindelijk vrij kansloos werd bijgehaald op de laatste beklimming naar Hautacam. Die etappe werd hij uitgeroepen tot meest strijdlustige renner. Ook in de zeventiende etappe ontsnapte hij en reed hij een aantal bergpunten bijeen, waardoor hij uiteindelijk als negende eindigde in het bergklassement.

Tijdens de eerste rustdag van de Ronde van Frankrijk 2012 werd Di Grégorio gearresteerd op verdenking van betrokkenheid bij een dopingzaak. Hierop werd hij door de ploegleiding van Cofidis geschorst.^[1] In april 2013 werd hij vrijgesproken en kon hij op zoek gaan naar een nieuwe ploeg.^[2] In 2018 werd hij tijdens Parijs-Nice betrapt op EPO.

Belangrijkste overwinningen

2003: Frans kampioen tijdrijden, Junioren; 2e etappe deel B Internationale Ronde van Nedersaksen, Junioren
2006: 8e etappe Ronde van de Toekomst
2007: Bergklassement Critérium du Dauphiné Libéré
2011: 7e etappe Parijs-Nice
2012: 4e etappe Ronde van Asturië
2013: 3e etappe en eindklassement Ronde van Bulgarije
2014: Eindklassement Ronde van Taiwan
2016: Bergklassement Internationaal Wegcriterium
2018: 2e etappe Ronde van de Provence