Provinciaal gerechtshof

Een provinciaal gerechtshof (vroeger ook geschreven als provinciaal geregtshof) was een gerechtshof dat in Nederland bestond in de periode van 1838 tot 1876. In 1838 kregen 9 provincies ieder een provinciaal gerechtshof, waarbij het noordelijk gedeelte van de provincie Holland in Amsterdam een criminele rechtbank kreeg die grotendeels dezelfde functie vervulde als een provinciaal gerechtshof.

Het provinciaal gerechtshof in Middelburg

Groningen (Groningen)
Friesland (Leeuwarden)
Drenthe (Assen)
Overijssel gevestigd in het Paleis aan de Blijmarkt (Zwolle)
Gelderland (Arnhem)
Utrecht (Utrecht)
Holland ('s-Gravenhage)
Zeeland (Middelburg)
Noord-Brabant ('s-Hertogenbosch)

In 1842 groeide het aantal provinciale gerechtshoven naar 11 omdat de provincie Holland gesplitst werd in Noord-Holland (Amsterdam) en Zuid-Holland (Den Haag) en ook Limburg (Maastricht) een provinciaal gerechtshof kreeg.

Opheffing

Op 1 januari 1876 werden de 11 provinciale gerechthoven opgeheven en kwamen daar vijf gerechtshoven voor terug met de volgende ressorten:

Leeuwarden (Groningen, Friesland en Drenthe)
Arnhem (Overijssel en Gelderland)
Amsterdam (Utrecht en Noord-Holland)
's-Gravenhage (Zuid-Holland en Zeeland)
's-Hertogenbosch (Noord-Brabant en Limburg)

Deze situatie bleef ruim 130 jaar nagenoeg onveranderd.

Zie ook

Rechterlijke indeling van Nederland

Externe link

Repertorium van Ambtenaren en Ambtsdragers (historici.nl)