Het opperarmbeen[1][2] of humerus[3][4][5] is een pijpbeen dat zich tussen de schouder tot de elleboog bevindt. Het opperarmbeen heeft een lang lichaam, het corpus humeri, en twee knotsvormige uiteinden. Het proximale uiteinde is het uiteinde aan de schouder en het distale uiteinde is het uiteinde aan de elleboog.

Opperarmbeen
Humerus
Bot
Locatie van het opperarmbeen (aangegeven in rood)
Locatie van het opperarmbeen (aangegeven in rood)
Gegevens
Gewrichten schoudergewricht, ellebooggewricht
Naslagwerken
Gray's Anatomy p.209 tekst foto
MeSH D006811: Humerus
TA2 1180
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Tekening van het vooraanzicht van het linkeropperarmbeen

Proximale humerus

bewerken

Het proximale uiteinde bestaat uit een kop, de anatomische nek, het groot en klein tuberkel en de schacht tussen beide tuberkels.

Nederlandse naam Naam vermeld in de Nomina Anatomica (N.A.)
Kop Caput humeri
Anatomische nek Collum anatomicum
Groot tuberkel Tuberculum majus
Klein tuberkel Tuberculum minus
Schacht tussen 2 tuberkels Sulcus intertubercularis

Het collum (de nek)

bewerken
  • De anatomische nek (collum anatomicum): deze bestaat uit een kleine depressie distaal van de gewrichtskop en is zeer klein, in tegenstelling tot het collum van het dijbeen.

Het caput (de kop)

bewerken

De opperarmbeenkop is een halve bol die met kraakbeen bedekt is. Deze zit vast aan het schouderblad (scapula) met een synoviaal gewricht. De kop ligt in een kleinere komvormige uitsparing aan de laterale schouderbladzijde. De aldus gevormde gewrichtskom is de cavitas glenoides. Deze structuur laat veel bewegingsmogelijkheid toe. De bewegingen zijn abductie, adductie, elevatie, endorotatie en exorotatie.

De tuberkels

bewerken
  |  
Figuur 1 : Tuberculum majus van voor bekeken.
  |  
Figuur 2 : Tuberculum minus van voor bekeken.

De beide tuberkels vormen aanhechtingsplaatsen voor de vier spieren die deel uitmaken van de rotatorenmanchet (eng: rotator cuff). Deze spieren stabiliseren het glenohumerale schoudergewricht (de verbinding tussen cavitas glenoides en opperarmbeen).

Het tuberculum majus

bewerken

Deze richel ligt aan de laterale zijde van het opperarmbeen en bevat zowel aan het bovengedeelte als aan de achterzijde een ruwe verdikking waaraan enkele spierpezen kunnen aanhechten. Functioneel worden drie delen onderscheiden:

Het tuberculum minus

bewerken

Deze richel is kleiner dan het tuberculum majus en ligt aan de voorzijde van het opperarmbeen. Aan dit tuberkel hecht de musculus subscapularis aan.

De sulcus intertubercularis

bewerken

Tussen beide tuberkels bevindt zich een schacht, de sulcus intertubercularis. Deze schacht verloopt verder naar distaal tot waar het bovenste derde deel van het opperarmbeen overgaat in het middelste derde deel. De pees van de lange kop (caput longum) van de musculus biceps brachii verloopt doorheen deze groeve. Daarnaast bieden zowel de bodem als de laterale en mediale wanden van deze groeve aanhechtingspunten voor volgende spieren:

De laterale wand van de sulcus intertubercularis is continu met de tuberositas deltoidica. Deze knobbel bevindt zich ongeveer halverwege het opperarmbeen aan de laterale zijde. Op deze plaats hecht de musculus deltoides aan de humerus. Mediaal hiervan is een dunne ruwe rand die de aanhechting verzorgt van de musculus coracobrachialis.

Het distale uiteinde van het opperarmbeen

bewerken
 
Mediaalaanzicht opperambeen spaakbeen ellepijp gearticulateerd
 
Lateraalaanzicht opperarmbeen spaakbeen ellepijp gearticulateerd
 
Vooraanzicht opperarmbeen spaakbeen ellepijp gearticulateerd
 
Achteraanzicht opperarmbeen spaakbeen ellepijp gearticulateerd