Lockheed Martin
Lockheed Martin is een vliegtuigfabrikant ontstaan in 1995 door de fusie van Lockheed met Martin Marietta.
Lockheed Martin Corporation | ||||
---|---|---|---|---|
Beurs | NYSE: LMT | |||
Oprichting | 1995, na overname Martin Marietta | |||
Sleutelfiguren | James D. Taiclet (CEO) | |||
Land | Verenigde Staten | |||
Hoofdkantoor | Bethesda, Verenigde Staten | |||
Werknemers | 116.000 (jaareinde 2022) | |||
Producten | defensiematerieel | |||
Industrie | luchtvaartindustrie, elektronica, informatiebeveiliging, wapenindustrie | |||
Omzet/jaar | US$ 66,0 miljard (2022) | |||
Winst/jaar | US$ 5,7 miljard (2022) | |||
Marktkapitalisatie | US$ 122 miljard (24 feb. 2023) | |||
Website | (en) Lockheed Martin | |||
|
Lockheed Martin is het grootste defensieconcern ter wereld, dat zowel vliegtuigen, marineschepen als landmachtvoertuigen en ruimtevaartuigen bouwt en waarvan de producten worden gebruikt in de hele wereld maar hoofdzakelijk door het Amerikaanse Leger. In 2020 was de omzet van Lockheed Martin voor 75% afhankelijk van het Amerikaanse Ministerie van Defensie en andere Amerikaanse overheidsinstellingen.
Geschiedenis
bewerkenKort na de fusie kreeg Lockheed Martin (LMT) de meerderheid van Loral in handen. In 1998 liet Lockheed Martin plannen vallen om te fuseren met Northrop Grumman, omdat een overheid bezwaar had tegen de omvang van de nieuwe groep. Als de plannen doorgingen kreeg het conglomeraat Lockheed/Northrop 25% van het budget van het Amerikaanse Ministerie van Defensie in handen. In 2000 trof Lockheed een schikking en betaalde US$ 13 miljard aan de overheid van de Verenigde Staten omdat ze de wapenexportwet zouden hebben overtreden. Het bedrijf had informatie gegeven aan AsiaSat, waarvan een grote aandeelhouder de Chinese overheid is.
LMT won het contract om de Joint Strike Fighter te bouwen in 2001 met zijn X-35-ontwerp.
In 2006 brachten LMT en Boeing de bouw van hun draagraketten (Lockheeds Atlas V en Boeings Delta II en Delta IV) en lanceerservices onder in een joint venture genaamd United Launch Alliance. Op deze manier kocht Boeing een rechtsgang af nadat gebleken was dat Boeing bij de ontwikkeling van hun EELV aan bedrijfsspionage bij Lockheed Martin had gedaan. Was LMT niet akkoord gegaan dan had Boeing met hun Delta IV-raket moeten worden uitgesloten van het EELV-programma. Bijgevolg had het ministerie van defensie dan maar een EELV-draagraket, de Atlas V, ter beschikking gehad en was er bij gebrek aan een tweede systeem om op terug te vallen bij problemen, een zwakte in het militaire ruimtevaartprogramma en daarmee de nationale veiligheid ontstaan.
Medio juli 2015 maakte LMT de koop van Sikorsky Aircraft Corporation bekend en deze overname werd op 6 november 2015 afgerond. Sikorsky was een onderdeel van United Technologies Corporation (UTC). Lockheed betaalde US$ 9 miljard.[1] Sikorsky is wereldmarktleider in de fabricage van helikopters voor civiel en militair gebruik. In 2014 realiseerde het bedrijf een omzet van US$ 7,5 miljard en telde zo’n 15.300 werknemers.[2] De belangrijkste klant van Sikorsky is het Amerikaanse leger die meer dan de helft van de totale omzet vertegenwoordigt.[2]
In januari 2016 verkocht LMT zijn Information Systems & Global Solutions (IS&GS)-activiteit aan Leidos.[3] IS&GS behaalde een jaaromzet van US$ 5 miljard en telde 16.000 medewerkers.[3] Leidos gaf naast een bedrag in geld ook eigen aandelen aan Lockheed Martin. Deze laatste werd met een belang van 50,5% de grootste aandeelhouder in de nieuwe combinatie. De totale transactiewaarde wordt geraamd op US$ 5 miljard op basis van de recente beurskoers van het aandeel Leidos.[3]
Op 20 december 2020 kondigde LMT aan dat ze Aerojet Rocketdyne, een fabrikant van onder meer raketmotoren en besturings- en navigatie-systemen voor de ruimtevaart, voor US$ 4,4 miljard gaat overnemen. LMT gaf aan, naar voorbeeld van concurrenten SpaceX en Blue Origin, de onderdelen voor hun ruimtevaartuigen zoveel mogelijk in eigen beheer te willen produceren en waar dat kan niet meer uit te besteden zoals dat eerder gebruikelijk was in de ruimtevaartindustrie. LMT was als grootste klant van Aerojet-Rocketdyne goed voor 33% van hun omzet.[4] Begin 2022 sprak de Federal Trade Commission zich tegen de overname uit omdat het Lockheed Martin een machtspositie zou opleveren die het bedrijf kan gebruiken om de concurrentie te saboteren.[5] Medio februari 2022 zag Lockheed Martin af van de overname.[6]
Activiteiten
bewerkenIn 2020 was Lockheed Martin de grootste producent van defensiematerieel met een omzet in die sector van ruim US$ 63 miljard.[7] Nummer twee was Raytheon Technologies met een omzet van US$ 42 miljard.[7] De belangrijkste klant is de Amerikaanse overheid die ongeveer vier vijfde van de totale omzet vertegenwoordigt. Daarbinnen is het Amerikaanse Ministerie van Defensie de grootste afnemer met een omzetaandeel van ongeveer 60%. Veel defensiecontracten hebben een lange looptijd. Dit komt mede tot uiting in de grote orderportefeuille aan het einde van elk jaar. Het bedrijf telt 110.000 medewerkers, waarvan minder dan 10% buiten de Verenigde Staten werkt.
Resultaten
bewerkenJaar[8] | Omzet | Bedrijfs- resultaat |
Netto winst | Orderportefeuille (per jaarultimo) |
---|---|---|---|---|
2010 | 45,7 | 4,1 | 2,9 | 78,4 |
2011 | 46,5 | 4,0 | 2,7 | 80,7 |
2012 | 47,2 | 4,4 | 2,7 | 82,3 |
2013 | 45,4 | 4,5 | 3,0 | 82,6 |
2014 | 45,6 | 5,6 | 3,6 | 80,5 |
2015 | 46,1 | 5,5 | 3,6 | 99,6[9] |
2016 | 47,3 | 5,5 | 5,3 | 96,2 |
2017 | 51,0 | 5,9 | 2,0 | 99,9 |
2018 | 53,8 | 7,3 | 5,0 | 130,5 |
2019 | 59,8 | 8,5 | 6,2 | 144,0 |
2020 | 65,4 | 8,6 | 6,8 | 147,1 |
2021 | 67,0 | 9,1 | 6,3 | 135,4 |
2022 | 66,0 | 8,3 | 5,7 | 150,0 |
Producten
bewerkenBekende producten van Lockheed Martin zijn:
Jachtvliegtuigen
bewerken- P-38 Lightning
- F-16 Falcon / Viper
- F-22 Raptor
- F-35 Lightning II
- F-117 Nighthawk (alhoewel het feitelijk een grondaanvalsvliegtuig is)
- YF-12 Blackbird
Verkenningsvliegtuigen
bewerken- U-2 dragon lady
- SR-71 blackbird
- A-12 oxcart
- M-12 Mother blackbird
- D-12 daughter senior bowl / tagboard
- Dark star
- RQ-170 Sentinel
Transportvliegtuigen
bewerkenTankers
bewerkenMaritieme verkenning
bewerkenHelikopter
bewerkenSatelliet
bewerken- DSCS-3 satelliet
Raketten
bewerken- Atlas-raket (incl Atlas V tot 2006)
- Titan-raket (Titan III en Titan IV)
- Trident-raket
- X-33 Venturestar
Ruimteschip
bewerken- Orion-capsule (In opdracht van NASA).
Zie ook
bewerkenExterne links
bewerken- Corporate website
- Article on Lockheed Martin van het Center for Media and Democracy
- ↑ De Morgen Lockheed Martin koopt helikopterbouwer Sikorsky, 20 juli 2015, geraadpleegd op 21 juli 2015
- ↑ a b (en) Bloomberg United Technologies Weighs Sikorsky Copter Spinoff in Review, 12 maart 2015, geraadpleegd op 12 maart 2015
- ↑ a b c (en) Leidos Leidos To Combine With Lockheed Martin IS&GS, 26 januari 2016, geraadpleegd op 8 februari 2016
- ↑ (en) CNBC Lockheed Martin buys Aerojet Rocketdyne to better compete with Musk's SpaceX, Bezos' Blue Origin, 21 december 2020. Gearchiveerd op 8 april 2024.
- ↑ (en) CNBC FTC sues to block Lockheed Martin acquisition of Aerojet Rocketdyne, 25 januari 2021. Gearchiveerd op 27 september 2023.
- ↑ (en) Lockheed scraps $4.4 billion deal to buy Aerojet amid regulatory roadblocks, 12 februari 2022, geraadpleegd op 27 maart 2022
- ↑ a b (en) Defense News Defense News Top 100 for 2020, geraadpleegd op 21 oktober 2021
- ↑ (en) Diverse jaarverslagen van Lockheed Martin. Gearchiveerd op 12 april 2024.
- ↑ waarvan US$ 15,6 miljard door de acquisitie van Sikorsky