Jacques Hustin
Jacques Hustin (Luik, 15 maart 1940 - 6 april 2009[1]) was een Belgische zanger.
| Jacques Hustin | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Jacques Hustin | |||
| Geboren | Luik, 15 maart 1940 | |||
| Geboorteplaats | Luik
| |||
| Overleden | 6 april 2009 | |||
| Land |  België
| |||
| Werk | ||||
| Genre(s) | Pop | |||
| Beroep | Zanger | |||
| Officiële website (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Levensloop
bewerkenHustin studeerde tekenen en schilderen en werd achtereenvolgens illustrator, (theater)decorbouwer en componist. In 1965 won hij de eerste prijs op het "Festival van het Chanson" in de stad Spa (tegenwoordig Francofolies de Spa). In 1966 nam hij zijn eerste langspeelplaat op en trok hij naar Parijs om zich verder te bekwamen, waar hij van 1966-1968 optrad in het cabaret.
Jacques Hustin vertegenwoordigde België op het Eurovisiesongfestival van 1974 in Brighton met het lied Fleur de liberté en eindigde daar op de 9e plaats.
In 1975 verzorgde hij op de Belgische televisie een aantal uitzendingen waar hij muzikale vrienden en zangers ontving. Jacques Hustin was ook actief op het gebied van de verdediging van de rechten van de artiesten en was voorzitter van de beroepsvereniging van podiumartiesten. In 1988 stopte hij met zijn zangcarrière en wijdde hij zich definitief aan de schilderkunst. Hij zette onder meer een schilderatelier op in de Ardennen. In 1999 werd een cd met 20 nummers van Jacques Hustin uitgegeven.
Hustin overleed op 6 april 2009, op de dag af 35 jaar na zijn Songfestivaloptreden.
Belangrijkste prijzen
bewerkenDiscografie
bewerkenSingles
bewerken- Julie, coup de foudre
- Le vieux bonhomme hiver
- La marijuana
- Paris la tendresse
- La gavroche
- Le cosaque
- Les avoins decollent
- Histoire de rigoler
- Les petites filles de David
- Piano blanc
- Quai des rêves
ep's
bewerken- La gavroche
- Hiroshima
- Absence
- On m'a donné 15 ans
- Julie coup de foudre
Albums
bewerken- Amour au jour la nuit
- On m'a donné 15 ans
- Quand je m'endors contre ta bouche
- C'est toujours toujours
- Se ballader de par le monde
- Mon Brésil en hiver
- Le voyageur immobile
- Les coups de soleil
- On m'a donnée vingt ans
Externe links
bewerken- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Jacques Hustin op de Franstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.