Wikipedia

Granit Xhaka

Zwitsers voetballer

Granit Xhaka (Bazel, 27 september 1992) is een Zwitsers Albanees voetballer die doorgaans als middenvelder speelt. Hij verruilde Arsenal in juli 2023 voor Bayer Leverkusen. Xhaka debuteerde in 2011 in het Zwitsers voetbalelftal, waarvoor hij in november 2023 Heinz Hermann passeerde als recordinternational. Hij is de jongere broer van Taulant Xhaka.

Granit Xhaka
Granit Xhaka
Persoonlijke informatie
Volledige naam Granit Xhaka
Geboortedatum 27 september 1992
Geboorteplaats Bazel, Zwitserland
Lengte 185 cm
Positie Middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Duitsland Bayer Leverkusen
Rugnummer 34
Contract tot 30 juni 2027
Jeugd
2000–2002
2002–2008 		Vlag van Zwitserland FC Concordia Basel
Vlag van Zwitserland FC Basel
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2008–2010
2010–2012
2012–2016
2016–2023
2023– 		Vlag van Zwitserland FC Basel –21
Vlag van Zwitserland FC Basel
Vlag van Duitsland Borussia M'gladbach
Vlag van Engeland Arsenal
Vlag van Duitsland Bayer Leverkusen 		37(11)
42(1)
108(6)
225(17)
33(3)
Interlands **
2011– Vlag van Zwitserland Zwitserland 128(14)
* Bijgewerkt op 24 juni 2024
** Bijgewerkt op 24 juni 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Clubcarrière

bewerken

FC Basel

bewerken

Xhaka werd in Zwitserland geboren als zoon van Albanese ouders afkomstig uit Kosovo. Hij maakte op 28 juli 2010 zijn debuut in het betaald voetbal, toen hij met FC Basel een kwalificatiewedstrijd voor de UEFA Champions League speelde tegen Debreceni VSC (0–2 winst). Hij maakte het tweede doelpunt in die wedstrijd. Met Basel werd hij tweemaal landskampioen.

Borussia Mönchengladbach

bewerken

Xhaka tekende in mei 2012 een vijfjarig contract bij Borussia Mönchengladbach, dat 8,5 miljoen euro voor hem betaalde aan Basel.[1] Daarmee werd hij achtereenvolgens achtste, zesde, derde en vierde in de Bundesliga.

Arsenal

bewerken

Xhaka verruilde Borussia Mönchengladbach na afloop van het seizoen 2015/16 voor Arsenal, dat net als tweede was geëindigd in de Premier League. De Engelse club betaalde 45 miljoen euro voor hem.[2] Xhaka speelde in zeven seizoenen 225 wedstrijden voor Arsenal in de Premier League. Dat speelde in zijn eerste zes jaar bij de club net onder de top vier, de plaatsen die recht gaven op deelname aan de Champions League. In seizoen 2020/21 lukte het Arsenal zelfs helemaal niet om zich voor Europees voetbal te plaatsen. Wel wonnen zijn ploeggenoten en hij in zowel 2016/17 als 2019/20 de FA Cup en in zowel 2017 als 2020 het Community Shield. Xhaka's laatste seizoen bij Arsenal was het meest succesvolle in de Premier League. Zijn ploeggenoten en hij werden tweede en waren tot zes wedstrijden voor het einde van de competitie koploper. Xhaka speelde dat seizoen op één na alle competitierondes en had met zeven competitietreffers ook het productiefste jaar in zijn carrière wat betreft doelpunten.

Bayer Leverkusen

bewerken

Xhaka keerde in juli 2023 terug naar Duitsland en tekende een contract tot medio 2027 bij Bayer Leverkusen.[3] Op 12 augustus maakte hij in de beker tegen FC Teutonia Ottensen zijn debuut voor de club. Op 23 februari 2024 maakte hij tegen 1. FSV Mainz 05 zijn eerste doelpunt voor Bayer. Op 14 april was Xhaka tegen Werder Bremen trefzeker in een 5-0 overwinning, wat de eerste landstitel in de geschiedenis van de club opleverde. Op 18 mei won Xhaka ook de laatste competitiewedstrijd van het seizoen, waardoor het ongeslagen kampioen werd, iets wat zelfs recordkampioen Bayern München nog nooit gelukt was. Vier dagen later verloor het de Europa League-finale van Atalanta Bergamo, wat de eerste nederlaag van het seizoen betekende. Daardoor zat een ongeslagen treble er niet in, aangezien weer drie dagen later ook de DFB-Pokal-finale werd gewonnen van 1. FC Kaiserslautern. Xhaka was zelf verantwoordelijk voor de enige treffer van de wedstrijd.

Clubstatistieken

bewerken
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Europa Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2008/09 FC Basel U21   Promotion League 10 1 — — 10 1
2009/10 22 8 — — 22 8
2010/11 5 2 — — 5 2
FC Basel   Super League 20 1 3 0 6 1 29 2
2011/12 24 1 6 0 8 0 38 1
2012/13 Borussia Mönchengladbach   Bundesliga 22 1 2 0 9 0 33 1
2013/14 28 0 1 0 — 29 0
2014/15 30 2 3 0 9 3 42 5
2015/16 28 3 3 0 5 0 37 3
2016/17 Arsenal   Premier League 32 2 7 1 7 1 46 4
2017/18 38 1 3 1 6 1 47 3
2018/19 29 4 2 0 9 0 40 4
2019/20 31 1 6 0 4 0 41 1
2020/21 31 1 4 0 10 0 45 1
2021/22 27 1 3 0 — 30 1
2022/23 37 7 3 0 7 2 47 9
2023/24 Bayer Leverkusen   Bundesliga 33 3 6 1 11 0 50 4
Totaal 419 38 46 3 85 7 550 48

Interlandcarrière

bewerken

Xhaka maakte op 4 juni 2011 zijn debuut in het nationale team van Zwitserland, in een EK-kwalificatiewedstrijd tegen Engeland, evenals Innocent Emeghara (Grasshopper-Club) en Admir Mehmedi (FC Zürich). Deze wedstrijd eindigde in 2–2. In november dat jaar maakte Xhaka zijn eerste interlanddoelpunt, in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Luxemburg.[4] In mei 2014 werd Xhaka door bondscoach Ottmar Hitzfeld opgenomen in de selectie voor het wereldkampioenschap 2014 in Brazilië.[5] Toenmalig clubgenoot Christoph Kramer (Duitsland) was ook actief op het toernooi. Ook voor het Europees kampioenschap 2016 in Frankrijk werd Xhaka geselecteerd. Hij speelde in de openingswedstrijd tegen Albanië, waar zijn oudere broer Taulant Xhaka voor uitkwam.[6]

Xhaka maakte eveneens deel uit van de Zwitserse ploeg, die deelnam aan de WK-eindronde 2018 in Rusland. Daar eindigde de selectie onder leiding van bondscoach Vladimir Petković als tweede in groep E, achter Brazilië (1–1) maar vóór Servië (2–1) en Costa Rica (2–2). In de achtste finales ging Zwitserland vervolgens op dinsdag 3 juli met 1–0 onderuit tegen Zweden door een treffer van Emil Forsberg, waarna de thuisreis geboekt kon worden. Xhaka kwam in alle vier de WK-duels in actie voor de nationale ploeg.

Net als collega's Xherdan Shaqiri en Stephan Lichtsteiner kreeg Xhaka tijdens het toernooi een boete opgelegd door de wereldvoetbalbond FIFA. Aanleiding was de groepswedstrijd tegen Servië. Xhaka maakte in dat duel de 1-1, terwijl Shaqiri in de blessuretijd het winnende doelpunt aantekende (2–1). Beide spelers met Albanees-Kosovaarse roots vierden hun doelpunten door het zogeheten "Doppeladler"-gebaar te maken, een verwijzing naar de dubbelkoppige adelaar uit de vlag van Albanië. Xhaka en Shaqiri moesten ongeveer 8.700 euro betalen, Lichtsteiner de helft.[7] In de nasleep op het incident liet secretaris-generaal Alex Miescher van de Zwitserse voetbalbond in de krant Tagesanzeiger weten dat de bond overwoog om spelers met een dubbele nationaliteit niet meer op te nemen in de nationale selecties.[8]

In de eerste interland na het WK benoemde bondscoach Vladimir Petkovic Xhaka tot nieuwe aanvoerder van Zwitserland. Hij maakte ook deel uit van het Zwitserse nationale team op het EK 2020 en het WK 2022. Xhaka speelde op 29 maart 2022 zijn honderdste interland voor Zwitserland, een oefeninterland tegen Kosovo (1–1). Op 15 oktober 2023 tegen Wit-Rusland speelde Xhaka zijn 118'de interland, waarmee hij Heinz Hermann evenaarde als recordinternational van Zwitserland. Een maand later tegen Israël speelde hij zijn 119'de interland, waardoor hij alleen recordhouder werd. Hij werd op 7 juni 2024 door bondscoach Murat Yakin opgenomen in de Zwitserse selectie voor het EK 2024 in Duitsland.[9]

Interlands van Granit Xhaka voor   Zwitserland
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort wedstrijd Doelpunten
Als speler bij FC Basel
1. 4 juni 2011   ENG – Zwitserland   2 – 2 Kwalificatie EK 2012 0
2. 6 september 2011   Zwitserland – Bulgarije   3 – 1 Kwalificatie EK 2012 0
3. 7 oktober 2011   Wales – Zwitserland   2 – 0 Kwalificatie EK 2012 0
4. 11 oktober 2011   Zwitserland – Montenegro   2 – 0 Kwalificatie EK 2012 0
5. 11 november 2011   Nederland – Zwitserland   0 – 0 Vriendschappelijk 0
6. 15 november 2011   Luxemburg – Zwitserland   0 – 1 Vriendschappelijk 1
7. 29 februari 2012   Zwitserland – Argentinië   1 – 3 Vriendschappelijk 0
8. 26 mei 2012   Zwitserland – Duitsland   5 – 3 Vriendschappelijk 0
9. 30 mei 2012   Zwitserland – Roemenië   0 – 1 Vriendschappelijk 0
Als speler bij Borussia Mönchengladbach
10. 15 augustus 2012   Kroatië – Zwitserland   2 – 4 Vriendschappelijk 1
11. 7 september 2012   Slovenië – Zwitserland   0 – 2 Kwalificatie WK 2014 1
12. 11 september 2012   Zwitserland – Albanië   2 – 0 Kwalificatie WK 2014 0
13. 12 oktober 2012   Zwitserland – Noorwegen   1 – 1 Kwalificatie WK 2014 0
14. 16 oktober 2012   IJsland – Zwitserland   0 – 2 Kwalificatie WK 2014 0
15. 14 november 2012   Tunesië – Zwitserland   1 – 2 Vriendschappelijk 0
16. 6 februari 2013   Griekenland – Zwitserland   0 – 0 Vriendschappelijk 0
17. 23 maart 2013   Cyprus – Zwitserland   0 – 0 Kwalificatie WK 2014 0
18. 14 augustus 2013   Zwitserland – Brazilië   1 – 0 Vriendschappelijk 0
19. 6 september 2013   Zwitserland – IJsland   4 – 4 Kwalificatie WK 2014 0
20. 10 september 2013   Noorwegen – Zwitserland   0 – 2 Kwalificatie WK 2014 0
21. 11 oktober 2013   Albanië – Zwitserland   1 – 2 Kwalificatie WK 2014 0
22. 15 oktober 2013   Zwitserland – Slovenië   1 – 0 Kwalificatie WK 2014 1
23. 15 november 2013   Zuid-Korea – Zwitserland   2 – 1 Vriendschappelijk 0
24. 5 maart 2014   Zwitserland – Kroatië   2 – 2 Vriendschappelijk 0
25. 30 mei 2014   Zwitserland – Jamaica   1 – 0 Vriendschappelijk 0
26. 3 juni 2014   Zwitserland – Peru   2 – 0 Vriendschappelijk 0
27. 15 juni 2014   Zwitserland – Ecuador   1 – 2 WK 2014 0
28. 20 juni 2014   Zwitserland – Frankrijk   2 – 5 WK 2014 1

Bijgewerkt op 20 juni 2014.[10]

Erelijst

bewerken
Competitie
Aantal Jaren
  FC Basel
Kampioen Super League 2x 2010/11, 2011/12
Beker van Zwitserland 1x 2011/12
  Arsenal
FA Cup 2x 2016/17, 2019/20
FA Community Shield 2x 2017, 2020
  Bayer Leverkusen
Kampioen Bundesliga 1x 2023/24
  Zwitserland -17
Wereldkampioen –17 1x 2009
Zie de categorie Granit Xhaka van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Granit_Xhaka&oldid=67755395"