Grand Prix-wegrace der Naties 1951

De Grand Prix-wegrace der Naties 1951 was de achtste en laatste race van wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1951. De races werden verreden op 9 september 1951 op het Autodromo Nazionale di Monza nabij Monza in de Italiaanse regio Lombardije. In deze Grand Prix kwamen alle klassen aan de start, maar de wereldtitels in de 350cc-klasse en de 500cc-klasse waren al eerder beslist.

Vlag van Italië Grand Prix-wegrace der Naties 1951
Autodromo Nazionale di Monza
Officiële naam 20º Gran Premio delle Nazioni
Land Vlag van Italië Italië
Datum 9 september 1951
Organisator FIM/FMI
500 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Alfredo Milani
Eerste Vlag van Italië Alfredo Milani
Tweede Vlag van Italië Umberto Masetti
Derde Vlag van Italië Nello Pagani
350 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke
Tweede Vlag van Australië Ken Kavanagh
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Brett
250 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Bruno Ruffo
Eerste Vlag van Italië Enrico Lorenzetti
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Wood
Derde Vlag van Italië Bruno Ruffo
125 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Eerste Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Tweede Vlag van Italië Romolo Ferri
Derde Vlag van Italië Luigi Zinzani
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Oliver/Vlag van Italië Lorenzo Dobelli
Eerste Vlag van Italië Albino Milani/Vlag van Italië Giuseppe Pizzocri
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Oliver/Vlag van Italië Lorenzo Dobelli
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Pip Harris/Vlag van Verenigd Koninkrijk Neil Smith

Algemeen

bewerken

Voor Geoff Duke was de GP des Nations slechts een formaliteit, want hij was al wereldkampioen in de 350- en de 500cc-klasse. In de 250cc-klasse vormde Tommy Robb nog een kleine bedreiging voor Bruno Ruffo en in de 125cc-klasse konden rekenkundig nog acht coureurs wereldkampioen worden. Gianni Leoni en Guido Leoni waren echter al overleden, maar als de top acht geen punten scoorden, was Gianni postuum wereldkampioen omdat hij een overwinning had gescoord en Carlo Ubbiali niet. In de zijspanklasse was de spanning het grootst: daar stonden de combinaties Eric Oliver/Lorenzo Dobelli en Ercole Frigerio/Ezio Ricotti ex aequo aan de leiding met 26 punten.

Duitse deelname

bewerken

Begin 1950 had de FIM al bekendgemaakt dat men Duitsland weer wilde toelaten tot internationale races, maar Nederland en België hadden daar een stokje voor gestoken. Ook in dit seizoen namen er geen Duitsers deel, tot aan de GP des Nations, want hier verscheen Roland Schnell met een 350cc-Parilla aan de start. Waarschijnlijk kon dat omdat de FIM in haar najaarscongres al had besloten de Duitsers vanaf het seizoen 1952 weer toe te laten en mocht Schnell daar al een voorschot op nemen.

500cc-klasse

bewerken

De 500cc-race werd een succes voor het team van Gilera, dat met Alfredo Milani, Umberto Masetti en Nello Pagani een grote voorsprong nam op de Norton Manx van Geoff Duke. Voor Duke was dat allemaal niet belangrijk, hij hoefde slechts enkele punten te scoren om de constructeurstitel voor Norton zeker te stellen, want hij was al wereldkampioen.

Uitslag 500cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Alfredo Milani Gilera 1:11"24'3 8
2   Umberto Masetti Gilera +48'8 6
3   Nello Pagani Gilera +49'9 4
4   Geoff Duke Norton +1"07'5 3
5   Bruno Ruffo Moto Guzzi +1"27'6 2
6   Bill Doran AJS +1"32'1 1
7   Libero Liberati Gilera +1"56'6
8   Jack Brett Norton +1 ronde
9   Carlo Bandirola MV Agusta +1 ronde
10   Reg Armstrong AJS +1 ronde
11   Johnny Lockett Norton +2 ronden
12   Ray Amm Norton +2 ronden
13   Dante Bianchi Moto Guzzi +2 ronden
14   Giuseppe Colnago Gilera +2 ronden
15   Bill Petch AJS +2 ronden
16   Giulio Galbiati Moto Guzzi +4 ronden
17   Facchinetti Gilera +4 ronden

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk
  Ken Kavanagh Norton
  Arciso Artesiani MV Agusta
  Edouard Texidor Norton
  Jacques Drion Norton
  Arthur Wheeler Norton
  Bob Matthews Norton
  Eric Oliver Norton
  Ernie Thomas Norton
  Humphrey Ranson Norton
  Les Graham Norton
  Leslie Harris Norton
  Bruno Bertacchini MV Agusta
  Enrico Lorenzetti Moto Guzzi
  Felice Benasedo Moto Guzzi
  Francesco Guglielminetti Gilera
  Tito Forconi Norton
  Rod Coleman Norton

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Benoît Musy Moto Guzzi
  Willy Lips Norton
  Ernesto Vidal Norton
  Roger Montané Norton
  Ashley Len Parry Norton
  Cromie McCandless Norton
  Fergus Anderson Moto Guzzi
  Tommy McEwan Norton
  Tommy Wood Norton
  Manliff Barrington Norton
  Reg Armstrong AJS
  Sante Geminiani Moto Guzzi [1]
  Len Perry Norton

Top tien eindstand 500cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Ptn.
1   Geoff Duke Norton 35 (37)
2   Alfredo Milani Gilera 31
3   Umberto Masetti Gilera 21
4   Bill Doran AJS 14
5   Nello Pagani Gilera 10
6   Reg Armstrong AJS 9
7   Fergus Anderson Moto Guzzi 8
8   Enrico Lorenzetti Moto Guzzi 8
9   Tommy Wood Norton 6
  Ken Kavanagh Norton

350cc-klasse

bewerken

Voor de derde keer op rij werd Ken Kavanagh tweede achter Geoff Duke. Het bracht hem op de vierde plaats in de eindstand. Jack Brett finishte als derde Norton-rijder voor Bill Doran met de AJS Boy Racer. Doran passeerde in de WK-stand Johnny Lockett.

Uitslag 350cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Geoff Duke Norton 57"29'9 8
2   Ken Kavanagh Norton +00'5 6
3   Jack Brett Norton +40'8 4
4   Bill Doran AJS +1"20'4 3
5   Reg Armstrong AJS +1"20'4 2
6   Rod Coleman AJS +1"21'1 1
7   Les Graham Velocette +1 ronde
8   Tommy Wood Velocette +1 ronde
9   Bill Petch AJS +1 ronde
10   Ray Amm Norton +1 ronde
11   Bob Matthews Velocette +1 ronde
12   Roland Schnell Parilla +1 ronde
13   Humphrey Ranson AJS +2 ronden

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Bob Foster Velocette Gestopt[2]
Coureur Merk
  John Grace Norton
  Leonhard Faßl AJS
  Jack Raffeld Velocette
  Paul Fuhrer Velocette
  Fernando Aranda Moto Guzzi
  Bill Lomas Velocette
  Cecil Sandford Velocette
  Johnny Lockett Norton
  Mick Featherstone AJS
  Sid Mason Velocette
  Simon Sandys-Winsch Velocette

Top tien eindstand 350cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Ptn
1   Geoff Duke Norton 40
2   Bill Doran AJS 19
3   Johnny Lockett Norton 19
4   Ken Kavanagh Norton 16
5   Jack Brett Norton 15
6   Les Graham Velocette 14
7   Reg Armstrong AJS 11
8   Bill Petch AJS 10
9   Cecil Sandford Velocette 9
10   Tommy Wood Velocette 8

250cc-klasse

bewerken

De kleine kans die Tommy Wood nog had op de wereldtitel werd de grond in geboord door Enrico Lorenzetti, die hem met slechts 0,8 seconde verschil versloeg. Een overwinning van Wood was ook niet genoeg geweest, want Bruno Ruffo werd derde en wereldkampioen. De overwinning van Lorenzetti was niet genoeg om de inmiddels overleden Dario Ambrosini in de eindstand te passeren.

Uitslag 250cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Enrico Lorenzetti Moto Guzzi 52"34'6 8
2   Tommy Wood Moto Guzzi +00'8 6
3   Bruno Ruffo Moto Guzzi +1"47'7 4
4   Alano Montanari Moto Guzzi +1"56'9 3
5   Bruno Francisci Moto Guzzi +2"07'9 2
6   Guido Paciocca Moto Guzzi +2"34'6 1

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Dario Ambrosini Benelli [4]
  Gianni Leoni Moto Guzzi [5]
Coureur Merk
  Benoît Musy Moto Guzzi
  Werner Gerber Moto Guzzi
  Arthur Wheeler Velocette
  Bill Lomas Velocette
  Cecil Sandford Velocette
  Douglas Beasley Velocette
  Fergus Anderson Moto Guzzi
  Fron Purslow Norton
  Maurice Cann Moto Guzzi
  Norman Blemings Excelsior
  Wilf Hutt Moto Guzzi
  Nino Grieco Parilla

Top tien eindstand 250cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Ptn
1   Bruno Ruffo Moto Guzzi 22 (26)
2   Tommy Wood Moto Guzzi 18 (21)
3   Dario Ambrosini (†) Benelli 14
4   Enrico Lorenzetti Moto Guzzi 12
5   Gianni Leoni (†) Moto Guzzi 10
6   Maurice Cann Moto Guzzi 6
7   Arthur Wheeler Velocette 6
8   Benoît Musy Moto Guzzi 3
  Wilf Hutt Moto Guzzi
  Fergus Anderson Moto Guzzi
  Alano Montanari Moto Guzzi

125cc-klasse

bewerken

De grootste bedreiging voor Carlo Ubbiali was Cromie McCandless, die slechts vier punten achterstand in het WK had. McCandless was echter kansloos, want hij werd op ruim twee minuten achterstand gereden en eindigde zelfs een minuut achter derde man Luigi Zinzani. In de WK-eindstand bleef McCandless zelfs nog achter de overleden Gianni Leoni, die postuum tweede werd.

Uitslag 125cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Carlo Ubbiali Mondial 44"26'2 8
2   Romolo Ferri Mondial +51'4 6
3   Luigi Zinzani Morini +1"02'9 4
4   Cromie McCandless Mondial +2"07'1 3
5   Otello Spadoni Mondial +2"27'5 2
6   Giuseppe Matucci MV Agusta +2"27'8 1
7   Vittorio Zanzi Morini +1 ronde
8   Felice Benasedo Mondial +1 ronde
9   Franco Bertoni MV Agusta +1 ronde
10   Emilio Mendogni Morini +1 ronde
11   Georges Burggraf MV Agusta +3 ronden
12   Rosati MV Agusta +4 ronden
13   Wim Zijlaard MV Agusta +4 ronden

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Gianni Leoni Mondial [5]
  Guido Leoni Mondial [6]
  Raffaele Alberti Mondial [6]
Coureur Merk
  José Antonio Elizalde Montesa
  José Maria Llobet Montesa
  Juan Soler Bultó Montesa
  Les Graham MV Agusta
  Nello Pagani Mondial

Top tien eindstand 125cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Ptn
1   Carlo Ubbiali Mondial 20
2   Gianni Leoni (†) Mondial 12
3   Cromie McCandless Mondial 11
4   Luigi Zinzani Morini 10
5   Guido Leoni (†) Mondial 8
6   Vittorio Zanzi Morini 7
7   Romolo Ferri Mondial 6
8   Les Graham MV Agusta 4
9   Juan Soler Bultó Montesa 4
10   Raffaele Alberti (†) Mondial 3
  Nello Pagani Mondial

Zijspanklasse

bewerken

Eric Oliver/Lorenzo Dobelli en Ercole Frigerio/Ezio Ricotti stonden gelijk aan kop van het wereldkampioenschap, maar Frigerio/Ricotti komen in uitslag niet voor. Het is niet waarschijnlijk dat ze niet gestart zijn, maar de overwinning ging naar Albino Milani/Giuseppe Pizzocri, die Oliver 0,4 seconde voor bleven. De rest van het veld had het nakijken: Peter "Pip" Harris en Neil Smith stonden op het podium, maar waren op een ronde achterstand gereden. Eric Oliver, die ook - zonder succes - in de 500cc-race was gestart, scoorde zijn derde wereldtitel op rij.

Uitslag zijspanklasse

bewerken
Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Albino Milani   Giuseppe Pizzocri Gilera 42"01'0 8
2   Eric Oliver   Lorenzo Dobelli Norton +00'4 6
3   Pip Harris   Neil Smith Norton +1 ronde 4
4   Hans Haldemann   Josef Albisser Norton +1 ronde 3
5   Jacques Drion   Bob Onslow Norton +1 ronde 2
6   Jean Murit   André Emo Norton +1 ronde 1
7   Marcel Masuy   Denis Jenkinson Norton +1 ronde
8   Guido Galbiati   Zabini Moto Guzzi +1 ronde
9   Renato Prati   Marino Saguato Moto Guzzi +2 ronden
10   Fritz Mühlemann   Marie Mühlemann Norton +2 ronden
11   Jean Debotze Onbekend Norton +3 ronden
12   Henry Meuwly Onbekend Gilera +3 ronden
13   Jakob Keller   Gianfranco Zanzi Gilera +4 ronden
14   Roberto Besana Onbekend Onbekend +5 ronden
Coureur Bakkenist Merk
  Ercole Frigerio   Ezio Ricotti Gilera
  Giovanni Carrù   Carlo Musso Carrù-Triumph
  Ernesto Merlo   Dino Magri Gilera
  Siegfried Vogel   Leo Vinatzer BMW
  Cyril Smith   Bob Onslow Norton
  Frans Vanderschrick   Jean-Marie Stas Norton
  René Bétemps   Georges Burggraf Triumph
  Alphonse Vervroegen   Pierre Cuvelier FN

Top tien eindstand zijspanklasse

bewerken
Pos Coureur Bakkenist Merk Ptn
1   Eric Oliver   Lorenzo Dobelli Norton 30 (32)
2   Ercole Frigerio   Ezio Ricotti Gilera 26
3   Albino Milani   Giuseppe Pizzocri Gilera 19
4   Pip Harris   Neil Smith Norton 8
5   Jean Murit   André Emo Norton 5
6   Jacques Drion   Bob Onslow Norton 5
7   Ernesto Merlo   Dino Magri Gilera 4
8   Giovanni Carrù   Carlo Musso Carrù-Triumph 4
  Marcel Masuy   Denis Jenkinson Norton
10   Cyril Smith   Bob Onslow Norton 3
  Hans Haldemann   Josef Albisser Norton
Vorige race:
Ulster Grand Prix 1951
FIM wereldkampioenschap wegrace
3e seizoen (1951)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1952

Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1950
Grand Prix-wegrace der Naties Volgende race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1952