Broederschap en Eenheid in de Politiek
Broederschap en Eenheid in de Politiek (BEP) is een politieke partij in Suriname.
| Broederschap en Eenheid in de Politiek | ||||
|---|---|---|---|---|
| Plaats uw zelfgemaakte foto hier | ||||
| Personen | ||||
| Partijvoorzitter | Ronny Asabina | |||
| Fractievoorzitter | Ronny Asabina | |||
| Zetels | ||||
| Zetels in De Nationale Assemblée | ||||
| Geschiedenis | ||||
| Opgericht | 29 april 1973 | |||
| Afsplitsing(en) | ABOP | |||
| Algemene gegevens | ||||
| Actief in |  Suriname
| |||
| Kleuren | Groen en Geel | |||
| ||||
Geschiedenis
bewerkenDe BEP is opgericht op 29 april 1973[1] door onder meer oud-betrokkenen van de NPS onder de naam Bosnegers Eenheid Partij. De partij werd voor de eerste democratische verkiezingen, in 1987, na de Sergeantencoup, is de partij geheractiveerd en heeft het zijn huidige naam gekregen. De BEP deed in 1987 niet mee aan de verkiezingen, omdat zij ‘geen contact kon maken’ met haar achterban. Ook zat een deel van de BEP-aanhang in vluchtelingenkampen in Frans-Guyana. De BEP gaf toen een stemadvies om op het Front te stemmen, maar de combinatie had geen kandidaten gesteld in het binnenland. Reden: het slechte bereik van het binnenland door de oorlog. Gezien de roerige periode dacht de BEP dat een Front-regering de beste keuze zou zijn voor het land. Bovendien werden Marrons gezien als leden van het Junglecommando, terwijl BEP geen onderdeel van het Junglecommando was en ook geen directe associatie had. Er was in 1991 ook geen samenwerking met het Junglecommando. Door de BEP-aanhang, werd Alendy gekozen in Paramaribo.
De partij behaalde twee zetels tijdens de verkiezingen van 2020.[2]
Partijleiding
bewerkenJarenlang heeft Caprino Alendy de partijleidersfunctie vervuld. Sinds de jaren 1970 is Alendy als bestuurder betrokken bij de BEP. In de afgelopen periode, sinds de verkiezingen van 2010, zat hij niet in DNA, waardoor zijn partij uiteen gespeeld kon worden. De partijleiding en de DNA-fractie zijn intens verdeeld gebleken over de koers van de partij.
Celsius Waterberg was sinds september 2012 de nieuwe voorzitter van BEP. Hij wil bij de volgende verkiezingen van 2015 de BEP niet laten meedoen in de A-Combinatie. Statistisch gezien heeft de BEP meer stemmen gehaald dan de ABOP.[3] Uiteindelijk werd gekozen voor een samenwerking in de V7.[4]
Op 3 februari 2018 werden er herverkiezingen voor het voorzitterschap van de BEP gehouden. Ronny Asabina won deze met 124 stemmen voor en 71 tegen en nam de leiding van Waterberg over.[5]
DNA-fractie
bewerkenDe fractie onder leiding van Ronny Asabina hebben niet voor de Amnestiewet 2012 gestemd, waardoor de Mega Combinatie, onder aanvoering van Ricardo Panka, de BEP niet meer ziet als de coalitie, maar als oppositie. Asabina is daarom sinds april 2012 niet meer de voorzitter van een vaste departementale commissie. Ook Rudolf Zeeman is als DNA-lid van de BEP in de spreekwoordelijke oppositiebanken geplaatst.
Diana Pokie en Waldie Ajaiso zijn uit de BEP-fractie.[6] BEP liet beide Assemblée-leden hierop door het Centraal Hoofdstembureau terugroepen op grond van de Terugroepwet (Wet Beëindiging Lidmaatschap DNA). Pokie en Adjiaso lieten de beslissing vervolgens aan de rechter. Die besliste in september dat de lidmaatschappen van de BEP en De Nationale Assemblée geheractiveerd dienden te worden.[7][8]
Ministeries
bewerkenNa de kabinetsherschikking (een reshuffling genoemd), als gevolg van de stemming over de Amnestiewet 2012, zijn onder meer twee BEP-ministers (Linus Diko van Regionale Ontwikkeling en Celsius Waterberg van Volksgezondheid) door president Bouterse de laan uitgestuurd. Diko is tevens geroyeerd uit de partij. Diko werd als minister van Regionale Ontwikkeling opgevolgd Stanley Betterson. Als minister van Volksgezondheid werd de niet-partijgebonden Michel Blokland geïnstalleerd.
Kabinet-Venetiaan III
bewerkenKabinet-Bouterse I
bewerken- Volksgezondheid: Celsius Waterberg (2010-2012)
- Regionale Ontwikkeling: Linus Diko (2010-2012)
Verkiezingsuitslagen
bewerken| Verkiezingsjaar | Partijvoorzitter | Alliantie | Kandidatenlijst | Aantal stemmen | Aantal behaalde zetels | Coalitie/Oppositie |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1973 | onbekend | - | Kandidatenlijst | 3.198 | 0 / 39 | Buitenparlementair |
| 1977 | onbekend | DVF | Kandidatenlijst | 964 | 0 / 39 | Buitenparlementair |
| 1987 | Caprino Alendy | Geen deelname | Buitenparlementair | |||
| 1991 | DA'91 | Kandidatenlijst | 3 / 51 | Oppositie | ||
| 1996 | Kandidatenlijst | 1 / 51 | Oppositie | |||
| 2000 | Kandidatenlijst | 1 / 51 | Oppositie | |||
| 2005 | AC | Kandidatenlijst | 4 / 51 | Coalitie | ||
| 2010 | Kandidatenlijst | 4 / 51 | Coalitie | |||
| 2015 | Celsius Waterberg | V7 | Kandidatenlijst | 4.618 | 2 / 51 | Oppositie |
| 2020 | Ronny Asabina | - | Kandidatenlijst | 6.835 | 2 / 51 | Oppositie |
- ↑ BEP: Partij voor Broederschap en Eenheid in de Politiek. nos.nl (26 maart 2010). Geraadpleegd op 26 april 2022.
- ↑ Dagblad Suriname, CHS Proces Verbalen 2015 en 2020, 17 juni 2020
- ↑ "Nieuwe BEP-voorzitter verwacht vervroegde verkiezingen", dwtonline.com, 6 oktober 2012
- ↑ Braamspunt, Suriname verkiezingsuitslag 2015 armoede en onderontwikkeling bezorgen frauduleuze D. Bouterse verkiezingswinst, 28 mei 2015
- ↑ Waterkant, Ronny Asabina nieuwe voorzitter van partij BEP in Suriname, 4 februari 2018. Gearchiveerd op 15 augustus 2022.
- ↑ StarNieuws, Brunswijk kiest Albitrouw en Sampie boven Pokie en Ajaiso, 15 augustus 2012. Gearchiveerd op 10 augustus 2017.
- ↑ Nieuws Suriname, De terugroepwet; een overwinningsnederlaag voor Diana Pokie, 2 september 2012. Gearchiveerd op 3 oktober 2022.
- ↑ StarNieuws, Weer rechterlijke afwijzing in kwestie Pokie en Ajaiso, 5 september 2012