Breakfast at Tiffany's (film)

film uit 1961 van Blake Edwards

Breakfast at Tiffany's is een Amerikaanse filmkomedie uit 1961 onder regie van Blake Edwards. Het scenario is gebaseerd op de gelijknamige novelle uit 1958 van de Amerikaanse auteur Truman Capote. De destijds zwaar bekritiseerde titelsong Moon River won een Oscar in de uitvoering van Audrey Hepburn. Ook de soundtrack van Henry Mancini won een Oscar.

Breakfast at Tiffany's
Diamanten bij het ontbijt
Filmlogo voor Breakfast at Tiffany's
Filmlogo voor Breakfast at Tiffany's
Regie Blake Edwards
Producent Martin Jurow
Richard Shepherd
Scenario George Axelrod
Truman Capote (roman)
Hoofdrollen Audrey Hepburn
George Peppard
Patricia Neal
Muziek Henry Mancini
Montage Franz Planer
Philip H. Lathrop
Cinema­tografie Howard A. Smith
Distributie Paramount Pictures
Première 5 oktober 1961
Genre Romantiek
Speelduur 115 minuten
Taal Engels
Portugees
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Budget $ 2.500.000
Opbrengst $ 14.000.000
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film
Audrey Hepburn in Breakfast at Tiffany's
George Peppard in Breakfast at Tiffany's

Verhaal

bewerken
Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Holly Golightly is een aantrekkelijke vrouw in New York die zich laat onderhouden door meerdere rijke mannen. Ze droomt ervan te winkelen bij de juwelier Tiffany & Co. Een van die mannen die haar onderhouden, is advocaat. Hij gebruikt haar om boodschappen van de crimineel Sally Tomato in de gevangenis Sing Sing door te geven, al beseft ze dat zelf niet. Ze heeft bovendien aldoor ruzie met haar huisbaas. Het enige gezelschap in haar appartement is een kat.

Op een dag krijgt ze een nieuwe bovenbuurman, Paul Varjak. Al gauw blijkt dat hij een schrijver is en dat hij zich laat onderhouden door een vrouw, die hij 2-E noemt. Holly en Paul worden verliefd op elkaar, maar Holly wil een rijke man aan de haak te slaan en Paul bezit geen stuiver. Ineens duikt Doc Golightly op. Hij blijkt vroeger getrouwd te zijn geweest met jonge Holly, die toen nog Lula Mae heette. Holly wijst hem af, omdat hij niet meer bij haar past.

Paul en Holly groeien almaar dichter naar elkaar toe. Ze gaan zelfs winkelen bij Tiffany's, maar Paul heeft maar net genoeg geld om een namaakring te laten graveren. Holly kan de rijke Braziliaan José aan zich binden. Als ze samen met Paul wordt opgepakt voor haar contacten met Sally Tomato, laat hij haar echter vallen.

Nadat Holly op borg wordt vrijgelaten, volgt een dramatische taxirit waarin Paul en zij ruzie krijgen en ze uit kwaadheid de kat in de stortregen op straat zet. Paul geeft haar de ring en loopt weg om de kat te zoeken. Holly beseft dat Paul de enige is die haar ooit gerespecteerd heeft en barst in huilen uit. Ze komt hem achterna, zoekt de kat. Als ze die gevonden heeft, zoenen Paul en Holly elkaar.

Rolverdeling

bewerken
Acteur Personage
Hepburn, Audrey Audrey Hepburn Holly Golightly
Peppard, George George Peppard Paul Varjak
Neal, Patricia Patricia Neal 2-E
Ebsen, Buddy Buddy Ebsen Doc Golightly
Balsam, Martin Martin Balsam O.J. Berman
Vilallonga, José Luis de José Luis de Vilallonga José
McGiver, John John McGiver Verkoper
Reed, Alan Alan Reed Sally Tomato
Whitney, Dorothy Dorothy Whitney Mag Wildwood
Powers, Beverly Beverly Powers Nachtclubdanseres
Adams, Stanley Stanley Adams Rusty Trawler
Stroud, Claude Claude Stroud Sid Arbuck
Allman, Elvia Elvia Allman Bibliothecaresse
Orangey, Orangey Kat
Rooney, Mickey Mickey Rooney Mijnheer Yunioshi
Prijs Persoon
Beste originele muziek Henry Mancini
Beste originele nummer Henry Mancini
Johnny Mercer
Genomineerd:
Beste vrouwelijke hoofdrol Audrey Hepburn
Beste decors Hal Pereira
Roland Anderson
Sam Comer
Ray Moyer
Beste aangepaste scenario George Axelrod

Achtergrond

bewerken

De film betekende de definitieve doorbraak voor Audrey Hepburn. Capote had de hoofdrol aan Marilyn Monroe willen geven maar deze weigerde omdat ze in de rol mogelijk als prostituee gezien zou worden. Ook Kim Novak en Shirley MacLaine weigerden de rol.[1] John Frankenheimer zou de regie op zich nemen maar Hepburn wilde weer niet met hem samenwerken, waarna Blake Edwards de regie ging doen.

Het verhaal werd wel aangepast. Het taalgebruik in het boek werd als te grof gezien voor een Hollywoodfilm en er werd een romantisch einde toegevoegd. Het Japanse personage I.Y. Yunioshi (gespeeld door de blanke Mickey Rooney) leidde tot kritiek, omdat het een racistische karikatuur zou zijn.

In 1966 werd een musicalversie van het verhaal opgevoerd in het Broadway theatre met Mary Tyler Moore en Richard Chamberlain in de hoofdrol.

bewerken