Arnold Baert
Arnold Baert (Brussel 1554 - Mechelen 29 mei 1629) was een rechtsgeleerde in de Spaanse Nederlanden en hoogleraar feodaal recht aan de universiteit van Keulen.
Levensloop
bewerkenZijn ouders waren Nicolas Baert, belastingontvanger, en Anne Vanden Heetvelt, ook geschreven Van den Eetvelde. De ouders behoorden tot patriciërsfamilies in Leuven en Brussel[1]. Arnold Baert studeerde artes aan de universiteit van Leuven en doctoreerde vervolgens in de rechten aan de universiteit van Douai (1576). Vanaf 1579 tot 1585 was hij hoogleraar recht aan de universiteit van Keulen. Hij doceerde er feodaal recht en publiceerde in Keulen[2].
In 1585 keerde hij terug naar Brussel, op vraag van de hertog van Parma Alexander Farnese, landvoogd der Nederlanden. Hij werd er achtereenvolgens schepen op de schepenbank van Brussel (1585-1588) en de Grote Raad van Mechelen (1588-1629). In de Grote Raad kon hij de anderen overtuigen met zijn juridische kennis of ook, simpelweg, met zijn geheugen door wetteksten uit het hoofd op te zeggen[3]. Hij stierf in 1629 in Mechelen, en werd er begraven in de Sint-Janskerk.
Publicaties
bewerken- Repetitiones ex thesibus et hypothesibus (1579): een verzameling van 3 thesissen vol met juridische vraagstukken
- Aurea praxis criminalis (1580)
- Apparatus in usus et consuetudines feudorum (1582)
- ↑ hun grafsteen is nog zichtbaar in de Onze-Lieve-Vrouw-ter-Zavelkerk, cf. een foto van 2 januari 2023 op Geneanet
- ↑ (de) Thijm, Alberdingk (1875). Allgemeine Deutsche Biographie, Band 1. Historische Kommission bei der Bayerischen Akademie der Wissenschaften, München, "Baert, Arnold", blz 765. Gearchiveerd op 5 augustus 2020.
- ↑ (fr) Dritz (1866). Biographie Nationale de Belgique, Tome 1. Académie Royale des Sciences, des Lettres et des Arts de Belgique Thiry-Van Buggenhoudt, Brussel, "Baert, Arnould", blz 630-631. Gearchiveerd op 2 augustus 2017.