Europees kampioenschap voetbal 1980 (kwalificatie): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Versie 59931536 van 2001:1C00:1833:2900:AC8A:D105:BE62:6C95 (overleg) ongedaan gemaakt Label: Ongedaan maken |
René van de Kerkhof, tweelingbroer van Willy scoort de 3-2 tijdens het wonder van Leipzig. Labels: Visuele tekstverwerker Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website |
||
(24 tussenliggende versies door 12 gebruikers niet weergegeven) | |||
Regel 17:
==Gekwalificeerde landen==
[[
{| class="wikitable sortable"
! width=17%|Land !! width=17%|Kwalificatie als !! width=49%|Eerdere deelnames aan EK<sup>'''[[#1|1]]'''</sup>
Regel 27:
|{{BELf}} || [[Europees kampioenschap voetbal 1980 (kwalificatie)#Groep 2|Winnaar groep 2]] || 1 ([[Europees kampioenschap voetbal 1972|1972]])
|-
|{{
|-
|{{NEDf}} || [[Europees kampioenschap voetbal 1980 (kwalificatie)#Groep 4|Winnaar groep 4]] || 1 ([[Europees kampioenschap voetbal 1976|1976]])
Regel 44:
===Groep 1===
Het Engelse clubvoetbal was eind jaren zeventig op zijn hoogtepunt. Vanaf 1977 won telkens een Engelse club de belangrijkste Europa Cup, de Europa Cup der Landskampioenen: [[FC Liverpool]] in 1977 en 1978, [[Nottingham Forest FC|Nottingham Forest]] in 1979 en 1980. Het [[Engels voetbalelftal (mannen)|Engels voetbalelftal]] had zich niet meer gekwalificeerd voor een belangrijk toernooi sinds 1970, maar nu was kwalificatie geen probleem in een niet zo zware poule, Engeland verloor alleen een punt tegen [[Iers voetbalelftal (mannen)|Ierland]]. Belangrijkste speler van Engeland was [[Kevin Keegan]], de speler van de West-Duitse topclub [[Hamburger SV]] scoorde zeven doelpunten. [[Deens voetbalelftal (mannen)|Denemarken]] eindigde (zoals gebruikelijk) als laatste in de groep, maar de eerste symptomen van het Deense team, dat furore zou maken in de jaren tachtig waren al zichtbaar. Spelers als middenvelder [[Søren Lerby]] en aanvaller [[Preben Elkjær Larsen]] maakten hun debuut in het Deense team. Net als het Nederlands elftal eind jaren zestig was er tijd nodig om aan te haken met de Europese top, maar met name in de thuiswedstrijd tegen [[Noord-Iers voetbalelftal (mannen)|Noord-Ierland]] toonde de ploeg zijn klasse: een 4-0 overwinning.
{| class="wikitable" style=" text-align:left; font-size:95%"
Regel 126:
|stadium = [[Lansdowne Road]], [[Dublin]]
|attendance = 48.613
|referee = [[Heinz Aldinger|Aldinger]] <small>([[
}}
----
Regel 215:
|stadium = [[Parken (voetbalstadion)|Parken]], [[Kopenhagen]]
|attendance = 16.800
|referee = [[Rudolf Frickel|Frickel]] <small>([[
}}
----
Regel 237:
|stadium = [[Lansdowne Road]], [[Dublin]]
|attendance = 22.000
|referee = [[Heinz Einbeck|Einbeck]] <small>([[
}}
----
Regel 293:
|stadium = [[Wembley Stadium|Wembley]], [[Londen]]
|attendance = 90.299
|referee = [[Klaus Scheurell|Scheurell]] <small>([[
}}
===Groep 2===
Groep 2 was een spannende groep, waar liefst drie ploegen vooraf kans maakten op kwalificatie: de WK-gangers [[Schots voetbalelftal (mannen)|Schotland]], [[Oostenrijks voetbalelftal (mannen)|Oostenrijk]] en het talentrijke [[Belgisch voetbalelftal (mannen)|België]]. Schotland stelde teleur door geen enkele topwedstrijd te winnen en speelde geen rol van betekenis, België begon de campagne ook teleurstellend met vier gelijke spelen en had een achterstand van drie punten op het verrassende [[Portugees voetbalelftal (mannen)|Portugal]], dat vooral indruk maakte met een overwinning in [[Wenen]] tegen Oostenrijk.
In het najaar van 1979 keerden de kansen: België won de thuiswedstrijden van Portugal en Schotland en Portugal was definitief kansloos na een nederlaag in eigen huis tegen Oostenrijk door een goal van [[Walter Schachner]]. België moest nu winnen in [[Glasgow]] tegen Schotland om Oostenrijk voor te blijven. België won op een overtuigende manier van Schotland door twee goals van [[François Van der Elst]] en een van [[Erwin Vandenbergh]]. België plaatste zich voor de eerste keer voor een internationaal toernooi sinds 1972. De basis was gelegd voor een zeer succesvol decennium voor de Rode Duivels.
Regel 428:
|stadium = [[Ullevaalstadion]], [[Oslo]]
|attendance = 9.876
|referee = [[Siegfried Kirschen|Kirschen]] <small>([[
----
{{Footballbox3
Regel 523:
|stadium = [[Hampden Park]], [[Glasgow]]
|attendance = 25.389
|referee = [[Heinz Aldinger|Aldinger]] <small>([[
----
{{Footballbox3
Regel 537:
===Groep 3===
Groep 3 was een herhaling van de WK-kwalificatie in 1978, [[Spaans voetbalelftal (mannen)|Spanje]], [[Roemeens voetbalelftal (mannen)|Roemenië]] en [[Joegoslavisch voetbalelftal (mannen)|Joegoslavië]] mochten opnieuw tegen elkaar spelen, nu aangevuld met dreumes [[Cypriotisch voetbalelftal (mannen)|Cyprus]]. De strijd was al snel beslist in het voordeel van Spanje, het haalde drie punten tegen Roemenië en won in Zagreb van Joegoslavië. De thuisnederlaag tegen Joegoslavië had slechts statistische waarde. Het EK in Italië was een goede testcase voor de Spanjaarden, twee jaar voor het WK in eigen land.
{| class="wikitable" style=" text-align:left; font-size:95%"
Regel 655:
|stadium = [[Adem Jasharistadion]], [[Mitrovicë]]
| attendance = 24.397
| referee = [[Jan Redelfs|Redelfs]] <small>([[
----
{{Footballbox3
Regel 689:
===Groep 4===
Groep 4 was een spannende groep met twee vooraanstaande landen van de laatste jaren [[Nederlands voetbalelftal (mannen)|Nederland]] en [[Pools voetbalelftal (mannen)|Polen]], aangevuld met [[
Polen was nu uitgeschakeld en Nederland en Oost-Duitsland mochten uitmaken, wie zich zou plaatsen voor de eindronde, Nederland had genoeg aan een gelijkspel. Er waren veel geblesseerden in het Nederlands elftal en in eerste instantie overklaste Oost-Duitsland Nederland: 2-0 door goals van Schnuphase en een benutte strafschop van [[Joachim Streich]]. Voor liefst 92.000 toeschouwers in Leipzig kantelde de wedstrijd, toen [[Tscheu La Ling]] en [[Konrad Weise]] uit het veld werden gestuurd. De robotvoetballers uit de DDR waren hun automatismen kwijt en vlak voor rust scoorde [[Frans Thijssen]] de aansluittreffer. Direct na rust scoorde invaller en Europees topscorer [[Kees Kist]] de gelijkmaker, Nederland was nu baas op het veld en halverwege de tweede helft maakte [[René van de Kerkhof]] aan alle onzekerheid een einde. Nederland was geplaatst en de wedstrijd ging de geschiedenisboeken in als het "Wonder van Leipzig".▼
▲Polen was
{| class="wikitable" style=" text-align:left; font-size:95%"
Regel 882 ⟶ 884:
|team2 = {{NEDf}}
|goals1 = [[Rüdiger Schnuphase|Schnuphase]] {{goal|17}}<br>[[Joachim Streich|Streich]] {{goal|33|[[Strafschop|pen.]]}}
|goals2 = [[Frans Thijssen|Thijssen]] {{goal|45}}<br>[[Kees Kist|Kist]] {{goal|50}}<br>[[
|stadium = [[Red Bull Arena (Leipzig)|Zentralstadion]], [[Leipzig]] | attendance = 92.000 | referee = [[António da Silva Garrido]] <small>([[Portugal|POR]])</small>}}
===Groep 5===
[[Tsjecho-Slowaaks voetbalelftal (mannen)|Tsjecho-Slowakije]] moest zijn titel verdedigen tegen een getalenteerd [[Frans voetbalelftal (mannen)|Frankrijk]], dat op het WK in 1978 vroegtijdig werd uitgeschakeld, maar een goede indruk achterliet. In de eerste wedstrijd was de nieuwe ster [[Michel Platini]] geblesseerd en liep Frankrijk achter de feiten aan door in de slotfase een 2-1-voorsprong tegen [[Zweeds voetbalelftal (mannen)|Zweden]] te verspelen: 2-2. Tsjecho-Slowakije won wel tweemaal van het weggevallen Zweden en na een overtuigende 2-0 overwinning op de Fransen was de strijd al snel beslist. Voornaamste speler bij de Tsjechen was [[Antonin Panenka]], de begaafde middenvelder van [[FC Bohemians 1905 Praag|Bohemians Praag]].
{| class="wikitable" style=" text-align:left; font-size:95%"
Regel 962 ⟶ 964:
|stadium = [[Tehelné pole]], [[Bratislava]]
| attendance = 48.138
| referee = [[Heinz Aldinger|Aldinger]] <small>([[
----
{{Footballbox3
Regel 1.015 ⟶ 1.017:
|stadium = [[Stade de la Frontière]], [[Esch-sur-Alzette]]
| attendance = 2.123
| referee = [[Walter Horstmann|Horstmann]] <small>([[
----
{{Footballbox3
Regel 1.039 ⟶ 1.041:
===Groep 6===
Groep 6 was net als groep 3 een herhaling van de WK-kwalificatie in 1978, [[Hongaars voetbalelftal (mannen)|Hongarije]], de [[
In een uitverkocht stadion nam Griekenland snel de leiding via Nikouloudis en hij zorgde ervoor, dat Griekenland zich voor de eerste keer voor een internationaal toernooi plaatste. Voor de Sovjet-Unie was de ramp compleet, toen men in een volslagen leeg Lenin-stadion (1.500 toeschouwers in een stadion met een capaciteit van 90.000 man) in [[Moskou]] gelijk speelde tegen Finland en als laatste eindigde in deze groep. Het was al voor de vierde achtereenvolgende keer, dat deze voormalige grootmacht zich niet plaatste voor een groot toernooi. Het team was duidelijk geen eenheid met spelers uit Rusland, Oekraïne en Georgië.
Regel 1.168 ⟶ 1.172:
===Groep 7===
In de breedte was het Duitse voetbal erg sterk, in 1979 en 1980 haalden liefst vier verschillende ploegen een Europese finale, in 1980 werden West-Duitse clubs in de [[UEFA Cup 1979/80|UEFA-Cup]] alleen uitgeschakeld door andere West-Duitse clubs. Het [[
West-Duitsland begon de kwalificatie overigens erg slecht met een doelpuntloos gelijkspel tegen dwerg [[Maltees voetbalelftal (mannen)|Malta]]. Een 0-0 in [[Turks voetbalelftal (mannen)|Turkije]] verontrustte de nieuwe trainer [[Jupp Derwall]] zeker en gaf de belangrijkste tegenstander [[Welsh voetbalelftal (mannen)|Wales]] moed. In [[Cardiff]] boekte West-Duitsland een overtuigende 2-0 overwinning en dat was de aanzet tot een toch makkelijke kwalificatie.
{| class="wikitable" style=" text-align:left; font-size:95%"
Regel 1.295 ⟶ 1.299:
* [http://www.world-results.net International Football Results 1872-Present]
* [http://www.eloratings.net World Football Elo Ratings]
* [
}}
{{Navigatie Europese kampioenschappen voetbal}}
|