Lingua Ainuana

Lingua Ainuana アイヌイタク Aynu Itak
Taxinomia:	lingua segregata, nisi, ut credunt pauci, in Altaicis inclusa
Status:	lingua fortasse exstincta
Sigla:	1 —, 2 ain, 3 ain
Usus
Aevum:	15 locutores anno 1991 vivebant
Situs:	Insula Esonia
Litterae:	Litterae Ainuanae
Scriptura:	Iaponica et Latina
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae

Lingua Ainuana^[1] (Ainuane: アイヌイタク Ainu Itak) populus Ainuensis insulae Esoniae usus est, olim etiam incolae insularum Curilensium, Honsuae septentrionalis et Sachalinae meridianae. Lingua segregata est sine cognationibus aliis. Nonnumquam inter linguas Palaeosibericas sita est, quae autem collectio linguarum segregatarum et familiarum minorum improprie familia linguarum habetur. Vocabula communia inter linguam Ainuanam et linguam Nivchicam propter mutuationem nata esse putantur.

Notae

↑ De verbis adiectivis cf. nomina biologica Damesites ainuanus, Zaus ainuensis; nomen obsoletum lingua Curilica, cf. Petri Simonis Pallassii Linguarum totius orbis vocabularia comparativa, Petropoli 1786, p. 7.

Nexus interni

Imekanu

Stipula

Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes!

De hac pagina

Haec pagina fuit Translatio Hebdomadalis.

[1] De verbis adiectivis cf. nomina biologica Damesites ainuanus, Zaus ainuensis; nomen obsoletum lingua Curilica, cf. Petri Simonis Pallassii Linguarum totius orbis vocabularia comparativa, Petropoli 1786, p. 7.

[1]