Vide etiam paginam discretivam: Civitas (discretiva).

Civitas (-tatis, f.) appellatur quaequam communitas politica, quae proprium ius et regimen habet.[2] Qui participat in civitate quadam vocatur civis; cives cuncti sunt civitas. Civis, cum statum civitatis habet, plerumque omnibus civis iuribus fruitur.[3]

Civitates secundum rectiones digestae (anno 2011)[1]      Res publicae cum praesidente      Res publicae cum praesidente et parlamento      Res publicae "semi-praesidentiae" dictae      Res publicae cum parlamento      Monarchiae constitutionales ubi parlamentum potestatem maiorem habet      Monarchiae constitutionales ubi parlementum potestatem minorem habet (vel ubi nullum parlementum est)      Monarchiae      Res publicae unius factionis      Civitates sine constitutionibus, vel ubi dictator regit      Aliae civitates

Civitas quidem est una ex multis notionibus politicis maximi momenti, iuxta populum, ius, rem publicam, regimen, rectionem, imperium, leges, collegium, pagum, gentem, patriam, et nationem.

Imperium in civitate residet et ad magistratum delegatur.[4] Populus dicitur civitas cum omnes cives imperio conveniuntur ad res publicas agendas.

Civitas sui iuris appellatur civitas quae ipsa est efficax regionis geographicae dominatus. In rectionum foederalium autem contextu, multae civitates habentur, quae singulae imperium delegant ad regimen foederale; postea civitas ipsa saepe sola dicitur pagus aut provincia ubi cives vivunt, sc. Civitates Foederatae Americae.

Nexus interni

Bibliographia

recensere
  • Hay, Colin. 2001. State theory. Routledge Encyclopedia of International Political Economy: Entries P-Z., ed. R. J. Barry Jones, 1469–1475. Taylor and Francis. ISBN 9780415243520.
  • Joseph, Jonathan. 2004. Social theory: an introduction. NYU Press. ISBN 9780814742778.