Akrostîş

Dema tîpên yekem yên rêzikên helbestê ji jor ber bi jêr ve bêne ser hev wateyekê derdixin, jê re "akrostîş" tê gotin. Yanî eger em wan tîpan danêne ber hev, dê peyveke watedar - ku mebesta helbestvanî/ê ye - çê bibe. Wêjeya tirkî de jê re "muvaşşah" yan jî "îstîhrac" hatiye gotin. Di wêjeya kevin a yewnanî û wêjeya latînî de "akrostîş" tê wateya "serê rêzikê". (Yewnanî: "akron"= ser, "stichos" = rêzik), di Farisî de jî موشح tê gotin.

Mînak:

"Wisa dibarim bi ser te de Esra teng bi xuşîn baran im Lîre lîra peşkên min li porê te Avdeyên te li xwe digerînim Ta bi ta şeh mîna diya te

Tîpên yekem yên rêzikên helbestê li ser hev "WELAT" derdixin holê.

Mînaka duyem

Wey waro!

Ez im,

Lalê te îro,

Ax axê hero!

Tawanbarê te me lo.

Mebest ji tîpên yekem yên van rêzikan -W+E+L+A+T- jî peyva WELAT e. Bi kurdî jê re <TÎPBENDÎ> tê gotin. Helbest ji: Ûsibê Bêmal