Faculty of Divinty

Haberî sıfatlara Kelam ilminde oldukça önemli bir meseledir.
Haberî sıfatlar, el, yüz, kadem parmak gibi nasslarda geçen ancak aklî deliller nedeniyle zahirî manalarıyla ; nasslar içindeki bağlamları (siyak, sibâk ve sevk) dışında, tek başına Allah Teâlâ’ya nispet edilemeyen sıfatlardır. Bu sıfatların anlaşılması, teşbihten ve nassları yanlış değerlendirmekten kaçınmak açısından önemlidir. Bu sıfatların te’vili, tenzih ve takdis ilkesinin bir gereği olarak akıl ve dilbilimsel yöntemlere başvurularak ortaya çıkmıştır.
Anahtar kelimeler: haberi sıfatlar, el, parmak, tevil, teşbih, tenzih, tasdik,
Abstract
God’s habari (informed by Devine message) attributes are important matter in Kalam. Haberî (informed by Devine message) attributes are mentioned in the Devine text but must be comprehended word for word owing to rational arguments. They can’t be ascribed to God and can’t be considered abstractly from its context in the Devine text. Explaining them is exceedingly important in order to avoid from comparing God with something else. The explanations of these informed attributes come to light as a necessity of the principles of tanzih and takdis (declaring God to be perfect, glorifying God). Its method is putting the linguistics knowledge and rational rules into practice.
Keywords: informed Devine attributes, hand, finger, interpretation, anthropomorphism, glorifying God, attesting.

GİRİŞ 1
1. Müşebbihe-Mücessime 2
2. Kerrâmiyye 3
2. Cehmiyye, Kaderiye ve Mu’tezile 4
3. Ehl-i Sünnet 7
3. 1. Selefin Yolu: Te’vilden kaçınma 7
3. 2. Kelamcıların Yolu 9
SONUÇ 21

SEKÜLARİZM, İSLÂM VE İNSAN HAKLARI
“The Theological Value of Human Rights in Islam”
In the Koran, man is privately created and honored by divinity will. This approach donates to human being senses of dignity and honor. But, Secularism abstracts this value and honor justifying human rights from transcendental foundation and spiritual meanings.
Secularity is constructive with the meaning not to abandon value of human activity, social necessities, and not to sanctify the political power and not to base it on any sacred origin. Also, Islam anticipates those attitudes that are constructive on the perspectives of human rights. Besides, It strengthens concepts of good-evil and crime with the concept of sin and meritorious. But, aiming to annihilate the religion, Secularism brings about contrary consequences to human nature and religious freedom. Islam predicts to respect to human’s existential totality and esteems it as a form of worship to God. While Secularism is basing ethical foundation of human rights on the Pragmatist approach Islam is adopting an ethics that bring forward virtue.
Keywords: Human rights, divine rights, secularism, religion, individual, natural law.
Özet
Kur'an'a göre insan Allah tarafından onurlandırılmış bir varlıktır. Bu anlayış, insana bir onur ve değer bilinci vermektedir. Sekülarizm ise insan haklarına temel oluşturan bu değer ve onuru, aşkın ve manevi temlinden soyutlamaktadır.
Sekülerlik, beşerî faaliyetin değerini ve sosyal gerekleri terk etmemek, siyasal gücü kutsamamak veya kutsal bir kaynağa dayandırmamak anlamıyla, olumludur. İslam da insan hakları açısından olumlu bu tutumları öngörür. O, ayrıca iyi-kötü ve suç gibi kavramları günah ve sevap kavramlarıyla güçlendirir. Ancak dine son vermeyi amaçlayan Sekülercilik, insanın tabiatına ve din hürriyetine aykırı sonuçlar vermektedir. İslâm, insanın varlıksal bütünlüğüne saygıyı öngörür. İnsan haklarına saygıyı dinî bir yükümlülük sayar. Sekülarizm, insan haklarının etik temelini Pragmatist anlayışa dayandırırken, İslâm erdemi öne çıkartan bir ahlâkîliği ön görmektedir. 
Anahtar kavramlar: İnsan hakları, hukûkullâh, sekülercilik, din, fert, tabiî hukuk.

Bu makalede kelamî açıdan doğal kötülük inceleme konusu
yapılacaktır. Kelamcılar, bu problemin çözümü sadedinde farklı görüşler
ileri sürmüşlerdir. Eş’ariyye ve M’aturidiyye “doğal kötülüklerin ve
elemlerin” Allah’ın fiillerinden kaynaklandığı görüşünde birleşirler.
Eş’ariyye’ye göre Allah’ın kullarına verdiği elemler, iyidir ve insanın
yararınadır. Fakat Mutezile, bazı şer ve elemleri Allah yaratır,
bazılarının da insan tarafından yapılmasına izin verir der. Ancak,
her kötülük ve acı, nice iyilik ve faydanın ortaya çıkmasına vesiledir.
Allah’ın fiillerinde hadsiz hikmet ve maslahatlar vardır. Dolayısıyla,
doğal şer ve elemler, gerçekliğin izafi görünümlerinden yalnızca
biridir ve o gerçeklikte nice lütuf ve iyilikler saklıdır.

İmanın tanımlanması kelam ilminin temel meselelerinden biridir. Mürciî âlimler, imanı farklı farklı tanımlamışlardır. Bu makalede biz, onların iman tanımlarını inceleyeceğiz.
Onlardan bazıları, günahları önemsiz gören bir anlayış ortaya koymuşlar ve imanı da buna göre tanımlamışlardır. Onlar Zemmedilen Mürcie olarak adlandırılır. "İman, Marifettir.", "İman, ikrardır." ve "İman, Marifet ve İkrardır." tanımları bu gruba aittir. Bu tanımlar, mürcie'nin çoğunluğunca da kabul görmemiştir.
Mürcie'den bir grup ehl-i sünnete yakın bir anlayış ortaya koyar ve bunlar övülen mürcie olarak isimlendirilir. Onların farklı iman tanımları aşağıdaki gibi sıralanabilir:
"İman, marifet, kalp fiilleri ve ikrardır.",
"İman, marifet, tasdik, ikrardır."
"İman, marifet, tasdik, ikrar ve kalp fiilleridir."
Dolayısıyla çoğunluk Mürcie'nin iman tanımı, tanım tekniği olarak değilse de imanın muhtevasını gösterme açısından ehl-i sünnete yakındır.
Anahtar kelimeler: Mürcie, iman, marifet, tasdik, ikrar, kalp fiilleri.

kelamî yaklaşımla Islamda Din Ozgurlugunun Temelleri
Kitabın girişinde, din özgürlüğünün tanımı, insan hakları içinde yeri, dinin ve din özgürlüğünün insan için önemi ve İslam’daki yerine ilişkin bilgiler verilmiştir.
ilk bölümünde, bireyin kendi iradesi ve aklıyla kullanacağı din hürriyetine saygıyı gerektiren İslamî ilkeler, özellikle nakilden delilleri gösterilerek ele alınmıştır.
İkinci bölümde, İslam’ın, toplumda farklı dinlerin bir arada barış içinde yaşayabilmesini ifade eden sosyal çoğulculuğu nasıl değerlendirdiği araştırılacak, konunun gerektirdiği ölçüde, din özgürlüğü bağlamında tartışılan İslamî kavramlar ele alınacaktır.
Son bölümde de dokunulamaz, devredilemez ve vazgeçilemez haklarından olan din özgürlüğünün neleri içerdiği araştırılmıştır. İşlenen konulara, bazen meselelerin fıkhî yönlerine değinilmekle birlikte, kelam ilmi açısından; İslam inancının içerdiği insan, toplum, hayat, siyaset ve medeniyet anlayışı açısından yaklaşılmıştır. Din hürriyetinin içeriğine, dinin nüvesini oluşturan imanın mahiyetinden hareketle varılmaya çalışılmıştır. İslam din özgürlüğü konusunda sıklıkla gündeme gelen
- ehl-i kitap dışındaki gayr-i Müslimlerle, özellikle putperestle zımmet (vatandaşlık) akdi yapılıp yapılamayacağı, 
- gayr-i müslimlerle insanî ilişkilerin ve onları dost edinmenin İslam’da yasaklanıp yasaklanmadığı;
- irtidatın –İslam fıkhına göre-  cezalandırılmasının nedeni ve cezanın kesin delile dayanıp dayanmadığı da;
- cihad ve fitne kavramları bu bölümde ele alınan önemli meselelerdendir.

Bugün topluma doğru yayılacak kelam ilmi, dil olarak yenilendiği gibi toplumun merak ettiği, insanların kendileri için önemli gördüğü inanç soru-larını ele almalıdır. Bu nedenle günümüz inanç sorunlarının üzerinde duran nitelikli eserlerin telif edilmesi ve bu eserlerin içerik ve dil bakımından gitgi-de çeşitlenmesi gerekir. Bu çalışmada, bu iki yaklaşımdan izler taşımaktadır. Bu kitap, ilahiyat fakülteleri kelam derslerinde kaynak kitap olarak yararlanı-lacak; bunun yanında üniversiteye yeni başlayanların ilgisini çekecek bir eser olması ümidiyle yola çıkılmıştır ve kelam ilmi alanında eser veren çok sayıda akademisyenin katkılarıyla oluşmuştur.
Kimi misyonerler de Kur'an'daki bazı ifadeleri, bağlamı dışında alarak kendi inançlarına delil getirmektedir. Örneğin, Hz. İsa'nın tanrılığına, kimi ayetleri delil olarak göstermektedir. Bu gibi çalışmaların amacı, hakikat arayı-şı, İslam hakikatin keşfedilmesi değildir. İslam dışı inançları, İslam dünya-sında ulaşabilecekleri kimi insanlara aşılayabilmek için onları, zihnen hazır hale getirmektir.

Öz: Halku'l-Kur'an tartışmasının kelâm ilminde önemli bir yeri olmuştur. Önce Cehmiyye, daha sonra Mu'tezile, Kelâmullahın Allah'ın sıfatı değil fiili olduğunu ve Kur'an'ın yaratılmış olduğunu savunmuştur. Çünkü o, kelimeler, harfler ve ses-lerden oluşur. Bunların her biri de bir diğerinden sonra varlık alanına gelir. Ehl-i sünnet de başlangıçta kelâmın sıfat, Kur'an'ın da yaratılmamış olduğunu söy-lemiştir. Ama daha sonra Ehl-i sünnetin iki kelâm ekolü olan Maturidiyye ve Eş'ariyye, kelâm-ı nefsî ve kelâm-ı lafzî ayrımı yapmıştır. Onlara göre harfler, sesler ve kelimenin ötesinde bir nefsî kelâm vardır. Hâdis olan, kelâmın hakikati değil ona işaret eden, harfler, sesler ve ibarelerden oluşan lafzî kelâmdır. Böylece onlar, Mu'tezilenin argümanlarını dikkate alarak yeni bir görüş ortaya koymuşlar-dır. Anahtar Kelimeler: Kelâm, halku'l-Kur'an, mahlûk, harf, ses, kelâm-ı nefsî, Mu'tezile, Ehl-i sünnet Reflections Mu'tezilites' Opinion of Createdness of Quran on The Theologies of Ash'ariyyah and Maturidiyyah: The Concept of " Interior Speech " Abstract: Whether the Holy Quran is created or not initially had been an important debate subject in the Islamic theology. At first and Jahmiyyah afterwards Mu'tezilites had asserted that Kalāmullah (The Speech of God) is not a divine attribute but an action of God. According to them The Holy Quran is created, because it consists of words, letters and voices and meanings. Each of them is coming into existence after the other. In the beginning, Ahl al-Sunnah has asserted that the kalam is one of the attributes of God and so The Holy Quran isn't created. But afterwards the two theological schools of Ahl al-Sunnah i.e. Ash'ariyyah and Maturidiyyah have said the speech splits into two: divine interior speech and its pronunciation. They say that there is the divine interior speech beyond the utterances, letters, words and their pronun

ÖZET Bu makalede, İslam siyasî düşüncesinde devlet başkanı ve hükumetin görev başına gelmesinin meşru yolunun ne olduğu, meşru yolla hükümetin nasıl değiştirilebileceği, darbe yoluyla iktidarı ele geçiren siyasetçi ve bürokratların durumunun ne olduğu ele alınacaktır. Bu konu, kelam ilminde ve fıkıh'ta ele alınan önemli bir meseledir. Bununla birlikte, klasik ya da yeni çalışmalarda, görebildiğimiz kadarıyla, müstakil olarak ve etraflıca incelenmemiştir. Bu mesele, teorik olarak tartışılmıştır. Ancak, tarihsel şartlar ve imkânsızlıklar tartışmaları etkilemiştir. Kimi âlimlerin darbe yönetimini tanımanın doğru olacağını söylemeleri bu olguyla ilgilidir. Onlardan bazıları meseleyi, acımasız dikta yönetimi altında tartışmışlardır. Onlar, önceki kadar zalim darbe yönetimlerine şahit olmuşlardır. Zulmü önlemenin mümkün olmadığını görmüşler, bu nedenle darbe yönetimini, şartlar değişine kadar tanımanın doğru olduğunu söylemişlerdir. Ancak bu konudaki en çarpıcı izah, darbe yönetimine rızanın leş veya domuz eti yemek gibi olduğudur. Leş yemek, normalde haramdır. Ancak açık nedeniyle ölüm tehlikesi söz konusu olunca, yenebilir. Ancak, hayatta kalmayı sağlayacak miktarda yenebilir. Daha fazlası yine haramdır. İşte meşru yoldan iktidara gelmemiş yöneticilerin durumu da böyledir. İslam'a göre zulme rıza zulümdür. Meşru yoldan iktidara meşru yollarla gelmemiş, insanlara zulmeden bir yönetime katlanmak da yanlış ve zulümdür. İslam'ın aslî kaynakları açısından yaklaşıldığında şu sonuca ulaşılmıştır. İslam siyaset düşüncesinde, halifelik üzerinde birleşilmiştir. Ancak İslam'ın ilke ve ideallerine daha yakın yönetim şekli, anayasal demokrasidir. Bireylerin katılım haklarına sahip olduğu, devlet başkanının seçim ve güvenoyuyla yönetimi üstlendiği düzendir. Bu konunun bundan sonra sadece önceki âlimlerin görüşleri, içtihat ve istidlalleri ile incelenmesi eksiklik olacaktır. Konuya Kur'an'ın ilkeleri ve İslam'ın hedefleri açısından yaklaşılmalı, buna uygun yönetim şekli akl-ı selim, ilim ve sağduyu ile tespit edilmelidir.

abstract Effect of Islam in ıncreasing of Respect to Hwnan Rights. In the Is1amic Doctrine of creation, man is privately created and honored by divinity will. l1tis approach donates to human being senses of dignity and honor. Koran specifies that man is free and responsible emity, and inf1uences development of perception of ego, consciousness of liberty, concepts of values and human existence. A1s0, Islam predic'tS to respeet to human's existemial totality. Besides, Islam, forbids to aet in God's name, tryto aet orthink!ike an authority, to be under guardianship or to put somebody under tutelage and guides to behave rcspeetfully to human righlS with method of considerations with morality conceplS, introspeetion, empathyand tolerance. İnsan haklan, mümkün en yüksek seviyede özgürlük ve adaletin sağlanacağı bir toplumun nasıl organize edileceği ve daha temelde, insan onurunu gerçekleştiren şartlann neler olduğu sorulanyla ilgili bir kavramdır. Bu bakımdan, yalnızca hukuki ve siyası değil, ayın zamanda bireylerde bir yandan onur ve özgürlük bilincini, diğer yandan insana; onun hak ve özgürlüklerine saygıyı geliştirmek üzere bir ahlak ve eğitim arayışıyla ilgili felsefi, etik ve teolojik bir sorundur da. Bireyin devlet müdahalesine açık olmayan alanıru belirten insan haklan kavramı, bu haklann devlet tarafından ihlal edilmemesi ve başka bireylerce de ihlal edilmesini önleyici hukuk ve yargının oluşturulmasını öngörür. Ancak üçüncü şahıslar bir yana, devlet tarafından ihlal durumunda bile, ihlal edenin kamu görevlisi sıfatıyla hareket eden bireyler olması, kavramın etik yönünü ortaya koymaktadır. lnuslararası insan haklan normlannın ulusal siyasette güçlü bir meşruiyeti olmaksızın, hükümetlerce yasal olarak bağlayıcı kabul edilmesi ve pratikte saygı gösterilmesi oldukça güçtür. Halk tarafından insan haklannın

Her din ve mezhepten toplulukların, inanç, kültür ve gelenekleriyle varolması İslam Medeniyetinin ayırt edici özelliğidir. Bu nedenle, tarihte Yahudiler yanında Doğu Hristiyanları, onları kendi dinleri ile baş başa bırakan Müslümanların yönetimini, Hristiyan dindaşlarına karşı tercih etmişlerdir. Çünkü İslam, kişilerin doğrudan inançlarıyla ilgili konularda inançlarına aykırı düzenlemelere tabi tutulmalarını tasvip etmez. Bu nedenle, İslam Medeniyetinde farklı dinî ve etnik gruplara bir ölçüde özerklik de tanınmıştır. Ayrıca Kur’an’ın tabiatı gözlemle, akıl yürütme ve ilmi teşvikleri sayesinde, Müslümanların çok çeşitli ilim dallarında öncülük etmişlerdir.

Anahtar kelimeler: Barış, uzlaşı, özgürlük, çoğulculuk, medeniyet, İslam, Batı
ABSTRACT
“İslam As a Civilization of Peace And Liberty”

Keywords: Social contract, nation, national sovareinty, law,

Giriş
Farklı dinlere ve geleneklere mensup, değişik kültür ortamlarından gelen insanların aynı toplum içinde yaşamaları gereği karşısında iki seçenek vardır: Ya toplum içindeki farklı topluluklar ve gruplar kendini sürekli çatışmalar içinde bulacak ya da barış içinde bir arada yaşama kültürüne sahip olacaklardır. Başlangıcından itibaren bu seçeneklerden ikincisini sosyal bir ilke olarak benimsemiş olan İslam, Müslümanların bir barış ve özgürlük medeniyeti kurmalarını da sağlamıştır.
Bu makalede İslam’ın motive ettiği uzlaşı ve özgürlük medeniyetinin temellerini ve tarihteki açılımlarına ilişkin bazı örnekler sunulacaktır.
Bugün inanç sistemlerinin sınıf çıkarlarını doğrulama sağladığı ve bu özelliğiyle de sınıf çatışmasını destekleyip büyüttüğü şeklinde bir kanıyla karşılaşılmaktadır.  Ancak burada şu noktalar göz ardı edilmemelidir.
İlk olarak, inanç ve kanının sınıf çatışmalarını doğrulaması sadece dinî inanç sistemelerine özgü değildir. Bir mezhebin yol açabileceği ayrılık ve çatışmaları bir ideolojide de bir geleneğe ait paradigmada da bulabiliriz.
İkinci olarak, dinin çatışmalara yol açması, teolojiden kaynaklabileceği gibi –ki bu durumda yukarıdaki tez doğrulanmış olur-, teolojiye aykırı da olabilir.
Buradan hareketle şu üçüncü noktaya gelebiliriz: Çatışmalara yol açma her din için geçerli değildir.
Çatışma inanç sisteminde biz’e biçilen rol ve ‘öteki’ne yüklenen anlamla ilgilidir. İslam kendini muhatabıyla tanımlayan ya da ötekinin salt varlığından endişe eden, vehmî düşmanla kendi varlığına meşruiyet kazandıran bir inanç değildir. O, kendinde bizatihi bir hakikate sahiptir. Onun hayata geçirmek istediği değerler ve gerçekleştirmeyi amaçladıkları, ‘öteki’ne bağlı değildir. O, ‘öteki’nin zıddı ve ‘öteki’ne karşı değildir; ‘öteki’ olmadan da vardır ve öteki ile de var olabilir. O, ötekine göre değişmez, sabiteleri ve değişimleri özünden gelir.

2. Kesret İçinde Vahdet vs. Hristiyanlaştırma Politikası 4
3. Hukukî Özerklik (Adlî Muhtariyet) 10
4. Uzlaşı Kültürü, Evrensellik vs. Evrensel Hegemonya 11
5. Akıl ve İlim Medeniyeti 15
Sonuç 19

“Some Islamic principles that would enhance respect to human rights and democracy in Muslim Societies”
This article deals with influences of some Islamic foundations in the field of education of human rights and democracy. It set out verses and commentaries of scholars on them.
Islamic doctrine of creation assumes that human being deserves dignity by his/her nature enjoins to considers the concepts of equality, individual will and differences. Besides, Islam forbids a human being to act in the name of God, or try to act with or assume a divine authority and rejects subjugation of human being to the wills of other human beings but only to that of Allah. Islamic principles call for human rights and democratic behaviours with an eye on the considerations of morality, empathy, tolerance and dialog.
Keywords: Human rights, democracy, Islam, morality, values, dialog
Özet
“Müslüman Toplumlarda İnsan Hakları ve Demokrasiye Saygıyı Yükseltecek Bazı İslâmî İlkeler”
Makale, insan hakları ve demokrasi eğitiminde ilgili ayetler ve ilim adamlarının yorumlarından hareketle, bazı İslâmî ilkelerin rolünü ele almaktadır.
İslâm’da yaratılış öğretisi, insana bir onur ve değer bilinci vermekte, eşitliğe, bireysel irade ve farklılıklara saygıyı öngörmektedir. Ayrıca İslâm, Allah adına hareket etmeyi, taklit ve vesayeti dışlamaktadır. O, ahlâkî kavramlarla düşünme, hoşgörü ve diyalog gibi yollarla insan haklarına saygının ve demokrasi kültürünün yükselmesinde kılavuzluk eder. 
Anahtar kavramlar: İnsan hakları, demokrasi, İslâm, ahlâk, değerler, diyalog


MÜSLÜMAN TOPLUMLARDA İNSAN HAKLARI VE DEMOKRASİYE SAYGIYI ARTIRACAK BAZI İSLÂMÎ İLKELER 1
Giriş 1
1. İnsan Hakları Bilinci 6
1.1. Özsaygı 6
1.3. Eşitlik İlkesini Koruma 8
1.3.1. Yaratılışta eşitlik 8
1.3.2. Sosyal Ayrıcalıkların Kaldırılması 9
2. Bireysellik ve Demokrasi Kültürü 10
2.1. Mutlak ile Beşerî Olanı Ayırt Etme 11
2.2. Kesret İçinde Vahdet ya da Hoşgörü Işığının Kaynağı 17
2.3. Sivil Topluma Değer Verme 20
2.4. Şiddetten Kaçınma 22
3. Diyalog 25
3.1. Kendi Sınırlılıklarının Farkında Olma 26
3.2. Güven Verme 27
3.3. Ortak Noktaları Öne Çıkarma 28
3.4. En Güzel Biçimde Tartışma 29
3.5. Sözü Dinleme ve En Güzeline Uyma 31
Sonuç 32
KAYNAKÇA 34

MÜRCİE'DE FARKLI İMAN TANIMLARI
Özet
İmanın tanımlanması kelam ilminin temel meselelerinden biridir. Mürciî âlimler, imanı farklı farklı tanımlamışlardır. Bu makalede biz, onların iman tanımlarını inceleyeceğiz.
Onlardan bazıları, günahları önemsiz gören bir anlayış ortaya koymuşlar ve imanı da buna göre tanımlamışlardır. Onlar Zemmedilen Mürcie olarak adlandırılır. "İman, Marifettir.", "İman, ikrardır." ve "İman, Marifet ve İkrardır." tanımları bu gruba aittir. Bu tanımlar, Mürcie'nin çoğunluğunca da kabul görmemiştir.
Mürcie'den bir grup Ehl-i Sünnete yakın bir anlayış ortaya koyar ve bunlar övülen Mürcie olarak isimlendirilir. Onların farklı iman tanımları aşağıdaki gibi sıralanabilir:
"İman, marifet, kalp fiilleri ve ikrardır.",
"İman, marifet, tasdik, ikrardır."
"İman, marifet, tasdik, ikrar ve kalp fiilleridir."
Dolayısıyla Mürcienin çoğunluğunu oluşturan kesimin iman tanımı, tanım tekniği olarak değilse de imanın muhtevasını gösterme açısından Ehl-i Sünnete yakındır.
Anahtar kelimeler: Mürcie, iman, marifet, tasdik, ikrar, kalp fiilleri.
Abstract
"The Definition Of Faith According to Murciah"
The problem of definition of faith (imaan) is one of the important issues of Qalam. In this paper, we will focused on the different definitions of faith according to the them.
Some of the Murciah considered the sins as innocuous. They are named as The Condemned Murciah. “Faith is knowledge.”, “Faith is iqrar (admission, affirmation by tank).” and “Faith is knowledge and iqrar (admission, affirmation by tank).” are belong to this group.
A group of Murciah has an approach that is very similar to the approach of the Ahlu's-Sunnah and these scholars are named The Lauded Murciah. The different definitions of faith according to the those are below:
“Faith is knowledge, iqrar (admission, affirmation by tank) and actions of heart.”
“Faith is knowledge, submit  and iqrar (admission, affirmation by tank).”
“Faith is knowledge, tasdiq (affirmation by heart), iqrar (admission, affirmation by tank) and actions of heart.”
In that case, definitions of faith belong to the majority of Murciah are similar to the definition of the Ahlu's-Sunnah, i.e. faith is affirmation by heart, viewpoint of contents and result but not as a logical definition.
Keywords:  Murciah, Faith, knowledge, affirmation, admission, actions of heart.

GİRİŞ 1
1. İTİKADİ BİR MEZHEP OLARAK MÜRCİE 3
2. İMANI TANIMLAMA SORUNU 5
3. MÜRCİE'NİN İMAN TANIMLARI 6
3.1. Zemmedilen/Aşırı Mürcie’nin İman Tanımları 7
3.1.1. Marifet 7
3.1.2. Kerramiyye: Dille Tasdik ve İkrar 8
3.1.3. Marifet ve İkrar 9
3.2. Mürcie’ye Atfedilen Diğer İman Tanımları 10
3.2.1. Marifet, Kalp Fiilleri ve İkrar 10
- Neccâriyye: Marifet, Boyun Eğme ve İkrar 11
- İktisabî Bilgi, Kalp Fiilleri ve İkrar 11
3.2.2. Marifet, tasdik, ikrar ve kalb fiili 12
SONUÇ 18
KAYNAKLAR 19

free will
neurotheology ın ıslam

İnsan davranışlarını özgür iradesiyle mi belirlemektedir yoksa onun davra-nışlarını tayin eden ilahi irade ve yazgı mıdır? Ya da insanın davranışlarını ne-densellik mi belirlemektedir? İnsan iradesi, rüzgar önündeki yaprak gibi başka başka tesirlere (kader, yazgı ya da determinizm) göre mi yön buluyor? Başka bir benzetmeyle irade, terazi gibi farklı etkenlerin ağırlığına göre otomatik olarak mı karar veriyor? Bu sorular, yüzyıllardan beri felsefede ve dinlerde tartışılagelmiştir. Üstelik yeni bilimsel gelişmeler, konuyla ilgili yeni veriler sunarken yeni sorular da gündeme getirmiştir.
Konunun klasik kelamla birleştiği temel mesele, insanın ahlakî yasayı çiğ-neme veya kendince ilkeli ve ahlakî davranma dirayetini ortaya koyabilmesinin, onun sorumluluğu için şart olmasıdır. Özgür iradenin olmadığı düşünülürse, in-sanların ne-den sorumlu olacağı ve niçin hesaba çekileceği açıklanamaz.

KAYNAKLAR

Akdağ, Özcan, "Kötülük Sorunu ve Teodise", International Journal of Social Science, S 38 (2015) , ss. 473-480.
Aktürk, Eyüp, “Mantıksal Bir Sorun Olarak Kötülük”, EKEV Akademi Dergisi, Yıl 19 S 62 (2015), ss. 35-50.
Ardoğan, Recep, Varlık Anlayışından Ahlakî Temellere İslam'da Ekoloji, klm Yay., İst. 2018.
Arıcan, M. Kazım, "Kant'ın Kötülük Anlayışı ve Teodise Eleştirisi", CÜİF Der., X/2 (2006), ss. 217-235.
Arslan, Arif, Şeytanın 7 Sorusu, Rağbet Yay., İst. 2010.
Aslan, Adnan, "Kötülük Problemi: Spekülatif-Teorik Yaklaşıma Karşı Dinî-Pratik Yaklaşım", İslâm Araştırmaları Dergisi, S 19 (İst 2008), ss. 87-114.
Aydın, Hüseyin, "İlâhî Adalet Açısından Çocuk ve Hayvan Elemleri Meselesi", Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, XIV/2 (2009), ss. 1–27.
Bor, İbrahim, "Kötülük Sorunu ve Kantçı Negatif Teodise", DÜİF Der., IX/1 (İst. 2007), ss. 151-162.
Budak, Musa, "Kötülük Argümanı ve Özgür İrade", http://pessimistfelsefe.blogspot.com.tr/2013/11/kotuluk-arguman-paradoxu-ve-ozgur-irade.html
Çağrıcı, Mustafa, "Hayır", TDV İA, XVII, İstanbul 1998, ss. 44-46.
Çankırılı, Ali, Hikâyelerle Değerler Eğitimi, Uğurböceği Yay., İst. 2015.
Çelik, Kevser, "Kötülüğün Felsefesi: Felsefi Tecrübede Kötülük Sorunu ve Kötülüğü Haklılaştırma Olarak Teodise", Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, II/6 (2014), ss. 155-182.
Çevik, Mustafa, "David Hume'da Kötülük Sorunu", Dini Araştırmalar, VI/16 (2003), ss. 25-38.
Çınar, Aliye, “Leibniz’de Kötülük Problemi ve Teodise”, Uludağ Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, XIV (2005), ss. 161-177.
Düşündüren Öyküler, nşr. Selim Gündüzalp, Zafer Yay., İst. 2012.
Güneş, Ali Rıza, Hikmet ve İmtihan Boyutuyla Kaderi Anlamak, Rağbet Yay., ist. 2010.
Haklı, Şaban, "Kötülük Problemi, Yaklaşımlar ve Eleştiriler", Çorum İFD, 2 (2002), ss.195-211.
İbretlik Öykülerden Kalbe Düşen Damlalar II, nşr. Hatice Yeşildağ, Hayat Yay.,  İst. 2014.
İlhan, Mehmet, "Kelam Açısından Hastalık ve Tedavi Süreci", Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, XV/3 (2015) ss. 51-66.
Kalın, Fetullah, "Friedriech Schleiermacher’in Düşüncesinde Kötülük Problemi", Kafkas Üni. SBE Dergisi, S 16 (Sonbahar 2015), ss. 127-138.
Karaca, Sıtkı, Masal, Hikâye ve Fıkralarla Terapi, Damla Derneği Yay., Eskişehir, 2011.
Kâşanî, Abdurrezzak, Şerhu Fususi’l-Hikem, Kahire 1309.
Kazanç, Fethi Kerim, "Kelâmî Düşüncede Kötülük Sorununa Kısa Bir Bakış", Kelam Araştırmaları, VI/6 (2008), ss. 77-106.
Keleş, İhsan; Metin, Hatice; Özkan Sancak, Hatice, Çevre, Kalkınma ve Etik, Alter Yayıncık, Ank. 2005.
Uğur Koşar, Allah De Ötesini Bırak -2- Niyet, Destek Yay., İst. 2015.
Leaman, Oliver, İslam Felsefesine Giriş, trc. Turan Koç, Rey Yay, Kayseri 1992.
Manafov, Rafiz, "Meşşâî Felsefe ve Kelâm Düşüncesinde ‘Adl-İ İlâhi’ (Teodise) Meselesi", SÜİFD, 28 (2009), ss. 105-124.
Öğük, Emine, "İslâm Düşüncesinde Şer/Kötülük Probleminin İzahına Katkı Sağlayan Etkili Öğreti: Hikmet", Gaziosmanpaşa Ü. İFD, III/1 (2015), ss 11-37.
Özdemir, Metin, İslam Düşüncesinde Kötülük Problemi, Furkan Kitaplığı, İstanbul 2001.
Plantinga, Alvin, “Özgür İrade Savunması”, Din Felsefesine Dair Okumalar, I, nşr. Recep Alpyağıl, İz Yay., İst. 2014, ss. 780-796.
Sadi Şirazî, Gülistan, trc. Adnan Karaismailoğlu, 2. bs., Akçağ Yay., Ank. 2004.
Sarı, Eren, Çocuklara Dinî Hikâyeler, Net Medya Yay., Antalya, 2017.
Sarı, Eren, En Güzel Hikayeler, Net Medya Yay., Antalya, 2016.
Serrâc, Ebu Nasr, Kitabu’l-Lüm’a fi’t-Tasavvuf, thk. Abdulhakim Mahmud, Abdulbaki Surur, Mısır 1330/1960.
Sezen, Yümni, İslam Sosyolojisine Giriş, İst. 1994.
es-Suyûtî, Celâleddîn Ebu'l-Fadl, ed-Dürrü l-Mensûr fi't-Tefsîr bi f-Me’sûr, I-XVI, trc. Hasan Yldız, İstanbul, 2012.
Sülemî, Ebu Abdirrahman Muhammed b. Huseyn, "Kitabu’l-Mukaddime fi’t-Tasavvuf", Sülemî’nin Risaleleri, nşr. Süleyman Ateş, Ankara 1401/1981.
eş-Şehristânî, Ebu’l-Feth Muhammed b. Abdilkerîm, el-Milel ve’n-Nihal, thk. Emir Ali Mehnâ, Ali Hasen Fâur, Dâru’l-Ma’ârif, Beyrut 1415/1995.
Ümit Öyküleri, hzl. Selim Gündüzalp, Zafer Yay., İst. 2010.
el-Üsmendî, Alâeddin Muhammed es-Semerkandî, Lübâbü’l-Kelâm, thk. M. Said Özervarlı, TDV Yay., İstanbul 2005.
Taştan, Kenan, Stres Yönetimi, Yeni Asya Nşr., İst. 2015.
Terkan, Fehrullah, "İblîs'in 'Kötülük Problemi'ne Dair Felsefî Argümanları ve Şehristânî'nin 'Bilinemezcilik' Teodisesi", Milel ve Nihal, V/1 (2008), ss. 63-91.
Tilley, T. W., “Problem of Evil”, The New Dic¬tio¬na¬¬ry of Thelogy, edited by Joseph A. Komonchak; Mary Collins; Dermot A. Lane, Gill And Macmillan, Ireland, 1990.
Topaloglu, Aydın, "Tanrısal İnayetin Felsefi Anlamı ve Tarihsel Arka Planı", MÜİF Der., XXVII (2004/2), ss. 105-119.
Voltaire, Felsefe Sözlüğü, I-II, trc., Lütfi Ay, 4. Bs., İnkılâp ve Aka Yay., İstanbul, 1995.
Yaran, Cafer Sadık, Kötülük ve Teodise  -Batı ve İslam Din Felsefesinde “Kötülük Problemi” ve Teistik Çözümler-, Vadi Yay., Ank. 1997.
Yılmaz, Nurten Kiriş, "Kötülük Probleminden Scho¬penhauer Kötümserliğine", Tabula Rasa Felsefe & Teoloji, Yıl 9, S 25-26 (Isparta 2009), ss. 99-108.
www.risaleinurenstitusu.org/index.asp?Section=Home&SubSection=Search” [01.09.2016]

İslâm siyasî düşüncesi, iktidar ve muhalefet rollerinin dağıtımını tanıyorsa da, bu rollerin değişimini tanımaz. Bunun yanında, ‘değişimi güçleştiren idealizasyon’, ‘muhalefeti inanç bağlamında düşünme’ ve ‘devrî olmayan tayin’ nedeniyle muhalefet kurumlaşmamıştır. Ona ancak ‘bireysel ve yapıcı’ karakteriyle yer verilir. Bunun yanında muhalefet, ‘egemenlik ve iktidarın ayrılması’; şura ve iyiliği emir ilkeleriyle temellenir.

In the political culture of Islam, except political opposition one that is
detected in the process of shûrah (administrative consultation), only obeying to caliph is recommended. As to political opposition attempting to supersede to present caliph, it surfaces in only circumstances that political power has lost its legitimacy. Besides, appealing administrative appointment and to group is disapproved in the political culture of Islam. Political thought of Islam accepts for delivering rolls of ruling and opposition parties, but doesn’t accept for interchange rolls. Besides, because of ‘idealization complicating transformation of paradigm’, ‘to considerate opposition with context belief’ and ‘non-periodic election of imam’, opposition hadn’t been instituted. It is approved only with its individual and constructive character in Islamic political culture. Notwithstanding, opposition is settlement with principles of ‘separating sovereignty and political power’, ‘shurah’ and ‘recommend goodness’ in Islam.