ტელჩი
ქალაქი | |||||
---|---|---|---|---|---|
ტელჩი Telč | |||||
ქალაქის ცენტრალური მოედანი XVI საუკუნის სახლებით | |||||
| |||||
ქვეყანა | ჩეხეთი | ||||
შიდა დაყოფა | Studnice[1] , Podolí[1] , Telč-Staré Město[1] , Štěpnice[1] და Vnitřní Město[1] | ||||
კოორდინატები | 49°11′04″ ჩ. გ. 15°28′11″ ა. გ. / 49.18444° ჩ. გ. 15.46972° ა. გ. | ||||
მაიორი | Vladimír Brtník[2] | ||||
დაარსდა | 1099 | ||||
პირველი ხსენება | 1315 | ||||
ფართობი | 24.86 კმ² | ||||
ცენტრის სიმაღლე | 514 მ | ||||
მოსახლეობა | 5 812 კაცი (2006) | ||||
სიმჭიდროვე | 234 კაცი/კმ² | ||||
სასაათო სარტყელი | UTC+1, ზაფხულში UTC+2 | ||||
საფოსტო ინდექსი | 588 56 | ||||
საავტომობილო კოდი | JI | ||||
ოფიციალური საიტი | telc-etc.cz/telc/ | ||||
ტელჩი (ჩეხ. Telč, გერმ. Teltsch) — ქალაქი ჩეხეთის რესპუბლიკაში, სამხრეთ მორავიაში. დაარსდა XIII საუკუნეში, როგორც საწყლოსნო ციხესიმაგრე, რომელიც მდებარეობდა ბოჰემიის, მორავიისა და ავსტრიის გადატვირთულ სავაჭრო გზაჯვარედინზე.
გარდა XVII საუკუნის მონუმენტურის რენესანსული სასახლისა და მასთან არსებული ინგლისური სტილის პარკისა, ტელჩის უმნიშვნელოვანესი ღირსშესანიშნაობაა ქალაქის მოედანი - გრძელი ურბანული მოედნის უნიკალური კომპლექსი საუკეთესოდ დაცული რენესანსული და ბაროკოს სახლებით, რომლებიც გამოირჩევიან მაღალი ფროტონებითა და პასაჟებით. 1992 წელს, ყოველივე ეს იუნესკომ მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლთა სიაში შეიტანა.
ქალაქის გოტიკური ციხესიმაგრე XIV საუკუნის მეორე ნახევარში აშენდა. XV საუკუნის ბოლოს, ციხე გაძლიერდა, დაემატა ახალი ჭიშკარი და კოშკი. XVI საუკუნის შუა წლებში, ციხესიმაგრე რენესანსის სტილში გადაკეთდა.
გალერეა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]იხილეთ აგრეთვე
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]რესურსები ინტერნეტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- Municipal website (in Czech, German, English and French) დაარქივებული 2009-02-04 საიტზე Wayback Machine.
- Telc - sights, basic facts, hotels, culture
მსოფლიო მემკვიდრეობა UNESCO, ობიექტი № 621 ინგლ. • რუს. • ფრ. |
|
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 Czech location identification system — Czech Office of Surveying and Cadastre.
- ↑ https://www.telc.eu/data/userfiles/files/TL/2021/TL202103.pdf