Zeitschrift der Savigny-Stiftung für Rechtsgeschichte. Germanistische Abteilung, Jun 1, 2023
The article is a short presentation of the knowledge base 'IURA� Sources of Law from the Past' (h... more The article is a short presentation of the knowledge base 'IURA� Sources of Law from the Past' (https://iura�uj�edu�pl/dlibra)� The main goal of the project is to build a comprehensive knowledge base with interlinked and easily searchable content from various sources of historical law� The system of content links will help the user to get a broader picture of various sections or dimensions of the legal world, i�e� texts of the law and normative regulations, references to the law or laws, legal literature, or references to the implementation of the law� A set of advanced search tools will enable the user to find and select, with some degree of precision, the scope of relevant content throughout the digitalized source material� Moreover, it will be possible to conduct searches using standardized metadata descriptions� The article contains a short description of selected sources collections�
The Monograph of Criminal Trial as Conducted in the Towns of Małopolska Region of the Early Moder... more The Monograph of Criminal Trial as Conducted in the Towns of Małopolska Region of the Early Modern Era (M. Mikołajczyk, A Criminal Trial in Towns of Małopolska Region between the 16 th and 18 th Centuries,
In the early modern era, so called Ius municipale Polonicum was in use in towns in the Kingdom of... more In the early modern era, so called Ius municipale Polonicum was in use in towns in the Kingdom of Poland. The catalogue of sources of law included i.a. acts of Magdeburg law, royal and parliamentary legislation, legal acts of city councils. Also works of lawyers (operae iuriperitorum) played a significant role in the legal practice. Municipal criminal books (records) deliver a lot of evidence, which prove it. Not only legal regulations (iura scripta), also works of lawyers (operae iurisperitorum) were quoted in the verdicts and proceeding’s documents, prepared by parties (prosecutors and defendants), for instance works of: Bartłomiej Groicki, Ten postępek wybran jest z praw cesarskich (1559); Bartłomiej Groicki, Porządek sądów i spraw miejskich prawa majdeburskiego w Koronie Polskiej, (1559); Joost de Damhouder, Praxis rerum criminalium, Antverpiae 1570; Julii Clari patritii Alexandrini... Opera Omnia, Lugduni 1575; Benedict Carpzov, Practicae novae Imperialis Saxonicae rerum criminalium, Lipsiae 1639; Andrzej Lipski, Practicarum Observationum ex Iure Civili et Saxonico..., Rigae 1602. The paper shows why and how aforementioned works were used by parties and courts in the legal practice.
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa, 2019
Uwagi prawnohistoryczne na marginesie edycji: Mobilia. Inwentarze mienia ruchomego mieszczan krak... more Uwagi prawnohistoryczne na marginesie edycji: Mobilia. Inwentarze mienia ruchomego mieszczan krakowskich do schyłku XV wieku. Mobilia. Inventare des beweglichen Vermogens der Krakauer Burger bis zum Ausgang des 15. Jahrhunderts, wyd. (hrsg.
Ludwik d' Alifi o (Ludovicus Masati de Aliphia) urodził się w Królestwie Neapolu, był synem patry... more Ludwik d' Alifi o (Ludovicus Masati de Aliphia) urodził się w Królestwie Neapolu, był synem patrycjuszy Masotty i Violanty Bozunto. Młodość spędził w rodzinnym Neapolu, kształcąc się na tamtejszym uniwersytecie, gdzie uzyskał stopień doktora obojga praw. Związki z Polską zawdzięczał służbie na dworze Bony Sforzy. Towarzyszył jej w podróży do Polski wiosną 1518 r. Jako jej sekretarz odpowiedział na ofi cjalne powitanie prymasa Jana Łaskiego. Wkrótce po przyjeździe do Krakowa królowa zapewniła mu mieszkanie w Kolegium Prawników, z którego korzystał od 7 sierpnia 1518 r. Zgoda na mieszkanie w kolegium została mu udzielona pod trzema warunkami. Ludwik zobowiązany został do wpisu na uniwersytet, własnym podpisem miał poświadczyć, że w owym domu będzie zamieszkiwał nie dłużej niż cztery miesiące, ponadto w tym okresie miał nauczać studentów Instytucji Justyniana. Wpis na uniwersytet uregulował już 10 sierpnia 1518 r., wpłacając pełną kwotę. Spełnił także warunek wykładów Instytucji Justyniana. Władze uniwersytetu wyraziły zgodę, by przedłużyć okres zamieszkiwania w kolegium do 12 czerwca 1519 r. Tym razem wnioskodawcą był wojewoda i starosta krakowski, Krzysztof Szydłowiecki. Krótki okres prowadzonych przez Ludwika d' Alifi o wykładów był istotnym wydarzeniem w dziejach fakultetu prawa. Zdaniem Henryka Barycza to właśnie Ludwik jako pierwszy skupił się wyłącznie na wykładzie prawa rzymskiego, pomijając prawo kanoniczne. Brak informacji o napisanych przez niego w okresie uniwersyteckim w Krakowie jakichkolwiek rozprawach naukowych.
Studia na uniwersytecie rozpoczął w semestrze letnim 1587 r., wnosząc opłatę w wysokości 3 groszy... more Studia na uniwersytecie rozpoczął w semestrze letnim 1587 r., wnosząc opłatę w wysokości 3 groszy. Magisterium sztuk uzyskał w 1594 r. W semestrze zimowym 1594/1595 przewidziany był do wykładów retoryki, lecz ich zaniechał i wyruszył do Rzymu kontynuować studia. Podczas pobytu w Rzymie prowadził czterodniową dysputę, której tezy ogłosił drukiem. Dnia 2 czerwca 1598 r. Janidło zdobył na Sapienzy w Rzymie doktorat obojga praw, nostryfi kował go w Krakowie w 1599 r. Podjął wykłady na Wydziale Prawa. Incydentalnie działał także na Wydziale Filozofi cznym, gdzie w 1616 r. uczestniczył w egzaminie magisterskim. W 1608 r. był powołany przez biskupa Piotra Tylickiego do komisji wizytacyjnej uniwersytetu, której działanie zostało jednak sparaliżowane przez opór rektora i części profesorów. Aktywnie reprezentował interesy uczelni w kontaktach zewnętrznych. Jeszcze zanim został trzykrotnie rektorem, zaangażował się w spór z jezuitami o zachowanie przywilejów uczelni. W 1612 r. udał się do papieża Pawła V celem zablokowania starań zmierzających do otwarcia kolegium jezuickiego w Poznaniu. Papież potwierdził
Studia z prawa wyznaniowego tom 13-2010 macieJ mikuła graniCe dozwoLonego dySKurSu antyreLigiJneg... more Studia z prawa wyznaniowego tom 13-2010 macieJ mikuła graniCe dozwoLonego dySKurSu antyreLigiJnego w ii rzeCzypoSpoLiteJ. uwagi do orzeczenia sądu naJwyŻszego z 5 lipca 1938 r. i Jego aktualność dzisiaJ
Tekst jest sprawozdaniem z I seminarium projektowego projektu badawczego NPRH pt. "Fontes Iu... more Tekst jest sprawozdaniem z I seminarium projektowego projektu badawczego NPRH pt. "Fontes Iuris Lusatiae Superioris Vetustissimi
Doktor obojga praw Jakub Skrobiszewski (Skrobiszowski) był synem Stanisława sołtysa w Zbęchach w ... more Doktor obojga praw Jakub Skrobiszewski (Skrobiszowski) był synem Stanisława sołtysa w Zbęchach w powiecie kościańskim. Studia na Uniwersytecie Krakowskim rozpoczął w semestrze zimowym 1589 r. za rektoratu Mikołaja Dobrocieskiego, uiszczając opłatę w wysokości 6 groszy. Magisterium sztuk i doktorat fi lozofi i uzyskał w 1593 r. Wykłady na Wydziale Filozofi cznym podjął dopiero w semestrze zimowym 1601/1602, początkowo jako docent, a od 2 marca 1602 r. już jako członek Kolegium Mniejszego. Komentował dzieła Cycerona, w tym Paradoxa Stoicorum, O mówcy oraz Topikę. Studia prawnicze rozpoczął około 1604 r., będąc zapewne uczniem Mikołaja Dobrocieskiego. Dnia 4 lipca t.r. uzyskał bakalaureat prawa kanonicznego, a 17 grudnia 1604 r. objął seniorat Bursy Prawników, z czym wiązał się obowiązek wykładu reguł prawa. Jego pracę na Wydziale Prawniczym przerwał wyjazd do Włoch. W dniu 5 sierpnia 1606 r. uzyskał zgodę na podróż do Rzymu celem wypełnienia ślubu. Przed wyjazdem zapewnił zastępstwo na senioracie bursy, przedstawiając rektorowi 17 sierpnia t.r. bakałarza Macieja Bielawskiego. W Rzymie podjął studia prawnicze na Sapienzy i aby je ukończyć, starał się o przedłużenie urlopu. Dzięki pomocy przyjaciół, zwłaszcza Tomasza Świnarskiego i Macieja Bielawskiego, rektor wyraził zgodę. W dniu 28 kwietnia 1607 r. Skrobiszewski uzyskał doktorat obojga praw, wkrótce po tym wrócił do Krakowa i 5 grudnia 1608 r. uzyskał zgodę na responsję, na mocy której zamierzał nostryfi kować rzymski dyplom. Niedługo potem objął Katedrę Novorum Iurium, ustępując z senioratu Bursy Prawników. W 1614 r. reprezentował uczelnię przed kapitułą poznańską, zapewne w związku z przekształceniami Akademii Lubrańskiego w kolonię akademicką. Jakub Skrobiszewski krótko wykładał na Wydziale Prawa. Już w 1610 r. objął kazno-Karta tytułowa rozprawy Jakuba Skrobiszewskiego De dolo et contumatia, Kraków 1606 (BJ 15569 I Mag. St. Dr.
Grzegorz Skrobkowic był synem Macieja z Godzianowa na Mazowszu. W 1596 r. poślubił Zofi ę Bylińsk... more Grzegorz Skrobkowic był synem Macieja z Godzianowa na Mazowszu. W 1596 r. poślubił Zofi ę Bylińską, córkę krakowskiego ślusarza Jana, miał z nią czwórkę dzieci: Dorotę, Zofi ę, Ludwika Jana i Annę. Dnia 12 stycznia 1599 r. uzyskał prawo miejskie w Krakowie. Pieczętował się gmerkiem mieszczańskim, który, jak zwraca uwagę Zdzisław Noga, w ikonografi i zawierał odniesienia do jego chłopskiego pochodzenia. W opisie Wiktora Wittyga: "lemiesz od pługa, ostrem do góry i w prawą stronę zwrócony, przeszyty strzałą, żeleźcem ukośnie w prawo do góry". Studentem Uniwersytetu Krakowskiego został w 1560 r., uiszczając opłatę w wysokości 4 groszy. Licencjat prawa uzyskał zapewne przed 1579 r., skoro już w lecie t.r. mieszkał w Kolegium Jurystów. Od 2 marca 1584 r. pełnił funkcję seniora Bursy Prawników, co związane było z wykładaniem reguł prawa. Dnia 6 lutego 1586 r. wraz z Mikołajem Dobrocieskim i Piotrem z Gorczyna uzyskał doktorat obojga praw. Dwa lata później tytułował się professor Magdalenisticus, a zatem wykładał Dekret Gracjana. Wraz z jedenastoma profesorami reprezentował uniwersytet w procesie z kasztelanem żarnowieckim Janem Myszkowskim, który w 1586 r. najechał dobra uczelni. Z ramienia uniwersytetu uczestniczył w 1589 r. w obradach sejmu, podczas których wespół z Mikołajem Dobrocieskim bronili przywilejów wszechnicy. Brak wzmianek w Bibliografi i Estreichera o jakichkolwiek drukowanych dziełach Skrobkowica. Z kolei jemu w 1598 r. Jan Ostrowski dedykował trzy wiersze w książce De bello dialysis aurea habita in fl orentissimi Cracoviensi DD. Jurisconss. Collegio (Kraków 1598). Z prezenty Kolegium Prawniczego otrzymał w 1581 r. probostwo w Koniuszy. W 1584 r. uzyskał probostwo w Igołomii i czterokrotnie jako prowizor gwarantował klerykom przystępującym do egzaminów przed święceniami wikariat w tej parafi i. W latach 1585-1590 na mocy arendy zarządzał dobrami w Luborzycy, które stanowiły uposażenie profesora Stanisława Podobizna gmerka Grzegorza Skrobkowica, W. Wittyg, Znaki pieczętne (gmerki) mieszczan w Polsce w XVI wieku i zaraniu XVII w., Kraków 1908
Zeitschrift der Savigny-Stiftung für Rechtsgeschichte. Germanistische Abteilung, Jun 1, 2023
The article is a short presentation of the knowledge base 'IURA� Sources of Law from the Past' (h... more The article is a short presentation of the knowledge base 'IURA� Sources of Law from the Past' (https://iura�uj�edu�pl/dlibra)� The main goal of the project is to build a comprehensive knowledge base with interlinked and easily searchable content from various sources of historical law� The system of content links will help the user to get a broader picture of various sections or dimensions of the legal world, i�e� texts of the law and normative regulations, references to the law or laws, legal literature, or references to the implementation of the law� A set of advanced search tools will enable the user to find and select, with some degree of precision, the scope of relevant content throughout the digitalized source material� Moreover, it will be possible to conduct searches using standardized metadata descriptions� The article contains a short description of selected sources collections�
The Monograph of Criminal Trial as Conducted in the Towns of Małopolska Region of the Early Moder... more The Monograph of Criminal Trial as Conducted in the Towns of Małopolska Region of the Early Modern Era (M. Mikołajczyk, A Criminal Trial in Towns of Małopolska Region between the 16 th and 18 th Centuries,
In the early modern era, so called Ius municipale Polonicum was in use in towns in the Kingdom of... more In the early modern era, so called Ius municipale Polonicum was in use in towns in the Kingdom of Poland. The catalogue of sources of law included i.a. acts of Magdeburg law, royal and parliamentary legislation, legal acts of city councils. Also works of lawyers (operae iuriperitorum) played a significant role in the legal practice. Municipal criminal books (records) deliver a lot of evidence, which prove it. Not only legal regulations (iura scripta), also works of lawyers (operae iurisperitorum) were quoted in the verdicts and proceeding’s documents, prepared by parties (prosecutors and defendants), for instance works of: Bartłomiej Groicki, Ten postępek wybran jest z praw cesarskich (1559); Bartłomiej Groicki, Porządek sądów i spraw miejskich prawa majdeburskiego w Koronie Polskiej, (1559); Joost de Damhouder, Praxis rerum criminalium, Antverpiae 1570; Julii Clari patritii Alexandrini... Opera Omnia, Lugduni 1575; Benedict Carpzov, Practicae novae Imperialis Saxonicae rerum criminalium, Lipsiae 1639; Andrzej Lipski, Practicarum Observationum ex Iure Civili et Saxonico..., Rigae 1602. The paper shows why and how aforementioned works were used by parties and courts in the legal practice.
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa, 2019
Uwagi prawnohistoryczne na marginesie edycji: Mobilia. Inwentarze mienia ruchomego mieszczan krak... more Uwagi prawnohistoryczne na marginesie edycji: Mobilia. Inwentarze mienia ruchomego mieszczan krakowskich do schyłku XV wieku. Mobilia. Inventare des beweglichen Vermogens der Krakauer Burger bis zum Ausgang des 15. Jahrhunderts, wyd. (hrsg.
Ludwik d' Alifi o (Ludovicus Masati de Aliphia) urodził się w Królestwie Neapolu, był synem patry... more Ludwik d' Alifi o (Ludovicus Masati de Aliphia) urodził się w Królestwie Neapolu, był synem patrycjuszy Masotty i Violanty Bozunto. Młodość spędził w rodzinnym Neapolu, kształcąc się na tamtejszym uniwersytecie, gdzie uzyskał stopień doktora obojga praw. Związki z Polską zawdzięczał służbie na dworze Bony Sforzy. Towarzyszył jej w podróży do Polski wiosną 1518 r. Jako jej sekretarz odpowiedział na ofi cjalne powitanie prymasa Jana Łaskiego. Wkrótce po przyjeździe do Krakowa królowa zapewniła mu mieszkanie w Kolegium Prawników, z którego korzystał od 7 sierpnia 1518 r. Zgoda na mieszkanie w kolegium została mu udzielona pod trzema warunkami. Ludwik zobowiązany został do wpisu na uniwersytet, własnym podpisem miał poświadczyć, że w owym domu będzie zamieszkiwał nie dłużej niż cztery miesiące, ponadto w tym okresie miał nauczać studentów Instytucji Justyniana. Wpis na uniwersytet uregulował już 10 sierpnia 1518 r., wpłacając pełną kwotę. Spełnił także warunek wykładów Instytucji Justyniana. Władze uniwersytetu wyraziły zgodę, by przedłużyć okres zamieszkiwania w kolegium do 12 czerwca 1519 r. Tym razem wnioskodawcą był wojewoda i starosta krakowski, Krzysztof Szydłowiecki. Krótki okres prowadzonych przez Ludwika d' Alifi o wykładów był istotnym wydarzeniem w dziejach fakultetu prawa. Zdaniem Henryka Barycza to właśnie Ludwik jako pierwszy skupił się wyłącznie na wykładzie prawa rzymskiego, pomijając prawo kanoniczne. Brak informacji o napisanych przez niego w okresie uniwersyteckim w Krakowie jakichkolwiek rozprawach naukowych.
Studia na uniwersytecie rozpoczął w semestrze letnim 1587 r., wnosząc opłatę w wysokości 3 groszy... more Studia na uniwersytecie rozpoczął w semestrze letnim 1587 r., wnosząc opłatę w wysokości 3 groszy. Magisterium sztuk uzyskał w 1594 r. W semestrze zimowym 1594/1595 przewidziany był do wykładów retoryki, lecz ich zaniechał i wyruszył do Rzymu kontynuować studia. Podczas pobytu w Rzymie prowadził czterodniową dysputę, której tezy ogłosił drukiem. Dnia 2 czerwca 1598 r. Janidło zdobył na Sapienzy w Rzymie doktorat obojga praw, nostryfi kował go w Krakowie w 1599 r. Podjął wykłady na Wydziale Prawa. Incydentalnie działał także na Wydziale Filozofi cznym, gdzie w 1616 r. uczestniczył w egzaminie magisterskim. W 1608 r. był powołany przez biskupa Piotra Tylickiego do komisji wizytacyjnej uniwersytetu, której działanie zostało jednak sparaliżowane przez opór rektora i części profesorów. Aktywnie reprezentował interesy uczelni w kontaktach zewnętrznych. Jeszcze zanim został trzykrotnie rektorem, zaangażował się w spór z jezuitami o zachowanie przywilejów uczelni. W 1612 r. udał się do papieża Pawła V celem zablokowania starań zmierzających do otwarcia kolegium jezuickiego w Poznaniu. Papież potwierdził
Studia z prawa wyznaniowego tom 13-2010 macieJ mikuła graniCe dozwoLonego dySKurSu antyreLigiJneg... more Studia z prawa wyznaniowego tom 13-2010 macieJ mikuła graniCe dozwoLonego dySKurSu antyreLigiJnego w ii rzeCzypoSpoLiteJ. uwagi do orzeczenia sądu naJwyŻszego z 5 lipca 1938 r. i Jego aktualność dzisiaJ
Tekst jest sprawozdaniem z I seminarium projektowego projektu badawczego NPRH pt. "Fontes Iu... more Tekst jest sprawozdaniem z I seminarium projektowego projektu badawczego NPRH pt. "Fontes Iuris Lusatiae Superioris Vetustissimi
Doktor obojga praw Jakub Skrobiszewski (Skrobiszowski) był synem Stanisława sołtysa w Zbęchach w ... more Doktor obojga praw Jakub Skrobiszewski (Skrobiszowski) był synem Stanisława sołtysa w Zbęchach w powiecie kościańskim. Studia na Uniwersytecie Krakowskim rozpoczął w semestrze zimowym 1589 r. za rektoratu Mikołaja Dobrocieskiego, uiszczając opłatę w wysokości 6 groszy. Magisterium sztuk i doktorat fi lozofi i uzyskał w 1593 r. Wykłady na Wydziale Filozofi cznym podjął dopiero w semestrze zimowym 1601/1602, początkowo jako docent, a od 2 marca 1602 r. już jako członek Kolegium Mniejszego. Komentował dzieła Cycerona, w tym Paradoxa Stoicorum, O mówcy oraz Topikę. Studia prawnicze rozpoczął około 1604 r., będąc zapewne uczniem Mikołaja Dobrocieskiego. Dnia 4 lipca t.r. uzyskał bakalaureat prawa kanonicznego, a 17 grudnia 1604 r. objął seniorat Bursy Prawników, z czym wiązał się obowiązek wykładu reguł prawa. Jego pracę na Wydziale Prawniczym przerwał wyjazd do Włoch. W dniu 5 sierpnia 1606 r. uzyskał zgodę na podróż do Rzymu celem wypełnienia ślubu. Przed wyjazdem zapewnił zastępstwo na senioracie bursy, przedstawiając rektorowi 17 sierpnia t.r. bakałarza Macieja Bielawskiego. W Rzymie podjął studia prawnicze na Sapienzy i aby je ukończyć, starał się o przedłużenie urlopu. Dzięki pomocy przyjaciół, zwłaszcza Tomasza Świnarskiego i Macieja Bielawskiego, rektor wyraził zgodę. W dniu 28 kwietnia 1607 r. Skrobiszewski uzyskał doktorat obojga praw, wkrótce po tym wrócił do Krakowa i 5 grudnia 1608 r. uzyskał zgodę na responsję, na mocy której zamierzał nostryfi kować rzymski dyplom. Niedługo potem objął Katedrę Novorum Iurium, ustępując z senioratu Bursy Prawników. W 1614 r. reprezentował uczelnię przed kapitułą poznańską, zapewne w związku z przekształceniami Akademii Lubrańskiego w kolonię akademicką. Jakub Skrobiszewski krótko wykładał na Wydziale Prawa. Już w 1610 r. objął kazno-Karta tytułowa rozprawy Jakuba Skrobiszewskiego De dolo et contumatia, Kraków 1606 (BJ 15569 I Mag. St. Dr.
Grzegorz Skrobkowic był synem Macieja z Godzianowa na Mazowszu. W 1596 r. poślubił Zofi ę Bylińsk... more Grzegorz Skrobkowic był synem Macieja z Godzianowa na Mazowszu. W 1596 r. poślubił Zofi ę Bylińską, córkę krakowskiego ślusarza Jana, miał z nią czwórkę dzieci: Dorotę, Zofi ę, Ludwika Jana i Annę. Dnia 12 stycznia 1599 r. uzyskał prawo miejskie w Krakowie. Pieczętował się gmerkiem mieszczańskim, który, jak zwraca uwagę Zdzisław Noga, w ikonografi i zawierał odniesienia do jego chłopskiego pochodzenia. W opisie Wiktora Wittyga: "lemiesz od pługa, ostrem do góry i w prawą stronę zwrócony, przeszyty strzałą, żeleźcem ukośnie w prawo do góry". Studentem Uniwersytetu Krakowskiego został w 1560 r., uiszczając opłatę w wysokości 4 groszy. Licencjat prawa uzyskał zapewne przed 1579 r., skoro już w lecie t.r. mieszkał w Kolegium Jurystów. Od 2 marca 1584 r. pełnił funkcję seniora Bursy Prawników, co związane było z wykładaniem reguł prawa. Dnia 6 lutego 1586 r. wraz z Mikołajem Dobrocieskim i Piotrem z Gorczyna uzyskał doktorat obojga praw. Dwa lata później tytułował się professor Magdalenisticus, a zatem wykładał Dekret Gracjana. Wraz z jedenastoma profesorami reprezentował uniwersytet w procesie z kasztelanem żarnowieckim Janem Myszkowskim, który w 1586 r. najechał dobra uczelni. Z ramienia uniwersytetu uczestniczył w 1589 r. w obradach sejmu, podczas których wespół z Mikołajem Dobrocieskim bronili przywilejów wszechnicy. Brak wzmianek w Bibliografi i Estreichera o jakichkolwiek drukowanych dziełach Skrobkowica. Z kolei jemu w 1598 r. Jan Ostrowski dedykował trzy wiersze w książce De bello dialysis aurea habita in fl orentissimi Cracoviensi DD. Jurisconss. Collegio (Kraków 1598). Z prezenty Kolegium Prawniczego otrzymał w 1581 r. probostwo w Koniuszy. W 1584 r. uzyskał probostwo w Igołomii i czterokrotnie jako prowizor gwarantował klerykom przystępującym do egzaminów przed święceniami wikariat w tej parafi i. W latach 1585-1590 na mocy arendy zarządzał dobrami w Luborzycy, które stanowiły uposażenie profesora Stanisława Podobizna gmerka Grzegorza Skrobkowica, W. Wittyg, Znaki pieczętne (gmerki) mieszczan w Polsce w XVI wieku i zaraniu XVII w., Kraków 1908
Uploads
Papers by Maciej Mikuła