Papers by kianoosh Motaghedi
Angel Magazine مجله آنگاه, 2022
حیات و جایگاه فرش از منظر اجتماعی ؛گفتگو کیانوش معتقدی با شیرین صوراسرافیل
Angah Magazine 16 آنگاه , 2022
فرش در زندگی معاصر
مجله پیمان Peyman Magazine, 2021
پیشگامان هنرنوگرا در ایران
سیراک ملکنیان؛ کاشف افق‌های بی پایان
نگاهی به جایگاه و دستاوردهای مکلن... more پیشگامان هنرنوگرا در ایران
سیراک ملکنیان؛ کاشف افق‌های بی پایان
نگاهی به جایگاه و دستاوردهای مکلنیان در تاریخ هنر مدرن و معاصر اسران
I.B.Tauris, 2022
The Contest for Rule in Eighteenth-Century Iran
Ed: Charles Melville
From the Chehel Sotun to t... more The Contest for Rule in Eighteenth-Century Iran
Ed: Charles Melville
From the Chehel Sotun to the ‘Emarat-e Divani of Qom: The Evolution of Royal Wall Painting during the Reign of Fath-‘Ali Shah
Kianoosh Motaghedi
PoshteBaam Art Magazine, 2020
گفتگو کیانوش معتقدی با هادی هزاوه‌ای (نقاش) درباره بینال های تهران در دوره پهلوی و تاثیر آن بر رو... more گفتگو کیانوش معتقدی با هادی هزاوه‌ای (نقاش) درباره بینال های تهران در دوره پهلوی و تاثیر آن بر روند تحولات هنر مدرن در ایران
Iranian Academy of Art فرهنگستان هنر ایران, 2021
این مقاله در کتاب «سیاه قلم» مجموعه مقالات احوال و آثار استاد علیمحمد اصفهانی (۱۳۹۹) به کوشش مهد... more این مقاله در کتاب «سیاه قلم» مجموعه مقالات احوال و آثار استاد علیمحمد اصفهانی (۱۳۹۹) به کوشش مهدی مکینژاد و توسط انتشارت فرهنگستان هنر منتشر شده است.
Sayahe Parsi Magazine, 2020
PoshtehBaam Art Magazine مجله پشت بام, 2019
پژوهشی درباره جایگاه و تحولات نقاشیخط در آثار ارائه شده در بینال های تهران ۱۳۳۷-۱۳۴۵؛ مورد مطالع... more پژوهشی درباره جایگاه و تحولات نقاشیخط در آثار ارائه شده در بینال های تهران ۱۳۳۷-۱۳۴۵؛ مورد مطالعاتی آثار نقاشیخط حسین زنده رودی و فرامرز پیلارام
PoshtehBaam Art Magazine مجله پشت بام, 2019
نگاهی به پیشینه و عوامل موثر بر شکل‌گیری جنبش سقاخانه در تاریخ هنر ایران
Mehr-e-Parseh Magazine مهرپارسه, 2019
تهران به‌عنوان مرکز سیاسی کشور، بیش از دو سده است که مجموعه‌ای از ویژگی‌های فرهنگی، هنری و به‌خصو... more تهران به‌عنوان مرکز سیاسی کشور، بیش از دو سده است که مجموعه‌ای از ویژگی‌های فرهنگی، هنری و به‌خصوص معماری ایرانی را در خود جای داده. هرچند تهران به‌عنوان یک کلان‌شهر، علاوه بر در برداشتن خصایص اجزا و مؤلفه‌های تشکیل‌دهنده آن، چیزی فراتر از این اجزاست.
از طرفی سقاخانه‌ها بخشی از هویت فرهنگی و مذهبی شهر تهران هستند که در هیاهوی زندگی مدرن به عناصری فراموش شده از تاریخ در حافظه جمعی شهروندان تبدیل شده اند. در محله‌های قدیمی تهران هنوز می‌توان سقاخانه‌هایی را مشاهده کرد که زنده و سرپا هستند و محلی برای انجام نذر و مراسم‌های مذهبی در ایام خاص مانند محرم و صفر .
عمده این سقاخانه‌ها در مناطق جنوبی شهر قرار داشتند، آن‌چنان که امروز هم می‌توان نمونه‌هایی از این سقاخانه‌ها را در محله‌هایی هم‌چون عودلاجان، چال‌میدان، بازار، سنگلج، پامنار، ری، امامزاده‌یحیی، بازارچه‌ی نواب، گذر مستوفی، شوش، امیریه و جمهوری مشاهده کرد. البته ساخت سقاخانه‌ها از دوره قاجار به بعد و علاوه بر تهران، در بسیاری از شهرهای ایران نیز الگویی تکرارشونده بود و هم‌چنان در بسیاری از شهرها می‌توان نمونه هایی از سقاخانه‌ها را در محله‌ها و بافت‌های قدیمی مشاهده کرد. در بیشتر سقاخانه‌های تهران، پنجره مشبک که کاربرد در سقاخانه را هم داشت به تقلید از ضریح امامزاده‌ها ساخته می‌شدند.
Mehr-e-Parseh:مهر پارسه, 2019
Tiles are considered one of the most unique and distinctive decorative elements in Iranian archit... more Tiles are considered one of the most unique and distinctive decorative elements in Iranian architecture and they have been used for centuries in Iranian buildings. The tradition of decorating religious places and palaces was transmitted from the Safavid era to Zend and Qajar era.
With the beginning of the Qajar era (1789–1925 CE), Tehran was chosen as the new capital and a new artistic movement began. Meanwhile, with the support of Fath-Ali Shah Qajar (1772–1834 CE), illustration as well as some almost forgotten arts such as embossing, painting and calligraphy became important once again.
The seven colour tiles produced during the Qajar era featured a wide range of decoration and variety, however, they can be categorised by the place of manufacture and by the master of the workshops in different geographical regions.
Aside from those already mentioned, seven-colour tiles during the Qajar era also featured scenes from epic narratives to mythologic character such as Demon.
کتاب آرایی ایرانی, 2019
مجموعه مقالات تذهیب ایرانی ؛ کنگره نقش ۱۳۹۷
تاثیر سنت وقف در حفظ و توسعه کتاب آرایی ایرانی با تاملی بر مصاحف کتابخانه آستان قدس رضوی
ر بررسیهای تاریخ هنر کتاب‌آرایی،قرآن معروف به «قرآن بایسنغری» یکی از شاخص‌ترین و بزرگترین نمونه... more ر بررسیهای تاریخ هنر کتاب‌آرایی،قرآن معروف به «قرآن بایسنغری» یکی از شاخص‌ترین و بزرگترین نمونه‌های قرآن‌نگاری ایران به حساب می‌آید. در همین زمینه و با وجود پژوهش‌های فراوانی که در خصوص پیشینه، نحوه استنساخ، شناسایی کاتب یا کاتبان احتمالی و سرگذشت این مصحف از عهد تیموری تا امروز انجام شده، پژوهشی جامع درباره مجموعه اوراق و سطور پراکنده باقیمانده از این مصحف (در داخل و خارج از ایران)، به همراه تصاویر و خوانش متن آنها تاکنون منتشر نشده است.
در همین راستا و با هدف شناخت و ارائه فهرستی دقیق از این اوراق و معرفی مجموعه‌هایی که در حال حاضر این آثار در آنها نگهداری می‌گردند، گردآوری اطلاعات این پژوهش را به روش توصیفی -کتابخانه‌ای انجام گرفته و بررسی برخی قطعات از نزدیک توسط نگارنده صورت گرفته است.با توجه به یافت‌های این پژوهش، تعداد اوراق پراکنده قرآن بایسنغری در مجموعه‌های ایران و جهان بیش از تعدادی است که تاکنون از سوی پژوهشگران معرفی و منتشر شده است. بدیهی است که یافتن قطعات گمشده این مصحف و بررسیهای بیشتر، می‌تواند چشم‌اندازهای تازه‌ای درباره سرگذشت، ویژگی‌های ساختاری و هنری (سبک خوشنویسی) این نسخه منحصربفرد پیش روی پژوهشگران این عرصه قرار دهد.
Uploads
Papers by kianoosh Motaghedi
سیراک ملکنیان؛ کاشف افق‌های بی پایان
نگاهی به جایگاه و دستاوردهای مکلنیان در تاریخ هنر مدرن و معاصر اسران
Ed: Charles Melville
From the Chehel Sotun to the ‘Emarat-e Divani of Qom: The Evolution of Royal Wall Painting during the Reign of Fath-‘Ali Shah
Kianoosh Motaghedi
از طرفی سقاخانه‌ها بخشی از هویت فرهنگی و مذهبی شهر تهران هستند که در هیاهوی زندگی مدرن به عناصری فراموش شده از تاریخ در حافظه جمعی شهروندان تبدیل شده اند. در محله‌های قدیمی تهران هنوز می‌توان سقاخانه‌هایی را مشاهده کرد که زنده و سرپا هستند و محلی برای انجام نذر و مراسم‌های مذهبی در ایام خاص مانند محرم و صفر .
عمده این سقاخانه‌ها در مناطق جنوبی شهر قرار داشتند، آن‌چنان که امروز هم می‌توان نمونه‌هایی از این سقاخانه‌ها را در محله‌هایی هم‌چون عودلاجان، چال‌میدان، بازار، سنگلج، پامنار، ری، امامزاده‌یحیی، بازارچه‌ی نواب، گذر مستوفی، شوش، امیریه و جمهوری مشاهده کرد. البته ساخت سقاخانه‌ها از دوره قاجار به بعد و علاوه بر تهران، در بسیاری از شهرهای ایران نیز الگویی تکرارشونده بود و هم‌چنان در بسیاری از شهرها می‌توان نمونه هایی از سقاخانه‌ها را در محله‌ها و بافت‌های قدیمی مشاهده کرد. در بیشتر سقاخانه‌های تهران، پنجره مشبک که کاربرد در سقاخانه را هم داشت به تقلید از ضریح امامزاده‌ها ساخته می‌شدند.
With the beginning of the Qajar era (1789–1925 CE), Tehran was chosen as the new capital and a new artistic movement began. Meanwhile, with the support of Fath-Ali Shah Qajar (1772–1834 CE), illustration as well as some almost forgotten arts such as embossing, painting and calligraphy became important once again.
The seven colour tiles produced during the Qajar era featured a wide range of decoration and variety, however, they can be categorised by the place of manufacture and by the master of the workshops in different geographical regions.
Aside from those already mentioned, seven-colour tiles during the Qajar era also featured scenes from epic narratives to mythologic character such as Demon.
در همین راستا و با هدف شناخت و ارائه فهرستی دقیق از این اوراق و معرفی مجموعه‌هایی که در حال حاضر این آثار در آنها نگهداری می‌گردند، گردآوری اطلاعات این پژوهش را به روش توصیفی -کتابخانه‌ای انجام گرفته و بررسی برخی قطعات از نزدیک توسط نگارنده صورت گرفته است.با توجه به یافت‌های این پژوهش، تعداد اوراق پراکنده قرآن بایسنغری در مجموعه‌های ایران و جهان بیش از تعدادی است که تاکنون از سوی پژوهشگران معرفی و منتشر شده است. بدیهی است که یافتن قطعات گمشده این مصحف و بررسیهای بیشتر، می‌تواند چشم‌اندازهای تازه‌ای درباره سرگذشت، ویژگی‌های ساختاری و هنری (سبک خوشنویسی) این نسخه منحصربفرد پیش روی پژوهشگران این عرصه قرار دهد.
سیراک ملکنیان؛ کاشف افق‌های بی پایان
نگاهی به جایگاه و دستاوردهای مکلنیان در تاریخ هنر مدرن و معاصر اسران
Ed: Charles Melville
From the Chehel Sotun to the ‘Emarat-e Divani of Qom: The Evolution of Royal Wall Painting during the Reign of Fath-‘Ali Shah
Kianoosh Motaghedi
از طرفی سقاخانه‌ها بخشی از هویت فرهنگی و مذهبی شهر تهران هستند که در هیاهوی زندگی مدرن به عناصری فراموش شده از تاریخ در حافظه جمعی شهروندان تبدیل شده اند. در محله‌های قدیمی تهران هنوز می‌توان سقاخانه‌هایی را مشاهده کرد که زنده و سرپا هستند و محلی برای انجام نذر و مراسم‌های مذهبی در ایام خاص مانند محرم و صفر .
عمده این سقاخانه‌ها در مناطق جنوبی شهر قرار داشتند، آن‌چنان که امروز هم می‌توان نمونه‌هایی از این سقاخانه‌ها را در محله‌هایی هم‌چون عودلاجان، چال‌میدان، بازار، سنگلج، پامنار، ری، امامزاده‌یحیی، بازارچه‌ی نواب، گذر مستوفی، شوش، امیریه و جمهوری مشاهده کرد. البته ساخت سقاخانه‌ها از دوره قاجار به بعد و علاوه بر تهران، در بسیاری از شهرهای ایران نیز الگویی تکرارشونده بود و هم‌چنان در بسیاری از شهرها می‌توان نمونه هایی از سقاخانه‌ها را در محله‌ها و بافت‌های قدیمی مشاهده کرد. در بیشتر سقاخانه‌های تهران، پنجره مشبک که کاربرد در سقاخانه را هم داشت به تقلید از ضریح امامزاده‌ها ساخته می‌شدند.
With the beginning of the Qajar era (1789–1925 CE), Tehran was chosen as the new capital and a new artistic movement began. Meanwhile, with the support of Fath-Ali Shah Qajar (1772–1834 CE), illustration as well as some almost forgotten arts such as embossing, painting and calligraphy became important once again.
The seven colour tiles produced during the Qajar era featured a wide range of decoration and variety, however, they can be categorised by the place of manufacture and by the master of the workshops in different geographical regions.
Aside from those already mentioned, seven-colour tiles during the Qajar era also featured scenes from epic narratives to mythologic character such as Demon.
در همین راستا و با هدف شناخت و ارائه فهرستی دقیق از این اوراق و معرفی مجموعه‌هایی که در حال حاضر این آثار در آنها نگهداری می‌گردند، گردآوری اطلاعات این پژوهش را به روش توصیفی -کتابخانه‌ای انجام گرفته و بررسی برخی قطعات از نزدیک توسط نگارنده صورت گرفته است.با توجه به یافت‌های این پژوهش، تعداد اوراق پراکنده قرآن بایسنغری در مجموعه‌های ایران و جهان بیش از تعدادی است که تاکنون از سوی پژوهشگران معرفی و منتشر شده است. بدیهی است که یافتن قطعات گمشده این مصحف و بررسیهای بیشتر، می‌تواند چشم‌اندازهای تازه‌ای درباره سرگذشت، ویژگی‌های ساختاری و هنری (سبک خوشنویسی) این نسخه منحصربفرد پیش روی پژوهشگران این عرصه قرار دهد.
در همین راستا، مهمترین رویدادی که طی واپسین سال‌های قرن گذشته‌ٔ میلادی (۹۹-۱۹۹۸م) در جهت شناسایی و معرفی هنرهای تصویری قاجار برگزار شده، نمایشگاهی با عنوان «نقاشی‌های سلطنتی ایران در عصر قاجار» به کوشش دکتر لیلا دیبا و دکتر مریم اختیار بوده است. حاصل این نمایشگاه که تا آن زمان و تا به امروز در نوع خود بدیع و یکه‌تاز محسوب می‌شود، در قالب کتابی با همین عنوان به چاپ رسیده و محققانی در آن قلم زده‌اند که هر یک نام و اعتباری در حیطه‌ٔ تاریخ قاجار و هنر این دوره دارند. یکی از ویژگی‌های این مجموعه، گردآوری آثار پراکنده‌ای است که به مناسبت‌های مختلف (به عنوان هدایای دیپلماتیک، پیشکش، مهاجرت خانواده‌ها و وابستگان به خارج، و یا خریداری توسط دلالان و خارجی‌ها) به موزه‌ها و مجموعه‌های خصوصی جهان راه یافته و برای نخستین بار توسط کیوریتورهای این نمایشگاه در چیدمان و ترتیبی تاریخی با خوانشی نو به نمایش درآمده است. بدیهی است بخشی از این آثار تا پیش از برگزاری این نمایشگاه نادیده بوده و در این پژوهش به مثابه اسنادی معتبر به پژوهشگران و علاقه‌مندان هنر قاجار معرفی می‌شود. این کتاب در دو بخش اصلی شامل مقالات تخصصی (تاریخی ـ هنری) و آلبوم تصاویر (به همراه شناسنامه و تحلیل محتوایی آثار) ساماندهی شده و علاوه بر نمایش تابلوهای رنگ روغنی و آبرنگ، در مواردی، نمونه‌هایی از اشیای زیرلاکی و مینایی و رسانه‌ی عکس و چاپ سنگی را هم شامل می‌شود. مطالب و تصاویر ارائه‌شده در این کتاب منحصرا مربوط به آثار خود نمایشگاه بوده، اما در مواردی خاص، نگاره‌هایی برای توضیح بیشتر یا مقایسهٔ ساختاری و موضوعی، توسط نویسندگان به اصل مطلب افزوده شده است. با وجود گذشت بیش از دو دهه از انتشار این اثر ارزشمند و اهمیت تصویری و محتوایی آن به عنوان سندی قابل تأمل در حوزهٔ مطالعات تاریخ نقاشی قاجار، مترجمان بر آن شدند تا با کسب اجازه از سرویراستار و نویسندگان کتاب، این اثر کم‌نظیر را به فارسی ترجمه و برای نخستین بار در ایران منتشر کنند.
فهرست مقالات تخصصی کتاب نقاشی‌های سلطنتی ایران در عصر قاجار عبارت است از:
مقدمهٔ دکتر لیلا دیبا بر ترجمهٔ فارسی
مقدمهٔ مترجمان
نقاشی قاجار: به روایت شخصی / بازیل ویلیام رابینسون
ایرانِ عصر قاجار: بررسی تاریخی / عباس امانت
تصویر قدرت و قدرت تصویر: نیّت و نتیجه در نخستین نقاشی‌های عصر قاجار / لیلا دیبا
از کارگاه و بازار تا هنرستان: نظام تعلیم و تولید هنر در عصر قاجار / مریم اختیار
هنر و دیپلماسی: نقاشی‌های قاجاریِ موزهٔ ارمیتاژ / اَدِل ت. آداموا
خوانشی جنسیتی از نقاشی قاجار / افسانه نجم‌آبادی
هنرهای عامیانه: حمایت و دیانت / پیتر چلکووسکی
آلبوم تصاویر (شامل ۹۷ اثر) به همراه متن‌های تحلیلی برای هر اثر به قلم نویسندگان کارشناسان هنر قاجار.
Iranian art of the Qajar period (1779-1925) has long been neglected and is little understood. This beautifully illustrated book for the first time comprehensively examines the flowering of Persian painting and the visual arts of this period. It focuses on the growth of a remarkable tradition of life-size figural painting, virtually unseen in the Islamic world. Exquisite historic manuscripts, lacquer works, calligraphies and enamels further illuminate the subject. The Qajar Epoch carries essays by leading scholars exploring the historical and social context of the period. Detailed entries describing and interpreting a wide variety of painting and artifacts, many hitherto unseen masterpieces from museums such as the Hermitage and private collections are virtually all illustrated in color and accompanied by translations of inscriptions, technical appendices and extensive bibliographies. A unique reference work, The Qajar Epoch will appeal to both specialist of pre-modern Iran and all those interested in non-Western artistic and cultural traditions.
Royal Persian Paintings: The Qajar Epoch 1785-1925 was the first major exhibition of Persian art in Qajar era which took place from October 1998 to June 1999 at Brooklyn Museum in New York. The curator of the exhibition was Layla S. Diba, Hagop Kevorkian Curator of Islamic Art at the Brooklyn Museum, a scholar of Persian art in the 18th and 19th century, assisted by Maryam Ekhtiar, Research Associate at Brooklyn Museum. The exhibition later took place at UCLA/Hammer Museum in Los Angeles from Feb 24 – May 9, 1999, and SOAS in London from July 6 – Sep 30, 1999. The catalogue of the exhibition including more than 200 images of the paintings and scholarly articles, edited by Layla S. Diba and Maryam Ekhtiar, was published later by I. B. Tauris in London.
باوجود آنکه کاشی در فضاهای سلطنتی حضور داشته، ولی همزمان گفتمان هنر عامیانه در ساختار تصویری کاشیکاری قاجار غالب‌تر است و در بیشتر موارد، سازندگان، طراحان، سفارش‌دهندگان، سوژه‌ها و خریداران این نوع آثار، وجه درباری نداشته‌اند. بنابراین تحلیل گفتمانی کاشی‌ها قاجاری تهران (متعلق به ژانر هنر عامیانه) در مقایسه و نسبت با دیگر هنرهای صناعی می‌تواند در آشکار ساختن تأثیر و برهمکنش شرایط اجتماعی و فرهنگی ایران به مثابه یک محصول زیبایی‌شناختیِ برآمده از بطن جامعه ایرانی و سنت‌های تصویری عامیانه مفید و آگاهی‌بخش باشد.
نویسنده کتاب به‌عنوان یک باستان‌شناس، مدیر دانشگاه و موزه‌ی کیوتو، در سال ۱۹۵۶م. نخستین سفر پژوهشی خود را به ایران انجام داد و از آن پس شیفته‌ی فرهنگ و هنر ، به‌ویژه تاریخ هنر سفال و سفال‌سازی ایرانی شد.
از آن زمان و تا سال ۱۹۶۴م.، چندین بار دیگر به ایران سفر کرد و به اقصی نقاط ایران رفت تا با پیشینه این هنر بیشتر آشنا شود و در نهایت مجموعه‌ی اطلاعات و دستاوردهای علمی و پژوهشی خود را در قالب کتاب حاضر منتشر کرد.
این کتاب یکی از منابع ارزشمند وکمتر شناخته شده دربارهی تاریخچه و سبک‌شناسی سفال ایران (از دوران باستان تا روزگار معاصر) است که برای نخستین‌بار به فارسی ترجمه و در ایران منتشر می‌گردد.
Meanwhile, the metallic ceramics known as “Persian lustre wares” have constantly been a matter of significance and attractiveness.
The necessary database in this research has been built up on the basis of library methods and most of the required data has been presented in 10 languages (Farsi, Arabic, English, French, German, Italian, Russian, Spanish, Japanese and Turkish) from 1885 to 2018.
Moreover, there are concise biographical notes about the prominent calligraphers and even the donors of the pages and the Qurans to provide even more information about the collection.
collection of photographs ever published of the astonishing
Nastaliq Inscriptions. Over a decade Kianoosh Motaghedi has travelled through this city to photograph Mosque’s, School’s, Tomb’s, House’s and buildings that carry the distinctive mark of calligrapher’s and tilemaker’s art.
Following the study of background and significance of Inscription in Islamic architecture of Iran, this book discusses the topic of Nastaliq Inscriptions of Tehran and Rey
while relying on the famous samples and Motaghedi`s text draws on a wealth of iconographic and technical information to illuminate the history of these remarkable decorations.
with 400 colour illustrations