Papers by Agnieszka Niemiec
Clinical Diabetology, 2014
Celiakia u dorosłych osób z cukrzycą typu 1 Celiac disease in adult patients with type 1 diabetes... more Celiakia u dorosłych osób z cukrzycą typu 1 Celiac disease in adult patients with type 1 diabetes mellitus STRESZCZENIE Cukrzycy typu 1 mogą towarzyszyć inne schorzenia au-toimmunologiczne, w tym celiakia (choroba trzewna, choroba glutenowa). U około 15% dorosłych chorych na cukrzycę typu 1 może być obecna celiakia. Zwykle przebiega skrycie, może jednak prowadzić do licz-nych epizodów hipoglikemii lub kwasicy ketonowej. Współistnienie celiakii zwiększa ryzyko wystąpienia retinopatii, nefropatii i osteoporozy. W pracy omówio-no aktualnie obowiązujące schematy diagnostyczne celiakii przeznaczone dla osób z grup dużego ryzyka, do których zaliczani są również chorzy na cukrzycę typu 1. Zwrócono szczególną uwagę na zalecenia do-tyczące badań serologicznych i ich interpretację oraz badania genetyczne, które są niezwykle przydatne w celu wykluczenia tego schorzenia. (Diabet. Klin. 2014; 3, 5: 206-211) Słowa kluczowe: cukrzyca typu 1, celiakia, badania przesiewowe ABSTRACT Type 1 diabetes m...
Diabetologia Kliniczna, 2014
Celiac disease in adult patients with type 1 diabetes mellitus STRESZCZENIE Cukrzycy typu 1 mogą ... more Celiac disease in adult patients with type 1 diabetes mellitus STRESZCZENIE Cukrzycy typu 1 mogą towarzyszyć inne schorzenia autoimmunologiczne, w tym celiakia (choroba trzewna, choroba glutenowa). U około 15% dorosłych chorych na cukrzycę typu 1 może być obecna celiakia. Zwykle przebiega skrycie, może jednak prowadzić do licznych epizodów hipoglikemii lub kwasicy ketonowej. Współistnienie celiakii zwiększa ryzyko wystąpienia retinopatii, nefropatii i osteoporozy. W pracy omówiono aktualnie obowiązujące schematy diagnostyczne celiakii przeznaczone dla osób z grup dużego ryzyka, do których zaliczani są również chorzy na cukrzycę typu 1. Zwrócono szczególną uwagę na zalecenia dotyczące badań serologicznych i ich interpretację oraz badania genetyczne, które są niezwykle przydatne w celu wykluczenia tego schorzenia. (Diabet. Klin.
Diabetes Therapy, 2020
Introduction: While a few studies have assessed the association between personality and metabolic... more Introduction: While a few studies have assessed the association between personality and metabolic outcomes in children and adolescents with type 1 diabetes (T1DM), there have been none in adults or in subjects treated with insulin pumps, and hypoglycaemic episodes have not been considered in these studies. The aim of this observational single-visit study was to assess the association between personality traits and metabolic control, hypoglycaemic episodes and insulin pump use in adult T1DM patients. Methods: Data were obtained from 52 adults with T1DM treated in a tertiary care centre (no complications or comorbidities; aged 27 ± 8 years; diabetes duration of 12.8 ± 6.8 years; treated with insulin pumps for 6.3 ± 0.4 years). ''Big Five'' personality traits (neuroticism, extraversion, openness, agreeableness and conscientiousness) were assessed using the NEO-Five Factor Inventory questionnaire. Data on HbA 1c , blood glucose levels, frequency of glucose testing, the number of hypoglycaemic episodes (\ 3.9 mmol/l), basal and prandial insulin doses, and the number and types of boluses in the last 14 days were obtained from the insulin pumps and glucometers. Results: The mean levels of the assessed parameters were: HbA 1c 7.2 ± 1.2% (55.0 ± 13.1 mmol/mol), episodes of hypoglycaemia 7.0 (3.00-9.75) and glucose tests per day 7.3 ± 3.9. All personality traits showed average intensity. None of the traits were associated with HbA 1c , glycaemia, number of glucose tests, or number or kind of insulin boluses. Conscientiousness was the only factor associated with the incidence of hypoglycaemia in both univariate (r = ? 0.46, p \ 0.001) and multivariate (b = ? 0.41, p \ 0.001) analyses. Conclusions: Despite results reported for children and adolescents, personality traits of adult patients with T1DM were not essential for metabolic control assessed by HbA 1c or for the use of insulin pump functions; however, higher conscientiousness may be related to more frequent hypoglycaemic episodes. Extrinsic factors should be searched as more relevant for
Pediatric Endocrinology Diabetes and Metabolism, 2018
Advances in medical technology, including insulin pump therapy, have not led to the expected impr... more Advances in medical technology, including insulin pump therapy, have not led to the expected improvement in glucose control of type 1 diabetes, especially in late adolescents and young adults. Objectives. The aim of the study was to evaluate metabolic control in insulin pump therapy (IPT) in late adolescents and young adults with type 1 diabetes mellitus. Material and Methods. The study was conducted in 86 subjects with type 1 diabetes, and included 45 patients aged 16-19 years (mean 17.6±1.2) treated in a pediatric outpatient clinic and 41 subjects aged 19-26 years (mean 22.8±2.2) treated in an adult outpatient clinic of the same university hospital, who received the same refund of IPT. Results. Late adolescents had a lower BMI (22.7±2.9 kg/m 2 vs. 24.2±3.2 kg/m 2 ; P<0.05), higher HbA 1 c (69.4±15.1 mmol/mol vs. 58.5±11.8 mmol/mol; P<0.001) and mean blood glucose levels (10.4±2.6 mmol/l vs. 9.2±1.4 mmol/l, P<0.05), and received higher insulin doses per day (0.85±0.23 IU/kg vs. 0.65±0.13 IU/kg; P<0.001). The mean diabetes and IPT duration, number of visits, basal/bolus insulin ratio, number of insulin boluses, blood glucose tests and the episodes of hypoglycemia were similar. Conclusions. Metabolic control in late adolescents with type 1 diabetes on IPT is significantly worse than in young adults, despite higher doses of insulin and very similar way of treatment and self-control. This may be related to the patients age or the less rigorous approach to therapeutic recommendations resulting from pediatric diabetes care. Key words type 1 diabetes mellitus, insulin pump therapy, glycemic control, adolescents, young adults Streszczenie Znaczny postęp, jaki dokonał się w ostatnich latach w leczeniu cukrzycy, nie przełożył się na uzyskanie optymalnego wyrównania metabolicznego cukrzycy typu 1, zwłaszcza u młodzieży i młodych dorosłych. Cel pracy. Celem badania była ocena wyrównania cukrzycy typu 1 u starszej młodzieży i młodych dorosłych leczonych metodą osobistej pompy insulinowej (OPI). Materiał i metody. Do badania zostało włączonych 86 osób-w tym 45 osób w wieku 16-19 lat (śr. 17,6±1,2) w poradni diabetologiczno-pediatrycznej i 41 osób w wieku 19-26 lat (śr. 22,8±2,2) w poradni diabetologicznej dla dorosłych tego samego szpitala uniwersyteckiego. Obie grupy miały taki sam stopień refundacji leczenia. Wyniki. Starsza młodzież miała niższy wskaźnik BMI (22,7±2,9 kg/m 2 vs. 24,2±3,2 kg/m 2); P<0,05, wyższe stężenie HbA 1 c (69,4±15,1 mmol/mol vs. 58,5±11,8 mmol/mol; P<0,001) i średnie glikemie (10,4±2,6 mmol/l vs. 9,2±1,4 mmol/l, P<0,05) oraz otrzymywała większe dzienne dawki insuliny (0,85±0,23 IU/kg vs. 0,65±0,13 IU/kg; P<0,001). Średnie czasy trwania cukrzycy oraz terapii pompą insulinową, liczba wizyt w przychodni, wskaźnik baza/bolusy, liczba bolusów, liczba pomiarów glikemii i epizodów hipoglikemii były podobne. Wnioski. Wyrównanie metaboliczne u starszej młodzieży z cukrzycą typu 1 leczonej metodą OPI jest istotnie gorsze niż u młodych dorosłych leczonych w ten sam sposób, mimo stosowania większych dawek insuliny i bardzo podobnego sposobu prowadzenia terapii i samokontroli. Być może, jest to związane z samym wiekiem pacjentów lub mniej rygorystycznym podejściem do zaleceń terapeutycznych, wynikającym z opieki diabetologicznopediatrycznej. Słowa kluczowe cukrzyca typu 1, terapia pompą insulinową, kontrola glikemii, młodzież, młodzi dorośli
Diabetologia Kliniczna, 2015
Diabetologia Kliniczna, 2014
Uploads
Papers by Agnieszka Niemiec