Aliye Çınar
Related Authors
İbrahim Halil Kayacan
Akdeniz Üniversitesi
Hakan Hemşinli
Yuzuncu Yil University
Faruk YORGUN
Bingol University
Neşet TOKU
Yildiz Technical University
Şükrü Süha Ak
Sakarya University
Eda BOZKURT
Hacettepe University
Musa Yanık
19 mayıs University
Murat Yıldız
Cumhuriyet University
Hakan IŞIK
Istanbul Esenyurt University
latif tokat
Ankara Sosyal Bilimler Üniversitesi / Social Sciences University of Ankara
Uploads
Papers by Aliye Çınar
onun nefs teorisinin, aynı anlatının iki farklı yüzü olduğunu göstermeyi hedefler. Sonra modern düşünce anlatısının Varlık’tan dolayısıyla ontolojiden bilgi
teorisine nasıl kaydığını takip etmeyi, Aristoteles’in nefs teorisi üzerinden okumayı dener. Aristoteles pratik hikmet (phronesis) kavramında, düşünce erdemiyle karakter erdemini; düşünsel olan ile dini veya mitsel olanı; idrak gücüyle
motivasyon/hareket yetisini; ontolojiyle epistemolojiyi birleştirebilmiştir.
Bu düşünce, ontolojinin içinde değerin kök saldığını, ahlak da varlığı büyüttüğü
varsayımına dayanır. Dahası hareket gücünden bağımsız salt düşünce odaklı
etiği veya doğal ahlakı da iptal eder. Değerler, sadece varlıkta görünür olur. Bu
nedenle olmalı ki Paul Tillich “Varlık, değeri önceler, ancak değer varlığı tamamlar, demektedir. Varlık ve varoluşun katmanlı ve çok boyutluluğu anlamına
gelir bu. Yine Tillich, “bilge olmak için iyi olmanın gereğine” işaret ederek, bilgi ve değeri birleştirir. Hareket motivasyonu sorunlu olan bir varoluş, düşünce
erdemi bakımından da noksan kalacaktır. Bilme, salt düşünceye dönük değildir,
aynı zamanda eylemseldir, çünkü o iyi olmayı gerektirir. Nitekim Grek düşüncesinde de “ahlâk ve bilişsellik ayrı değildir.” Esasında ahlak salt düşünsel değil
eylem boyutu olduğu için ve irade etkin olacağından insan varoluşunun düşünce erdemi yanında, karakter erdemini de işin içine dâhil etmek ister
onun nefs teorisinin, aynı anlatının iki farklı yüzü olduğunu göstermeyi hedefler. Sonra modern düşünce anlatısının Varlık’tan dolayısıyla ontolojiden bilgi
teorisine nasıl kaydığını takip etmeyi, Aristoteles’in nefs teorisi üzerinden okumayı dener. Aristoteles pratik hikmet (phronesis) kavramında, düşünce erdemiyle karakter erdemini; düşünsel olan ile dini veya mitsel olanı; idrak gücüyle
motivasyon/hareket yetisini; ontolojiyle epistemolojiyi birleştirebilmiştir.
Bu düşünce, ontolojinin içinde değerin kök saldığını, ahlak da varlığı büyüttüğü
varsayımına dayanır. Dahası hareket gücünden bağımsız salt düşünce odaklı
etiği veya doğal ahlakı da iptal eder. Değerler, sadece varlıkta görünür olur. Bu
nedenle olmalı ki Paul Tillich “Varlık, değeri önceler, ancak değer varlığı tamamlar, demektedir. Varlık ve varoluşun katmanlı ve çok boyutluluğu anlamına
gelir bu. Yine Tillich, “bilge olmak için iyi olmanın gereğine” işaret ederek, bilgi ve değeri birleştirir. Hareket motivasyonu sorunlu olan bir varoluş, düşünce
erdemi bakımından da noksan kalacaktır. Bilme, salt düşünceye dönük değildir,
aynı zamanda eylemseldir, çünkü o iyi olmayı gerektirir. Nitekim Grek düşüncesinde de “ahlâk ve bilişsellik ayrı değildir.” Esasında ahlak salt düşünsel değil
eylem boyutu olduğu için ve irade etkin olacağından insan varoluşunun düşünce erdemi yanında, karakter erdemini de işin içine dâhil etmek ister