Մեխակ Քուռի
| Մեխակ Քուռի | |
| Դասակարգում | |
| Թագավորություն | Բույսեր (Plantae) |
| Ենթատիպ | Սերմնավոր բույսեր (Spermatophytes) |
| Կարգ | Մեխակածաղկավորներ (Caryophyllales) |
| Ընտանիք | Մեխակազգիներ (Caryophyllaceae) |
| Ենթաընտանիք | Մեխակայիններ (Caryophylloideae) |
| Տրիբա | Caryophylleae |
| Ցեղ | Մեխակ (Dianthus) |
| Տեսակ | Մեխակ Քուռի (D. cyri) |
| Միջազգային անվանում | |
| Dianthus cyri | |
Մեխակ Քուռի (լատին․՝ Dianthus cyri), մեխակազգիների ընտանիքին պատկանող ծածկասերմ բույս։
Նկարագրություն
խմբագրելՄիամյա խոտաբույս է, որն ունի 15-30 սմ բարձրություն։ Բաժակը գորտնուկավոր է և 15 մմ երկարությամբ։ Պսակաթերթերը բաց մանուշակագույն են, ճեղքված-ատամնավոր, մերկ[1]։
Տարածվածություն
խմբագրելՀայաստանում հայտնի է Երևանի ֆլորիստական շրջանում (Արարատ ավանի շրջակայք, Վեդի, Աշտարակ)։ Նաև աճում է Արևմտյան և Անդրկովկասում, Նախիջևանում, Արաբական թերակղզում, Իրաքում, Իրանում և Աֆղանստանում[1]։
Էկոլոգիա
խմբագրելԱճում է ստորին լեռնային գոտում՝ ծովի մակարդակից 900-1200 մ բարձրությունների վրա, գետերի ավազոտ ափերին, աղակալված ճահիճներում, շիբլյակում։ Ծաղկում է հունիս ամսին, պտղաբերում՝ հուլիսին[1]։
Պահպանություն
խմբագրելՎտանգված տեսակ է։ Տարածման և բնակության շրջանների մակերեսը 500 կմ²-ից պակաս է։ Տեսակի տարածման և բնակության շրջանների կրճատման պատճառ կարող են դառնալ ինտենսիվ տնտեսական գործունեությունը, հողերի յուրացումը գյուղատնտեսական հանդակների համար, ճահիճների չորացումը և բուսականության այրումը։ Հայաստանի Կարմիր գրքի առաջին հրատարակության մեջ ընդգրկված էր որպես ոչնչացման սպառնալիքին ենթակա տեսակ։ CITES-ի և Բեռնի կոնվենցիաների հավելվածներում ընդգրկված չէ[1]։
Ներկայումս Արարատի ճահիճները առանձնացվել են որպես բնության հուշարձան, սակայն պահպանության իրական գործողություններ չեն իրականացվում[1]։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Հայաստանի Կարմիր գիրք. Երևան: Հայաստանի բնապահպանության նախարարություն. 2010. ISBN 978-99941-2-420-6.
 | Վիքիցեղերն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մեխակ Քուռի» հոդվածին։ |