Καθένας από μας, σύμφωνα με την Πρόνοια του Θεού, φέρει μέσα του κάποιο πόνο, μερικές φορές αυτός ο πόνος, που εκφράζεται με θλίψη, αρρώστια, ή δυσαρέσκεια, μας συνοδεύει ήδη από τις πρώτες ημέρες της ζωής μας... Ενώ ο Κύριος, βλέπει ποια είναι η σχέση μας με όλες αυτές τις μακροχρόνιες ή πρόσφατες εμφανίσεις των πρόσκαιρων θλίψεων, ατυχιών και βασάνων της ζωής μας. Καθιστάμεθα γιοι του Θεού μέσω της χάριτος, που αντιλαμβανόμαστε τα πάντα σαν από τα χέρια του Πατέρα μας και συνειδητοποιώντας, ότι οτιδήποτε ο Κύριος δίνει στη ζωή μας, είναι τόσο χρήσιμο, ώστε να το παραβλέψουμε και επομένως χρήσιμο για να αποκτήσουμε την αιώνια ζωή, προκειμένου να ενδυναμώσουμε και να κατευθύνουμε την ψυχή μας προς την αιώνια ζωή, καθώς τότε μόνον θα γίνουμε σοφοί, ειδάλλως θα καταλήξουμε αυτό, που κάποιοι μας χαρακτηρίζουν με την τρομερή λέξη «μουρμούρης» όταν αρχίζουμε να γκρινιάζουμε στο Θεό για τις περιστάσεις και για τους εαυτούς μας.