Saltar ao contido

Vespula vulgaris

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Vespula vulgaris

Vespula vulgaris en voo
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Arthropoda
Clase: Insecta
Orde: Hymenoptera
Suborde: Apocrita
Superfamilia: Vespoidea
Familia: Vespidae
Subfamilia: Vespinae
Xénero: Vespula
Especie: V. vulgaris
Nome binomial
Vespula vulgaris
(Linnaeus, 1758)
Sinonimia
Véxase o texto

Vespula vulgaris é unha especie de insecto himenóptero da suborde dos apócritos, superfamilia dos vespoideos, familia dos véspidos, subfamilia dos vespinos, unha das comprendidas no xénero Vespula.

Taxonomía

[editar | editar a fonte]

Descrición

[editar | editar a fonte]

A especie foi descrita en 1758 por Linneo baixo o nome de Vespula vulgaris.[1]

Etimoloxía

[editar | editar a fonte]

Para a do xénero, ver Vespula.

O epíteto específico, vulgaris, Linneo tomouno do latín clásico vulgāris, -e, "común".

Sinónimos

[editar | editar a fonte]

Ademais de polo nome actualmente válido, a especie coñeceuse tamén polos sinónimos:[1]

  • Vespa communis de Saussure, 1857
  • Vespa mixta Schenck, 1853
  • Vespa pseudogermanica Stolfa, 1932
  • Vespa sexcincta Panzer, 1799
  • Vespa vulgaris Linnaeus, 1758 (protónimo)
  • Vespa westwoodi Shipp., 1893

Características

[editar | editar a fonte]
Cabeza de V. germanica
Cabeza de V. vulgaris

Vespula vulgaris é unha avespa eusocial que constrúe o seu niño de papel en ou sobre unha estrutura capaz de soportalo. Unha raíña fundadora busca unha árbore oca, ou unha cavidade dunha parede, fenda de rocha ou incluso un burato feito por mamíferos para construír o niño. O ciclo das colonias ten unha duración de aproximadamente 6-11 meses, e cada ciclo de colonias produce ao redor de 3 000 a 8 000 larvas.[Cómpre referencia]

A extraordinaria capacidade de adaptación de V. vulgaris permítelle vivir nunha ampla gama de hábitats, desde áreas moi húmidas até ambientes artificiais como xardíns e estruturas humanas. Esta especie, xunto con outras especies de avespa como Vespula germanica, impactaron nos ecosistemas, especialmente nos de Nova Zelandia e Australia, onde foron importadas polos humanos, e con frecuencia causan danos nos cultivos froiteiros e poñen en perigo aos humanos.[2]

As obreiras adultas de V. vulgaris miden uns 12-17 mm desde a cabeza até a punta final do abdome,[3] e unha masa corporal de 84,1 ± 19,0 mg.[4] mentres que a raíña mide uns 20 mm de longo. Ten cores aposemáticas negras e amarelas; bandas pronotais amarelas, que son case paralelas entre si, e puntos e aneis negros no abdome. As raíñas e as obreiras son moi similares a Vespula germanica, excepto cando se ven de fronte, xa que a cara de V. vulgaris carece dos tres puntos negros de V. germanica. En cambio, ten só unha marca negra no seu clípeo, que adoita ter forma de áncora ou de puñal. Isto refírese só ás raíñas e ás obreiras. Ademais, a identificación desta especie pode ser difícil porque a marca negra do seu clípeo ás veces pode parecer rota, facéndoa de novo parecer a V. germanica.[5]

Aínda son máis difíciles de distinguir os machos de ambas as especies os machos. Case indetectábel a simple vista, a única identificación dos machos de V. vulgaris é buscar as distintas formas das puntas do edeago,[6] e os procesos laterais dos seus xenitais.[2]

Distribución e hábitat

[editar | editar a fonte]

Vespula vulgaris é unha especie paleártica.[7] Encóntrase nunha ampla gama de países, incluíndo o Reino Unido, Alemaña, a India, e a China. É unha especie invasora en Nova Zelandia,[8] Australia e Suramérica.[5]. Até 2010 pensábase que tamén estaba en Norteamérica, pero os datos moleculares e morfolóxicos mostraban que os exemplares identificados como V. vulgaris en Norteamérica eran Vespula alascensis, que antes se considerara un sinónimo taxonómico, pero agora considérase unha especie separada.[7]

V. vulgaris ten alta capacidade de adaptación en diferentes ambientes. Prolifera na maioría dos tipos de hábitats, incluíndo praderías, bosques naturais e artificiais, terras arbustivas e incluso en zonas urbanas, como xardíns, hortas e edificios. Porén, require que a temperatura sexa moderadamente cálida, porque a súa actividade de forraxe depende da temperatura (por riba de 2 °C).[9]

  1. 1,0 1,1 Vespula vulgaris (Linnaeus, 1758) no GBIF. Consultado o 5 de xullo de 2021.
  2. 2,0 2,1 Clapperton, B. K.; P., LO; H., Moller; G., Sandlant (1989). "Variation in colour marking of German Wasps Vespula germanica (F.) and Common Wasps Vespula vulgaris (L.) (Hymenoptera: Vespidae) in New Zealand". New Zealand Journal of Zoology 16 (3): 303–313. doi:10.1080/03014223.1989.10422895. 
  3. "Story: Wasps and bees". Te Ara – the Encyclopedia of New Zealand. Consultada o 9 de xullo de 2021,
  4. Steinmetz, I. & Schmolz, E. (2005): "Nest odor dynamics in the social wasp Vespula vulgaris". Die Naturwissenschaften 92 (9): 414–418.
  5. 5,0 5,1 "Wasp Identification". www.eakingbirds.com. Trevor and Dilys Pendleton. Consultada o 9 de xullo de 2021.
  6. O edeago, situado no abdome, é o órgano copulador dos insectos machos, a través do cal segregan o esperma desde os testículos durante a cópula coa femia.
  7. 7,0 7,1 Carpenter, James M.; Glare, Travis R. (2010). "Misidentification of Vespula alascensis as V. vulgaris in North America (Hymenoptera: Vespidae; Vespinae)" (PDF). American Museum Novitates 3690 (3690): 1–7. doi:10.1206/706.1. hdl:2246/6074. 
  8. Noted. "Wasps: The $2 billion threat to New Zealand's birds and bees". Noted (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 28 de xaneiro de 2019. Consultado o 9 de xuño de 2021. 
  9. "Vespular vulgaris" na EOL. Consultada o 9 de xullo de 2021.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Aguiar, Alexandre P. et al. (2013): "Order Hymenoptera". En Zhang, Z.-Q. (ed.): "Animal Biodiversity: An Outline of Higher-level Classification and Survey of Taxonomic Richness (Addenda 2013)". Zootaxa 3703: 1–82.
  • Baranek, B., Kuba, K., Bauder, J. & Krenn, H. (2018): "Mouthpart dimorphism in male and female wasps of Vespula vulgaris and Vespula germanica (Vespidae, Hymenoptera)". Deutsche Entomologische Zeitschrift 65 (1): 65–74.
  • Borror, D. J., DeLong, D. M. & Triplehorn, C. A. (1976): An introduction to the study of insects, 4ª ed. Nova York, Chicago: Holt, Rinehart and Winston. ISBN 0-0308-8406-3.
  • Carpenter, J. M. (2009): "Vespula rufosignata Eck, a synonym of Vespula vulgaris (Linnaeus) (Hymenoptera: Vespidae, Vespinae)". Boletín de la Sociedad Entomológica Aragonesa 45: 292.
  • Carpenter, J. M. & Glare, T. R. (2010): "Misidentification of Vespula alascensis as V. vulgaris in North America (Hymenoptera: Vespidae; Vespinae)". American Museum novitates (3690).
  • Grimaldi, D. & Engel, M. S. (2005): Evolution of the Insects. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-5218-2149-0.
  • Huber, John T. (2009): "Biodiversity of Hymenoptera". Capítulo 12. En Robert G. Foottit & Peter H. Adler: Insect Biodiversity: Science and Society. Hoboken, New Jersey: Blackwell Publishing. ISBN 978-1-4051-5142-9.
  • Michener, Charles D. (2007): The Bees of the World. 2ª ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-8573-0.
  • O'Toole, Christopher & Raw, Anthony (1999): Bees of the world. Londres: Cassell & Co. ISBN 0-8160-5712-5.
  • Sharkey, Michael J. (2007): "Phylogeny and Classification of Hymenoptera". Zootaxa 1668: 521–548.
  • Sharkey, M. J.; Carpenter, J. M & Vilhelmsen, L. (2012): "Phylogenetic relationships among superfamilies of Hymenoptera". Cladistics 28 (1): 80–112.
  • Vilhelmsen, Lard (2001): "Phylogeny and classification of the extant basal lineages of the Hymenoptera (Insecta)". Zoological Journal of the Linnean Society 131: 393–442.

Outros artigos

[editar | editar a fonte]