Tetróxido de dinitróxeno

Tetróxido de dinitróxeno
	Dióxido de nitróxeno a diferentes temperaturas; O dióxido de nitróxeno a −196 °C, 0 °C, 23 °C, 35 °C e 50 °C. O (NO; 2) convértese en tetróxido de dinitróxeno incoloro (N; 2O; 4) a baixas temperaturas e reverte a NO; 2 a temperaturas máis altas.
	Nome IUPAC Tetróxido de dinitróxeno
Identificadores
Número CAS	10544-72-6
PubChem	25352
ChemSpider	23681
UNII	M9APC3P75A
Número CE	234-126-4
Número UN	1067
ChEBI	CHEBI:29803
Número RTECS	QW9800000
Referencia Gmelin	2249
Imaxes 3D Jmol	Image 1
	SMILES [O-][N+](=O)[N+]([O-])=O ;
	InChI InChI=1S/N2O4/c3-1(4)2(5)6; Key: WFPZPJSADLPSON-UHFFFAOYSA-NModelo:Stdinchicite InChI=1/N2O4/c3-1(4)2(5)6; Key: WFPZPJSADLPSON-UHFFFAOYAS;
Propiedades
Fórmula molecular	N2O4
Masa molecular	92,011 g/mol
Aspecto	Líquido incoloro, gas laranxa
Densidade	1,44246 g/cm3 (líquido, 21 °C)
Punto de fusión	−112 °C; −170 °F; 161 K
Punto de ebulición	2 169 °C; 3 936 °F; 2 442 K
Solubilidade en auga	Reacciona ata formar ácidos nítrico e nitroso
Presión de vapor	96 kPa (20 °C)
Susceptibilidade magnética (χ)	−23,0·10−6 cm3/mol
Índice de refracción (nD)	1,00112
Estrutura
Forma da molécula	Plana, D2h
Momento dipolar	pequeno, distinto de cero
Termoquímica
Entalpía estándar; de formación ΔfHo298	+9,16 kJ/mol
Entropía molar; estándar So298	304,29 J/K⋅mol
Perigosidade
Pictogramas GHS
Palabra sinal GHS	Danger
NFPA 704	0 3 0
Punto de inflamabilidade	Non inflamable
	; Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa.

Este artigo é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.

O tetróxido de dinitróxeno, referido tamén como tetróxido de nitróxeno, é un composto químico de fórmula N₂O₄. É un axente reactivo útil en síntese química. Forma un equilibrio de mestura co dióxido de nitróxeno. A súa masa molar é de 92,011 g/mol.

O tetróxido de dinitróxeno é un oxidante moi potente. É hipergólico (reacciona espontaneamente) en contacto con varias formas de hidracina, formando xuntos unha combinación de propelente para foguetes.

Estrutura e propiedades

O tetróxido de dinitróxeno pode considerarse como a unión de dous grupos nitro (-NO₂). Mantensen en equilibrio de mestura co dióxido de nitróxeno.^[3] A molécula é plana cunha distancia de ligazón entre nitróxenos de 1,78 Å e entre nitróxenos e osíxenos de 1,19 Å. A distancia entre N-N correspóndese cunha ligazón débil ao ser significativamente maior que a ligazón media entre nitróxenos soltos, de 1,45 Å.^[4] Isto resulta na deslocalización simultánea do par de electróns de ligazón ó longo de toda a molécula e unha repulsión electrostática considerable dos orbitais moleculares doblemente ocupados de cada NO₂^[5].

A diferenza do NO₂, o N₂O₄ é diamagnético ao non ter electróns desaparellados^[6]. O líquido é incoloro pero podo adquirir tons marróns e amarelos debido á presenza de NO₂.

Notas

↑ International Chemical Safety Card https://www.ilo.org/dyn/icsc/showcard.display?p_lang=en&p_card_id=0930&p_version=2
↑ ^2,0 ^2,1 P.W. Atkins and J. de Paula, Physical Chemistry (8th ed., W.H. Freeman, 2006) p.999
↑ Bent, Henry A. (1963). "Dimers of Nitrogen Dioxide. II. Structure and Bonding". Inorganic Chemistry 2 (4): 747–752. doi:10.1021/ic50008a020.
↑ Petrucci, Ralph H.; Harwood, William S.; Herring, F. Geoffrey (2002). General chemistry: principles and modern applications (8th ed.). Upper Saddle River, N.J: Prentice Hall. p. 420. ISBN 978-0-13-014329-7. LCCN 2001032331. OCLC 46872308.
↑ Ahlrichs, Reinhart; Keil, Frerich (1974-12-01). "Structure and bonding in dinitrogen tetroxide (N2O4)". Journal of the American Chemical Society 96 (25): 7615–7620. ISSN 0002-7863. doi:10.1021/ja00832a002.
↑ Holleman, A. F.; Wiberg, E. "Inorganic Chemistry" Academic Press: San Diego, 2001. ISBN 978-0-12-352651-9.

Véxase tamén

Outros artigos

[1] International Chemical Safety Card https://www.ilo.org/dyn/icsc/showcard.display?p_lang=en&p_card_id=0930&p_version=2

[Atkins-2] 2,0 ^2,1 P.W. Atkins and J. de Paula, Physical Chemistry (8th ed., W.H. Freeman, 2006) p.999

[3] Bent, Henry A. (1963). "Dimers of Nitrogen Dioxide. II. Structure and Bonding". Inorganic Chemistry 2 (4): 747–752. doi:10.1021/ic50008a020.

[4] Petrucci, Ralph H.; Harwood, William S.; Herring, F. Geoffrey (2002). General chemistry: principles and modern applications (8th ed.). Upper Saddle River, N.J: Prentice Hall. p. 420. ISBN 978-0-13-014329-7. LCCN 2001032331. OCLC 46872308.

[5] Ahlrichs, Reinhart; Keil, Frerich (1974-12-01). "Structure and bonding in dinitrogen tetroxide (N2O4)". Journal of the American Chemical Society 96 (25): 7615–7620. ISSN 0002-7863. doi:10.1021/ja00832a002.

[6] Holleman, A. F.; Wiberg, E. "Inorganic Chemistry" Academic Press: San Diego, 2001. ISBN 978-0-12-352651-9.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]