Saltar ao contido

Subtipos do VIH

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Virus da inmunodeficiencia humana

Árbore filoxenética dos virus da inmunodeficiencia simia (SIV) e dos virus da inmunodeficiencia humana (HIV).
Clasificación científica
Grupo: VI (Virus ARN monocatenario retrotranscrito)
Familia: Retroviridae
Xénero: 'Lentivirus'
Especies
  • Virus da inmunodeficiencia humana 1
  • Virus da inmunodeficiencia humana 2

Os subtipos do VIH son as agrupacións máis pequenas en que se clasifican as distintas clases do virus da inmunodeficiencia humana (VIH) segundo a súa secuencia xenética. Existen dous grandes tipos do virus da inmunodeficiencia humana, o VIH-1 e o VIH-2 (en inglés, HIV-1 e HIV-2), que á súa vez están divididos en varios grupos e estes en subtipos. Un dos atrancos que se encontraron no tratamento do VIH foi a súa grande variabilidade xenética.[1] O VIH-1 está relacionado con virus que afectan a chimpancés e gorilas que viven en África occidental, mentres que o VIH-2 está relacionado con virus que afectan ao mono mangabey (Cercocebus atys).[2] O virus HIV-1 subdivídese en grupos, dos cales os do grupo M son os máis predominantes e principais responsables da pandemia de SIDA. O grupo M pode ser á súa vez subdividido en subtipos baseándose nos datos da súa secuencia xenética. Coñecer os subtipos é importante, porque algúns deles son máis virulentos ou máis resistentes ás diferentes medicacións. Igualmente, o VIH-2 está dividido en grupos, pero é menos virulento e menos transmisible ca o VIH-1, aínda que co tempo acaba producindo tamén SIDA, e está menos estendido polo mundo.

Tipos de VIH

[editar | editar a fonte]

VIH-1

[editar | editar a fonte]

O VHH-1 (ou HIV-1) é a cepa máis común e patoxénica do virus. Os científicos divídeno nun grupo principal, o grupo M, e dous ou máis grupos menores. Cada grupo crese que representa unha transmisión independente do virus da inmunodeficiencia simia (VIS ou, en inglés, SIV) aos humanos (pero os subtipos dentro de cada grupo non, xa que se orixinaron nos humanos).[2]. Encóntranse un total de 39 ORFs en cada un dos seis posibles marcos de lectura presentes na secuencia xenómica completa do VIH-1,[3] pero só uns poucos deles son funcionais.

Grupo M

[editar | editar a fonte]

"M" significa "maior" (major). É o grupo máis común con diferenza do VIH, xa que aparece no 90% dos casos de VIH/SIDA. O grupo M subdivídese en clados, chamados subtipos, que se denominan tamén con letras. Existen tamén "formas recombinantes circulantes" ou CRFs que se orixinaron por recombinación entre virus de diferentes subtipos cando varios subtipos infectan á vez a unha mesma persoa, que se denominan con números e letras. Por exemplo, CRF12_BF, é un recombinante entre os subtipos B e F.

Os subtipos do grupo M atopados son:

Estes subtipos poden ser divididos máis en sub-subtipos aos que se lle dan números, como A1 ou A2. Porén, esta lista non é definitiva, xa que é probable que se descubran máis tipos.[10]

Prevalencia no mundo dos subtipos de VIH-1 en 2002.

Grupo N

[editar | editar a fonte]

"N" é a inicial de non, xa que significa "non-M, non-O". Este grupo descubriuse en 1998 e só foi atopado no Camerún. Desde 2006, só se identificaron 10 infeccións polo virus do grupo N.[11]

Grupo O

[editar | editar a fonte]

"O" significa Outlier (~atípico). Xeralmente non se detecta fóra de África centrooccidental. É máis común no Camerún, onde un estudo de 1997 encontrou que un 2% das mostras positivas de VIH eran do grupo O.[12] Este grupo causou algunha preocupación porque non podía ser detectado polas versións iniciais dos tests de detección do VIH-1, pero desenvolvéronse outros máis avanzados que detectan tamén os grupos O e N.[13]

Grupo P

[editar | editar a fonte]

En 2009, informouse do descubrimento dunha nova secuencia do VIH que tiña grande semellanza cun virus de inmunodeficiencia simia recentemente descuberto en gorilas salvaxes (o SIVgor) e menor co virus de inmunodeficiencia de chimpancés (SIVcpz). O virus fora illado dunha muller camerunesa residente en Francia diagnosticada de infección por VIH-1 en 2004. Os científicos que informaron desta nova secuencia situárona nun novo grupo proposto chamado P "pendente da identificación de máis casos en humanos".[14][15][16]

VIH-2

[editar | editar a fonte]

O VIH-2 (ou HIV-2) é un virus principalmente localizado en África, e está pouco estendido fóra dese continente. Os primeiros casos fóra de África apareceron na década de 1980.[17] Moitos test para o VIH-1 tamén detectan o VIH-2.[18]

En 2010 coñecíanse 8 grupos do VIH-2, denominados do A ao H. Deles, só os grupos A e B son epidémicos. O grupo A está estendido principalmente en África occidental, principalmente central, pero tamén máis ao sur como en Angola, e noutras partes como Mozambique, Brasil, India, e está moi limitado en Europa e os EEUU. O grupo B está principalmente confinado en África occidental.[19][20]

O VIH-2 está relacionado principalmente co virus da inmunodeficiencia simia endémico da especie de mono mangabey Cercocebus atys atys (SIVsmm), unha especie de mono que habita os bosques do litoral de África occidental. As análises filoxenéticas mostran que os virus máis estreitamente relacionados coas dúas cepas epidémicas do VIH-2 (grupos A e B) son o SIVsmm os monos mangabey do bosque Tai, situado en Costa do Marfil.[19]

Hai outros seis grupos de VIH-2 (do C ao H), que foron cada un deles atopados só nunha persoa. Todos eles parecen derivar de transmisións independentes desde o mono mangabey aos humanos. Os grupos C e D atopáronse en dúas persoas en Liberia, os grupos E e F descubríronse en dúas persoas en Serra Leoa, e os grupos G e H detectáronse en dúas persoas de Costa do Marfil. Cada unha destas cepas do VIH-2, das cales os humanos son probablemente hóspedes, está máis estreitamente relacionado con cepas do SIVsmm de poboacións de monos mangabey que viven no mesmo país no que foron encontradas as infeccións en humanos.[19][20]

Mutacións resistentes aos fármacos

[editar | editar a fonte]

Debido a mutacións xenéticas orixínanse illados do VIH-1 e VIH-2 con resistencia ás drogas antirretrovirais, que foron analizados. A base de datos Stanford HIV Drug Resistance Database e a International AIDS Society publicaron listas dos máis importantes deles; o primeiro ano a lista incluía 80 mutacións comúns, que despois se elevaron a 93. Está dispoñible na Stanford HIV RT and Protease Sequence Database.

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ Robertson DL, Hahn BH, Sharp PM (1995). "Recombination in AIDS viruses". J. Mol. Evol. 40 (3): 249–59. PMID 7723052. doi:10.1007/BF00163230. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Sharp, P. M.; Hahn, B. H. (2011). "Origins of HIV and the AIDS Pandemic". Cold Spring Harbor Perspectives in Medicine 1 (1): a006841–a006835. doi:10.1101/cshperspect.a006841. PMC 3234451. PMID 22229120.
  3. ↑ Dwivedi VD, Pandey A and Mishra SK, In-Silico Identification of New Genes in Hiv-1 by ORF Prediction Method. I. Res. J. Biological Sci., 1(7), 52-54(2012)
  4. ↑ Bobkov AF, Kazennova EV, Selimova LM; et al. (2004). "Temporal trends in the HIV-1 epidemic in Russia: predominance of subtype A". J. Med. Virol. 74 (2): 191–6. PMID 15332265. doi:10.1002/jmv.20177. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Goudsmit, Jaap. Viral Sex; The Nature of AIDS. Oxford University Press. New York, New York, 1997. Pg. 51-58. Retrieved May 25, 2008.
  6. ↑ Los Alamos National Laboratory (2005-2006) 'The Circulating Recombinant Forms (CRFs)'[1]
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 [2] Introduction to HIV types, groups and subtypes. March 3, 2008. Retrieved May 25, 2008.
  8. ↑ Gao F et. al (1998, December) 'An Isolate of Human Immunodeficiency Virus Type 1 Originally Classified as Subtype I Represents a Complex Mosaic Comprising Three Different Group M Subtypes (A, G, and I)' Journal of Virology 72(12). PMID 9811767.
  9. ↑ Hemelaar J, Gouws E, Ghys PD, Osmanov S. (2006). "Global and regional distribution of HIV-1 genetic subtypes and recombinants in 2004.". AIDS 20 (16): W13–23. PMID 17053344. doi:10.1097/01.aids.0000247564.73009.bc. 
  10. ↑ HIV types, subtypes, groups & strains
  11. ↑ Julie Yamaguchi, Ruthie Coffey, Ana Vallari, Charlotte Ngansop, Dora Mbanya, Nicaise Ndembi, Lazare Kaptué, Lutz G. Gürtler, Pierre Bodelle, Gerald Schochetman, Sushil G. Devare, Catherine A. Brennan (2006). "Identification of HIV Type 1 Group N Infections in a Husband and Wife in Cameroon: Viral Genome Sequences Provide Evidence for Horizontal Transmission". AIDS Research and Human Retroviruses 22 (1): 83–92. PMID 16438650. doi:10.1089/aid.2006.22.83. 
  12. ↑ Peeters M, Gueye A, Mboup S, Bibollet-Ruche F, Ekaza E, Mulanga C, Ouedrago R, Gandji R, Mpele P, Dibanga G, Koumare B, Saidou M, Esu-Williams E, Lombart JP, Badombena W, Luo N, Vanden Haesevelde M, Delaporte E (1997). "Geographical distribution of HIV-1 group O viruses in Africa". AIDS 11 (4): 493–8. PMID 9084797. doi:10.1097/00002030-199704000-00013. 
  13. ↑ "Copia arquivada" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 21 de setembro de 2007. Consultado o 24 de marzo de 2013. 
  14. ↑ Plantier JC, Leoz M, Dickerson JE, De Oliveira F, Cordonnier F, Lemée V, Damond F, Robertson DL, Simon F (2009). "A new human immunodeficiency virus derived from gorillas". Nature Medicine 15 (8): 871–2. PMID 19648927. doi:10.1038/nm.2016. 
  15. ↑ "New HIV strain discovered". Associated Press (CBC News). 2009-08-03. Arquivado dende o orixinal o 05 de agosto de 2009. Consultado o 2009-08-03. 
  16. ↑ Donald G. McNeil, Jr. (September 16, 2010). "Precursor to H.I.V. Was in Monkeys for Millennia". New York Times. Consultado o 2010-09-17. Pero P parece terse transmitido do gorila; foi descuberto neste último ano, e só nunha muller, que era do Camerún, onde os gorilas das terras baixas se cazan para comer. 
  17. ↑ "HIV-2". Arquivado dende o orixinal o 15 de xaneiro de 2013. Consultado o 24 de marzo de 2013. 
  18. ↑ "CBER - Donor Screening Assays for Infectious Agents and HIV Diagnostic Assays". Arquivado dende o orixinal o 11 de maio de 2009. Consultado o 24 de marzo de 2013. 
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 Santiago, M. L.; Range, F.; Keele, B. F.; Li, Y.; Bailes, E.; Bibollet-Ruche, F.; Fruteau, C.; Noe, R.; Peeters, M. (2005). "Simian Immunodeficiency Virus Infection in Free-Ranging Sooty Mangabeys (Cercocebus atys atys) from the Taï Forest, Côte d'Ivoire: Implications for the Origin of Epidemic Human Immunodeficiency Virus Type 2". Journal of Virology 79 (19): 12515–27. PMC 1211554. PMID 16160179. doi:10.1128/JVI.79.19.12515-12527.2005. 
  20. ↑ 20,0 20,1 Marx PA, Alcabes PG, Drucker E (2001). "Serial human passage of simian immunodeficiency virus by unsterile injections and the emergence of epidemic human immunodeficiency virus in Africa". Philos Trans R Soc Lond B Biol Sci 356 (1410): 911–20. PMC 1088484. PMID 11405938. doi:10.1098/rstb.2001.0867. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Subtipos_do_VIH&oldid=6107091»