Louise Glück
Louise Glück, nada en Nova York o 22 de abril de 1943 e finada o 13 de outubro de 2023, foi unha poeta estadounidense en lingua inglesa. Foi a duodécima poeta laureada (2003-2004) pola Biblioteca do Congreso dos Estados Unidos e concedéronlle o premio Nobel de Literatura en 2020.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Louise Glück é autora de trece libros de poesía, entre os que se inclúen Averno, The Seven Ages, Vita Nova, polo que foi galardoada co Premio de Poesía de The New Yorker, Meadowlands, The Wild Iris, polo que recibiu o Premio Pulitzer de Poesía e o Premio William Carlos Williams da Poetry Society of America, Ararat, polo que obtivo o Premio Nacional de poesía Rebekah Johnson Bobbit; mentres que con The Triumph of Achiles recibiu, entre outros, o National Book Critics Circle Award.
Tamén publicou unha colección de ensaios, Proofs and Theories: Essays on Poetry(1994), coa que gañou o PEN Martha Albrand Award for Nonfiction.
Finou o 13 de outubro de 2023.[1]
Poemarios publicados
[editar | editar a fonte]- Firstborn (The New American Library, 1968)
- The House on Marshland (The Ecco Press, 1975) ISBN 978-0912946184
- Descending Figure (The Ecco Press, 1980) ISBN 978-0912946719
- The Triumph of Achilles (The Ecco Press, 1985) ISBN 978-0880010818
- Ararat (The Ecco Press, 1990) ISBN 978-0880012478
- The Wild Iris (The Ecco Press, 1992) ISBN 978-0880012812
- The First Four Books of Poems (The Ecco Press, 1995) ISBN 978-0880014212
- Meadowlands (The Ecco Press, 1997) ISBN 978-0880014526
- Vita Nova (The Ecco Press, 1999) ISBN 978-0880016346
- The Seven Ages (The Ecco Press, 2001) ISBN 978-0060185268
- Averno (Farrar, Strauss e Giroux, 2006) ISBN 978-0374107420
- A Village Life (Farrar, Strauss e Giroux, 2009) ISBN 978-0374283742
- Poems: 1962-2012 (Farrar, Strauss e Giroux, 2012) ISBN 978-0374126087
- Faithful and Virtuous Night (Farrar, Strauss e Giroux, 2014) ISBN 978-0374152017
Obra traducida para o galego
[editar | editar a fonte]- Tres poemas de Louise Glück. Tradución de Carlos Lema. (Euseino? Editores, 2020)[2]
- Receitas de inverno desde a comunidade. Tradución de Samuel Solleiro. (Chan da Pólvora, 2021)[3] [4]
Ensaio
[editar | editar a fonte]- Proofs and Theories: Essays on Poetry (The Ecco Press, 1994) ISBN 978-0880014427
- American Originality: Essays on Poetry (Farrar, Strauss e Giroux, 2017) ISBN 978-0374299552
Premios e recoñecementos
[editar | editar a fonte]En 2001, a Universidade de Yale concedeu a Louise Glück o Bollingen Prize. Entre outros galardóns e honores, posúe o Lannan Literary Award, o Sara Teasdale Memorial Prize, a Medalla ao mérito do MIT e recibiu diferentes axudas e bolsas para a creación literaria de institucións coma as fundacións Guggenheim e Rockefeller.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Muere la poeta Louise Glück, premio Nobel de Literatura en 2020
- ↑ "Tres poemas de Louise Glück". Euseino?. 2020.
- ↑ Glück, Louise (20121). Receitas de inverno desde a comunidade. Chan da Pólvora. ISBN 978-84-123183-3-3.
- ↑ "O novo de Glück chega esta semana ás librarías, tamén en galego". www.elcorreogallego.es (en castelán). Consultado o 2021-10-27.
- ↑ "The Nobel Prize in Literature 2020". NobelPrize.org (en inglés). Consultado o 08 de outubro de 2020.
- ↑ Miguel, Luna (08 de outubro de 2020). "La Nobel Louise Glück: una poeta en búsqueda del amor salvaje". ElDiario.es (en castelán). Consultado o 09 de outubro de 2020.