Saltar ao contido

Gran Premio do Reino Unido de 1991

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Competición deportivaGran Premio do Reino Unido de 1991
Imaxe
Nome oficialXLIV Foster's British Grand Prix Editar o valor en Wikidata
TipoGran Premio do Reino Unido Editar o valor en Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor en Wikidata
Parte deCampionato Mundial de Fórmula 1 de 1991 Editar o valor en Wikidata
Distancia do evento59 Editar o valor en Wikidata
Localización  e  Datas
LocalizaciónCircuíto de Silverstone (Silverstone) 52°04′30″N 1°01′00″O / 52.075, -1.0167 Editar o valor en Wikidata
Lonxitude5,891 km Editar o valor en Wikidata
PaísReino Unido Editar o valor en Wikidata
Data14 de xullo de 1991 Editar o valor en Wikidata
Competición
Primeiro postoNigel Mansell Editar o valor en Wikidata
Pole positionNigel Mansell Editar o valor en Wikidata
Volta máis rápidaNigel Mansell Editar o valor en Wikidata

Nigel Mansell pasa a Ayrton Senna de regreso ao paddock en Silverstone durante a súa volta da vitoria, logo de que Senna quedara sen combustible.

O Gran Premio do Reino Unido de 1991 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 14 de xullo de 1991 no circuíto de Circuíto de Silverstone en Silverstone, Reino Unido. Foi a oitava carreira do Campionato do Mundo da tempada de 1991. Foi o 46º Gran Premio do Reino Unido e o 27º celebrado en Silverstone. A carreira disputouse sobre 59 voltas ao circuíto de máis de cinco quilómetros para unha distancia de carreira de 308 quilómetros. Foi gañada polo piloto local Nigel Mansell, conducindo un Williams - Renault, despois de partir da pole position. Gerhard Berger terminou segundo nun McLaren - Honda, con Alain Prost terceiro nun Ferrari .

A pista remodelouse en gran medida en 1991, o que xerou críticas moi positivas por parte dos pilotos. A pista xa non era a máis rápida no calendario da F1, pero agora incluía moitas curvas desafiantes para os pilotos. Por outra parte, Tom Walkinshaw comprara unha participación do 35% no equipo Benetton, pero as aliñacións de pilotos non cambiaran desde o Gran Premio de Francia de 1991). Stefan Johansson continuou substituíndo ao lesionado Alex Caffi en Footwork, aínda que foi a última carreira na que o faría.

Na cualificación, Nigel Mansell logrou a pole ante os seus seareiros locais, co seu rival ao título Ayrton Senna segundo. Riccardo Patrese foi terceiro, seguido de Gerhard Berger, Alain Prost, Jean Alesi, Roberto Moreno, Nelson Piquet, Maurício Gugelmin, e Stefano Modena. Senna saíu como un foguete para liderar diante de Mansell, mentres que Patrese foi a primeira vítima do día, logo de ser golpeado por Berger. A vantaxe de Senna non durou moito, xa que Mansell pasouno de novo ao entrar na curva Stowe.

Mansell e Senna distancíaronse mentres Berger, Prost e Alesi disputaban o terceiro lugar, con Alesi adiantaríase aínda que retiraríase logo de chocar con Aguri Suzuki mentres intentaba dobrar ao Lola.

Andrea de Cesaris tivo un grande accidente na volta 41 cando a súa suspensión fallou na curva Abbey, o seu auto rebotou volvendo á pista e por pouco bate con Satoru Nakajima no Tyrrell; de Cesaris saíu ileso.

Na parte dianteira, Mansell lograba a súa segunda vitoria consecutiva, mentres que o seu rival, Senna, quedou sen combustible na última volta e clasificouse cuarto. Berger terminou en segundo lugar, seguido de Prost, Senna, Piquet e o Jordan de Bertrand Gachot. Mansell quedaba detrás de Senna a só 18 puntos.

En termos de ter que precualificar, Brabham necesitaba que o seu mellor auto quedase polo menos na 7ª posición para degradar ao equipo de Leyton House, pero nin Brundle nin Blundell terminaron a carreira.


Clasificación

[editar | editar a fonte]

Cualificación previa

[editar | editar a fonte]
Pos Piloto Construtor Tempo Diferenza
1 22 Finlandia JJ Lehto Dallara-Judd 1:24.825
2 33 Italia Andrea de Cesaris Jordan-Ford 1:25.508 +0.683
3 21 Italia Emanuele Pirro Dallara-Judd 1:25.726 +0.901
4 32 Bélxica Bertrand Gachot Jordan-Ford 1:25.931 +1.106
5 14 Francia Olivier Grouillard Fondmetal-Ford 1:26.299 +1.474
6 34 Italia Nicola Larini Lambo-Lamborghini 1:28.042 +3.217
7 35 Bélxica Eric van de Poele Lambo-Lamborghini 1:28.827 +4.002
8 31 Portugal Pedro Chaves Coloni-Ford 1:29.735 +4.910

Cualificación

[editar | editar a fonte]
Pos Piloto Construtor Q1 Q2 diferenza
1 5 Nigel Mansell Williams-Renault 1:22.644 1:20.939
2 1 Ayrton Senna McLaren-Honda 1:23.277 1:21.618 +0.679
3 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 1:23.436 1:22.109 +1.170
4 2 Austria Gerhard Berger McLaren-Honda 1:23.045 1:22.476 +1.537
5 27 Francia Alain Prost Ferrari 1:24.726 1:22.478 +1.539
6 28 Francia Jean Alesi Ferrari 1:24.520 1:22.881 +1.942
7 19 Roberto Moreno Benetton-Ford 1:25.715 1:23.265 +2.326
8 20 Nelson Piquet Benetton-Ford 1:25.107 1:23.626 +2.687
9 15 Maurício Gugelmin Leyton House-Ilmor 1:25.834 1:24.044 +3.105
10 4 Italia Stefano Modena Tyrrell-Honda 1:24.925 1:24.069 +3.130
11 22 Finlandia JJ Lehto Dallara-Judd 1:24.997 1:24.141 +3.202
12 8 Mark Blundell Brabham-Yamaha 1:26.117 1:24.165 +3.226
13 33 Italia Andrea de Cesaris Jordan-Ford 1:24.169 1:24.319 +3.230
14 7 Martin Brundle Brabham-Yamaha 1:25.803 1:24.345 +3.406
15 3 Satoru Nakajima Tyrrell-Honda 1:26.229 1:24.560 +3.621
16 16 Italia Ivan Capelli Leyton House-Ilmor 1:25.951 1:24.587 +3.648
17 32 Bélxica Bertrand Gachot Jordan-Ford 1:25.323 1:24.592 +3.653
18 21 Italia Emanuele Pirro Dallara-Judd 1:25.136 1:24.654 +3.715
19 25 Bélxica Thierry Boutsen Ligier-Lamborghini 1:25.530 1:25.174 +4.235
20 24 Italia Gianni Morbidelli Minardi-Ferrari 1:27.367 1:25.222 +4.283
21 29 Francia Éric Bernard Lola-Ford 1:26.235 1:25.537 +4.598
22 30 Aguri Suzuki Lola-Ford 1:26.438 1:25.583 +4.644
23 23 Italia Pierluigi Martini Minardi-Ferrari 1:27.279 1:25.583 +4.644
24 12 Johnny Herbert Lotus-Judd 1:27.207 1:25.689 +4.750
25 11 Finlandia Mika Häkkinen Lotus-Judd 1:26.936 1:25.872 +4.933
26 9 Italia Michele Alboreto Footwork-Ford 1:27.193 1:26.192 +5.253
27 26 Francia Érik Comas Ligier-Lamborghini 1:26.486 1:26.392 +5.453
28 10 Stefan Johansson Footwork-Ford 1:28.204 1:26.544 +5.605
29 18 Italia Fabrizio Barbazza AGS-Ford 1:31.697 1:28.122 +7.183
30 17 Italia Gabriele Tarquini AGS-Ford 1:31.130 1:28.136 +7.197
Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 5 Nigel Mansell Williams-Renault 59 1:27:35.479 1 10
2 2 Austria Gerhard Berger McLaren-Honda 59 + 42.293 4 6
3 27 Francia Alain Prost Ferrari 59 + 1:00.150 5 4
4 1 Ayrton Senna McLaren-Honda 58 Sen combustible 2 3
5 20 Nelson Piquet Benetton-Ford 58 + 1 volta 8 2
6 32 Bélxica Bertrand Gachot Jordan-Ford 58 + 1 volta 17 1
7 4 Italia Stefano Modena Tyrrell-Honda 58 + 1 volta 10
8 3 Satoru Nakajima Tyrrell-Honda 58 + 1 volta 15
9 23 Italia Pierluigi Martini Minardi-Ferrari 58 + 1 volta 23
10 21 Italia Emanuele Pirro Dallara-Judd 57 + 2 voltas 18
11 24 Italia Gianni Morbidelli Minardi-Ferrari 57 + 2 voltas 20
12 11 Finlandia Mika Häkkinen Lotus-Judd 57 + 2 voltas 25
13 22 Finlandia JJ Lehto Dallara-Judd 56 + 3 voltas 11
14 12 Johnny Herbert Lotus-Judd 55 Presión aceite 24
Ret 8 Mark Blundell Brabham-Yamaha 52 Motor 12
Ret 33 Italia Andrea de Cesaris Jordan-Ford 41 Suspensión 13
Ret 28 Francia Jean Alesi Ferrari 31 Colisión 6
Ret 30 Aguri Suzuki Lola-Ford 29 Colisión 22
Ret 25 Bélxica Thierry Boutsen Ligier-Lamborghini 29 Motor 19
Ret 7 Martin Brundle Brabham-Yamaha 28 Acelerador 14
Ret 9 Italia Michele Alboreto Footwork-Ford 25 Transmisión 26
Ret 15 Maurício Gugelmin Leyton House-Ilmor 24 Chasis 9
Ret 19 Roberto Moreno Benetton-Ford 21 Caixa de cambios 7
Ret 29 Francia Éric Bernard Lola-Ford 21 Transmisión 21
Ret 16 Italia Ivan Capelli Leyton House-Ilmor 16 Trompo 16
Ret 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 1 Colisión 3
NSC 26 Francia Érik Comas Ligier-Lamborghini
NSC 10 Stefan Johansson Footwork-Ford
NSC 18 Italia Fabrizio Barbazza AGS-Ford
NSC 17 Italia Gabriele Tarquini AGS-Ford
NSCP 14 Francia Olivier Grouillard Fondmetal-Ford
NSCP 34 Italia Nicola Larini Lambo-Lamborghini
NSCP 35 Bélxica Eric van de Poele Lambo-Lamborghini
NSCP 31 Portugal Pedro Chaves Coloni-Ford
Fonte:[1]

Posicións logo da carreira

[editar | editar a fonte]
  • Nota:Só están incluídos os cinco primeiros postos na clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio de Francia de 1991
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1991
Carreira seguinte:
Gran Premio de Alemaña de 1991
Carreira anterior:
Gran Premio do Reino Unido de 1990
Gran Premio do Reino Unido Carreira seguinte:
Gran Premio do Reino Unido de 1992
  1. "1991 British Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 3 de novembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]