Gran Premio do Pacífico de 1995

Gran Premio do Pacífico de 1995
Nome oficial	II Pacific Grand Prix
Tipo	Gran Premio do Pacífico
Deporte	automobilismo
Parte de	Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1995
Distancia do evento	83
Localización e Datas
Localización	Circuíto Internacional Tanaka 34°54′54″N 134°13′16″L / 34.915, 134.22111111111
País	Xapón
Data	22 de outubro de 1995
Competición
Primeiro posto	Michael Schumacher
Pole position	David Coulthard
Volta máis rápida	Michael Schumacher

O Gran Premio do Pacífico de 1995 (oficialmente o II Gran Premio de Pacífico) foi unha carreira de motor de Fórmula Un celebrada o 22 de outubro de 1995 no Circuíto de TI, Aida, Xapón. Foi a décimo quinta rolda da tempada de Fórmula Un de 1995. A carreira de 83 voltas gañouna Michael Schumacher para o equipo Benetton logo de comezar desde a terceira posición. David Coulthard, que comezou o Grand Prix desde a pole position, finalizou segundo nun auto Williams, con Damon Hill terceiro no outro Williams. A vitoria de Schumacher confirmouno como Campión de pilotos de 1995, xa que Hill non podía superar o total de puntos de Schumacher a falta de só dúas carreiras.^[1] Esta foi tamén a última carreira de Jean-Christophe Boullion.

Carreira

Hill comezou a carreira xunto a Coulthard na primeira fila, no medio da presión dos medios británicos por non ser o suficientemente "fortes" nas batallas.^[2] Schumacher intentou conducir pola parte exterior de Hill na primeira curva, pero Hill retivo a Schumacher, Jean Alesi conducindo para Ferrari, aproveitou para pasar a ambos e tomar a segunda posición. Como resultado, Hill baixou ao terceiro posto e Schumacher caeu ao quinto detrás de Gerhard Berger. Schumacher logrou pasar a Alesi e Hill durante o primeiro dos tres pit stops. Isto permitiulle, cunha nova serie de pneumáticos lisos, achegarse a Coulthard, quen estaba nunha estratexia de dúas paradas. Schumacher abriu un espazo de 21 segundos ao marchar 2 segundos máis rápido por volta que Coulthard, polo que cando chegou a súa terceira parada aínda lideraba a carreira,^[3] abriu unha brecha a 15 segundos, e gañou a carreira logo de 83 voltas para asegurar a súa oitava vitoria da tempada.

Clasificación

cualificación

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Tempo Q1	Tempo Q2	Diferenza
1	6	David Coulthard	Williams-Renault	1:14.182	1:14.013	—
2	5	Damon Hill	Williams-Renault	1:14.289	1:14.213	+0.200
3	1	Michael Schumacher	Benetton-Renault	1:14.524	1:14.284	+0.271
4	27	Jean Alesi	Ferrari	1:14.919	1:15.131	+0.906
5	28	Gerhard Berger	Ferrari	1:14.974	1:15.125	+0.961
6	15	Eddie Irvine	Jordan-Peugeot	1:15.696	1:15.354	+1.341
7	2	Johnny Herbert	Benetton-Renault	1:15.561	1:15.556	+1.543
8	30	Heinz-Harald Frentzen	Sauber-Ford	1:15.942	1:15.561	+1.548
9	26	Olivier Panis	Ligier-Mugen-Honda	1:17.071	1:15.621	+1.608
10	7	Mark Blundell	McLaren-Mercedes	1:15.652	1:16.166	+1.639
11	14	Rubens Barrichello	Jordan-Peugeot	1:16.263	1:15.774	+1.761
12	8	Jan Magnussen	McLaren-Mercedes	1:16.339	1:16.368	+2.326
13	25	Aguri Suzuki	Ligier-Mugen-Honda	1:17.019	1:16.519	+2.506
14	23	Pedro Lamy	Minardi-Ford	1:17.224	1:16.596	+2.583
15	29	Jean-Christophe Boullion	Sauber-Ford	1:16.646	1:23.791	+2.633
16	24	Luca Badoer	Minardi-Ford	1:17.612	1:16.887	+2.874
17	3	Ukyo Katayama	Tyrrell-Yamaha	1:17.265	1:17.014	+3.001
18	4	Mika Salo	Tyrrell-Yamaha	1:17.213	1:17.235	+3.200
19	9	Gianni Morbidelli	Footwork-Hart	1:18.288	1:18.114	+4.101
20	10	Taki Inoue	Footwork-Hart	1:19.471	1:18.212	+4.199
21	21	Pedro Diniz	Forti-Ford	1:20.555	1:19.579	+5.566
22	22	Roberto Moreno	Forti-Ford	1:19.745	1:19.779	+5.732
23	17	Andrea Montermini	Pacific-Ford	1:22.096	1:20.093	+6.080
24	16	Bertrand Gachot	Pacific-Ford	1:22.710	1:21.405	+7.392
Fonte:^[4]

Carreira

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	1	Michael Schumacher	Benetton-Renault	83	1:48:49.972	3	10
2	6	David Coulthard	Williams-Renault	83	+14.920	1	6
3	5	Damon Hill	Williams-Renault	83	+48.333	2	4
4	28	Gerhard Berger	Ferrari	82	+1 volta	5	3
5	27	Jean Alesi	Ferrari	82	+1 volta	4	2
6	2	Johnny Herbert	Benetton-Renault	82	+1 volta	7	1
7	30	Heinz-Harald Frentzen	Sauber-Ford	82	+1 volta	8
8	26	Olivier Panis	Ligier-Mugen-Honda	81	+2 voltas	9
9	7	Mark Blundell	McLaren-Mercedes	81	+2 voltas	10
10	8	Jan Magnussen	McLaren-Mercedes	81	+2 voltas	12
11	15	Eddie Irvine	Jordan-Peugeot	81	+2 voltas	6
12	4	Mika Salo	Tyrrell-Yamaha	80	+3 voltas	18
13	23	Pedro Lamy	Minardi-Ford	80	+3 voltas	14
14	3	Ukyo Katayama	Tyrrell-Yamaha	80	+3 voltas	17
15	24	Luca Badoer	Minardi-Ford	80	+3 voltas	16
16	22	Roberto Moreno	Forti-Ford	78	+5 voltas	22
17	21	Pedro Diniz	Forti-Ford	77	+6 voltas	21
Ret	14	Rubens Barrichello	Jordan-Peugeot	67	Eléctrico	11
Ret	9	Gianni Morbidelli	Footwork-Hart	63	Motor	19
Ret	10	Taki Inoue	Footwork-Hart	38	Eléctrico	20
Ret	17	Andrea Montermini	Pacific-Ford	14	Caixa de cambios	23
Ret	25	Aguri Suzuki	Ligier-Mugen-Honda	10	Trompo	13
Ret	29	Jean-Christophe Boullion	Sauber-Ford	7	Trompo	15
Ret	16	Bertrand Gachot	Pacific-Ford	2	Caixa de cambios	24
Fonte:^[5]

Posicións logo da carreira

Texto en grosa indica que aínda ten unha posibilidade teórica de converterse en campión do mundo.

Clasificación no campionato de pilotos^[4]

	Pos	Piloto	Puntos
	1	Michael Schumacher	92
	2	Damon Hill	59
	3	David Coulthard	49
1	4	Jean Alesi	42
1	5	Johnny Herbert	41

Clasificación do campionato de construtores^[4]

Pos	Construtor	Puntos
1	Benetton-Renault	123
2	Williams-Renault	102
3	Ferrari	73
4	McLaren-Mercedes	21
5	Jordan-Peugeot	18

Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Referencias

↑ "Schumacher is World Champion". GrandPrix.com. Inside F1. 23 de outubro de 1995. Consultado o 3 de marzo de 2008.
↑ Walker, Murray (Commentator) (22 de outubro de 1995). Grand Prix: Pacific (Television production). BBC Sport. Escena en 24:00–24:30. Damon Hill recibiu moitas críticas por non ser o suficientemente "forte", ben é un punto de vista moi diferente desde o interior da cabina
↑ "Grand Prix Results: Pacific GP, 1995". GrandPrix.com. Inside F1. Arquivado dende o orixinal o 17 de abril de 2007. Consultado o 20 de marzo de 2007.
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 Henry, Alan (decembro de 1995) [1995]. "1995 Grands Prix: Pacific Grand Prix". Autocourse 1995–96. Hazleton Publishing. pp. 214–215. ISBN 1-874557-36-5.
↑ "1995 Pacific Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 26 de abril de 2014. Consultado o 24 de decembro de 2015.

Carreira anterior: Gran Premio de Europa de 1995	Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1995	Carreira seguinte: Gran Premio do Xapón de 1995
Carreira anterior: Gran Premio do Pacífico de 1994	Gran Premio do Pacífico	Carreira seguinte: Non houbo

[gp-schumi-1] "Schumacher is World Champion". GrandPrix.com. Inside F1. 23 de outubro de 1995. Consultado o 3 de marzo de 2008.

[walker-hill-2] Walker, Murray (Commentator) (22 de outubro de 1995). Grand Prix: Pacific (Television production). BBC Sport. Escena en 24:00–24:30. Damon Hill recibiu moitas críticas por non ser o suficientemente "forte", ben é un punto de vista moi diferente desde o interior da cabina

[grandprix-pacific-3] "Grand Prix Results: Pacific GP, 1995". GrandPrix.com. Inside F1. Arquivado dende o orixinal o 17 de abril de 2007. Consultado o 20 de marzo de 2007.

[pg214-215-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 Henry, Alan (decembro de 1995) [1995]. "1995 Grands Prix: Pacific Grand Prix". Autocourse 1995–96. Hazleton Publishing. pp. 214–215. ISBN 1-874557-36-5.

[formula1.com-officialresult-5] "1995 Pacific Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 26 de abril de 2014. Consultado o 24 de decembro de 2015.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]