Saltar ao contido

Gran Premio de Suráfrica de 1985

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Competición deportivaGran Premio de Suráfrica de 1985
TipoGran Premio de Suráfrica Editar o valor en Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor en Wikidata
Parte deCampionato Mundial de Fórmula 1 de 1985 Editar o valor en Wikidata
Distancia do evento75 Editar o valor en Wikidata
Localización  e  Datas
LocalizaciónCircuíto de Kyalami (Midrand (en) Traducir) 25°59′53″S 28°04′08″L / -25.99803, 28.06892 Editar o valor en Wikidata
PaísSuráfrica Editar o valor en Wikidata
Data19 de outubro de 1985 Editar o valor en Wikidata
Competición
Primeiro postoNigel Mansell Editar o valor en Wikidata
Pole positionNigel Mansell Editar o valor en Wikidata
Volta máis rápidaKeke Rosberg Editar o valor en Wikidata

O Gran Premio de Suráfrica de Fórmula 1 de 1985, celebrouse no Circuíto de Kyalami Kyalami, Gauteng, o 19 de outubro de 1985. Foi a décimo quinta rolda da tempada de Fórmula Un de 1985. Foi o 31º Gran Premio de Suráfrica desde o primeiro Gran Premio disputado en 1934 e o décimo sétimo que se celebrou en Kyalami, nos arredores de Xohanesburgo. Disputouse sobre 75 voltas ao circuíto de catro quilómetros para unha distancia de carreira de 309 quilómetros.

Boicot

[editar | editar a fonte]

A carreira estivo marcada porque algúns equipos intentaron boicotear o evento debido ao apartheid, a segregación de negros negros e brancos, e foi a última carreira de Fórmula Un en Suráfrica ata que terminou o apartheid en 1992. A carreira foi gañada por Nigel Mansell nun Williams, quen tamén logrou a pole position.

O evento foi boicoteado por varios equipos de Fórmula Un, a saber Ligier e Renault debido as crecentes presións internacionais contra tolerar o sistema de apartheid do país. Os equipos franceses Ligier e Renault estaban ombreiro con ombreiro co boicot do goberno francés ás sancións a Suráfrica,[1] aparentemente fixerono baixo presión.[2] A maior parte dos pilotos de Fórmula Un, incluíndo a Alain Prost, Niki Lauda e Nigel Mansell estaban persoalmente moi en contra das carreiras en Suráfrica, pero os pilotos sabían que foran contratados para pilotar en todos os Grandes Premios, e que tiñan que competir en Kyalami.[3]

Algúns gobernos trataron de obrigar aos seus pilotos a non participar na carreira. As sancións do Brasil a Suráfrica case impediron a participación de Nelson Piquet e Ayrton Senna na carreira.[4]

Finlandia e Suecia tiveron reservas similares con respecto ao finés Keke Rosberg e o sueco Stefan Johansson.[4] A Federación Nacional do Automóbil de Suecia anunciou que Johansson non podía competir en Suráfrica antes do evento,[4] pero disputou a carreira.

Ayrton Senna cambiou de opinión sobre o seu boicot persoal á carreira, dicindo que participaría na carreira se o seu equipo Lotus participaba.[5] O equipo participou e el tamén, retirándose fóra dos puntos.

Este foi o final do Gran Premio de Suráfrica ata que terminou o apartheid, co presidente da FIA Jean-Marie Balestre anunciando días despois da carreira que o gran premio non regresaría ao país debido ao apartheid.

O Gran Premio de Suráfrica só volvería en 1992, despois de que terminara o apartheid, nunha nova configuración do circuíto de Kyalami. Nigel Mansell, pilotando un Williams - Renault V10, tamén gañou a carreira cando regresou o Gran Premio ao calendario en 1992.[6]

Clasificación

[editar | editar a fonte]

Cualificación

[editar | editar a fonte]

Pole position went to Nigel Mansell, averaging 236´898 km/h.

Pos Nº Piloto Construtor Q1 Q2 diferenza
1 5 Nigel Mansell Williams-Honda 1:03.188 1:02.366 —
2 7 Nelson Piquet Brabham-BMW 1:03.844 1:02.490 +0.124
3 6 Finlandia Keke Rosberg Williams-Honda 1:03.073 1:02.504 +0.138
4 12 Ayrton Senna Lotus-Renault 1:04.517 1:02.825 +0.459
5 8 Suíza Marc Surer Brabham-BMW 1:05.411 1:04.088 +1.722
6 11 Italia Elio de Angelis Lotus-Renault 1:04.611 1:04.129 +1.763
7 19 Italia Teo Fabi Toleman-Hart 1:06.083 1:04.215 +1.849
8 1 Austria Niki Lauda McLaren-TAG 1:05.357 1:04.283 +1.917
9 2 Francia Alain Prost McLaren-TAG 1:05.757 1:04.376 +2.010
10 18 Bélxica Thierry Boutsen Arrows-BMW 1:05.079 1:04.518 +2.152
11 17 Austria Gerhard Berger Arrows-BMW 1:06.546 1:04.780 +2.414
12 22 Italia Riccardo Patrese Alfa Romeo 1:06.386 1:04.948 +2.582
13 20 Italia Piercarlo Ghinzani Toleman-Hart 1:07.800 1:05.114 +2.748
14 23 Eddie Cheever Alfa Romeo 1:07.159 1:05.260 +2.894
15 27 Italia Michele Alboreto Ferrari 1:05.268 1:05.757 +2.902
16 28 Stefan Johansson Ferrari 1:05.406 1:05.388 +3.022
17 3 Martin Brundle Tyrrell-Renault 1:06.709 1:05.649 +3.283
18 4 Francia Philippe Streiff Tyrrell-Renault 1:07.935 1:06.205 +3.839
19 29 Italia Pierluigi Martini Minardi-Motori Moderni 1:10.025 1:08.658 +6.292
20 24 Países Baixos Huub Rothengatter Osella-Alfa Romeo 1:09.904 1:09.873 +7.507
NTS 33 Australia Alan Jones Lola-Hart 1:07.144 1:05.731 +3.365

Carreira

[editar | editar a fonte]
Pos Nº Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 5 Nigel Mansell Williams-Honda 75 1:28:22.866 1 9
2 6 Finlandia Keke Rosberg Williams-Honda 75 + 7.572 3 6
3 2 Francia Alain Prost McLaren-TAG 74 + 1 volta 9 4
4 28 Stefan Johansson Ferrari 74 + 1 volta 16 3
5 17 Austria Gerhard Berger Arrows-BMW 74 + 1 volta 11 2
6 18 Bélxica Thierry Boutsen Arrows-BMW 74 + 1 volta 10 1
7 3 Martin Brundle Tyrrell-Renault 73 + 2 voltas 17
Ret 11 Italia Elio de Angelis Lotus-Renault 52 Motor 6
Ret 29 Italia Pierluigi Martini Minardi-Motori Moderni 45 Radiador 20
Ret 1 Austria Niki Lauda McLaren-TAG 37 Turbo 8
Ret 4 Francia Philippe Streiff Tyrrell-Renault 16 Accidente 19
Ret 12 Ayrton Senna Lotus-Renault 8 Motor 4
Ret 27 Italia Michele Alboreto Ferrari 8 Turbo 15
Ret 7 Nelson Piquet Brabham-BMW 6 Motor 2
Ret 20 Italia Piercarlo Ghinzani Toleman-Hart 4 Motor 13
Ret 19 Italia Teo Fabi Toleman-Hart 3 Motor 7
Ret 8 Suíza Marc Surer Brabham-BMW 3 Motor 5
Ret 24 Países Baixos Huub Rothengatter Osella-Alfa Romeo 1 Eléctrico 21
Ret 22 Italia Riccardo Patrese Alfa Romeo 0 Colisión 12
Ret 23 Eddie Cheever Alfa Romeo 0 Colisión 14
NTS 33 Australia Alan Jones Lola-Hart Indisposto 18

Posicións logo da carreira

[editar | editar a fonte]
  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Notas

[editar | editar a fonte]
  • Esta foi a última carreira dun Gran Premio de Fórmula Un que tivo lugar nun día que non fora domingo (a carreira disputouse o sábado).
  • Primeiros puntos para Gerhard Berger (Berger terminou sexto no Gran Premio de Italia de 1984, pero non puido puntuar porque pilotaba o segundo coche do equipo ATS Team, que só inscribira un coche no campionato).
  • Última carreira de F1 que tivo lugar no circuíto orixinal de 4´104 quilómetros de Kyalami, e o último Gran Premio de Suráfrica ata 1992.
  • Philippe Streiff pilotou un Tyrrell en Kyalami substituíndo a Ivan Capelli. O equipo Ligier de Streiff boicoteara a carreira, pero o equipo 'prestoulle' o Tyrrell para o Gran Premio. Streiff ficharía por Tyrrell para 1986 e 1987.
  • Ambos pilotos de Alfa Romeo quedaron fora en Crowthorne (a primeira curva) na primeira volta xusto despois de que na saída o Toleman de Piercarlo Ghinzani quedara entre ambos Alfas e logo de tocar a Riccardo Patrese no lado dereito saíse despedido contra Eddie Cheever no lado esquerdo de Ghinzani. O comportamento de Ghinzani na pista resultou ser un problema para os demais pilotos, o motor do seu Toleman Hart explotou espectacularmente e deixou un regueiro de aceite na trazada de algunhas curvas, sobre todo en Crowthorne, o piloto de Williams Keke Rosberg derrapou sobre o aceite deixado por Ghinzani e trompeou alí, o que deu ao seu compañeiro de equipo Nigel Mansell o liderado, aínda que Rosberg foi capaz de continuar e lograr finalmente o segundo posto.
  • Alan Jones cualificara o seu Lola no posto 18º, pero non puido tomar a saída logo de enfermar de gripe. Malia que Jones xa mostrara síntomas de malestar durante a cualificación, non impediu que os rumores de que o equipo Lola Haas sacarao da carreira como parte do boicot político. Os rumores foron negados tanto polo equipo como por Jones.
  • Carlos Reutemann pilotou o coche de apoio médico durante esta carreira. Sid Watkins afirma na súa autobiografía que o coche usado foi collido "prestado" dun aparcadoiro público xunto ao paddock xa que Reutemann rompera os dous coches destinados a esta tarefa polos organizadores da carreira. Os clips do vídeo do inicio da carreira mostran a pouca potencia que tiña a berlina prestada.
  1. ↑ Walker, Rob (February 1986). "Tiger, Tiger". Road & Track (New York, United States: Hachette Filipacchi Médias) 37 (6): 122. 
  2. ↑ Paskman, Ken (1985-10-24). "Auto Racing". Orlando Sentinel (Orlando, Florida, United States: Tribune Company) (3 Star Edition): B.2. 
  3. ↑ "1985 South African Grand Prix flashback". 5 February 2008. Consultado o 19 December 2014. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Martin, Gordon (1985-09-17). "The Apartheid Controversy Reaches Formula 1 Racing". San Francisco Chronicle (San Francisco, California, United States: Hearst Communications) (Final Edition): 63. 
  5. ↑ "Injury shelves Lauda". The Gazette (Montreal, Quebec, Canadá: CanWest Global Communications) (Final Edition): C.12. 1985-09-27. 
  6. ↑ "GRAND PRIX RESULTS: SOUTH AFRICAN GP, 1992". Consultado o 19 December 2014. 

A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Arquivado dende o orixinal o 18 de febreiro de 2014. Consultado o 2007-06-17. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]


Carreira anterior:
Gran Premio de Europa de 1985 		Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1985 		Carreira seguinte:
Gran Premio de Australia de 1985
Carreira anterior:
Gran Premio de Suráfrica de 1984 		Gran Premio de Suráfrica Carreira seguinte:
Gran Premio de Suráfrica de 1992
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gran_Premio_de_Suráfrica_de_1985&oldid=6898367»