Gran Premio de San Marino de 1983
Tipo | Gran Premio de San Marino |
---|---|
Deporte | automobilismo |
Parte de | Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1983 |
Distancia do evento | 60 |
Localización e Datas | |
Localización | Autódromo Enzo e Dino Ferrari (Imola) 44°20′28″N 11°42′48″L / 44.341111111111, 11.713333333333 |
Lonxitude | 4,909 km |
País | San Marino |
Data | 1 de maio de 1983 |
Competición | |
Primeiro posto | Patrick Tambay |
Pole position | René Arnoux |
Volta máis rápida | Riccardo Patrese |
O Gran Premio de San Marino de 1983 foi unha carreira de Fórmula Un celebrada o 1 de maio de 1983 no Autódromo Enzo e Dino Ferrari en Imola, Italia. Foi a cuarta carreira do Campionato do Mundo de pilotos de 1983.
Resumo da carreira
[editar | editar a fonte]O francés Patrick Tambay logrou a vitoria no seu Ferrari fronte a uns encantados Tifosi. Tambay, que pilotaba o Ferrari # 27 dedicou o seu triunfo ao home ao que substituíu no equipo Ferrari, o defunto Gilles Villeneuve. Foi case unha fin de semana perfecta para o equipo de Maranello xa que René Arnoux logrou a pole e acabou terceiro. O Renault de Alain Prost terminou en segundo lugar, pasando a Arnoux 3 voltas despois de que o Ferrari # 28 trompeara na chicane Acque Mineralli.
o piloto de Brabham Riccardo Patrese tomara o liderado de Tambay a só 6 voltas do final, pero só mantivo o liderado ata que se estrelou en Acque Mineralli só media volta máis tarde. Mostrando o seu amor pola Ferrari (ata cun piloto estranxeiro como Tambay) máis que a un piloto italiano nun coche non italiano, os Tifosi aplaudiron cando Patrese estrelouse e Ferrari recuperou o liderado.
Clasificación
[editar | editar a fonte]Cualificación
[editar | editar a fonte]Pos | Nº | Piloto | Construtor | Q1 | Q2 | Gap |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 28 | René Arnoux | Ferrari | 1:33.419 | 1:31.238 | — |
2 | 5 | Nelson Piquet | Brabham-BMW | 1:33.542 | 1:31.964 | +0.726 |
3 | 27 | Patrick Tambay | Ferrari | 1:34.221 | 1:31.967 | +0.729 |
4 | 15 | Alain Prost | Renault | 1:33.653 | 1:32.138 | +0.900 |
5 | 6 | Riccardo Patrese | Brabham-BMW | 1:36.243 | 1:32.969 | +1.731 |
6 | 16 | Eddie Cheever | Renault | 1:33.888 | 1:33.450 | +2.212 |
7 | 9 | Manfred Winkelhock | ATS-BMW | 1:35.010 | 1:33.470 | +2.232 |
8 | 22 | Andrea de Cesaris | Alfa Romeo | 1:34.345 | 1:33.528 | +2.290 |
9 | 11 | Elio de Angelis | Lotus-Renault | 1:35.091 | 1:34.332 | +3.094 |
10 | 23 | Mauro Baldi | Alfa Romeo | 1:35.000 | 1:36.620 | +3.762 |
11 | 1 | Keke Rosberg | Williams-Ford | 1:36.145 | 1:35.086 | +3.848 |
12 | 29 | Marc Surer | Arrows-Ford | 1:35.723 | 1:35.411 | +4.173 |
13 | 3 | Michele Alboreto | Tyrrell-Ford | 1:35.988 | 1:35.525 | +4.287 |
14 | 35 | Derek Warwick | Toleman-Hart | 1:35.676 | — | +4.438 |
15 | 12 | Nigel Mansell | Lotus-Ford | 1:36.391 | 1:35.703 | +4.465 |
16 | 2 | Jacques Laffite | Williams-Ford | 1:36.630 | 1:35.707 | +4.469 |
17 | 36 | Bruno Giacomelli | Toleman-Hart | 1:35.969 | — | +4.731 |
18 | 8 | Niki Lauda | McLaren-Ford | 1:38.089 | 1:36.099 | +4.861 |
19 | 25 | Jean-Pierre Jarier | Ligier-Ford | 1:37.544 | 1:36.116 | +4.878 |
20 | 30 | Chico Serra | Arrows-Ford | 1:37.337 | 1:36.258 | +5.020 |
21 | 33 | Roberto Guerrero | Theodore-Ford | 1:36.792 | 1:36.324 | +5.086 |
22 | 4 | Danny Sullivan | Tyrrell-Ford | 1:37.320 | 1:36.359 | +5.121 |
23 | 34 | Johnny Cecotto | Theodore-Ford | 1:37.554 | 1:36.638 | +5.400 |
24 | 7 | John Watson | McLaren-Ford | 1:37.847 | 1:36.652 | +5.414 |
25 | 26 | Raul Boesel | Ligier-Ford | 1:39.435 | 1:37.332 | +6.094 |
26 | 31 | Corrado Fabi | Osella-Ford | 1:37.952 | 1:37.711 | +6.473 |
27 | 17 | Eliseo Salazar | RAM-Ford | 1:38.691 | 1:38.091 | +6.853 |
28 | 32 | Piercarlo Ghinzani | Osella-Alfa Romeo | 1:39.248 | 1:38.873 | +7.635 |
Fonte:[1]
|
Carreira
[editar | editar a fonte]Pos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 27 | Patrick Tambay | Ferrari | 60 | 1:37:52.460 | 3 | 9 |
2 | 15 | Alain Prost | Renault | 60 | + 48.781 | 4 | 6 |
3 | 28 | René Arnoux | Ferrari | 59 | + 1 volta | 1 | 4 |
4 | 1 | Keke Rosberg | Williams-Ford | 59 | + 1 volta | 11 | 3 |
5 | 7 | John Watson | McLaren-Ford | 59 | + 1 volta | 24 | 2 |
6 | 29 | Marc Surer | Arrows-Ford | 59 | + 1 volta | 12 | 1 |
7 | 2 | Jacques Laffite | Williams-Ford | 59 | + 1 volta | 16 | |
8 | 30 | Chico Serra | Arrows-Ford | 58 | + 2 voltas | 20 | |
9 | 26 | Raul Boesel | Ligier-Ford | 58 | + 2 voltas | 25 | |
10 | 23 | Mauro Baldi | Alfa Romeo | 57 | Motor | 10 | |
11 | 9 | Manfred Winkelhock | ATS-BMW | 57 | + 3 voltas | 7 | |
12 | 12 | Nigel Mansell | Lotus-Ford | 56 | Trompo | 15 | |
Ret | 6 | Riccardo Patrese | Brabham-BMW | 54 | Trompo | 5 | |
Ret | 22 | Andrea de Cesaris | Alfa Romeo | 45 | Encendido | 8 | |
Ret | 11 | Elio de Angelis | Lotus-Renault | 43 | Dirección | 9 | |
Ret | 5 | Nelson Piquet | Brabham-BMW | 41 | Motor | 2 | |
Ret | 25 | Jean-Pierre Jarier | Ligier-Ford | 39 | Radiador | 19 | |
Ret | 4 | Danny Sullivan | Tyrrell-Ford | 37 | Colisión | 22 | |
Ret | 35 | Derek Warwick | Toleman-Hart | 27 | Trompo | 14 | |
Ret | 31 | Corrado Fabi | Osella-Ford | 20 | Trompo | 26 | |
Ret | 36 | Bruno Giacomelli | Toleman-Hart | 20 | Suspensión | 17 | |
Ret | 8 | Niki Lauda | McLaren-Ford | 11 | Trompo | 18 | |
Ret | 34 | Johnny Cecotto | Theodore-Ford | 11 | Trompo | 23 | |
Ret | 3 | Michele Alboreto | Tyrrell-Ford | 10 | Colisión | 13 | |
Ret | 33 | Roberto Guerrero | Theodore-Ford | 3 | Trompo | 21 | |
Ret | 16 | Eddie Cheever | Renault | 1 | Turbo | 6 | |
NSC | 17 | Eliseo Salazar | RAM-Ford | ||||
NSC | 32 | Piercarlo Ghinzani | Osella-Alfa Romeo |
Posicións logo da carreira
[editar | editar a fonte]
|
|
- Notas: Só están incluídos os cinco primeiros postos da clasificación.
Carreira anterior: Gran Premio de Francia de 1983 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1983 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Mónaco de 1983 |
Carreira anterior: Gran Premio de San Marino de 1982 |
Gran Premio de San Marino | Carreira seguinte: Gran Premio de San Marino de 1984 |
Notas
[editar | editar a fonte]- Patrick Tambay logrou a vitoria con Ferrari foi a última vitoria en Imola para o equipo de Maranello ata que Michael Schumacher gañou a carreira de 1999.
- Ata 2014, esta foi a última carreira na que os tres pilotos do podio eran da mesma nacionalidade.
- ↑ Hamilton, Maurice (ed.) (1983). AUTOCOURSE 1983–84. Hazleton Publishing Ltd. p. 126. ISBN 0-905138-25-2.
A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Arquivado dende o orixinal o 21 de outubro de 2014. Consultado o 2007-06-17.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de San Marino de 1983 |